Η Ευτυχία Αλεξανδροπούλου μας μιλά για την πρώτη ποιητική συλλογή της, Διέξοδος Έρωτας, που κυκλοφορεί από την Κάπα Εκδοτική. Για το πως βρήκε την ποίηση σε στιγμές της καθημερινότητας και για το πως η ποίηση βρήκε εκείνη την σωστή ώρα. Για τον έρωτα και την δύναμή του που κινεί και κινείται εσαεί.

Τι κινητοποίησε τη συγγραφή της πρώτης ποιητικής σας συλλογής;

Εκεί που αναρωτιέσαι γιατί φοράς γυαλιά μυωπίας, ενώ βλέπεις καλά,

για πράγματα που έπρεπε να είναι τρυφερά και ασφαλή και όμως ήταν σαν φυλακή,

για το νανούρισμα και το χάδι που δεν πήρες και το αναζητάς συνεχώς σε λάθος ανθρώπους

για την τρυφερότητα και φροντίδα που δίνεις στους άλλους και αυτοί σε θεωρούνε θύμα

για τη ζωή σου που περνά κι εσύ τη σκηνοθετείς αλλιώς, ενώ μέσα σου ξέρεις το σωστό

για τη φράση του τραγουδιού «enjoy yourself it’s later than you think» κι εκεί, σου κάνει την τιμή να σ’ αγγίξει ο Έρωτας…

Εκεί απάνω, σε βρίσκει η ποίηση

(αγαπημένος στίχος του Τίτου Πατρίκιου)

Τι χαρίζει η ποίηση στη ζωή σας ως ποιήτρια αλλά και ως αναγνώστρια;

Η σαγηνευτική τέχνη της ποίησης.

Η τέχνη που περισσότερο γράφεται και λιγότερο διαβάζεται.

Η τέχνη που είναι αγωγή ψυχής και διαπαιδαγώγηση και που χωρίς να το επιδιώκει, το πραγματώνει μέσω της έκφρασής της.

Έτσι εισέπραξα την ποίηση ως αναγνώστρια.

Το μεγαλείο όμως ήρθε, όταν

«έκανα το χέρι μου φωνή

να φέρω στο φως το νου μου»

κι εκεί η Ποίηση – ως ποιήτρια πια- με παρέδωσε στα μυστικά της Ψυχής μου κι από εκεί στη Ζωή μου

Βλέπετε, με συνάντησε με σκοπιμότητα! (γέλια)

Ποιους ποιητές αγαπάτε;

Με αναστατώνει ό,τι είναι μεγάλη ποίηση και αυτό συμβαίνει όταν η έκφρασή της αφήνει αποτύπωμα μέσα μου.

Με αναστατώνουν οι ποιητές που έχουν δυο ματιές, μια κριτική και μια πραγματική.

Όταν έχουν αναρώτηση κι αμφιβολία και ποτέ βεβαιότητα.

Αναστατώνομαι με τόσους ποιητές και τα ποιήματά τους -που έρχονται και με βρίσκουν- που λίστα ολάκερη δεν θα μ΄ έφτανε.

Αυτό όμως που πραγματικά με απογειώνει στους αγαπημένους ποιητές, είναι που δεν λιώνουν από πόνο ή έρωτα, μα καίγονται μέσα εκεί και αναδύονται ωραιότεροι.

Πως συνδυάζετε το επάγγελμά σας με την συγγραφή; Η συγγραφή είναι αποτέλεσμα στιγμιαίας έμπνευσης ή μεθοδευμένης εργασίας;

Επαγγέλλομαι τον ιατρό.

Και συνδέομαι με την αρχαιοελληνική έννοια της λέξης αυτής, υπόσχομαι.

Έδωσα όρκο στον Ιπποκράτη και στον άνθρωπο και υποσχέθηκα να τον φροντίζω με ένα επάγγελμα, που ως προς τη γνώση του είναι επιστήμη, μα ως προς τη εφαρμογή του, είναι τέχνη.

Κι έδωσα και υπόσχεση στον εαυτό μου να με φροντίζω κι εκεί «με βρήκε η ποίηση».

Η ποίησή μου είναι αυτόματη γραφή. Κλείνω τα μάτια και βλέπω την εικόνα, ακούω τη μουσική της, αφουγκράζομαι τα λόγια της μέσα μου και τα καταγράφω εκείνη τη στιγμή

Γράφω μόνο πρωί (συνήθως πολύ πρωί) και τα διορθώνω ελάχιστα (συνήθως ένα «μα» με ένα «και» ή τη σειρά επιθέτου και ουσιαστικού, μπρος-πίσω).

Η ψυχοθεραπεία τι χαρίζει στη ζωή μας-σας;

Εμένα η ψυχοθεραπεία μου χάρισε τη Ζωή μου.

Με βοήθησε να επισκεφθώ τα λημέρια του νου μου, να επεξεργαστώ προσεκτικά τις πεποιθήσεις μου (αυτές που νόμιζα αλήθειες μου, έως τότε) να οδηγηθώ σε συμπεράσματα και να πάρω αποφάσεις.

Οι σκέψεις μου και πριν με ωθούσαν να κάνω κάτι, μα τώρα ήταν πιο συμβατές με την αλήθεια μου, άρα και οι πράξεις μου πιο αληθινές.

Το περίεργο είναι πως η ψυχοθεραπεία και η ποίηση με συνάντησαν την ίδια ακριβώς στιγμή και με οδήγησαν στις λέξεις και αυτές πια, έγιναν οδηγητές μου, άνοιξαν το δρόμο με σκοπό να με αφυπνίσουν, να με οδηγήσουν στην επίγνωση. Κι άρχισα να λειτουργώ αρμονικά, με λογική με άμεση και αιτιώδη σχέση.

Η ψυχοθεραπεία μου έδωσε τη Νίκη, όταν υπερίσχυσε το λογικό στο παράλογο, όταν έπαψε η Βία του βίου μου και πρυτάνευσε η Ζωή.

Είναι η στιγμή εκείνη, που ο Προμηθέας αποδεσμεύεται από τα δεσμά του.

Τι είδους κίνηση έχει η ανθρώπινη πορεία; Πότε μπορούμε να πούμε πως κάποιος έχει μια επιτυχημένη πορεία;

Σπειροειδής η κίνησή της προς την ανάταση.

Για να βγει από τη σπείρα της σιωπής που την κρατά ο φόβος.

 Επιτυχημένη! Όταν συναντά ένα άλλο Έψιλον, ευτυχισμένη! Αυτό το Ε της ψυχής.

Πως θα μπορούσε να οριστεί ο έρωτας; Είναι ένα συναίσθημα που μπορεί να νιώσει ο καθένας;

Να οριστεί ο Έρωτας; Μα αν γινόταν αυτό, δεν θα μας συγκλόνιζε αιώνες τώρα

   Όταν ο Έρωτας με κάλεσε τον πήρα στο κατόπι

   γνωρίζοντας την ελπίδα του, που ήταν και λεπίδα

   κι ακούγοντας και τις δυο φωνές του, που με δρόσισαν,

   που με κλάδεψαν, που μ΄ αλώνισαν, που με τρύγησαν

   και μ΄ έκαψαν κι εκεί του παραδόθηκα

   Κι αυτός με ευχαρίστησε και με χάρισε στην Ψυχή μου.

Όλοι το μπορούν αυτό, αν δεν είναι οκνηροί! 

Είστε αισιόδοξη για το μέλλον;

Αισιόδοξη για το παρόν είμαι, γιατί για μένα, το μέλλον είναι διευρυμένο παρόν. Και σημασία έχει το ουσιαστικό κι όχι ο επιθετικός προσδιορισμός!

Τι σας δίνει δύναμη και πίστη στην καθημερινότητα;

Το ότι αξίζω την καλύτερη καθημερινότητα!

Το βιβλίο της Ευτυχίας Αλεξανδροπούλου Διέξοδος Έρωτας κυκλοφορεί από την Κάπα Εκδοτική.