Αντώνης Τουμανίδης / Σκοτάδια και φως των παραμυθιών

Μετά από την επιτυχία του πρώτου βιβλίου της σειράς «Εφιάλτες & Παραμύθια» και λίγο πριν δούμε το πολυβραβευμένο του σενάριο, βασισμένο στο βιβλίο του «Η Αληθινή Ιστορία του Πινόκιο», να κάνει πρεμιέρα στο Χόλυγουντ, ο Αντώνης Τουμανίδης επιστρέφει με το ολοκαίνουριο βιβλίο του, «Εφιάλτες & Παραμύθια 2» που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Anubis.
Ο συγγραφέας μας μίλησε για τον κόσμο των παραμυθιών, τα σκοτάδια και το φως του και τους λόγους που τον γοητεύει. Για το σενάριό του που θα γίνει ταινία και τη διαδρομή του μέχρι εκεί. Για το νέο του βιβλίο και αυτά που το αποκάλυψε.
Τι κινητοποίησε τη συγγραφή του νέου σας βιβλίου;
Η αγάπη των αναγνωστών για την οποία θα είμαι παντοτινά ευγνώμων. Το πρώτο «Εφιάλτες & Παραμύθια» κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Anubis το 2015 (Β΄ έκδοση, 2018). Η αγάπη του κόσμου για το βιβλίο −και η προτροπή τους να επιστρέψω στην Παραμυθοχώρα− ήταν τέτοια που με οδήγησε στο να γράψω ένα δεύτερο βιβλίο, επιλέγοντας νέα παραμύθια με έντονο το άρωμα της ανατολής.
Τι είναι αυτό που σας γοητεύει στα παραμύθια; Τι είναι αυτό που τα κάνει αθάνατα;
Το παραμύθι διαφέρει από τα υπόλοιπα συγγραφικά είδη, κυρίως, στο γεγονός πως καταργεί κάθε όριο. Δεν υπάρχουν χωροχρονικές δεσμεύσεις και περιορισμοί, με τις ανατροπές να διαδέχονται η μία την άλλη, δεν υπάρχουν «κανόνες» είτε μορφολογικά είτε ως προς το περιεχόμενο – και αν υπάρχουν δεν υποχρεούται ο συγγραφέας να τους σεβαστεί. Πρωτίστως όμως το παραμύθι οφείλει την ύπαρξή του στη μαγεία. Και η «μαγεία», ακόμη και αν το προσπαθήσουμε, δεν πεθαίνει ποτέ.
Ποιες νέες σκέψεις κάνατε για τον εαυτό σας μέσα από τη συγγραφική διαδικασία αυτού του βιβλίου;
Μια φορά παραμυθάς, πάντα παραμυθάς. Και είναι σπουδαία τιμή για εμένα να φέρω τον τίτλο του παραμυθά. Γράφοντας το νέο βιβλίο συνειδητοποίησα πως δεν απομακρύνθηκα, τελικά, ποτέ από τα σκοτεινά μου παραμύθια. Μα πάνω από όλα συνειδητοποίησα πως παραμένω μέσα μου, πάντα, ένα παιδί.

Ποιες οι σκέψεις και τα συναισθήματα σας που η «Η Αληθινή Ιστορία του Πινόκιο» θα γίνει ταινία;
«Η Αληθινή Ιστορία του Πινόκιο» πέρασε στην αντίπερα όχθη του ωκεανού και έφτασε στα κινηματογραφικά στούντιο μέσα από μια κοπιώδη −συχνά επίπονη− και πολυετή διαδικασία. Αγαπώ τον κινηματογράφο και συγκεκριμένα αγαπώ το σενάριο. Τα συναισθήματα είναι ανάμικτα. Ενθουσιασμός, χαρά, αγωνία για την έκβαση της ταινίας αλλά πάνω απ’ όλα αγάπη για τη μαριονέτα μου!
Που βρίσκεται η μαγεία στην καθημερινότητά μας;
Παντού! Στα φύλλα ενός δέντρου που τα κουνάει ο άνεμος, στο χαμόγελο ενός περαστικού, σε ένα σκυλάκι που κουνάει χαρούμενο την ουρά του, στο παιχνίδι των σκιών… το θέμα είναι αν εμείς είμαστε ανοιχτοί και δεκτικοί στη μαγεία.
Ποιους συγγραφείς αγαπάτε;
Πολλούς, πάρα πολλούς! Τον Καζούο Ισιγκούρο − ο οποίος δεν είναι απλά συγγραφέας αλλά «λογοτέχνης» με όλη την ουσία της λέξεως, τον Κλάιβ Μπάρκερ [το βιβλίο του «Χέλρειζερ» (“The Hellbound Heart”) είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις συγγραφικής παρθενογένεσης γιατί στις σελίδες του δημιουργήθηκε ο Πίνχεντ (Pinhead)], τον Άιρα Λέβιν με τον εσωτερικό του τρόμο, τη σπουδαία κυρία της λογοτεχνίας του Καναδά, τη Μάργκαρετ Άτγουντ και ο κατάλογος συνεχίζεται.
Η συγγραφική διαδικασία προκύπτει από πειθαρχημένη εργασία ή είναι προϊόν έμπνευσης;
Ας μου επιτραπεί να απαντήσω με μια πρόταση του Πικάσο: «Η έμπνευση υπάρχει, αλλά πρέπει να σε βρει να δουλεύεις».
Τι σας δίνει δύναμη και πίστη στην καθημερινότητα;
Η αγάπη! Όπου υπάρχει αγάπη, υπάρχει ζωή. Όπου υπάρχει αγάπη, υπάρχει έμπνευση. Όπου υπάρχει αγάπη, υπάρχει δημιουργία. Όπου υπάρχει αγάπη, υπάρχει ελπίδα.
Το καινούριο βιβλίο του Αντώνη Τουμανίδη κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Anubis
