Παντελής Δεντάκης 

Η αίσθηση της παύσης του χρόνου.

Αριστέα Σταφυλαράκη

Το μοιραίο.

Κωνσταντίνος Ζαμάνης (σκηνικά, κοστούμια)

Πεθαίνει.

Αμαλία Νίνου

Μια μεγάλη αγάπη έχει αυτό το “για πάντα”…

Νεφέλη Μαϊστράλη

Όταν η ένωσή μας με τον άλλο αλλάζει τα πάντα και για πάντα νομίζω ότι μιλάμε για μια αγάπη ολόκληρη και άρα,μεγάλη. Δεν είμαστε ποτέ ξανά ίδιοι. Όλα λειτουργούν σε σχέση με αυτό που ζούμε ή ζήσαμε. Δανείζομαι λόγια της Λ. Κιτσοπούλου απ’ την παράσταση της Γκόλφω: ” ( Η αγάπη είναι) δεντρί βαθύριζο, που αν θες για να το βγάλεις, πριν μονάχο μαραθεί, σ’ οργώνει τη καρδιά σου, βγαίνει μαζί με τη καρδιά.(…) ειν’ η αγάπη φονικό που ζωντανό σ’ αφήνει, ειν’ η αγάπη χείμαρρος, χυμά και σε συντρίβει, αγάπη ειν’ η μοναξιά που πρέπει στο καθένα, αγάπη είναι να κοιτάς τη πόρτα ολοένα, αγάπη είναι να μιλάς στα φύλλα και στα δέντρα, στις πέτρες, στα τριαντάφυλλα, στις τοίχους, στα ταβάνια.” Επικίνδυνα πράγματα, θέλουν τόλμη, ό, τι πιο όμορφο μπορεί να κάνει ο άνθρωπος.

Θανάσης Ζερίτης

Νομίζω η ανάγκη μας να πιστέψουμε στο απόλυτο.

Λευτέρης Βενιάδης (μουσική)

Ο αβίαστος σεβασμός στην ελευθερία του άλλου.

Ελένη Κουτσιούμπα

Εγώ λέω πως… η μνήμη κάνει μία αγάπη μεγάλη.

Σταύρος Χαμπάκης (φωτογραφίες)

Προσπαθούσα να θυμηθώ τι κάνει μια αγάπη μεγάλη, μα μάταια… Αυτό κάνει μια αγάπη μεγάλη όταν φεύγει σε ισοπεδώνει, ξεχνάς τα πάντα, δεν συγχωρεί και δεν χαρίζεται, απλά τη βιώνεις.

Σταύρος Γιαννουλάδης

Ίσως είναι οι έντονες αναμνήσεις από έναν έρωτα και οι στιγμές που σε καθόρισαν σε μια αγάπη που την καθιστούν μεγάλη. Ίσως το πρώτο φιλί, ένας μεγάλος αποχωρισμός, η αντοχή στα εμπόδια, η διάρκεια, η έλλειψη του άλλου, οτιδήποτε μπορεί να κάνει ένα άνθρωπο απόλυτα σημαντικό στη ζωή σου. Κάθε άνθρωπος ορίζει μέσα από το δικό του πρίσμα τι γι’ αυτόν είναι σημαντικό και μεγάλο, κι αυτό μπορεί να το αντιληφθεί με το πέρας το χρόνου, όταν πια οι περισσότερες στιγμές είναι μακρινή ανάμνηση, καλά χαραγμένη στο μυαλό του και στην καρδιά του. Νομίζω πάντως ότι μια μεγάλη αγάπη καθορίζεται από την χημεία μεταξύ των ανθρώπων. Όσο πιο μεγάλη είναι η έλξη στην μυρωδιά του άλλου, όσο περισσότερο σε συνταράσσει η φωνή του, όσο μεγαλύτερη είναι η ανάγκη της επαφής, όσο περισσότερο επιθυμείς την παρουσία του άλλου, όσο πιο μεγάλος είναι ο θαυμασμός σου για τον άλλο, όσο περισσότερο αγαπάς τις ιδέες του, τόσο πιο πολύ θα τροφοδοτείται η αγάπη και θα διατηρείται μέσα στο χρόνο. Ίσως.

Σοφία Λασκαρίδου, μια αγάπη μεγάλη  στο Θέατρο 104

Παράσταση βασισμένη στα ημερολόγια της Σοφίας Λασκαρίδου

Σκηνοθεσία: Παντελής Δεντάκης
Σκηνικά-Κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης

Μουσική Σύνθεση: Λευτέρης Βενιάδης

Επιμέλεια φωτισμών: Νίκος Βλασόπουλος

Βοηθός Σκηνοθέτη: Ελένη Τσιμπρικίδου

Φωτογραφίες: Σταύρος Χαμπάκης

Ερμηνεύουν: Σταύρος Γιαννουλάδης, Θανάσης Ζερίτης, Ελένη Κουτσιούμπα, Νεφέλη Μαϊστράλη, Αμαλία Νίνου, Αριστέα Σταφυλαράκη, Μαριέττα Σγουρδαίου

Ημέρες παραστάσεων: Παρασκευή και Σάββατο στις 21.15, Κυριακή στις 19.00

Διάρκεια παράστασης : 70′ (χωρίς διάλειμμα)