Μαρία Καραγκιοζίδου / Τα έργα της καθημερινότητάς μας
Η παράσταση Προσοχή: εκτελούνται έργα επιστρέφει για δεύτερη χρονιά στο Θέατρο Olvio σε σύλληψη και σκηνοθεσία Νοεμής Βασιλειάδου. Μια παράσταση για τα έργα που που ανακοινώνονται, εκταλούνται και ενίοτε πραγματοποιούνται, επηρεάζοντας το αστικό τοπίο και κατά συνέπεια την καθημερινότητά μας. Μια ομάδα νέων ηθοποιών στοχάζεται πάνω στο πως αλληλεπιδρούν οι άνθρωποι με τους τόπους που ζουν και τις συνέπειες που προκύπτουν από τη σχέση αυτή. Η Μαρία Καραγκιοζίδου μας μίλησε για την παράσταση που εκείνη και οι συνεργάτες της ετοίμασαν με φροντίδα και κέφι και μοιράζονται μαζί μας εκ νέου, για τις σκέψεις που αυτή κινητοποίησε, για όσα της δίνουν δύναμη και χαρά στην δική της καθημερινότητα.
Την κινητοποιεί μέσα σου η παράσταση Προσοχή: εκτελούνται έργα; Ποιο το προσωπικό κέρδος από αυτή τη δουλειά μέχρι τώρα;
Η παράσταση Προσοχή: εκτελούνται έργα φτιάχτηκε από προσωπικά μας ερωτήματα και ανησυχίες. Δηλαδή πως ονειρευόμαστε τις πόλεις και τις γειτονιές που ζούμε; Πως μπορούμε να υπάρξουμε συλλογικά σε μια εποχή αποξένωσης; Πως μπορούμε να αντισταθούμε στην στασιμότητα; Προσπαθώντας να βρούμε απαντήσεις κατα την διάρκεια των προβών έγινε ξεκάθαρο σε μένα πως από εδώ και πέρα δεν θέλω να κλείνω τα ματιά μου σε τίποτα. Δεν θέλω να ξαναπώ φράσεις όπως «τα πράγματα είναι έτσι και δεν αλλάζουν» ή «δεν βαριέσαι που να τρέχεις τώρα» . Κατάλαβα πως είναι χρέος μου ως άνθρωπος να είμαι παρών και να διεκδικώ τις καλύτερες μέρες για μένα και τους γύρω μου.
Το προσωπικό μου κέρδος μπορώ με σιγουριά και ένα πλατύ χαμόγελο να πω πως είναι οι άνθρωποι που μπορώ πλέον να αποκαλώ ομάδα μου. Η Σοφία, ο Γρηγόρης, η Νοεμή, η Χάρις, ο Δημήτρης, ο Βασίλης. Εμείς. «Οι τροχιές» δηλαδή.
Και είμαι πολύ ευγνώμων γι’ αυτό!
Γιατί πλέον οι πολίτες δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη στις προαναγγελίες έργων της πολιτείας; Μπορεί αυτό να αλλάξει;
Γιατί σε αυτή την χώρα κανένας δεν λογοδοτεί και κανένας δεν ελέγχεται. Συμβαίνουν εγκλήματα σε κοινή θέα και κανένας αρμόδιος δεν τίθεται ενώπιον της δικαιοσύνης. Οποιοσδήποτε μπορεί να «τάξει» το οτιδήποτε, χωρίς να υποχρεούται να δώσει εξηγήσεις αν το έργο τελικά δεν προχωρήσει, ή καθυστερήσει, ή παγώσει. Γεμίσαμε σε όλη την Ελλάδα με ημιτελή κτίρια και εγκαταστάσεις, που κάποτε ξεκίνησαν πανηγυρικά να γίνουν θέατρα, δημοτικά γυμναστήρια, κολυμβητήρια και πλέον στέκουν ανάμεσα μας σαν φαντάσματα.
Με τον καιρό λοιπόν όλοι μας, λίγο ή πολύ, αποδεχτήκαμε πως αυτή είναι η “κανονικότητα”.
Δεν ξέρω αν μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα αλλά το ελπίζω και το προσπαθώ με όχημα μου το θέατρο.
Γιατί είναι τόσο δύσκολο να λειτουργήσει σωστά το σύστημα;
Γιατί το σύστημα λειτουργεί για να εξυπηρετήσει τους λίγους και όχι τους πολλούς. Και φυσικά κι εμείς είμαστε κομμάτι του και το συντηρούμε.
Ας πάρουμε για παράδειγμα (εντελώς τυχαία) το Μετρό της Θεσσαλονίκης, ένα έργο υποδομής που ενώ ο σκοπός του είναι να εξυπηρετεί τους πολίτες, εδώ και 19 χρόνια κατασκευάζεται εις βάρος τους.
Πως επηρεάζει τη ζωή μας και την καθημερινότητά μας το αστικό τοπίο;
Mα η ζωή και η καθημερινότητα μας είναι αναπόφευκτα το αστικό τοπίο. Αναπνέουμε πια στο ρυθμό που χτυπάνε οι κόρνες, προσπερνάμε τη ζωή καθημερινά με την ίδια ευκολία όπως ελλισόμαστε ανάμεσα στα άλλα αυτοκίνητα. Οι ζωές μας ολοένα και περισσότερο μοιάζουν με την εικόνα της Λεωφόρου Αλεξάνδρας στις 8 το πρωί.
Και όταν πια βρεθούμε μακριά απ αυτό,σε ένα πάρκο ή μέσα στην θάλασσα, σε μια συναυλία ή σε ένα μπαλκόνι με τους αγαπημένους μας, τότε μόνο καταλαβαίνουμε πόσο γρήγορα και βίαια κυλάει τον περισσότερο χρόνο η ζωή μας.
Ποια τα όνειρα, οι χαρές και οι δυσκολίες που συναντάς στο δρόμο του ένας ηθοποιός στην εποχή μας;
Χαρά είναι να δημιουργείς.
Δυσκολία είναι να χωρέσεις 3 δουλειές σε μία μέρα.
Όνειρο είναι να δημιουργείς χωρίς να χρειάζεται να κάνεις 3 δουλειές.
Τι σου δίνει δύναμη και πίστη στην καθημερινότητα;
Δύναμη μου δίνει όταν μετά από μια κουραστική μέρα, λαμβάνω ένα μήνυμα στο κινητό που λέει: «Σε περιμένω στο σπίτι. Έχω φτιάξει ζεστό φαγητό!»
Πίστη μου δίνουν οι γεμάτες γέλια και δάκρυα αγκαλιές που κάνουμε με την ομάδα, όταν επιτέλους καταφέρουμε αυτό που προσπαθούσαμε για καιρό!
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Σύλληψη-Σκηνοθεσία: Νοεμή Βασιλειάδου
Πρωτότυπο κείμενο – Έρευνα: Ομάδα Τροχιές
Δραματουργία: Νοεμή Βασιλειάδου, Χάρις Σερδάρη
Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Γρηγόρης Λιόλιος
Κίνηση: Μαίρη Γιαννούλα
Βοηθός σκηνοθεσίας: Χάρις Σερδάρη
Σύμβουλος δραματουργίας: Πάνος Δεληνικόπουλος
Σύμβουλος σκηνογραφίας/ενδυματολογίας: Μαρία Καραδελόγλου
Σχεδιασμός φωτισμών: Αθηνά Μπανάβα
Φωτογραφίες: Βαγγέλης Ευαγγελίου, Σταυρούλα Ντολοπούλου
Υπεύθυνη Επικοινωνίας: Γιώτα Δημητριάδη
Παραγωγή: Εταιρεία Θεάτρου ΤΡΟΧΙΕΣ
Επί σκηνής: Δημήτρης Γούλιος, Μαρία Καραγκιοζίδου, Βασίλης Μπόγδανος, Χάρις Σερδάρη, Σοφία Στυλιανού και ο μουσικός Γρηγόρης Λιόλιος
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Ημέρες & ώρες παραστάσεων: Από 2 έως 17 Οκτωβρίου 2024, κάθε Τετάρτη και Πέμπτη, στις 21:15
Διάρκεια παράστασης: 80 λεπτά
Τιμές εισιτηρίων: 14€ Κανονικό | 12€ Φοιτητικό, 65+ | 10€ Ανέργων, ΑΜΕΑ, Ομαδικό (με κράτηση στο τηλέφωνο 6984364843) | 8€ Ατέλεια (από το ταμείο)
Προπώληση εισιτηρίων: www.more.com/theater/prosoxi-ektelountai-erga-athina-olvio/
Χώρος: Θέατρο OLVIO, Ιερά Οδός 67 & Φαλαισίας 7, μετρό Κεραμεικός