Υπάρχουν κοσμήματα που έχουν ιστορία. Έχουν περάσει από τον ένα άνθρωπο στον άλλο, τους έχουν συνοδεύσει σε πολύ σηματικές στιγμές ή αποτελούν σύμβολα υποσχέσεων και βημάτων. Στην άλλη πλευρά βρίσκονται τα κοσμήματα που δημιουργούνται για να αναζητήσουν τις δικές τους ιστορίες. Για να φορεθούν σε μια περίοδο που πιστέψαμε στον εαυτό μας και τολμήσαμε, σε μια περίοδο που είχαμε ανάγκη να φοράμε κάτι που θα μας φέρνει στον νου μια όμορφη σκέψη. Για να βρίσκονται εκεί να μας θυμίζουν μια γιορτή, μια δέσμευση, μια στιγμή. Τέτοιες δημιουργίες μοιράζεται μαζί μας η Σοφία Πιτροπάκη στο brand της Freyja. Μας μίλησε για τη διαδρόμη της με τις δυσκολίες και τα δώρα της, για τις σκέψεις της πίσω από τις δημιουργίες του brand της, τον τρόπο που βλέπει τις ανεξάρτητες δυναμικές γυναίκες που επιλέγουν τα κοσμήματά της για τις ξεχωριστές ιστορίες της δικής τους καθημερινότητας.

Πως ήρθε στη ζωή σου ο σχεδιασμός και η κατασκευή κοσμημάτων;

Όταν ήμουν μικρούλα, στο σπίτι της γιαγιάς η μεγαλύτερη μου χαρά ήταν όταν τρύπωνα στο δωμάτιο της, άνοιγα τα κουτάκια με τα κοσμήματα της και τα περιεργαζόμουν. Μπορούσα να τα κοιτάω με τις ώρες, πως έδενε το ένα κομμάτι με το άλλο , πως το μέταλλο αγκάλιαζε τις πέτρες και τα σχήματα που μπερδεύονταν μεταξύ τους συνθέτοντας  το κόσμημα. Περισσότερο όμως νομίζω προσπαθούσα να φανταστώ τις ιστορίες που έκρυβαν, πότε φορέθηκαν, σε ποιά μέρη να έχουν βρεθεί κτλ.  Δεν ξέρω πόσες φορές έβαλα και έβγαλα τα ίδια κοσμήματα από αυτά τα κουτιά νιώθοντας το ίδιο συναίσθημα ικανοποίησης. Στη συνέχεια σειρά πήραν οι ‘θησαυροί’ της μητέρας μου. Στο λύκειο άρχισα να φτιάχνω κοσμήματα με ότι χάντρα, βότσαλο, κοχύλι έπεφτε στα χέρια μου.

Τελειώνοντας το σχολείο είχα δηλώσει το ενδιαφέρον μου να πάω σε μία σχολή αργυροχρυσοχοϊας (κάτι που μου θύμησαν οταν πια άρχισα να το κάνω ως επάγγελμα!). Με παρότρυναν όμως να σπουδάσω πρώτα κάτι άλλο και στη συνέχεια αν ακομά με ενδιαφέρει να το ακολουθήσω.

Το πρωτο μου πτυχίο λοιπόν, ήταν στην Κοινωνική εργασία. Εργάστηκα ως κοινωνική λειτουργός για κάποια χρόνια μέχρι που για διάφορους λόγους αποφάσισα ότι θέλω να σταματήσω και να μάθω να δουλέυω το μέταλλο. Το είχα συζητήσει με μία φίλη μου και ενώ ακόμα δεν είχε ωρίμασει η ιδέα μέσα μου, μου στέλνει ένα link ώστε να κάνω αίτηση στο ΔΙΕΚ Κορυδαλλού, στο Τμήμα σχεδιασμού και κατασκευής κοσμήματος. Ήταν η τελευταία μέρα των αιτήσεων! Συμπλήρωσα την αίτηση και μπήκα στη σχολή το Φθινόπωρο του 2017. Τότε, ξεκίνησε ένα καινούριο ταξίδί για εμένα.

Τι σε κράτησε σ΄αυτό; Πότε και πως έγινε επάγγελμα;

Αφού πέρασε ο πρώτος χρόνος στη σχολή βρήκα δουλειά σε ένα εργαστήρι παραγωγής κοσμημάτων, στο οποίο έμεινα μέχρι που αποφάσισα να ξεκινήσω το δικό μου brand. Εκεί είχα τη δυνατότητα να εξοικειωθώ με την δουλειά στον πάγκο και να πάρω μία γεύση από τις απαιτήσεις αλλά και τις χαρές του επαγγέλματος. Νιώθω ευγνώμων για όσα έμαθα δουλεύοντας εκεί ως τεχνίτρια.

Έφτασε όμως ο καιρός που ήθελα διεκδικήσω κάτι καλύτερο για εμένα σε όλα τα επίπεδα, οπότε και αναρωτιώμουν πως να προχωρήσω. Μέχρι που φτάσαμε στον Μάρτη του ’20 και το πρώτο lockdown. Είχα ήδη τον πάγκο εργασίας μου στο σπίτι από τον Γενάρη και μέσα στο lockdown άρχισα να φτιάχνω τις πρώτες μου συλλογές. Παρόλη την αποξένωση που είχε όλη αυτή η κατάσταση με την covid, έδωσε την δυνατότητα νομίζω σε πολύ κόσμο να πάρει χρόνο, να εστιάσει στον εαυτό, τις ανάγκες και τις επιθυμίες του. Έγω εκεί συνειδητοποίησα ότι θα γίνω ελεύθερη επαγγελματίας ξεκινώντας το δικό μου brand κοσμημάτων.

Τι σημαίνει για σένα το όνομα του brand σου;

Το brand μου, πήρε το όνομα της Freyja (Φρέγια) που είναι Σκανδιναβή θεότητα αντίστοιχη της δικής μας Αφροδίτης. Το όνομα της σημαίνει, κυρία, θηλυκός ηγέτης και το σύμβολο της είναι ένα περιδέραιο από κεχριμπάρι. Την φαντάστηκα σαν μια γυναίκα περήφανη για κάθε θηλυκότητα. Όμορφη, με όλες τις ατέλειες της. Να ξεχωρίζει με την κομψότητά της, να αποπνέει δυναμισμό και ελευθερία. Σύγχρονη, δίνοντας όμως, αξία στις ρίζες. Να αποπνέει δυναμισμό και ελευθερία. Κάπως έτσι βλέπω και τα κοσμήματά μου.

Από που αντλείς έμπνευση; Τι έχει καθορίσει το προσωπικό σου στυλ μέχρι τώρα;

Η έμπνευση συχνά έρχεται από μέσα μας. Από τα βιώματα μας και τα πράγματα που για κάποιο λόγο μας κάνουν να συνδεόμαστε περισσότερο με τον εαυτό μας και τους γύρω μας. Αυτό νομίζω κάνει και τον κάθε καλλιτέχνη με ένα τρόπο να ξεχωρίζει. Θεωρώ ότι ακόμα και αν καλεστούμε να φτιάξουμε ένα ίδιο αντικείμενο, αν αφεθούμε στη διαδικασία θα έχουμε βάλει ένα κομμάτι από εμάς σε αυτό. Αυτό είναι που θα το κάνει να διαφέρει με ένα ξεχωριστό τρόπο.

Έμπνευση επίσης μου δίνει και το ίδιο το μέταλλο. Αρκετά σχέδια μου έχουν δημιουργηθεί επι τόπου χωρίς προηγούμενο σχεδιασμό στο χαρτί. Ευτυχώς στη σχολή μας έμαθαν ότι δεν πετιέται τίποτα. Έτσι, καθόμουν στον πάγκο και με ότι μέταλλο είχα μπροστά μου δοκίμαζα να φτιάξω νέες μορφές. Με οδηγούσε κάπως πιο αυθόρμητα δηλαδή το ίδιο το μέταλλο.

Και τέλος με εμπνέουν οι άνθρωποι! Από τότε που ξεκίνησα να το κάνω όλο αυτό επαγγελματικά άρχισα να παρατηρώ περισσότερο το στυλ, τον τρόπο έκφρασης, τα κοσμήματα που επιλέγουν να φορούν στην καθημερινότητα τους. Αυτό που επιθυμώ περισσότερο από όλα είναι να φτιάχνω κοσμήματα τα οποία να γίνονται ένα με τον άνθρωπο που τα επιλέγει και να αντέχουν στον χρόνο.

Πως φαντάζεσαι ή πως βλέπεις όσους επιλέγουν τα σχέδιά σου;

Είναι άνθρωποι με πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά, στυλ και ηλικία, κάτι που με χαροποιεί ιδιαίτερα. Θέλω η δουλειά μου να είναι προσβάσιμη σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη μερίδα ανθρώπων. Αντιλαμβάνομαι τις γενικότερες δυσκολίες (οικονομικές και όχι μόνο) γιατί τις ζω κι εγώ και έτσι όταν ένας άνθρωπος επιλέγει να αγοράσει κάτι από εμένα το εκτιμώ πολύ.

Έχεις αγαπημένο σχέδιο; Αν ναι, ποιο και γιατί;

Έχω διάφορα σχέδια που αγαπώ λίγο παραπάνω από τα υπόλοιπα και τα φοράω πολύ συχνά. Δεν μπορώ να πω όμως ότι έχω ένα αγαπημένο. Είναι όλα σαν παιδιά μου.

Από τη διαδικασία δημιουργίας ενός κοσμήματος, ποια φάση απολαμβάνεις περισσότερο;

Ξεκάθαρα την αρχική! Εκεί που αρχίζει να γεννιέται ένα καινούριο σχέδιο. Νιώθω πολύ δημιουργική, ελεύθερη και χαλαρή.

Ποια υλικά προτιμάς; Γιατί;

Το μέταλλο που δουλεύω είναι το ασήμι κυρίως γιατί θέλω να μπορεί αυτή/ός που τα φορά να μην τα βγάζει καθόλου, αν το επιθυμεί. Για αυτό και έχω επιλέξει να μην τα επιμεταλλώνω αλλά να αφήνω το μέταλλο όσο πιο κοντά στην αρχική του μορφή. Χρησιμοποιώ επίσης ημιπολύτιμες και φυσικές πέτρες. Σε custom παραγγελίες έχω δουλέψει  με μπρούντζο αλλά και χρυσό.

Πως βρίσκεις τη δημιουργική κίνηση στη χώρα μας, ειδικά σε αυτή την ιδιαίτερη κατάσταση που βιώνουμε;

Έχω την αίσθηση ότι πολλοί άνθρωποι τολμούν να ακολουθήσουν έναν δρόμο πιο καλλιτεχνικό και δημιουργικό, με ότι μέσα έχουν, παρά τις δυσκολίες. Ίσως η τόλμη να δοκιμάσουμε καινούρια πράγματα ,να βγούμε από τη ζώνη ασφάλειας  (ακόμα και αν όλα γύρω μας φαίνονται να  είναι ρευστά) έρχεται με την συνειδητοποίηση ότι  δεν θα μας φροντίσει κανείς άλλος. Πιστεύω ότι ζώντας τα τελευταία αρκετά χρόνια μέσα σε απανωτές κρίσεις,  θέλοντας ή μη, έχουμε αναπτύξει μεγαλύτερους βαθμούς ανθεκτικότητας. Χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα ότι είναι εντάξει. Απλώς μαθαίνεις αρχικά να επιβιώνεις και μετά να απολαμβάνεις. Ακόμα και σε μη ιδανικές συνθήκες. Μάλλον εν τέλει αυτή είναι η ζωή.

Ποιες ήταν οι δυσκολίες μέχρι τώρα και ποια η μεγαλύτερη χαρά;

Οι δυσκολίες ήταν και είναι πολλές. Αρχικά με τον ίδιο μου τον εαυτό. Μέχρι να πιστέψω σε μένα και να τολμήσω να κάνω το βήμα να προβάλω τη δουλειά μου. Να πάρω την απόφαση δηλαδή να βουτήξω. Στην αρχή τα πρώτα πλατσουρίσματα με τα σωσίβια γύρω γύρω μέχρι να ξεκινήσει το κολύμπι. Στη συνέχεια συνειδητοποίησα πόσα πολλά, διαφορετικά και παράλληλα πράγματα χρειάζεται μία επιχείρηση για να λειτουργήσει, αρκετά από αυτά όχι τόσο ευχάριστα και δημιουργικά! Και εκεί έρχονται οι πρώτοι πανικοί. Όταν είδα ότι η κατάσταση είναι one woman show. Επίσης, το να μην υπάρχει ένα σταθερό εισόδημα κάθε μήνα ήταν κάτι που με ζόρισε πολύ. Παρόλα αυτά νιώθω ότι όλα με πηγαίνουν μπροστά,  με ωριμάζουν, οπότε εν τέλει τα χαίρομαι. Έμαθα να τα αγκαλιάζω γιατί είναι όλα δικά μου. Μπορεί να είναι πολύ το άγχος σε στιγμές, αλλά η χαρά που σου δίνει πίσω δεν συγκρίνεται.

Και την μεγαλύτερη χαρά την νιώθω κάθε  φορά που κάποιος επιλέγει να αγοράσει ένα κόσμημα μου. Όταν βλέπω ανθρώπους να τα φορούν και να τα χαίρονται. Εκέι παίρνω δύναμη και λέω προχωράμε, κάτι κάνω καλά.

Ποια είναι τα σχέδια σου για το μέλλον;

Είναι διάφορα πράγματα που σκέφτομαι. Ο κεντρικός στόχος όμως είναι να βρω έναν χώρο που θα μπορεί να λειτουργήσει σαν εργαστήρι αλλά και σαν κατάστημα. Θέλω να είναι ακόμα πιο εύκολα προσβάσιμη η δουλειά μου κι εγώ να μπορώ να έρχομαι ακόμα πιο συχνά σε επαφή με τον κόσμο.

Τι σου δίνει δύναμη και πίστη;

Μου δίνουν πίστη και δύναμη οι άνθρωποι που έρχονται σε επαφή με τα κοσμήματα που φτιάχνω και μετά τα αγαπούν. Που όταν συναντιόμαστε θα μου μεταδώσουν τη θετική τους ενέργεια ακόμα και αν δεν αγοράσουν κάτι.

Μου δίνουν πίστη και δύναμη όλοι οι όμορφοι συνδημιουργοί που έχω γνωρίσει σε αυτό το ταξίδι που το παλεύουν παρά τις δυσκολίες γιατί αγαπούν πολύ αυτό που κάνουν, όπως και εγώ. Που στέκονται με νοιάξιμο και αλληλεγγύη. Εκεί βλέπω την ελπίδα στο να στηρίζουμε η μία τον άλλο με όποιο τρόπο μπορούμε.

Και ενώ είναι αρκετά μοναχικό ταξίδι σε στιγμές δεν θα ήταν τόσο όμορφο και έυκολο αν δεν είχα τους δικούς μου ανθρώπους κοντά μου. Ξέρουν αυτοί.

Βρείτε τα Freyja Jewelry στο site τους,

στο Instagram,

στο Facebook