Ο Κωνσταντίνος Πλεμμένος ανήκει στην κατηγορία των καλλιτεχνών που είναι πραγματικά ανήσυχοι, παρακολουθούν την εποχή τους και σκέφτονται πολιτικά, που αναζητούν την προσωπική εξέλιξη παράλληλα με την ομαδική συμπόρευση, που συμμετέχουν σε δουλειές ξεχωριστές, ανακαλύπτοντας νέες προοπτικές της δουλειάς τους, πρασπαθώντας ταυτόχρονα να διατηρήσουν την ουσία της υποκριτικής και της θεατρικότητας. Την τρέχουσα περίοδο συμμετέχει στην παράσταση του έργου Ο Άσχημος του Marius Von Mayenburg που παρουσιάζεται στο Νέο Θέατρο Βασιλάκου σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή και στην παράσταση του έργου Μαύρη Μαγεία ή Άσε τους νεκρούς να πεθάνουν του Γιάννη Αποσκίτη που παρουσιάζεται στο Θέατρο Μπέλλος (Τελευταία παράσταση 26/11). Μοιράστηκε μαζί μας ιδέες και σκέψεις που προέκυψαν από τις φετινές του δουλειές, τον τρόπο που βλέπει και αντιλαμβάνεται την εποχή μας, όλα εκείνα που του δίνουν πίστη στην καθημερινότητα.

Πως ήταν η εμπειρία της ένταξης σε μία παράσταση που ήδη παιζόταν ένα χρόνο; Πως δουλέψατε γι αυτό;

Γνώριζα πολύ νωρίς ότι θα κάνω την αντικατάσταση, οπότε ήδη από το καλοκαίρι ξεκίνησα να δουλεύω πάνω στο υλικό που είχα. Όταν ξεκινήσαμε πρόβες, νομίζω ότι εντάχθηκα πολύ φυσικά και γρήγορα στην ομάδα. Ταιριάξαμε ενεργειακά και εξελίχθηκε πολύ καλά η συνεργασία μας. Η παράσταση είναι σαν χορογραφία και αυτό μου προξενούσε ένα άγχος, το οποίο έφυγε τώρα που ξεκίνησαν οι παραστάσεις. Είναι μία γρήγορη παράσταση, με γρήγορες αλλαγές που δεν είναι εμφανής ο τρόπος που γίνονται. Στο έργο, όπως και στην παράσταση, όλοι οι ηθοποιοί, εκτός από την περίπτωση του Λέττε που είναι ο Άσχημος, παίζουν διπλούς ρόλους. Εγώ υποδύομαι τον βοηθό του Λέττε και τον γιο μιας γυναίκας που κάνει σχέση. Αυτό συμβαίνει γιατί τελικά όλοι οι άνθρωποι σε όποια θέση κι αν βρίσκονται, προσπαθούν να μοιάσουν, προσπαθούν να είναι ίδιοι.

Γιατί έχει αγαπηθεί τόσο αυτή η παράσταση;

Αυτό έχει πάντα μια δόση τύχης. Το θέμα, απ΄ ότι αντιλαμβάνομαι, είναι πολύ ενδιαφέρον. Το τι συνιστά ¨το τέλειο¨ στην εξωτερική εμφάνιση ή στην εργασία και τη ζωή. Το πόσο επηρεάζει η ομορφιά την ζωή μας είναι ένα ζήτημα πάρα πολύ επίκαιρο. Τα θέματα αυτά απασχολούν πολύ κόσμο και γι αυτό η παράσταση κινεί το ενδιαφέρον των θεατών.

Άρα παίζει ρόλο στην ζωή μας η εμφάνιση;

Φυσικά. Έτσι όπως έχει κατασκευαστεί η κοινωνία προσεγγίζοντας τα πάντα μέσα από το πρίσμα του καπιταλισμού, παίζει πολύ μεγάλο ρόλο. Από μικρά παιδιά προσπαθούν να μας πείσουν για το πόσο όμορφοι και χαρισματικοί είμαστε. Αργότερα με την είσοδο μας στην κοινωνία, κάποιες από αυτές τις βεβαιότητες καταρρίπτονται και αρχίζει ένα κυνήγι ευτυχίας και τελειότητας. Το θέμα είναι που τελειώνει αυτό το κυνήγι. Νομίζω πως αυτό το όριο πρέπει να το βρίσκει ο καθένας με τον εαυτό του, διότι το σύστημα μέσα στο οποίο ζούμε έχει φτιαχτεί για να μην μας αφήνει ποτέ να σταματήσουμε να θέλουμε κάτι παραπάνω.

Αποκαλύπτει πράγματα για εμάς η εμφάνισή μας;

Στο εργο ο Λέττε θέλει να αλλάξει το πρόσωπό του γιατί όπως λέει είναι ολέθριο, άθλιο. Το πρόσωπο που είναι ο καθρέφτης της ψυχής. Το τι είναι ωραίο ή άσχημο συνήθως μας το κατασκευάζει η κοινωνία. Και είναι αλήθεια πως από την εξωτερική εμφάνιση του άλλου, οδηγούμαστε σε μία γρήγορη ερμηνεία. Αυτό συμβαίνει κατα τη γνώμη μου γιατί έχουμε μάθει ανέκαθεν στην καπιταλιστική ταχύτητα. Η εμφάνιση είναι κάτι που καθορίζεται πολλές φορές όμως, και από την ενέργεια που φέρει ένας άνθρωπος. Η ζωή μας έχει μάθει να μην έχουμε υπομονή, να είμαστε γρήγοροι.

Το τι είναι ωραίο ή άσχημο συνήθως μας το κατασκευάζει η κοινωνία. Και είναι αλήθεια πως από την εξωτερική εμφάνιση του άλλου, οδηγούμαστε σε μία γρήγορη ερμηνεία. Αυτό συμβαίνει κατα τη γνώμη μου γιατί έχουμε μάθει ανέκαθεν στην καπιταλιστική ταχύτητα. Η εμφάνιση είναι κάτι που καθορίζεται πολλές φορές όμως, και από την ενέργεια που φέρει ένας άνθρωπος. Η ζωή μας έχει μάθει να μην έχουμε υπομονή, να είμαστε γρήγοροι.

Η εποχή μας παρόλα αυτά, στηρίζει πλέον την φυσικότητα, όπως και το να μην κρίνουμε και κατακρίνουμε τους άλλους για την εμφάνισή τους.

Μπορεί να υπάρχει μια τάση να μην κατηγοριοποιούνται πλέον οι άνθρωποι σύμφωνα με τα φυσικά χαρακτηριστικά τους και να μην πρέπει να υπακούν σε συγκεκριμένους κανόνες εμφάνισης, αλλά είναι πάρα πολλά τα χρόνια που αυτό συνέβαινε και είναι δύσκολο να αποβληθεί. Από κάπου μπαίνει η προκατάληψη. Δεν νομίζω ότι η κοινωνία μπορεί να αποβάλει τα στερεότυπα και την ανάγκη να τα ακολουθήσουμε. Βλέπουμε συνεχώς να συμβαίνει αυτό γύρω μας με διάφορα πρότυπα που προβάλλονται, τα οποία ταυτόχρονα στηρίζονται από πολύ ισχυρές συντηρητικές φωνές. Είναι πολύ σύνθετο αυτό το ζήτημα.

Ποιες νέες σκέψεις έκανες από αυτή τη δουλειά μέχρι τώρα;

Με αφορμή αυτή τη δουλειά, διάβασα πολύ για τον ναρκισσισμό που είναι νομίζω, ο βασικός θεματικός πυρήνας του έργού. Ο ναρκισσισμός που προκύπτει από την επιθυμία να είναι κάποιος όμορφος και τα προβλήματα που προκύπτουν όταν ανακάλυψει πως δεν είναι τόσο όμορφος όσο νόμιζε ή επιδίωκε. Πέρα από την εξωτερική ομορφιά έχουμε και έναν ιδεατό εαυτό που αν δεν επαληθευτεί, καταρρακωνόμαστε. Όσο και να προσπαθήσει κανείς μας να γίνει κάποιος άλλος, αυτό είναι αδύνατο. Αυτό λέει η παράσταση. Ποτέ δεν μπορείς να γίνεις κάποιος άλλος πέρα από τον εαυτό σου. Το άλλο που σκέφτηκα έντονα μέσα από αυτή τη δουλειά είναι ότι στην εποχή μας βλέπουμε διαρκώς τον εαυτό μας μέσα από το πρίσμα των social media, σε μία καθημερινή ανάγκη επιβεβαίωσης του ναρκισισμού μας και του φανταστικού εαυτού μας. Αν αυτό δεν συμβεί, μπορεί και να απογοητευτούμε σε πολύ μεγάλο βαθμό.

Ακόμα, σε πρακτικό επίπεδο, μέσα από την δουλειά με τον Γιώργο Κουτλή και την μέθοδο που ακολουθεί στη δουλειά του, έμαθα πως να ανακαλύπτω πράγματα για τον χαρακτήρα που υποδύομαι μέσα από το γράψιμο για το τι κάνει στις διάφορες εκφάνσεις της ζωής του. Ήταν μία πολύ ενδιάφερουσα διαδικασία μέσα από την οποία ανακάλυψα νέα πράγματα για την υποκριτική.

Όσο και να προσπαθήσει κανείς μας να γίνει κάποιος άλλος, αυτό είναι αδύνατο. Αυτό λέει η παράσταση. Ποτέ δεν μπορείς να γίνεις κάποιος άλλος πέρα από τον εαυτό σου.

Είναι πιο απολαυστικό να δουλεύεις με μία ομάδα που την γνωρίζεις ή με νέες συνθέσεις;

Κάθε φορά στη δουλειά δεν βρίσκω αμέσως την απόλαυση γιατί είναι πάντα διαφορετικές οι συνθήκες. Σίγουρα όταν δουλεύεις πολύ καιρό με κάποιον έχεις αναπτύξει κώδικες επικοινωνίας που κάνουν ενίοτε την δουλειά πιο εύκολη ή διασφαλίζουν την χημεία με τον άλλο. Παρόλα αυτά, εμένα μου αρέσει να ανακαλύπτω νέους τρόπους να μπαίνω στα πράγματα. Σίγουρα με τη δική μου φαντασιακή μέθοδο, αλλά σε νέους δρόμους. Πάντα το καινούργιο έχει ενδιαφέρον.

Είναι η γενιά που είναι τώρα μεταξύ 35 και 45 ετών είναι μία γενιά που δυσκολεύεται πολύ να ενηλικιωθεί και να απογαλακτιστεί;

Αυτό μπορώ να το αντιληφθώ οικονομικά. Αν έχουμε χρήματα να οργανώσουμε και να ορίσουμε εμείς την ζωή μας, χωρίς βοήθεια και στήριξη. Φυσικά, τώρα που έχω κάνει παιδιά, μπορώ να αντιληφθώ την ενηλικίωση και μέσα από αυτή την εμπειρία. Αν μιλήσουμε για την γενιά που είναι τώρα 35 με 45 ετών, πιστεύω ότι το μείζον ζήτημα είναι το οικονομικό. Να μπορέσει κάποιος να σταθεί μόνος του οικονομικά και έπειτα να στηρίξει την οικογένειά του αν χρειάζεται, πράγμα το οποίο είναι πάρα πολύ δύσκολο να γίνει. Δεν ξέρω ποιος φταίει για αυτό. Ενδεχομένως οι γονείς, ίσως και τα ίδια τα παιδιά.

Γιατί τα fake news ειδήσεις και οι δημοσιογραφικές υπερβολές εξακολουθούν να μας ιντριγκάρουν ακόμα και τώρα που έχουμε τέτοια και τόση ενημέρωση;

Γιατί επικρατούν ακόμα τα πρωτόγονα ένστικτά μας και μας τραβούν τέτοιοι τίτλοι και υπερβολικές ειδήσεις. Όπως είπαμε και στην αρχή της συζήτησης, ζούμε σε πολύ καπιταλιστική κοινωνία και όλα λειτουργούν με γνώμονα το κέρδος. Οπότε ό,τι πουλάει προβάλλεται αποσκοπώντας στα πιο πρωτόγονα ένστκτά μας. Σημασία δεν έχει τι μας αρέσει, αλλά τι κλικάρουμε.

Στην εποχή του covid ήρθαν στην επιφάνεια πολλά σημαντικά ζητήματα της δουλειάς του ηθοποιού σχετικά με τις εργασιακές συνθήκες, τι συμβάσεις κλπ. Πως είναι η δουλειά σας στη μετά covid εποχή;

Στην εποχή του covid υπήρξε μία συσπείρωση που προέκυψε μέσα σε ειδικές συνθήκες και μπροστά στον φόβο του θανάτου. Πλέον οι συνθήκες δεν είναι ίδιες. Σίγουρα για μένα το ζήτημα που υπάρχει πάντα είναι αν θα έχω δουλειά. Αυτό βρίσκεται στην φύση της δουλειάς μας. Υπάρχει και μια άλλη καλλιτεχνική διάσταση. Με απασχολεί πολύ αν αυτό που θα κάνω κάθε φορά θα είναι ουσιαστικό, αν θα μπορέσω να εκφράσω πράγματα που δύσκολα εκφράζονται στη ζωή. Βλέπω τα παιδιά μου και συνειδητοποιώ πως η ζωή τους είναι η θεατρικότητα. Μεγαλώνοντας αυτό μπλοκάρεται. Με απασχολεί πολύ να διατηρήσω την εκφραστικότητά μου στη δουλειά, να μην μπλοκαριστεί. Οι δυσκολίες είναι πολλές, αλλά επιθυμώ να βρίσκω πάντα την προσωπική μου έκφραση.

Τι σου δίνει δύναμη και πίστη στην καθημερινότητα;

Ε, τώρα… Εντάξει. Τα παιδιά είναι καταπληκτική δύναμη. Σε μια πολύ δύσκολη εποχή για την ανθρωπότητα -ελπίζω να μην γίνουν τα πράγματα πολύ χειρότερα- τα παιδιά, μου δίνουν την πίστη να συνεχίσω να ελπίζω.

Φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Γκιώνης

Ο Άσχημος του Marius Von Mayenburg στο ΝΕΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΒΑΣΙΛΑΚΟΥ σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή

ΔΙΑΝΟΜΗ

Λέττε: Ορφέας Αυγουστίδης

Σέφλερ: Γιάννης Κλίνης

Φάννυ: Μαίρη Μηνά

Κάρλμαν: Κωνσταντίνος Πλεμμένος

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας

Σκηνοθεσία: Γιώργος Κουτλής

Σκηνικά: Κωνσταντίνος Σκουρλέτης

Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη

Μουσική Σύνθεση: Γιάννης Αγγελόπουλος (Γιαν Βαν)

Κίνηση: Χαρά Κότσαλη

Φωτισμοί: Δημήτρης Κασιμάτης

Βοηθός Σκηνοθέτη: Γιάννης Αποσκίτης

Φωτογραφίες: Χρήστος Συμεωνίδης

Key Visual Illustrator: Daniel Egneus

Γραφιστικές προσαρμογές: Indigo Creative
Social media: ad4art

Γενική Διεύθυνση: Χρηστίνα Νιάρου

Καλλιτεχνικός & Στρατηγικός Σχεδιασμός: Πάνος Κατσαρίδης

Marketing: Βαγγέλης Βλασσόπουλος

Παραγωγή: Prime Entertainment

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ

Τετάρτη & Κυριακή στις 20:00

Πέμπτη & Παρασκευή στις 21:00

Σάββατο στις 18:00 και στις 21:00

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ

Τηλεφωνικά στο

211 800 5141
Καθημερινές 10:00-18:00

«Μαύρη Μαγεία ή Άσε τους νεκρούς να πεθάνουν» Δευτέρα Παρουσία, του Γιάννη Αποσκίτη

Ταυτότητα παράστασης

Κείμενο – Σκηνοθεσία: Γιάννης Αποσκίτης

Συν. Δραματουργός – Video: Πέτρος Καλφαμανώλης

Πρωτότυπη Μουσική Σύνθεση: ΝΕΚΡΟΤΣΟΥΛΗΘΡΑ

Σκηνογραφία: Νίκος Κατσαμπάνης – Καλύδημη Μούρτζη

Ενδυματολογία: Όλγα Ευαγγελίδου

Σχεδιασμός Φωτισμού: Σωτήρης Ρουμελιώτης

Επιμέλεια Κίνησης: Μαίρη Γιαννούλα

Φωτογραφίες promotion – παράστασης: Γιώργος Καλφαμανώλης

Βοηθός Σκηνοθέτη: Θέλμα Χασάπη

Διεύθυνση Παραγωγής: Κωνσταντίνος Αποσκίτης

Παραγωγή: IZVERIBAD Theatre Company

Επικοινωνία: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου

Παίζουν: Νίκος Γιαλελής, Γιώργος Κατσής, Ελένη Κουλογιάννη, Κωνσταντίνος Πλεμμένος

Πληροφορίες

Θέατρο Μπέλλος: Κέκροπος 1, Πλάκα – Ακρόπολη, https://theatrompellos.gr/

Από 7 Οκτωβρίου έως 5 Νοεμβρίου 2024

Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:15

Τιμές εισιτηρίων: 15 ευρώ, 12 ευρώ (μειωμένο)

Προσφορά προπώλησης: 10 ευρώ

Προπώληση εισιτηρίων: https://www.more.com/theater/mauri-mageia-i-ase-tous-nekrous-na-pethanoun/