Των Άλλων
σφιχτά στο χέρι μου
κρατάω αηδόνια λυπητερά•
κάθε που ξημερώνει
τραγουδούν•
κάθε που νυχτώνει
αναπνέουν•
οι άνθρωποι
ρωτούν
αν θα κρατήσει
για πολύ ακόμα
το κλάμα τους•
δε ξέρω
απαντάω•
ετούτα τα αηδόνια
δεν είναι δικά μου•
σε σας ανήκουν•
απλώς εγώ
-ελπίζω να μου συγχωρεθεί-
υπήρξα εξόριστος
κι από τις δυο πλευρές
γι’ αυτό
και συνεχίζω
επίμονος
να κουβαλάω τον θρήνο.