Υπάρχει αυτό που γνωρίζουμε, που αγαπάμε, που έχουμε μάθει να πορευόμαστε μαζί του. Υπάρχει, όμως και το αντίστροφο. Μια διαφορετική ματιά, μια παιγνιώδης διάθεση, η αποκαλυπτική ¨άλλη¨ πλευρά των πραγμάτων. Αυτή που επιθυμούν να πλησιάσουν, να κατανοήσουν και να παρουσιάσουν οι συντελεστές της παράστασης Το ημέρωμα της στρίγγλας / Μια αντίστροφη ανάγνωση που βασίζεται στο ομώνυμο έργο του Σαίξπηρ και θα παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Τσονόπουλου από 7/10 στο Θέατρο Φούρνος. Μιλώντας για έρωτα, για επαφή και δημιουργία. Οι ηθοποιοί της παράστασης, Βοϊδήλος Θανάσης, Δημητριάδη Κωνσταντίνα, Δόβελου Εύη, Δουμπού Μαριέλα, Δουλγεράκη Νίκη, Ζαχαράτου Δήμητρα, Καφετζή Δάφνη, Παπαδημητρίου Παναγιώτα, Σανιάνος Αντώνης και Σπένδου Μαρία μας μίλησαν για αυτά που ετοιμάζουν, νιώθουν και σκέφτονται. 

Αντώνης Σανιάνος

Τι σας συγκινεί σ΄αυτό το έργο;

Ότι καμία φορά στη ζωή για να μπορείς να έχεις ελεύθερη βούληση και να δημιουργείς εσύ τις συνθηκες της ζωής που επιθυμείς, χρειάζεται να επαναστατησεις ακόμα και στην ίδια σου την οικογένεια. Σε εκείνες τις στιγμές βλέπεις ποιοι άνθρωποι σε αγαπούν πραγματικα.

Πως μας βοηθάει στην ζωή το να βλέπουμε κάποιες φορές αντίστροφα τα πράγματα;

Είναι μια δράση που σε βοηθά να δεις τα επιχειρήματα και τα κινητρα που έχει κάθε άνθρωπος για τις εκάστοτε επιλογές του. Όταν κοιτάς λοιπόν αντίστροφα και παρατηρείς μέσα από αυτά τα δύο, έρχεσαι λίγο πιο κοντά στην προσωπικη αλήθεια σου. Για να καταλάβεις ότι δεν μια υπάρχει μια καθολική αλήθεια, αλλά μια ξεχωριστή για το καθένα μας. Έτσι ο καθένας μας έχει το δικαίωμά να στηρίζει τις επιλογές του και το δρόμο που έχει διαλέξει. 

Μαριέλα Δουμπού

Έχουν διαφορές τα δύο φύλα ή χωριζόμαστε σε τύπους ανθρώπων;

Οι διαφορές που έχουν τα δύο φύλα είναι μορφολογικές, δηλαδή όσο αφορά την εξωτερική τους εμφάνιση και την ανατομία τους που πιθανότατα οφείλεται στο κούμπωμα των δύο διαφορετικών σωμάτων ή αλλιώς με πιο βιολογικούς όρους στο ζευγάρωμα που έχει σκοπό την αναπαραγωγή. Εγώ έχω άλλη άποψη. Θεωρώ ότι οι άνθρωποι πρώτα-πρώτα χωρίζονται σε μονάδες μέσα στην υποτέλεια τους και έπειτα, ανάλογα με τα κοινά χαρακτηριστικά που συγκεντρώνουν, σε τύπους ανθρώπων. Προφανώς οι ισορροπίες αυτού του διαχωρισμού είναι πολύ λεπτές και επικεντρώνονται επί το πλείστον στα χαρακτηριστικά του θυμικού του ανθρώπου, του ψυχικού και του νοητικού του κόσμου. Οι τύποι των ανθρώπων που σχηματίζουν μία ομάδα διαφορετική από τις άλλες, επομένως, διαμορφώνονται από την συμπεριφορά η οποία αποτελεί το σημάδι που στέλνετε σαν μετάφραση του πνευματικού ψυχικού κόσμου του ατόμου προς τα έξω στους υπόλοιπους ανθρώπους. Για παράδειγμα, αν κάποιος έχει βίαιη συμπεριφορά θα πρέπει να αξιολογηθεί από που προκύπτει αυτή βιαιότητα. Από ανασφάλεια, από φόβο, και ύστερα το άτομο να ταξινομηθεί στον ανάλογο τύπο ανθρώπου. ας υποθέσουμε ότι υπάρχει ένα μαγικό πρόγραμμα, το οποίο έχει στο μυαλό της η Τράνια (ο χαρακτήρας μου στην παράσταση) και ανάλογα με τη συμπεριφορά που δέχεται από τους άλλους ανθρώπους την αποκωδικοποιεί και τους ομαδοποιεί. Τέλος, πιστεύω ότι οι τύποι των ανθρώπων δεν φτιάχνουν  απαραίτητα διαφορετικές ομάδες αλλά η μία ομάδα πιθανότατα να εισχωρεί στην άλλη, γιατί όπως προαναφέραμε η περίπτωση να συναντήσεις κοινά χαρακτηριστικά σε μία ομάδα ανθρώπων είναι τόσο πιθανή όσο και οι διαφορές της. Να σημειωθεί ότι το θέμα της διαφορετικότητας δεν απαντήθηκε κοινωνικά, διότι δυστυχώς ακόμα κοινωνικά υπάρχουν πολλές διαφορές που επικεντρώνονται κυρίως στα φύλλα των ανθρώπων π.χ. πατριαρχία, εργασιακή αποκατάσταση, σεξουαλική βία κλπ.

Πως μας βοηθάει στην ζωή το να βλέπουμε κάποιες φορές αντίστροφα τα πράγματα;

Το να βλέπουμε αντίστροφα τα πράγματα  βοηθάει στο να γινόμαστε πιο οικουμενικοι, στο να εγκαταλείπουμε για λίγο το εγώ μας, μπαίνοντας στη θέση κάποιων άλλων. Επίσης, συνειδητοποιούμε πόσο συγκλονιστικές συνέπειες έχει αυτή η αντιστροφή. Για παράδειγμα, αφορμώμενη από το κείμενο διαπιστώνω ότι ο κόσμος του Σαίξπηρ γινόταν κατανοητός λόγω του ότι υπήρχε φαλλοκρατία και πατριαρχεία, για να μην αναφέρω πως υπάρχει ακόμα συγκαλυμμένη, επομένως δεν απέχει από την  πραγματικότητα. Η αλλαγή όμως των φύλων μας αναγκάζει να φτιάξουμε μία καινούργια, εκ νέου πραγματικότητα, διότι δεν μπορούμε εύκολα να βρούμε αντιστοιχία ούτε σε άλλη εποχή. Ισως λοιπόν η αντιστροφή να βοηθάει στο να διαπιστώσουμε πόσο λάθος αντίληψη έχουμε στη ζωή μας τόσο για την ισότητα των δύο φύλων ειδικότερα, όσο και σε οποιαδήποτε άλλη κατάσταση αντιστρέψουμε γενικότερα.

Δάφνη Καφετζή

Είναι απαραίτητο να εξημερώσουμε κάποιον για να είμαστε μαζί του;

Είναι απαραίτητο να εξημερώνουμε τον εαυτό μας και να δίνουμε χώρο και χρόνο από την ζωή μας. Όπως έκανε και ο μικρός πρίγκιπας με το τριαντάφυλλό του.“Οι άνθρωποι δεν χρειάζονται πάντα συμβουλές. Μερικές φορές το μόνο που χρειάζονται είναι ένα χέρι για να κρατηθούν, ένα αυτί να τους ακούσει καιμια καρδιά, που να μπορεί, να τους καταλάβει..”

Πως μας βοηθάει στην ζωή το να βλέπουμε κάποιες φορές αντίστροφα τα πράγματα;

Πολλές φορές το να βλέπουμε αντίστροφα τα πράγματα μας κάνει να συνειδητοποιούμε ότι δεν είναι αντιστροφα. Η άλλη πλευρά είναι ο καθρέφτης.

Παναγιώτα Παπαδημητρίου

Γιατί φοβόμαστε τον έρωτα; Πως μπορούμε να αφεθούμε στο να τον ζήσουμε;

Πιστεύω πως φοβόμαστε οτιδήποτε δεν γνωρίζουμε, οτιδήποτε ξεφεύγει από τον έλεγχο μας, άρα μπορεί να ταράξει την καθημερινότητα μας. Φοβόμαστε τον έρωτα γιατί έχουμε απομακρυνθεί από τη σωματική μας επιθυμία. Έτσι και νιώσουμε ότι χάνουμε τον “έλεγχο” της ζωής μας, αυτόματα χάνουμε τις ισορροπίες μας και όλα εκείνα που νομίζουμε ότι έχουμε χτίσει και σταθεροποιήσει με τόσο κόπο και ιδρώτα. Δεν ακούμε τα σώματα μας και δεν πάμε προς τα κει που μας οδηγούν. Ο έρωτας είναι ο βασικότερος λόγος για να ζούμε και ότι τον φοβόμαστε η μεγαλύτερη απόδειξη ότι δεν ζούμε.

     Τώρα αν ήξερα τον τρόπο να μην γίνεται αυτό, μάλλον θα είχαν λυθεί πολλά προβλήματα στη ζωή μου. Έχω καταλήξει όμως  πως στην εποχή μας λείπει η όρεξη, η θέληση για ζωή, πώς να το πω δηλαδή, λείπει το “χωρίς φόβο και πάθος”. Αν έρθουμε πιο κοντά σε μια πιο αυθόρμητη πλευρά μας, αν έρθουμε πιο κοντά στο παιδί που έχουμε μέσα μας, σε εκείνο το παιδί που κάθε μέρα ενθουσιαζόταν με την ανακάλυψη όλων όσων μάθαινε για πρώτη φορά, τότε ίσως φτάσουμε ένα τσικ πιο κοντά στο να αφεθούμε και να ζήσουμε τον έρωτα.

Πως μας βοηθάει στην ζωή το να βλέπουμε κάποιες φορές αντίστροφα τα πράγματα;

Δεν ξέρω, αξίζει να ζούμε αν δεν βλέπουμε τα πράγματα μόνο αντίστροφα;  Ίσως να υπερβάλω με το “αντίστροφα”, αλλά σίγουρα αξίζει να προσπαθούμε να τα βλέπουμε πάντα από μια διαφορετική οπτική. Αν μένουμε εμμονικά στη δική μας,  μάλλον δεν θα εξελιχθούμε ποτέ. Πιστεύω πως η ενσυναίσθηση είναι μια ποιότητα που λείπει πολύ από την κοινωνία μας και αν την είχαμε τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα.  Ειδικά όσον αφορά τους κοινωνικούς ρόλους (όπως το φύλο, που αναφέρεται στην παράσταση μας), μια αντίστροφη οπτική φανερώνει ακόμα και το πόσο κοινωνικά κατασκευασμένοι είναι αυτοί  οι ρόλοι και άρα πως μπορούμε να κινηθούμε για να τους ανατρέψουμε.

Θανάσης Βοϊδήλος

Μπορούν όλοι να βρουν τον έρωτα και το ταίρι τους;

Πιστευω πως ναι. Τουλάχιστον ελπίζω σε κάτι τέτοιο. Βεβαια εγώ απαντάω από τη θέση μου. Απαντάω με μεγάλη ευκολία ως κάποιος που έχει την ελευθερία να απαντήσει ό,τι θέλει. Τι γίνεται όμως με τους ανθρώπους που η εποχή τους και η κοινωνική συνθήκη μέσα στην οποία ζουν, τους στέκονται εμπόδιο; Ο ρόλος που υποδύομαι στο έργο είναι ένας τέτοιος άνθρωπος. Το σημαντικό δεν είναι να βρω τον έρωτα, το σημαντικό είναι να ξεπεραστούν οι συνθήκες ανελευθερίας που με εμποδίζουν να τον βιώσω.

Πως μας βοηθάει στην ζωή το να βλέπουμε κάποιες φορές αντίστροφα τα πράγματα;

Εμένα με βοηθάει να βλέπω αντίστροφα τα πράγματα, για να αναγνωρίζω πως θα μπορούσαν όντως να είναι έτσι. Αντιστρέφοντας τα σχήματα σπάμε την τετράγωνη οπτική με την οποία προσδιδουμε στα πάντα μια ψευδή κανονικότητα. Μια κανονικότητα με την οποία είναι δομημένες οι φιλίες μας, οι έρωτες μας, οι κοινωνίες μας και η θέση μας μέσα σ’ αυτά . Για παράδειγμα, στην παράσταση, η αντιστροφή μου δείχνει πως θα μπορούσε όντως η γυναίκα ως ισχυρό φύλο να αποτελεί μια πραγματικότητα. Ή να μην υπάρχει καν η έννοια του ισχυρού φυλου. Και βέβαια, πως ακόμα και με την αντιστροφή, ο έρωτας είναι πέρα απο τα φύλα, ο ένας ημερώνει τον άλλο ως ίσος προς ίσο, εξίσου ανίσχυροι κι οι δυό.

Νίκη Δουλγεράκη

Πως είναι η εμπειρία του να ετοιμάζεις μια ομαδική παράσταση με δική σου προσπάθεια στην εποχή και την πόλη μας; Ποιες οι δυσκολίες;

Δυσκολίες υπάρχουν σίγουρα. Αλλα τι δεν είναι δύσκολο; Ομώς, και θα μιλήσω προσωπικά, όταν συμβαίνει αυτό το μαγικό πράγμα που καταλαβαίνεις οτι συνυπάρχεις με τόσους διαφορετικους ανθρώπους, ξεκινάς να ξαναμαθαίνεις μαζί τους ένα, δικό σας, μυστικό, αλφάβητο. Έπειτα αυτο το βάζεις σε μία σείρα και το επικοινώνεις με τον κόσμο και ο κόσμος το καταλαβαίνει. Τότε ξεχνάς ότι έχει προηγηθεί. Φυσικά κουραζόμαστε, φυσικά κάνουμε και άλλες δουλειές για να ζήσουμε, φυσικά αγχωνόμαστε για περισσότερα πράγματα που καμία σχέση δεν έχουν με το κάλλιτεχνικό αποτέλεσμα, αλλά με διαδικασίες παραγώγης. Αλλά έτσι είναι τα πράγματα. Άπο το να καθόμαστε και να λέμε συνέχεια πως είναι, προτιμώ να κάνουμε. 

Πως μας βοηθάει στην ζωή το να βλέπουμε κάποιες φορές αντίστροφα τα πράγματα;

Αυτό και αν έχει ενδιαφέρον. Η αντιστροφή όψη – ανάγνωση των γεγονότων στη ζωή μας μόνο κάλο μπόρει να μας κάνει. Για πάραδειγμα, όταν τα πράγματα μας πάνε καλά και είναι όλα όμορφα στρωμένα, ας μην ξεχνάμε πως θα μπορούσαν να μην είναι. Ας μην είμαστε αχάριστοι με την ζώη.

Μαρία Σπένδου

Τι χαρίζει το θέατρο στην ζωή σας/μας;

Το θέατρο συνήθως έρχεται να  χαρίσει, την στιγμή που  έχεις ανάγκη να πάρεις. Βλέποντας μια παράσταση μπορεί να κλείσεις όμορφα μια δύσκολη μέρα σου από την δουλειά, να πάρεις γρηγορότερα μια απόφαση που δυσκολευόσουν πολύ να πάρεις, να ξεκινήσεις κάτι καινούργιο, κάτι για σένα, να ερωτευτείς,να κλάψεις μετά από καιρό… Για να μπορεί να σου δώσει όμως πράγματα το θέατρο, πρέπει να είσαι έτοιμος και εσύ να αφουγκράστεις τα ερεθίσματα του με όλες σου τις αισθήσεις. Να γίνεις δηλαδή κοινωνός μιας ρεαλιστικής και μη ρεαλιστικής αλληλουχίας θεάτρου και καθημερινότητας.
Εξάλλου ποιός δεν φαντασιώνεται, ζώντας καθημερινά;

Πως μας βοηθάει στην ζωή το να βλέπουμε κάποιες φορές αντίστροφα τα πράγματα;

Απο το να  βλέπουμε ανάποδους ανθρώπους και πράγματα. Προτιμώ να αντιστρέφουμε (αναλόγως) τα αρνητικά  σε θετικά και να κυλάνε ομαλά πράγματα και ανθρώποι.

Κωνσταντίνα Δημητριάδη

Τι σας δίνει δύναμη στην καθημερινότητα;

Οι άνθρωποι που έχω επιλέξει να είναι στην ζωή μου.. Οικογένεια, φίλοι άνθρωποι που πιστεύουν στην προσπάθεια μου. Η πίστη ότι μαζί με τους συναδέλφους μου, παίζοντας σε μια σκηνή μπορούμε να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο.

Πως μας βοηθάει στην ζωή το να βλέπουμε κάποιες φορές αντίστροφα τα πράγματα;

Σπουδαίο πράγμα να έχεις την ικανότητα κ την υπομονή να βλέπεις τα πράγματα αντίστροφα. Μόνο τότε μπορείς να δεις τα πρόσωπα και τις καταστάσεις έξω από εσένα. Να συνειδητοποιήσεις τους λόγους που ο “άλλος” λειτουργεί διαφορετικά!

Εύη Δόβελου

Τι νέο μάθατε από αυτή την δουλειά;

Όταν υπάρχει αγάπη, κοινό λεξιλόγιο ,κοινός στόχος ξεπερνιούνται οι όποιες δυσκολίες μπορεί να προκύψουν στην συνεργασία και όντας ομάδα να αφηγηθούμε την ιστορία που δημιουργήσαμε όλοι μαζι.

Πως μας βοηθάει στην ζωή το να βλέπουμε κάποιες φορές αντίστροφα τα πράγματα;

Μας βοηθάει να έχουμε ενσυναίσθηση. Να να κατανοούμε τι βιώνουν και πως νιώθουν οι γύρω μας.

Δήμητρα Ζαχαράτου

Ποιο ήταν το προσωπικό κέρδος μέχι τώρα από την συγκεκριμένη ομάδική εργασία;

Σίγουρα η ομαδική εργασία βοηθάει και αναπτύσσει την συνεργατικότητα. Επομένως, είναι κέρδος να νιώθεις αναπόσπαστο κομμάτι μιας ομάδας και της ιστορίας που αυτή παρουσιάζει. 

Πως μας βοηθάει στην ζωή το να βλέπουμε κάποιες φορές αντίστροφα τα πράγματα;

Αν και είναι πολύ δύσκολο να μπεις στα παπούτσια του άλλου, είναι ταυτόχρονα και σωτήριο, διότι μπορείς να καταλάβεις και να δικαιολογήσεις συμπεριφορές που ενδεχωμένως να μην μπορούσες. Πράγμα πολύ βασικό για την προσέγγιση του εκάστοτε ρόλου. 

Το ημέρωμα της στρίγγλας / Μια αντίστροφη ανάγνωση στο Θεατρο Φούρνος

Συντελεστές:

Σκηνοθεσία: Τσονόπουλος Κωνσταντίνος

Διασκευή/ Δραματουργική επεξεργασία:

Τσονόπουλος Κωνσταντίνος, Νίκη Δουλγεράκη

Επιμέλεια Κίνησης: Ευθύμης Χρήστου

Πρωτότυπη Μουσική: Στάθης Σούλης

Σχεδιασμός Φωτισμού: Γεωργία Τσελεπή

Κοστούμια: Κρίστελ Καπερώνη

Σκηνικά: Joe Pe (Retrosexual)

Βοηθοί Σκηνοθέτη: Εύη Κουταλιανού, Νίκη Δουλγεράκη

Φωτογραφίες: Μαρία Σπένδου

Παίζουν:

Βοϊδήλος Θανάσης

Δημητριάδη Κωνσταντίνα

Δόβελου Εύη

Δουμπού Μαριέλα

Δουλγεράκη Νίκη

Ζαχαράτου Δήμητρα

Καφετζή Δάφνη

Παπαδημητρίου Παναγιώτα

Σανιάνος Αντώνης

Σπένδου Μαρία (live camera)

Από 7 Οκτωβρίου και κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21,οο.

Στο θέατρο “Φούρνος”.

Τιμές Εισιτηρίων: 12 ευρώ/ μειωμένο: 10 ευρώ