Χριστίνα Σαμπανίκου/ Επιστροφή στο μέλλον!
Είναι γεγονός πως όλοι σκεφτόμαστε πως μπορεί να είναι το μέλλον, πως μπορεί να είμαστε εμείς στο μέλλον. Η Χριστίνα Σαμπανίκου έκανε ένα βήμα παραπάνω! Έγραψε το θεατρικό έργο Γύρισε πίσω για πλησιάσει, να καταλάβει, να απομυθοποιήσει όσα είναι μπροστά. Πρόκειται για ένα έργο που τοποθετεί τις ηρωίδες του στη Αθήνα του μέλλοντος, ενώ τις παρακολουθούμε να προσπαθούν να προσαρμοστούν σε ένα τελείως καινούργιο και άγνωστο περιβάλλον. Παρέα με την σταθερή συνεργάτιδά της Βίκυ Αδάμου και τον Θανάση Ζερίτη έφτιαξαν μια παράσταση που στηρίζεται στο χιούμορ για να μιλήσουν για την επικαιρότητα, την πραγματικότητα, τις προβολές μας στο μέλλον!
Ποια ήταν η αφορμή για την συγγραφή του έργου σας;
Οι σκέψεις γύρω από το πως μπορεί να διαμορφωθεί η κατάσταση στη χώρα μας, με ποιο τρόπο μπορούν οι εξελίξεις να μας επηρεάσουν και πως μπορεί να δοθεί αυτό με τρόπο κωμικό και συγχρόνως τρομακτικό.Η πιθανότητα να επιβεβαιωθούν πολλά από τα απίθανα και δυσοίωνα σενάρια που όλοι κάνουμε βάσει των πραγματικών δεδομένων που έχουμε για το πώς μπορεί να είναι η ζωή μας σε ένα όχι και τόσο μακρινό μέλλον.
Πως δουλέψατε; Από πού αντλείτε υλικό και έμπνευση;
Από την επικαιρότητα που είναι ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης, η πραγματικότητα άλλωστε πια ξεπερνά ακόμα και τα πιο ευφάνταστα σενάρια. Μου είναι αδύνατον να μην παίρνω θέση σε όσα συμβαίνουν γύρω μου, θέλω με τον δικό μου τρόπο να σχολιάζω, να καταδεικνύω και να δίνω τροφή για σκέψη και προβληματισμό στον βαθμό που είναι δυνατό να πετύχω κάτι τέτοιο.
Κατά την συγγραφή έχετε εικόνα της παράστασης του κειμένου; Εάν ναι, πως νιώθετε όταν τελικά παίρνει μορφή μέσω της σκηνοθεσίας κάποιου άλλου;
Γράφοντας έχω μόνο μια γενική αίσθηση της ατμόσφαιρας, τα υπόλοιπα, το πώς δηλαδή το κείμενο θα γίνει παράσταση είναι κάτι που πηγάζει από την σκηνοθεσία σε συνδυασμό με τα σκηνογραφικά και ενδυματολογικά στοιχεία που θα τοποθετήσουν το κείμενο στο πλαίσιο εκείνο που ταιριάζει για να αναδειχτεί. Έχω την τύχη να συνεργάζομαι με την Βίκυ Αδάμου που κυριολεκτικά μεταμορφώνει και μετουσιώνει τις λέξεις με καθοριστικό τρόπο. Ακόμα και το κείμενο υπόκειται σε αλλαγές και μορφοποίηση μέσα από την σκηνοθετική της καθοδήγηση.
Πόσο εύκολο είναι να προσαρμοστούμε στις αλλαγές που συμβαίνουν γύρω μας και μέσα μας; Με ποιον τρόπο μπορούμε να το κάνουμε;
Κατά ένα παράδοξο τρόπο η αχίλλειος πτέρνα του ανθρώπινου είδους είναι ακριβώς αυτή η προσαρμοστικότητα του που καθιστά εφικτή την επιβίωση του ακόμα και σε αντίξοες συνθήκες που κανονικά θα έπρεπε να αποτινάσει αντί να τις δέχεται και να τις υιοθετεί. Ειδικά τα τελευταία χρόνια οι αλλαγές είναι τόσο ραγδαίες που όλοι μας έχουμε σαστίσει και τις παρακολουθούμε με αμηχανία μη έχοντας καταφέρει ακόμα να τοποθετηθούμε με σαφή τρόπο απέναντί τους.
Το παρελθόν αποτελεί δύναμη ή φορτίο;
Εξαρτάται πάντα από τον τρόπο που το διαχειριζόμαστε και το αξιολογούμε. Μπορεί να είναι εφόδιο για δημιουργικότητα και δράση ή ακόμα και τροχοπέδη που καθιστά αδύνατη την εξέλιξη. Όλα είναι θέμα ανάγνωσης που κατορθώνει ο καθένας ανάλογα με τις καταβολές του και την προσωπική του ψυχοσύνθεση.
Μπορεί η εμπειρία να μας διδάξει κάτι;
Μέσα από τις εμπειρίες μας διαμορφώνουμε την αντίληψη μας και τον τρόπο ανάλυσης των δεδομένων. Διδασκόμαστε και γινόμαστε καλύτεροι ή τουλάχιστον αποκτούμε παραπάνω γνώσεις και εργαλεία για πιο σωστή διαχείριση των καταστάσεων.
Από πού μπορεί ή πρέπει να κρατιέται ένας άνθρωπος για να αντεπεξέρχεται στην δύσκολη καθημερινότητα;
Από το «μαζί» , αυτή είναι η λέξη κλειδί. Κανένας μόνος του. Από την ομαδικότητα και την αλληλεγγύη και από την προσωπική πανοπλία που φτιάχνει ο καθένας μας ανάλογα με τις ανάγκες του. Από την καλοσύνη και το χιούμορ. Το χιούμορ σώζει, είναι λυτρωτικό το να αυτοσαρκάζεσαι και να σαρκάζεις ακόμα και τις πιο αντίξοες συνθήκες. Το γέλιο είναι φάρμακο.
Είναι το χιούμορ ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπίσουμε τα σοβαρά θέματα της ζωής μας;
Ο καλύτερος τρόπος είναι διαφορετικός για τον καθένα μας. Προσωπικά όμως ναι, με βοηθάει πάντα να ξεπεράσω δυσκολίες και να απαλύνω επώδυνες καταστάσεις. Θέλω να έχω γύρω μου ανθρώπους με χιούμορ, βαριέμαι αφόρητα όσους δεν διαθέτουν αυτή την έμφυτη ικανότητα να βλέπουν την αστεία και γελοία πλευρά ακόμα και της ίδιας μας της ύπαρξης.
Πως ήταν η προετοιμασία της παράστασης με μια ομάδα που έχετε συνεργαστεί με επιτυχία στο παρελθόν; Πως περάσατε;
Η αλήθεια είναι πως δένομαι με τους ανθρώπους και δεν μου αρέσει να πειραματίζομαι με αλλαγές στο έμψυχο υλικό. Είναι πολύ σημαντικό να μοιράζεσαι έναν κοινό τρόπο αποκωδικοποίησης των δεδομένων, να φιλτράρεις τις πληροφορίες έχοντας ένα κοινό όραμα και στόχο. Η Βίκυ Αδάμου είναι η βασική συνεργάτης μου, μαζί δημιουργούμε προσπαθούμε μέσα και από την εταιρεία που ιδρύσαμε, την Life After Death Productions να ανακαλύψουμε αν υπάρχει ζωή μετά το σαρωτικό κύμα μεταβολών που έχουμε υποστεί όλα μας τα τελευταία χρόνια. Οι πρόβες για το «Γύρισε Πίσω» ήταν από τις πιο ευχάριστες που έχω κάνει, καθώς είχαμε την τύχη να έχουμε μαζί μας τον Θανάση Ζερίτη, έναν από τους πιο ταλαντούχους ηθοποιούς και σκηνοθέτες της γενιάς του.
Μοιραστείτε μαζί μας ένα κομμάτι του κειμένου που ξεχωρίζετε.
Ρόζα: Δεν θέλω απλά να περνάει η ώρα, θέλω να ζω την κάθε στιγμή.
Έλσα: Και εγώ το ίδιο θέλω αλλά δεν είναι όλες οι στιγμές ίδιες, κάποιες είναι απλά για να περνάνε, να θυσιάζονται στην αναμονή των καλύτερων.
Ρόζα: Και αν οι καλύτερες είναι τώρα;
Κείμενο: Xριστίνα Σαμπανίκου
Σκηνοθεσία: Bίκυ Αδάμου
Φωτισμοί: Παύλος Μαυρίδης
Σκηνικά-κοστούμια: Lazy Boy*
Επιμέλεια μουσικής: Σταύρος Γιαννουλάδης
Φωτογραφίες-Γραφικά: Κωνσταντίνος Οικονόμου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Άντζη Βαλσαμή
Επικοινωνία: Γεωργία Ζούμπα
Eρμηνεύουν οι: Βίκυ Αδάμου, Θανάσης Ζερίτης, Χριστίνα Σαμπανίκου