Ο Ευθύμης Χρήστου δεν είναι μόνο ηθοποιός. Είναι ένας άνθρωπος που αγαπά το θέατρο σε βάθος. Παρακολουθεί παραστάσεις, οργανώνει παραγωγές, κινητοποιεί σχέδια. Ανακαλύπτει κείμενα, συμμετέχει σε αξιόλογες δουλειές, προσεγγίζει και κατανοεί την ζωή μέσα απ΄τα φίλτρα του θεάτρου. Μας μίλησε για την δύναμη που αντλεί από το θέατρο -και που την επιστρέφει-, για την ταινία Ussak που έλαβε μέρος και παρουσιάζεται αυτήν περίοδο στο σινεμά και για την παράσταση του έργου Η Γυάλα της Τζένης Δάγλα που παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία Άσπας Τομπούλη στο Θέατρο Φούρνος κάθε Δευτέρα και Τρίτη, όπου βρίσκεται μαζί με την Μάνια Παπαδημητρίου

Τι σε συγκινεί στο συγκεκριμένο έργο;

Η πραγματική προσπάθεια για ζωή. Από όποιον και αν προέρχεται.

Μπορεί να είναι το ίδιο δύσκολη η ζωή ενός ανθρώπου που ζει στον τόπο του με έναν πρόσφυγα; Σε κάθε περίπτωση, ο αγώνας για επιβίωση είναι το ίδιο απαιτητικός;

Ο καθένας ξυπνάει με την προσωπική του ιστορία. Όταν ανοίγεις το παράθυρο, την τηλεόραση, το ίντερνετ και η μία τραγωδία διαδέχεται την άλλη, καταπίνεις τη δική σου. Όπως λέει και η Μάνια ως Λούση “Ένας μεγάλος πόνος γιάτρεψε τους μικρούς.” Δεν υπάρχει όμως μονάδα μέτρησης στη δυσκολία και τον πόνο. Ο καθένας ζει τον δικό του. Υπάρχουν τόσα σώματα πνιγμένα ή σκοτωμένα και εμείς συζητάμε τι χρώμα είναι. Το ίδιο χρώμα έχει ο θάνατος από όπου κι αν κατάγεται και την ίδια μυρωδιά το πεθαμένο σώμα. Το σίγουρο είναι ότι στον αγώνα αυτόν κανένας δεν επιλέγει να ζει ή να πεθαίνει έτσι.

Πως δούλεψες για να προσεγγίσεις την ψυχοσύνθεση ενός ρόλου που αποτελεί τόσο ευαίσθητη περίπτωση;

Δεν τόλμησα καν να σκεφτώ πώς μπορεί να αισθάνεται ένας άνθρωπος μπροστά στο θάνατο. Με την καθοδήγηση της Άσπας και της Φαίδρας, προσπάθησα να βρω μια σωματική αγωνία να κρατηθεί όπως μπορεί από κάπου.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της εποχής μας από την σκοπιά του έργου; Είναι η εποχή που καθορίζει τους ανθρώπους ή το αντίστροφο;

Ο παγκόσμιος πόλεμος μέσα στον οποίο ζούμε. Όχι μόνο αυτός με τις βόμβες αλλά και ο άλλος που δε φαίνεται με γυμνό μάτι. Σε κάθε περίπτωση η θυσία στο βωμό είναι άνθρωποι. Η εποχή τι φταίει! Εμείς είμαστε αυτοί για τους οποίους γράφει η ιστορία… Είτε χρησιμοποιώντας την ύλη που μας παρέχεται για την ανθρώπινη υγεία και το ευ ζειν είτε για τη δημιουργία όπλων. Η εποχή εδώ ήταν, εδώ είναι και θα είναι. Εμείς τι αφήνουμε στο πέρασμά μας;

Είσαι αισιόδοξος για το μέλλον;

Δε γίνεται αλλιώς. Πρέπει σε κάτι να πιστεύουμε για να ζούμε! Και εγώ πιστεύω σε όλα αυτά που δεν έχω κάνει ακόμα!

Ποια θα χαρακτήριζες επαναστατική πράξη στην εποχή μας;

Την καθημερινή απόλαυση της ζωής!

Το θέατρο τι χαρίζει στην ζωή σου; Πως σκέφτεσαι το μέλλον σου σ΄αυτό;

Από τη στιγμή που μπήκα σε αυτή την ιστορία και άρχισα να ασχολούμαι με το θέατρο άλλαξαν πολλά στο μυαλό μου! Ο τρόπος με τον οποίο σκέφτομαι και αντιμετωπίζω τα πράγματα! Όλα! οι ανθρώπινες σχέσεις, η ανθρώπινη ύπαρξη, η πολιτική… Δε λέω πως κάποιος που δεν ασχολείται με το θέατρο δεν κάνει την ίδια δουλειά, εγώ απλώς τα βρίσκω όλα μέσω του θεάτρου. Αυτό υπήρξε δάσκαλός μου από όταν βγήκα από το σχολείο, κάπως διαμορφώθηκα μέσα σε αυτό. Είναι ένα συνεχές ψάξιμο που με ενδιαφέρει πολύ! Αυτό που ξέρω είναι πως θα ήθελα να συνεχίσω να βλέπω τα πράγματα μέσα από αυτό. Θα ήθελα να είναι το μέσο μου για πολλά χρόνια.

Τι διάβασες τελευταία που σε συγκίνησε;

Έχω καιρό να διαβάσω κάτι και να συγκινηθω.
Κάτι που με φόρτισε όμως πρόσφατα ήταν η ταινία “Ussak” του Κυριάκου Κατζουράκη και της Κάτιας Γέρου, που έκανε πρεμιέρα πριν λίγες μέρες. Είχα την τύχη να είμαι ένα πολύ μικρό κομμάτι της. Αλλά δεν την είχα δει.
Πρόκειται για μια χώρα μετά από χρόνια, για την Ελλάδα, ξεπουλημένη, εξευτελισμένη, με τον άνθρωπο να εμφανίζεται ως αναλώσιμο. Πήγα, λοιπόν, στην πρεμιέρα. Όταν γυρνούσα προς το σπίτι, ξανακοίταξα γύρω μου σαν να είχα να βγω καιρό από εκεί μέσα. Τρόμαξα με την πραγματικότητα που είχε κάτι που υποτίθεται πως είναι φανταστικό.

Τι σου δίνει χαρά και δύναμη στην καθημερινότητα;

Μια ήσυχη βόλτα, ένα κρασί με φίλους, μια ωραία παράσταση, άνθρωποι που γνωρίζω με ίδιες σκέψεις και θέματα προς επίλυση, οι στόχοι που πραγματοποιούνται, θα μπορούσα να γράψω πολλά, ευτυχώς!

Ποια φράση από τον ρόλο σου σε συγκινεί;

Λέει ο Αχμέτ στο τέλος του μονολόγου και μέσα στην προσπάθεια για αντοχή : “Ο κόσμος είναι φτιαγμένος από νερό, αυτό σκέψου, δεν κολυμπάς απλώς πας μια βόλτα. Έλα αγόρι μου, κάνε μια βόλτα ως εκεί, περπάτα ως εκεί.. “

Η Γυάλα της Τζένης Δάγλα στο Θέατρο Φούρνος

Σκηνοθεσία – Δραματουργική επεξεργασία: Άσπα Τομπούλη

Επιμέλεια σκηνικού χώρου/ κοστούμια: Χριστίνα Παπούλια

Σύνθεση ήχων/ μουσική επιμέλεια : Δημήτρης Ιατρόπουλος

Φωτισμοί : Αποστόλης Τσατσάκος

Επιμέλεια κίνησης : Φαίδρα Σούτου

Video: CO.MOD.DOR

Βοηθός σκηνοθέτη: Ευθύμης Χρήστου

Φωτογραφίες προγράμματος : Παύλος Μαυρίδης  ||  Φωτογραφίες παράστασης : Ελένη Μολφέτα

Επικοινωνία : Δέσποινα Ερρίκου

Παραγωγή : Θέατρο Φούρνος

Παραστάσεις : Κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 9.15μμ

Θέατρο Φούρνος, Μαυρομιχάλη 168, Εξάρχεια.

Για την ταινία Ussak του Κυριάκου Κατζουράκη διαβάστε εδώ.