• 1054
    0

        Δεν είχα ποτέ μέχρι σήμερα αντιληφθεί πόσους νεκρούς ο καθένας μας κουβαλάει απάνω του.   Θρηνητικές κραυγές απουσίας εκκωφαντικές ιαχές σπασμένες πέτρες χώμα που ...
  • 825
    0

    Είμαστε φτωχοί. Καθισμένοι σε καυτό μέταλλο περιμένουμε την συγκοινωνία. Ένα με δύο λεπτά νωρίτερα να εμφανιστεί το δρομολόγιο και θα κοιμηθούμε με παραπάνω το χαμόγελο. Είμαστε ...
  • 785
    0

      Καμιά στιγμή δεν είναι η στιγμή. Καμιά αλήθεια δεν είναι η αλήθεια.     Καθετί οτιδήποτε δεν είναι παρά πλεονασμός.   Μιαν αφόρητη πλειοδοσία.   ...
  • 952
    0

    Το ξέρω πως δεν θα φανείς. Όμως ετοιμάζομαι με σπουδή και φροντίζω το ρούχο και τα μαλλιά μου σαν σίγουρο να πρόκειται πως θα συναντηθούμε.
  • 1062
    0

    Για να συναντηθεί ξανά με την αθωότητα περπάτησε ανάμεσα σε κλαδιά. Όταν τελείωσαν όλα δεν μπορούσε να θυμηθεί ποια ήταν πότε ήταν. Ήξερε όμως το όνομά ...
  • 843
    2

    Μέσα στο λεωφορείο επαρχιακός ραδιοφωνικός σταθμός βουίζει στα αυτιά μου. Διαφημίσεις σχετικές με την αισθητική του χώρου μου -ένα τηλεφώνημα και όλα εντελώς δωρεάν- εναλλάσσονται με ...
  • 786
    0

    Να χρειάζεσαι λέξεις και να μη μπορείς να μιλήσεις. Να χρειάζεσαι χρώμα και να μη μπορείς να δεις. Σκέφτηκα λοιπόν ως εδώ με την αμφιβολία ως ...
  • 1163
    0

          Την πραμάτεια τους απλώνουν οι φτωχοί. Μοναδικό τους δικαίωμα να την πουλήσουν. Ολόκληρο βιός για λίγη ζωή ακόμη.  
  • 843
    0

    σφιχτά στο χέρι μου κρατάω αηδόνια λυπητερά• κάθε που ξημερώνει τραγουδούν• κάθε που νυχτώνει αναπνέουν• οι άνθρωποι ρωτούν αν θα κρατήσει για πολύ ακόμα το κλάμα ...
  • 1001
    0

    Νιώθω σαν ακροβάτης σε τσίρκο. Όλα δουλεύουν άψογα κάτω απ’ τη τεράστια γαλάζια μας σκηνή. Οι θεατές πολλοί δόξα τον Άγιο και μακάριοι πετάνε τα κέρματά ...