CueMagazine

Main Menu

  • Αρχική
  • Θέατρο
    • Νέα
    • Συνεντεύξεις
    • Παρουσιάσεις
    • Δοκιμές
    • Χορός
    • Παιδί
  • Βιβλία
    • Νέες Κυκλοφορίες
    • Βιβλιοθήκη
    • Συγγραφείς
    • My Book/Self
    • Stories
  • The City
    • Spots
    • Mουσική
    • Σινεμά
    • Σειρές
    • Εκθέσεις
    • Σεμινάρια
  • Cues
    • The Designer
    • X-Cue-Me
    • Me
    • People
    • Άποψη
    • Cue Me In
  • Blog
    • Road Trip
    • Point of You
  • Info
    • About
    • Contact

logo

CueMagazine

  • Αρχική
  • Θέατρο
    • Νέα
    • Συνεντεύξεις
    • Παρουσιάσεις
    • Δοκιμές
    • Χορός
    • Παιδί
  • Βιβλία
    • Ο Κόκκινος Πλανήτης του Αλεξάντρ Μπογκντάνοφ σε μετάφραση Ελένης Μπακοπούλου από τα ...

      9 Ιανουαρίου 2023
      0
    • Ουίσκι, Ένα ταξίδι γευσιγνωσίας από τις Εκδόσεις Ψυχογιός / Ο κόσμος του ...

      8 Ιανουαρίου 2023
      0
    • Ο Ανήφορος του Νίκου Καζαντζάκη από τις Εκδόσεις Διόπτρα

      2 Ιανουαρίου 2023
      0
    • My Book/Self: Χρυσή Γιάντσιου

      26 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • Γιάννης Τσίρος / Η τρωτή πλευρά της δικαιοσύνης

      19 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • My Book/Self: Σαμπίνα Ανδρέα Άλλεν & Ερυφίλη Δρακοπούλου

      12 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • Παρουσίαση Βιβλίου / Το Χαμένο Ημερολόγιο της «Άλλης» του Μάνου Λαμπράκη

      22 Νοεμβρίου 2022
      0
    • Γιάννης Παπαδόπουλος / Ανθρώπινες διαστάσεις συλλογικών εμπειριών

      14 Νοεμβρίου 2022
      0
    • My Book/Self: Νίκος Χρονόπουλος

      13 Νοεμβρίου 2022
      0
    • Νέες Κυκλοφορίες
    • Βιβλιοθήκη
    • Συγγραφείς
    • My Book/Self
    • Stories
  • The City
    • Ο Φοίβος Δεληβοριάς επιστρέφει στο Κύτταρο

      8 Φεβρουαρίου 2023
      0
    • Ο Σταύρος Ξαρχάκος και το Δημοτικό τραγούδι στο Θέατρο Παλλάς

      8 Φεβρουαρίου 2023
      0
    • H Μαρίνα Σάττι ζωντανά στο VOX για μία εμφάνιση

      15 Ιανουαρίου 2023
      0
    • ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: ΓΚΡΕΜΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΣΤΟ ΜΙΚΡΟ ΠΑΛΛΑΣ

      12 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • Workshop φωτογραφίας με την Γεωργία Πονηράκου στο Tag

      12 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • Επικοινωνία του Πολιτισμού / Masterclass 22 ωρών με τον Άρη Ασπρούλη στο ...

      11 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • 1ο Πολυθεματικό Φεστιβάλ HUMAN CAST Inclusive Art Festival

      7 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • Κατερίνα Κυρμιζή & Νίκος Γρηγοριάδης στο Μουσικό Κουτί

      17 Νοεμβρίου 2022
      0
    • ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΙ σε επιμέλεια Δημήτρη Τρίκα στο Δρομοκαΐτειο

      15 Νοεμβρίου 2022
      0
    • Spots
    • Mουσική
    • Σινεμά
    • Σειρές
    • Εκθέσεις
    • Σεμινάρια
  • Cues
    • TO MILKY WAY ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΚΕΚΑΤΟΥ ΞΕΚΙΝΑ ΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΤΟΥ ΠΟΡΕΙΑ!

      8 Φεβρουαρίου 2023
      0
    • Cue Me In / Μαρίνα Παντελάκη

      30 Ιανουαρίου 2023
      0
    • Cue Me In / Αλεξάνδρα Σταμούλη

      15 Ιανουαρίου 2023
      0
    • Cue Me In / Οδυσσέας Πετράκης

      10 Ιανουαρίου 2023
      0
    • Cue Me In / Κωνσταντίνα Ράικου

      9 Ιανουαρίου 2023
      0
    • The Designer: Dear Violet / The roots of violets

      14 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • Cue Me In / Σαμπίνα Ανδρέα Άλλεν & Ερυφίλη Δρακοπούλου

      12 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • Cue Me In / Κατερίνα Αγγελίτσα

      11 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • Cue Me In / Όλια Ντακογιάννη

      9 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • The Designer
    • X-Cue-Me
    • Me
    • People
    • Άποψη
    • Cue Me In
  • Blog
    • Road Trip
    • Point of You
  • Info
    • About
    • Contact
Featured PostsΣυνεντεύξεις
Home›Featured Posts›Ελένη Στεργίου / Το θέατρο ως αντανακλαστικό

Ελένη Στεργίου / Το θέατρο ως αντανακλαστικό

By Ήβη Βασιλείου
1 Νοεμβρίου 2022
290
0

Η Χορευτική Πανούκλα, μετά την επιτυχημένη πορεία της στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, επέστρεψε για έναν νέο κύκλο παραστάσεων στο Σύγχρονο Θέατρο σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μάρκελλου. Σε ένα νέο χώρο και μια νέα θεατρική σεζόν που μόλις ξεκινά, η ομάδα προσέγγισε εκ νέου τη δουλειά της πάνω στο πρωτότυπο έργο για να μας χαρίσει μια παράσταση που συνομιλεί με την εποχή μας, αλλά διατηρεί τη θεατρική μαγεία. Η Ελένη Στεργίου μας μίλησε για τη νέα συνάντησή της με την παράσταση και την δημιουργική διαδικασία που μοιράστηκε με τους συνεργάτες της, για την πίστη της σε μια γενιά που αγωνίζεται κόντρα σε διαρκείς αντίξοες συνθήκες, για τις μικρές καθημερινές πράξεις αντίστασης.

Πως σε βρίσκει η έναρξη της νέας θεατρικής σεζόν;

Με βρίσκει τυχερή και χαρούμενη. Ξεκινήσαμε τις παραστάσεις της Χορευτικής Πανούκλας στο Σύγχρονο Θέατρο.

Τι μάθαμε και τι κερδίσαμε από τα χρόνια που προηγήθηκαν; Είσαι αισιόδοξη για το μέλλον;

Η γενιά μου, είμαστε παιδιά της κρίσης. Βγήκαμε στην αγορά εργασίας μέσα στην κρίση, με μεγάλα ποσοστά ανεργίας, σε τοπίο όχι και πολλά υποσχόμενο για την εξέλιξη και την επιβίωσή μας. Παρ’ όλα αυτά ξεκινήσαμε απ’ το μηδέν και τολμήσαμε να πάρουμε τα ρίσκα μας, να επενδύσουμε στην δουλειά μας και να πιστέψουμε στα όνειρά μας. Εκεί που κάπως, μετά από ορισμένα χρόνια εργασίας (πολλές φορές απλήρωτης) κι ενώ αρχίσαμε να ανακαλύπτουμε την ταυτότητά μας και με έναν τρόπο να τα καταφέρνουμε, ήρθε η πανδημία και μας έκοψε τα πόδια. Η πανδημία μας ξεσκέπασε, έφερε στην επιφάνεια ό,τι πιο νοσηρό είχαμε μέσα μας ως κοινωνία. Φοβηθήκαμε όλοι μαζί. Υπακούσαμε, αντιδράσαμε, χωριστήκαμε σε στρατόπεδα, τσακωθήκαμε μεταξύ μας, βγήκαν στην επιφάνεια εντάσεις, άρχισαν να λέγονται πράγματα που παλιά δεν τολμούσαμε να ομολογήσουμε. Πολλή πληροφορία, δοσμένη με καταιγιστικούς ρυθμούς και μη διαχειρίσιμη. Βρήκαμε, μέσα σε όλον αυτόν τον κυκεώνα, χρόνο να σκεφτούμε: ποιον έχουμε δίπλα μας, τι μας έφτασε ως εδώ, τι δεν αντέχουμε. Προσωπικά έμαθα ότι ζω σε μια κοινωνία που νοσεί και, όντας μέλος της, νοσώ και η ίδια. Είδα ανθρώπους να βγάζουν κηρύγματα ηθικής και «εξυγίανσης» χωρίς να έχουν επίγνωση για το πόσο νοσούν κι οι ίδιοι. Ένα μεγάλο μέρος της ζωή μας καθορίζεται από λάθη και τραύματα. Είμαστε ατελείς φύσεις και όλο μιλάμε για την τελειότητα. Μετά από όλο αυτό που ζήσαμε τα τελευταία 3 χρόνια, καλούμαστε να ξεκινήσουμε από… το μείον. Παρ’ όλα αυτά, για μένα, είναι αδύνατον να μην είμαι αισιόδοξη για το μέλλον. Δεν μπορώ να ζήσω αλλιώς, ούτε να υποφέρω τη ζωή. Προτιμώ να έχω μια πιο επιθετική στάση στη ζωή και να την προλαβαίνω έστω και στην στροφή. Δεν μπορώ να μην έχω χαρά. Δεν μπορώ σταματήσω να είμαι ρομαντική και ιδεαλίστρια, να έχω πίστη στη ζωή και στα δώρα της. Αυτό δεν μπορεί να μου το πάρει κανείς. Μόνο ο θάνατος. Κι αυτό ακόμα ελέγχεται, ειδικά αν έχω προλάβει να ζήσω με ομορφιά και αγάπη.

Πως είναι η νέα συνάντηση με την Χορευτική Πανούκλα; Τι έχει αλλάξει;

Είχαμε την τύχη πέρυσι να ξεκινήσουμε από το Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά. Φέτος μετακομίσαμε στο κέντρο της Αθήνας, σε μεγαλύτερη σκηνή, μια υπέροχη σκηνή, στο Σύγχρονο Θέατρο. Ο νέος χώρος προσφέρει άλλες δυνατότητες και έχει διαφορετικές απαιτήσεις. Οπότε αναπόφευκτα αλλάζουμε αντιμετώπιση. Είναι άλλη η σχέση σκηνής-πλατείας.

Προκύπτει, λοιπόν, μια νέα παράσταση φτιαγμένη με διαφορετικά υλικά από τα περσινά, και η διαδικασία μας έχει ανοίξει την όρεξη να ξαναπαίξουμε.

Τι κινητοποίησε την παράστασή σας; Πόσο επηρεασμένη είναι από την πραγματικότητα των τελευταίων ετών;

Το στρες, ο παραλογισμός και η παράνοια που παράγει η εποχή μας. Επικαλυμμένα με ένα «όλα καλά» και πάλι όλα κάτω από το χαλάκι.

Χωρίς να γίνεται αναφορά ή αναπαράσταση της σύγχρονης πραγματικότητας στην παράστασή μας, το θέμα του έργου είναι κοινωνικοπολιτικό και θίγει τη σχέση του ατόμου (που ζει σε επισφάλεια) με κάθε μορφή εξουσίας. Αναπόφευκτα ο θεατής θα κάνει συνειρμούς και συνδέσεις με το σήμερα. Η παράσταση είναι επηρεασμένη αναπόφευκτα από όλα αυτά που έχουν συμβεί και συμβαίνουν απροκάλυπτα και αναιδώς καθημερινά στις ζωές μας.

Πως δουλέψατε για την παράστασή σας;

Το έργο γράφτηκε πάνω σ΄ εμάς, τους ηθοποιούς, κατά την διάρκεια των προβών. Υπήρχε η κεντρική ιδέα και συζητούσαμε συνεχώς με τον Κωνσταντίνο πάνω σε μία σκαλέτα. Κάθε μέρα ερχόταν και μια νέα σκηνή (και χωρίς να είναι απαραίτητα η  συνέχεια της προηγούμενης). Κάθε μέρα η πρόβα ήταν και μια έκπληξη. Δεν ξέραμε από που θα μας έρθει τι. Στήναμε ολόκληρες σκηνές και μετά τις πετούσαμε γιατί προέκυπτε κάτι νέο που εξυπηρετούσε περισσότερο την αφήγηση. Μας άρεσε αυτή η διαδικασία, μας κρατούσε σε εγρήγορση. Γελούσαμε πολύ με το κείμενο, με τους χαρακτήρες. Κάναμε όλοι όλους τους ρόλους μέχρι να αποφασιστεί η “διανομή”. Κάποια στιγμή άρχισαν να διαμορφώνονται τα τραγούδια. Πολλά τραγούδια. Όταν τα έφερναν στην πρόβα ξεκινούσε “η ώρα του παιδιού”, περνούσαμε τέλεια. Με λίγα λόγια, μια πολύ δημιουργική αλλά και εξαντλητική διαδικασία από την αρχή ως το τέλος. Κάναμε πρωταθλητισμό θα έλεγα. Εργαστήκαμε σκληρά όλοι.

Πως μπορούμε ως σύνολο να αντιπαρέλθουμε τον φόβο που εσκεμμένα μας προκαλούν όσοι θέλουν να μας χειραγωγούν και να μας διαχειρίζονται;

Με το να αντιστεκόμαστε σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο. Με το να φροντίζουμε τον εαυτό μας και να του υπενθυμίζουμε πόση δύναμη έχει και ότι είμαστε υπεύθυνοι με τη στάση και τη συμπεριφορά μας απέναντι σε ό, τι συμβαίνει. Πρέπει να παίρνουμε θέση και να μην δεχόμαστε ότι προσβάλλει την αξιοπρέπειά μας και την ελευθερία μας. Να εκπαιδευτούμε κι εμείς με την σειρά μας να σεβόμαστε τον διπλανό μας και τα όριά του και να γίνουμε ένα εκπαιδευμένο σύνολο που δεν θα καταδέχεται να περιορίζει και να περιορίζεται ούτε να χειραγωγεί και να χειραγωγείται. Και αυτό πρέπει να το βιώνουμε και να το μαθαίνουμε από την βάση, από την οικογένεια κι από το σχολείο. Οι τέχνες πρέπει να μπουν στα σχολεία πιο ενεργά, να εκπαιδευτούν οι άνθρωποι από μικρή ηλικία στην ομορφιά της ζωής. Για να φτιάξουμε την πραγματικότητα που εμείς θέλουμε να ζήσουμε κι όχι την πραγματικότητα που μας επιβάλουν. Και η τέχνη το έχει αυτό το προνόμιο. Οφείλουμε να δυναμώσουμε ως κοινωνία και να αποκτήσουμε αντανακλαστικά κι αυτό δεν γίνεται από τη μια στιγμή στην άλλη επειδή το είπαμε και το συνειδητοποιήσαμε. Υπάρχουν κατεστημένα αιώνων στο σώμα και στη συνείδησή μας. Θέλει κόπο και φροντίδα από τον καθένα μας ξεχωριστά. Αντίσταση στην ασχήμια και στην αδικία κάθε λεπτό της μέρας μας. Ο καθένας από το μετερίζι του.

Τι συνιστά επανάσταση στην δική μας εποχή;

Κάθε εποχή έχει τις δικές της επαναστάσεις και τους δικούς της ήρωες. Πολλές φορές η εποχή δεν είναι ικανή να αναγνωρίσει τους ήρωές της τη στιγμή της ηρωικής τους πράξης. Στην εποχή μας, με όλα αυτά που συμβαίνουν, επανάσταση είναι να φροντίζεις, να διατηρείς και να ενισχύεις την δημοκρατία με όποιο κόστος. Να απαιτείς από το κράτος να σέβεται τους θεσμούς και να αντιλαμβάνεται τις ανάγκες των πολιτών. Επανάσταση είναι το να αφήσεις πίσω την λογική ότι συγκεκριμένα πρόσωπα και ομάδες κομματικές μπορούν να σε σώσουν. Πρόσωπα και ομάδες που καταχρώνται την εξουσία και με την πρώτη ευκαιρία είναι έτοιμοι να διασφαλίσουν τα συμφέροντα τα δικά τους και των κομματικών τους φίλων. Επανάσταση είναι ό,τι μπορεί να σπάσει την λάθος κατεστημένη μας νοοτροπία και να προτάξει την δικαιοσύνη, την αξιοκρατία και τη διαφάνεια με το βλέμμα στραμμένο στο συλλογικό καλό. Οφείλουμε να χειραφετηθούμε, να ξέρουμε να διεκδικούμε αυτό που μας αξίζει, ενωμένοι χωρίς να βλέπουμε δράκους και με καθαρότητα χωρίς να ακολουθούμε κομματικές γραμμές και δοκιμασμένες σάπιες πια πολιτικές ατζέντες. Η αλλαγή έρχεται από εμάς τους ίδιους. Η επανάσταση δεν είναι μία αφηρημένη έννοια έξω από εμάς που την κάνουν κάποιοι επαναστατικοί τύποι που ανήκουν σε κάτι περίεργες σκοτεινές συλλογικότητες. Οφείλουμε να την εμπεδώσουμε και να την καλλιεργήσουμε . Οι επαναστάσεις γίνονται γιατί ο λαός δεν αντέχει την υπάρχουσα κατάσταση και θέλει να την αλλάξει για να μπορεί να ζει ισότιμα σε ένα κοινωνικό πλαίσιο που σέβεται τον ίδιο και τις ανάγκες του. Να είναι πολίτης σε μια πολιτεία που να μπορεί να την εμπιστεύεται.

Δυστυχώς η ιστορία έχει δείξει ότι οι μεγαλύτερες επαναστάσεις στην ιστορία δεν έγιναν μέσω μεταρρυθμίσεων και ανοιχτών ευγενικών διαλόγων του λαού με την εξουσία. Έγιναν μέσω εξεγέρσεων και χύθηκε αίμα. Εγώ ελπίζω σε μια ουτοπική επανάσταση όπου ο άνθρωπος θα έχει εξελιχθεί σε τέτοιο σημείο που θα προτάσσει μόνο το καλό για τον συνάνθρωπο του σε όποια θέση κι αν βρίσκεται, εξουσιαστή ή εξουσιαζόμενου. Έτσι το καλό να μολύνει σιγά σιγά όλο τον κόσμο και να αρχίσει να διοχετεύεται σε κάθε πράξη του.

Ποιο ήταν το προσωπικό κέρδος από αυτή τη δουλειά; Ποιες νέες σκέψεις έκανες για τον εαυτό σου;

Αυτή η δουλειά ήταν μια βουτιά στο άγνωστο. Όπως ξαναείπα, ξεκινήσαμε τις πρόβες ενώ το έργο γραφόταν παράλληλα πάνω μας. Ήταν από τη μία πολύ δημιουργικό, από την άλλη πολύ αγχωτικό γιατί έπρεπε να βγάλουμε αποτέλεσμα. Δεν ήταν μια ερευνητική μόνο διαδικασία. Είχαμε deadline για την πρεμιέρα μας. Αυτή η ακροβασία ανάμεσα στην έρευνα για την παράσταση αλλά και στην πορεία για το παραστασιακό αποτέλεσμα με έκανε να δυναμώσω να με εμπιστευτώ περισσότερο και να εμπιστευτώ και τους γύρω μου. Δεν είχα άλλη επιλογή. Το πάθαμε κάπως παράλληλα όλοι οι ηθοποιοί νομίζω. Τολμήσαμε και εμπιστευτήκαμε ο ένας τον άλλο. Και εμπιστευτήκαμε και τον Κωνσταντίνο πολύ. Γίναμε ομάδα, επικοινωνήσαμε κάτω από τη σκηνή πολύ τίμια και αυτό νομίζω πως μεταφέρθηκε και πάνω στη σκηνή.

Τι σου δίνει δύναμη και πίστη για το μέλλον;

Ότι ένα μεγάλο μέρος της γενιάς μου που τα βρήκε τόσο σκούρα είναι εδώ και το παλεύει και χαράζει νέους ορίζοντες. Αρθρώνει λόγο και αντιστέκεται. Με έναν διαφορετικό τρόπο. Έχουνε μπει νέες λέξεις στο λεξιλόγιό μας, όπως η ενσυναίσθηση ας πούμε. Ο περισσότερος κόσμος κάνει ψυχοθεραπεία. Θέλει να αλλάξει, να βρει την άκρη του. Να διαφοροποιηθεί από τα λάθη του παρελθόντος. Προσέχουμε περισσότερο τι λέμε, τα αστεία μας δεν βασίζονται πάνω στους «χοντρούς», τους «κοντούς» και τις «αδερφές». Είναι πολύ σημαντικό αυτό. Λίγο λίγο το ατομικό αναπόφευκτα θα περάσει στο συλλογικό. Αυτό είναι πολύ ελπιδοφόρο. Αρκεί η αλλαγή να γίνεται χωρίς να δημιουργούμε πολώσεις. Πρέπει να έχουμε υπομονή γιατί οι αλλαγές γίνονται αργά. Και δεν γίνονται μόνο με τη βία. Η βία αφήνει πληγές μεγάλες. Ο άλλος δρόμος είναι πιο δύσκολος και θέλει εκπαίδευση. Είναι μια άλλη νοοτροπία, αλλά αξίζει για μένα αυτός ο δρόμος. Αλλιώς θα περνάμε από αυτή τη ζωή, θα συναναστρεφόμαστε και δεν θα παίρνει τίποτα ο ένας απ΄ τον άλλον.

Φωτογραφίες συνέντευξης: Λεωνίδας Βασιλόπουλος

Χορευτική πανούκλα σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μάρκελλου στο Σύγχρονο Θέατρο

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Συγγραφή-Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Μάρκελλος

Σύμβουλος στη Δραματουργία: Ελένη Στεργίου

Πρωτότυπες Συνθέσεις: Λευτέρης Βενιάδης

Χορογραφίες-Επιμέλεια Κίνησης: Ηρώ Κόντη

Σκηνικά-Κοστούμια: Νίκη Ψυχογιού

Σχεδιασμός Φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης

Βοηθός Σκηνοθέτη:  Βίβιαν Κραββαρίτη

Βοηθός Σκηνογράφου-Ενδυματολόγου: Σοφία Μπαμπανιώτη

Βίντεο-Trailer: Κώστας Στάμου (Artlabor Productions)

Ηχοληψία: Μανώλης Ανδρεάδης

Φωτογραφίες παράστασης: Στέφανος Σάμιος

Γραφιστικά-Αφίσα-Banner: Χάρη Καρακουλίδου 

Φωτογραφίες promo- αφίσας: Alex Kat

Μακιγιάζ: Olga Falei

Παραγωγή: Εταιρεία Τέχνης Ars Aeterna & Το Διάσημο Μικρούλι Τσίρκο – Εταιρεία Θεαμάτων

ΠΑΙΖΟΥΝ

Ελένη Στεργίου, Γιάννης Μαστρογιάννης, Χρήστος Παπαδόπουλος,

Πάνος Ζουρνατζίδης, Ilya Algaer, Μυρτώ Παπά, Λευτέρης Βενιάδης, Βασίλης Ντοροβάτας, Κωνσταντίνος Μάρκελλος

INFO

ΠΟΥ: Σύγχρονο Θέατρο, Ευμολπιδών 45, Μετρό Κεραμεικός

ΠΟΤΕ: Από 22 Οκτωβρίου

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ

Σάββατο & Κυριακή στις 18.15

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ

Παρασκευή & Σάββατο στις 21.00

Κυριακή 18.15

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ:

https://www.viva.gr/tickets/theater/xoreutiki-panoukla/

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:

Κανονικό 16 ευρώ

Μειωμένο 13 ευρώ (φοιτητικό, ανέργων, ΑΜΕΑ, άνω των 65)

Related articles More from author

  • Συνεντεύξεις

    Abovo & 4frontal / The Talk ή Η φύση του Βίσκοβιτς

    19 Δεκεμβρίου 2016
    By Ήβη Βασιλείου
  • Συνεντεύξεις

    Σαμπίνα Ανδρέα Άλλεν & Ερυφίλη Δρακοπούλου / Ένα ταξίδι αναζήτησης ταυτότητας

    11 Δεκεμβρίου 2022
    By Ήβη Βασιλείου
  • Συνεντεύξεις

    Α. Ζουγανέλης / Ηλίθια Αστεία στο Θέατρο Αργώ

    30 Ιανουαρίου 2017
    By Ήβη Βασιλείου
  • Συνεντεύξεις

    Άρης Τρουπάκης / Η επιείκεια ως αρετή

    3 Ιουλίου 2017
    By Ήβη Βασιλείου
  • Συνεντεύξεις

    Βασίλης Οικονόμου / Ένα θέατρο για όλους

    18 Νοεμβρίου 2019
    By Ήβη Βασιλείου
  • Cue Me InFeatured Posts

    Cue Me In / Ελεάνα Γεωργούλη

    17 Απριλίου 2018
    By Cue Team

Leave a reply Ακύρωση απάντησης

INFORMATION

  • About
  • Contact
  • Terms of Use

Follow us

  • Facebook
  • Instagram
info@cuemagazine.gr | ©2022 CueMagazine All Rights Reserved | ☢ designed by titouf