Η Μήδεια του Ευριπίδη παρουσιάζεται στον ατμοσφαιρικό χώρο του ξενοδοχείου Μπάγκειον στην Ομόνοια, σε μετάφραση Γιώργου Χειμωνά και σκηνοθεσία Δημήτρη Γεωργαλά. Η δύναμη του μύθου και η αρμονία του λόγου βρίσκουν μία δεμένη ομάδα καλλιτεχνών που αναζητά το βάθος της εμπειρίας και έναν χώρο που διατηρεί την δύναμη του παρελθόντος. Ο Γιώργος Σταυριανός που υποδύεται τον συγκινητικό ρόλο του Ιάσονα, μας μίλησε για την παράσταση που παρουσιάστηκε πριν δύο χρόνια, στο Εθνικό Θέατρο της Χάγης, όπου για πρώτη φορά ακούστηκε η τραγωδία στα ελληνικά, το ανεξάντλητο έργο του Ευριπίδη και τον πλούτο που του χάρισε αυτή η δουλειά.

Τι σε συγκινεί στον μύθο της Μήδειας;

Το Απόλυτο του Έρωτα. Οι εναλλαγές στον παλμογράφο των συναισθημάτων με απίστευτη ταχύτητα και ακρίβεια. Η τέλεια αρμονία μέσα από μια συμφωνία συγκρούσεων.

Γιατί οι μύθοι εξακολουθούν να μας αφορούν τόσο άμεσα;

Ο άνθρωπος από τα αρχαία χρόνια είχε αυτή την ανάγκη, είτε να λέει ιστορίες είτε να τις ακούει. Κι αυτό πιστεύω δεν θα σταματήσει ποτέ. Να καταπιάνεται με θέματα που αγγίζουν το άπιαστο, το άγνωστο, δίνοντας πίστη στον άνθρωπο να συνεχίσει να παλεύει ενάντια στον θάνατο. Και φυσικά το έργο του Ευριπίδη «Μήδεια» μας αφορά άμεσα γιατί κύριο ρόλο σε αυτόν τον μύθο παίζει ο Έρωτας, το αντίδοτο του θανάτου. Ή ο ίδιος ο θάνατος;

Γιατί ο Ιάσονας εγκαταλείπει την Μήδεια; Γιατί εγκαταλείπει την σχέση ισότητας που είχαν;

Δεν θεωρώ ότι υπάρχει εγκατάλειψη είτε από την μία είτε από την άλλη πλευρά. Εδώ μιλάμε για μια σχέση-σύγκρουση μεγατόνων. Ο καθένας από την πλευρά του επιδιώκει να έχει το δίκιο με το μέρος του. Έτσι κι ο Ιάσονας επιλέγει την εξουσία (ως φιλόδοξο ον) όχι για να απομακρυνθεί από την Μήδεια ή γιατί πόθησε μια νεότερη γυναίκα, αλλά για να εξασφαλίσει το μέλλον της οικογένειας του, της Μήδειας και των παιδιών του! Μην ξεχνάμε ότι είναι πρόσφυγες από βασιλική γενιά σε άλλη γη, εκδιωγμένοι από τις πατρίδες τους.

Ο φόνος των παιδιών είναι μια πράξη εκδίκησης;

Είναι μια πράξη. Ρεαλιστικά αποτρόπαιη, συμβολικά όμως εξαγνιστική. Από την μία η Μήδεια «σώζει» τα παιδιά της από την οικογένεια των νεκρών, Κρέοντας – Γλαύκη και από την άλλη «παντρεύεται» μια για πάντα τον Ιάσονα. Δεν θα ξεχάσουν ποτέ ο ένας τον άλλον. Εις τον αιώνα των αιώνων.

Τι είναι αυτό που καθορίζει την πορεία των ανθρώπων; Οι επιλογές τους, η μοίρα, οι άλλοι;

Τείνω να πιστεύω όσο περνάει ο καιρός πως αυτό που πραγματικά μας καθορίζει είναι οι επιλογές μας. Μου δημιουργεί μέσα μου μια αισιόδοξη νότα, να πιστεύει ο άνθρωπος ότι: εγώ με καθορίζω! Και η πραγματικότητα αυτό δείχνει, ότι κι αν πάθεις, ότι κι αν σου συμβεί, στο τέλος εσύ είσαι αυτός που θα κληθεί να επιλέξει προς ποια κατεύθυνση θα πορευτείς!

Ποιο ήταν το προσωπικό κέρδος από την πορεία αυτής της δουλειάς μέχρι τώρα; Τι νέο έμαθες για τον εαυτό σου και για την ζωή;

Μου επιβεβαιώθηκε για ακόμη μια φορά πως με αγάπη, όρεξη και θετική διάθεση μπορούν να γίνουν πολλά! Και ξέρετε, δεν μιλάω τόσο για το αποτέλεσμα μιας διαδικασίας, αλλά για την ίδια την διαδικασία. Ο ηθοποιός την λατρεύει. Να μιλάς τέτοια κείμενα, να κοιτάς τον άλλον μες στα μάτια, να χαμογελάς στον συνάδελφο σου. Τι άλλο θες;

Ποιο κομμάτι του κειμένου σκέφτεσαι αυθόρμητα συχνά; Γιατί;

«Του έρωτα μέγα κακό σπαράζεις τους ανθρώπους με ματωμένους κόπους αυτοί που αγάπησαν ξεχνούν… αυτοί που αγάπησαν πενθούν…». Όποιος έχει ερωτευτεί καταλαβαίνει το γιατί… να ζούμε με τα πάθη μας.

Του έρωτα μέγα κακό σπαράζεις τους ανθρώπους με ματωμένους κόπους αυτοί που αγάπησαν ξεχνούν… αυτοί που αγάπησαν πενθούν…