Blog
-
Επιτύμβιο
Δεν είχα ποτέ μέχρι σήμερα αντιληφθεί πόσους νεκρούς ο καθένας μας κουβαλάει απάνω του. Θρηνητικές κραυγές απουσίας εκκωφαντικές ιαχές σπασμένες πέτρες ... -
GRİOT
Είμαστε φτωχοί. Καθισμένοι σε καυτό μέταλλο περιμένουμε την συγκοινωνία. Ένα με δύο λεπτά νωρίτερα να εμφανιστεί το δρομολόγιο και θα κοιμηθούμε με παραπάνω το ... -
Απαισιοδοξία
Καμιά στιγμή δεν είναι η στιγμή. Καμιά αλήθεια δεν είναι η αλήθεια. Καθετί οτιδήποτε δεν είναι παρά πλεονασμός. Μιαν αφόρητη ... -
Αισιοδοξία
Το ξέρω πως δεν θα φανείς. Όμως ετοιμάζομαι με σπουδή και φροντίζω το ρούχο και τα μαλλιά μου σαν σίγουρο να πρόκειται πως θα ... -
Η Δεσποινίς Γκρίφιθ
Για να συναντηθεί ξανά με την αθωότητα περπάτησε ανάμεσα σε κλαδιά. Όταν τελείωσαν όλα δεν μπορούσε να θυμηθεί ποια ήταν πότε ήταν. Ήξερε όμως ... -
Ο Σταθμός
Μέσα στο λεωφορείο επαρχιακός ραδιοφωνικός σταθμός βουίζει στα αυτιά μου. Διαφημίσεις σχετικές με την αισθητική του χώρου μου -ένα τηλεφώνημα και όλα εντελώς δωρεάν- ... -
Εξ’ ανάγκης – φτηνός δεκάρικος για τον έρωτα
Να χρειάζεσαι λέξεις και να μη μπορείς να μιλήσεις. Να χρειάζεσαι χρώμα και να μη μπορείς να δεις. Σκέφτηκα λοιπόν ως εδώ με την ... -
Στάση
Την πραμάτεια τους απλώνουν οι φτωχοί. Μοναδικό τους δικαίωμα να την πουλήσουν. Ολόκληρο βιός για λίγη ζωή ακόμη. -
Των Άλλων
σφιχτά στο χέρι μου κρατάω αηδόνια λυπητερά• κάθε που ξημερώνει τραγουδούν• κάθε που νυχτώνει αναπνέουν• οι άνθρωποι ρωτούν αν θα κρατήσει για πολύ ακόμα ... -
Το Ψωμί
Νιώθω σαν ακροβάτης σε τσίρκο. Όλα δουλεύουν άψογα κάτω απ’ τη τεράστια γαλάζια μας σκηνή. Οι θεατές πολλοί δόξα τον Άγιο και μακάριοι πετάνε ...
