Το νέο έργο της Δέσποινας Αποστολίδου Δικαίωμα στη Λήθη παρουσιάζεται στο Θέατρο Άβατον σε σκηνοθεσία Νάνσυς Ρηγοπούλου. Με βάση μαρτυρίες ασθενών, φροντιστών και εργαζομένων στην υγεία από το 1924 και μέχρι σήμερα, οι δύο δημιουργοί ερευνούν το σύνθετο πεδίο της ψυχικής ασθένειας, τις προσκλήσεις και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι ασθενείς και τον αντίκτυπο που έχει όλο αυτό στο οικογενειακό τους περιβάλλον. Μας μίλησαν για το έργο, την παράσταση και όσα τους χάρισε η συνεργασία τους.

Τι κινητοποίησε τη συγγραφή του νέου σας έργου;

Δέσποινα Αποστολίδου: Με ενδιαφέρει μέσα από τα κείμενά μου να ασχολούμαι με τον άνθρωπο και τα θέματα που τον απασχολούν. Θεωρώ την ψυχική υγεία ένα σοβαρό κοινωνικό ζήτημα με ραγδαία αύξηση ανά τα χρόνια, ειδικά στη μετά – covid περίοδο. Για τον λόγο αυτό αποφάσισα να γράψω ένα έργο που να αφορά αυτόν τον τομέα. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι ταλανίζονται από ψυχικές ασθένειες και θεωρώ ότι είναι ένα θέμα που θα πρέπει να το συζητάμε ανοιχτά.

Πως συνεργαστήκατε για να γίνει παράσταση; Ποιο ήταν το κέρδος σας από αυτή τη συνεργασία μέχρι τώρα;

Νάνσυ Ρηγοπούλου: Με την Δέσποινα Αποστολίδου έχουμε συνεργαστεί και στο παρελθόν οπότε ξέρουμε η μια την άλλη και τον τρόπο που δουλεύουμε. Σε μια συνεργασία ο καθένας πρέπει εκτός από το να σέβεται και να δίνει τον απαραίτητο χώρο στον συνάδελφο του να δημιουργήσει να φέρει μαζί του και να δίνει το καλύτερο από τον εαυτό του ώστε να έχει και  η δουλειά  όσο πιο άρτιο αποτέλεσμα γίνεται  στο σύνολό της. Από εκεί και πέρα από την κάθε δουλειά που κάνεις έχεις κέρδος, η εμπειρία που αποκτάς και τα καινούργια πράγματα που ανακαλύπτεις είναι ένα σημαντικό κέρδος . Από το ΄΄Δικαίωμα στην λήθη΄΄ το κέρδος είναι  ότι μιλώντας ανοιχτά για το θέμα της ψυχικής υγείας  και ερευνώντας το  τόσο σαν ηθοποιοί για τους ρόλους μας αλλά και σαν άνθρωποι καταλάβαμε ότι οι ψυχικές ασθένειες είναι γύρω μας ,αναμεσά μας και στον εαυτό μας. Και ότι καλό είναι να το αποδεχτούμε χωρίς ντροπή ή φόβο. Γιατί είμαστε άνθρωποί και δεν είμαστε άτρωτοι. Με το κεφάλι ψηλά όλα αντιμετωπίζονται.

Ποιες νέες σκέψεις κάνατε με αφορμή αυτή τη δουλειά;

Δέσποινα Αποστολίδου: Η δουλειά αυτή είναι ένα στοίχημα για εμάς καθώς κρατάμε διπλό ρόλο. Με την συνεργάτιδά μου, Νάνσυ Ρηγοπούλου, βρισκόμαστε μαζί στη σκηνή. Η Νάνσυ έχει αναλάβει και την σκηνοθεσία κ εγώ αντίστοιχα το κείμενο. Αυτό, παρ’όλη την δυσκολία του, μας έβαλε στην διαδικασία να δούμε το ζήτημα από διάφορες πλευρές του και να το σκάψουμε βαθιά. Βρήκαμε δικά μας κομμάτια μέσα σε αυτό και ήρθαμε πιο κοντά σε έναν κόσμο που μας φαινόταν μακρινός, αλλά είναι δίπλα μας.

Γιατί η ψυχική ασθένεια, ακόμα και στις μέρες μας, τείνει να αντιμετωπίζεται με επιφύλαξη και όχι σαν οποιαδήποτε άλλη ασθένεια; Πως μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε αυτό;

Νάνσυ Ρηγοπούλου: Αυτό είναι ακριβώς και το θέμα της συζήτησης που γίνεται σε ένα πλατό μιας τηλεοπτικής εκπομπής στο έργο μας.  Στο ΄΄Δικαίωμα στη λήθη΄΄ οι καλεσμένες της εκπομπής έχουν επιφυλάξεις να μιλήσουν ανοιχτά για αυτό ή αποκρύπτουν πράγματα κάτι που όλοι θα κάναμε πόσο μάλλον να βγούμε να τα πούμε στον αέρα. Και αυτό γιατί σκέφτονται τι θα πει ο κόσμος; Θα πουν ότι το παιδί μου είναι άρρωστο; Φοβούνται το στίγμα και το κουτσομπολιό ,γιατί δυστυχώς όπως και πολλά πράγματα έτσι και αυτό έχουμε μάθει να τα κρίνουμε αρνητικά, χωρίς να σκεφτόμαστε τις επιπτώσεις στην υγεία αυτών των ανθρώπων  και των συγγενών τους. Είναι μια παλιά νοοτροπία που οφείλουμε να ξεπεραστεί γιατί οι ψυχική ασθένεια είναι μια ασθένεια που ταλαιπωρεί τον άνθρωπο όπως και άλλες. Εάν έχουμε την αντιμετώπιση που μας έχει περαστεί από το παρελθόν τότε δεν θα προχωρήσουμε στο να φτάσουμε κάποια στιγμή στην ευκολότερη ίασή της. Οι ψυχικές ασθένειες υπάρχουν και οι ασθενείς έχουν μάθει να ζουν με αυτό, η κοινωνία απλώς πρέπει να τους το κάνει ευκολότερο.

Η ασθένεια ενός ατόμου στην οικογένεια πόσο επηρεάζει τους άλλους; Πόσο πρέπει να τους επηρεάζει;

Δέσποινα Αποστολίδου: Σε αυτές τις περιπτώσεις ένα μεγάλο μέρος της φροντίδας πρέπει να γίνει από το οικογενειακό περιβάλλον. Οπότε, αναπόφευκτα, το οικείο περιβάλλον επηρεάζεται ψυχικά και σωματικά. Επίσης, έχουν να διαχειριστούν και το κοινωνικό στίγμα. Αυτά είναι και τα θέματα στα οποία επικεντρώνεται το έργο. Το οικείο περιβάλλον των ασθενών και ο στιγματισμός τους από την κοινωνία. Σίγουρα θα πρέπει και οι ενέργειες της πολιτείας, αλλά και η στάση των πολιτών απέναντι στους ανθρώπους αυτούς να είναι τέτοια ώστε οι φροντιστές να επηρεάζονται όσο το δυνατόν λιγότερο και να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής τους.

Είναι πιο χρήσιμο στις σχέσεις μας να αποκαλύπτουμε με ειλικρίνεια τον εαυτό μας ή να κρατάμε κάποια πράγματα για εμάς;

Νάνσυ Ρηγοπούλου: Σίγουρα όλοι έχουμε μυστικά και κρατάμε πράγματα για τον εαυτό μας και έτσι πρέπει γιατί ο καθένας μας έχει σκέψεις, συναισθήματα και εμπειρίες που μας καθιστούν μοναδικούς. Ωστόσο ότι μας ενοχλεί ή μας πνίγει πρέπει να το επικοινωνούμε γιατί μέσα από την ειλικρίνεια αναπτύσσονται οι σχέσεις μας με τους άλλους και εμείς οι ίδιοι . Όταν λες αυτό είμαι και αυτή είναι η ζωή μου χωρίς να ντρέπομαι τότε τα πράγματα είναι ευκολότερα.

Είστε αισιόδοξες για το μέλλον;

Δέσποινα Αποστολίδου: Προσπαθούμε να είμαστε, δεδομένων των συνθηκών. Νομίζω ότι, στην πραγματικότητα, δεν σκεφτόμαστε το μέλλον τόσο πολύ. Εξάλλου, δεν μπορούμε να προβλέψουμε τι θα έρθει. Κάνουμε στο παρόν πράγματα που αγαπάμε και νιώθουμε καλά μέσα σε αυτά, με την ελπίδα να έρθουν κι άλλα όμορφα πράγματα στην πορεία.

Τι σας δίνει δύναμη και πίστη στην καθημερινότητα;

Νάνσυ Ρηγοπούλου: Η καθημερινότητα δεν είναι εύκολη για κανέναν ειδικά όσο περνούν τα χρόνια δυσκολεύει όμως η αισιοδοξία , η αγάπη για την ζωή , η οικογένειά μου ,οι φίλοι μου, η δουλειά μου , η πίστη μου σε κάτι ανώτερο μου δίνουν την δύναμη κάθε μέρα να συνεχίζω και φυσικά εύχομαι να έχω υγεία.

Δικαίωμα στη λήθη της Δέσποινας Αποστολίδου σε σκηνοθεσία Νάνσυς Ρηγοπούλου στο Θέατρο Άβατον

Συντελεστές

Κείμενο: Δέσποινα Αποστολίδου

Σκηνοθεσία: Νάνσυ Ρηγοπούλου

Πρωτότυπη μουσική: Ελισάβετ Γούναρη

Σκηνικά: Τζία Τσουρουνάκη

Σχεδιασμός Φωτισμού: Νάνσυ Ρηγοπούλου

Κοστούμια: Niccolò Patissi

Βοηθός σκηνοθέτη / social media: Άκης Χαλκιάς

Φωτογραφίες / trailer: Πέτρος Πουλόπουλος

Γραφιστική επιμέλεια: Λασκαρίνα Καπετοπούλου

Υπεύθυνη επικοινωνίας: Γιώτα Δημητριάδη

Παίζουν:Νάνσυ Ρηγοπούλου, Δέσποινα Αποστολίδου

Πληροφορίες Παράστασης

Έναρξη Παραστάσεων:Από Πέμπτη 6 Μαρτίου.

Ημέρες παραστάσεων: 06/03, 13/03, 20/03, 27/03, 03/04, 10/04, 17/04 & 24/04

Ώρα έναρξης: 21.00

Τιμές εισιτηρίων

Γενική Είσοδος: 12€

Φοιτητικό, Άνω των 65 ετών: 10€

Ανέργων, ΑΜΕΑ, Ατέλειες: 7€

*Ειδικές τιμές εισιτηρίων για ομαδικές κρατήσεις κατόπιν συνεννόησης.

* Τηλέφωνα κρατήσεων: 210-3412689, 6949681428

Διάρκεια παράστασης : 70 λεπτά

ΘΕΑΤΡΟ ΑΒΑΤΟΝ

ΕΥΠΑΤΡΙΔΩΝ 3, 11854 ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ (300μ. από το μετρό Κεραμεικός)

Τηλ. 210-3412689

Email: avatontheatre@gmail.com

Προπώληση εισιτηρίων : https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/dikaioma-sti-lithi