Η ζωή είναι απρόβλεπτη και ανεξέλεγκτη. Και γοητευτική. Οι τυχαίες συναντήσεις, οι υποτιθέμενες ασφαλείς επιλογές, οι ανομολόγητες σκέψεις μας κινητοποιούν και μας κινούν προς μία κατεύθυνση τελικά άγνωστη. Δύο άνθρωποι, χωρίς προηγούμενη ιστορία, αποφασίζουν να εκπληρώσουν μια σεξουαλική φαντασίωση και συναντώνται τακτικά σε ένα ξενοδοχείο. Καθώς σταδιακά πλησιάζουν ο ένας τον άλλο, ο έλεγχος της κατάστασης χάνεται και η ιστορία παίρνει τροπή διαφορετική. Η Χριστίνα Δενδρινού και ο Βαγγέλης Παπαδάκης (υπογράφει και την σκηνοθεσία της παράστασης) μας μίλησαν για το έργο Μια πορνογραφική σχέση που παρουσιάζουν στο Από Μηχανής Θέατρο, για το βάθος και το εύρος του έρωτα και των εκδοχών του, για τις τυχαίες συναντήσεις και τις -όχι και τόσο τυχαίες- συνέπειές τους. 

Τι σας συγκινεί στο συγκεκριμένο έργο;

Βαγγέλης: Η ανατρεπτική του διάθεση. Η άρνηση όλης της κοινωνικής μας οντότητας για να βιώσουμε το απόλυτο. Η κλίμακα των μηνυμάτων που φέρει το κείμενο είναι εξαιρετικά μεγάλη, γραμμένη όμως με τις πιο απλές και άμεσες λέξεις.

Χριστίνα: Η ιδέα του ότι την αγάπη μπορείς να τη βρεις στα πιο απίθανα μέρη, όταν δεν το περιμένεις και από κάποιο άτομο που δεν φανταζόσουν.

Πώς δουλέψατε για να γίνει παράσταση ένα έργο τόσο γνωστό ως ταινία; Ποιες ήταν οι δυσκολίες;

Βαγγέλης: Η δυσκολία του να διασκευαστεί θεατρικά το κείμενο είχε ήδη ξεπεραστεί αφού την ανέλαβε εξολοκλήρου ο ίδιος ο σεναριογράφος της ταινίας. Η εξαιρετική μετάφραση του Ανδρέα Στάικου μας γλίτωσε από τον κίνδυνο μιας πολύ άμεσης τηλεοπτικής εκφοράς του κειμένου. Εξασφαλίσαμε ένα κείμενο άμεσο αλλά και με θεατρικό πλούτο. Από εκεί και πέρα είχαμε να αναμετρηθούμε με τα καλλιτεχνικά μας στοιχήματα. Με τους εαυτούς μας. Πως μας συν-κινεί το έργο και πως αυτό μεταφέρεται στο κοινό; Αυτή η δυσκολία προσπεράστηκε –θέλω να πιστεύω ότι τα καταφέραμε- μέσα από την δουλειά. Την αέναη αναζήτηση πίσω από τις λέξεις.

Χριστίνα: Δουλέψαμε πάνω στο κείμενο. Εμπιστευτήκαμε τον συγγραφέα και τον μεταφραστή. Δώσαμε ιδιαίτερη σημασία στις λέξεις και στη δομή όσο δουλεύαμε με το κείμενο. Όταν πλέον σηκωθήκαμε, είχαμε ξεκάθαρο μέσα μας το τί θέλουμε να πούμε και τί συμβαίνει… Ο Βαγγέλης, που είναι και ο σκηνοθέτης, είχε στο μυαλό του μια κινηματογραφική προσέγγιση και αισθητική στην οποία μας οδήγησε πραγματικά το κείμενο και εμπιστευτήκαμε την ανάλυση που είχαμε κάνει ως προς τους χαρακτήρες. Τα υπόλοιπα ήρθαν κι έδεσαν πολύ φυσικά με την αρχική ιδέα του Βαγγέλη. Η δυσκολία ήταν να υπάρχει στην σκηνή αληθινή ερωτική εγγύτητα. Όσο και να γνωρίζεις τον άλλον προσωπικά και φιλικά, στη σκηνή αυτό πρέπει να το κερδίσεις. Και εμείς το καταφέραμε. Επίσης, όταν τα πράγματα ζορίζουν να κρατήσεις την ψυχραιμία σου και να επικοινωνήσεις σωστά το πρόβλημα για να το λύσεις. Μπορώ να πω πως είμαι ευτυχής που συνεργάστηκα με τον Βαγγέλη.

Πόσο τυχαία είναι μια συνάντηση σε μία ερωτική σχέση;

Βαγγέλης: Έλα μου ντε; Μάλλον όσο τυχαία – ή μη – είναι και τα υπόλοιπα πράγματα στην ζωή.

Χριστίνα: Θα αρχίσω πάλι να αναλύω το θέμα της Τύχης. Δεν νομίζω πως υπάρχει τύχη. Νομίζω ότι έλκουμε αυτό που θέλουμε, ή πολλές φορές αυτό που δεν θέλουμε κιόλας. Το υποσυνείδητο μας παίζει πολλά παιχνίδια. Εν τέλει δεν μας έρχεται κάτι τυχαία.

Μπορεί να διαχωριστεί σε μία σχέση το σωματικό από το συναισθηματικό κομμάτι;

Χριστίνα: Στην αρχή ναι. Αλλά νομίζω πως ακόμα και με μια ιερόδουλη, εάν πηγαίνει κάποιος με την ίδια, αναπτύσσεται ένα είδος σχέσης η οποία ναι είναι σεξουαλική, αλλά υπάρχει προτίμηση, υπάρχει ένα είδος «δεσίματος», έστω ορμονών. Όταν λοιπόν γίνεται κατ´ επανάληψη μια ερωτική πράξη, αρχίζουν σιγά σιγά και τα «μπλεξίματα», αλλά αυτό είναι το ωραίο και ας είναι τρομακτικό.

Βαγγέλης: Σε μια σχέση γενικά μιλώντας φυσικά και μπορεί να διαχωριστεί. Σε μια σχέση όπως αυτή της «πορνογραφικής σχέσης» δεν μπορεί να διαχωριστεί τίποτα από τίποτα. Είναι όλα. Τα πάντα μαζί.

Τι είναι αυτό που κάνει τις ερωτικές –αλλά και τις υπόλοιπες- σχέσεις τόσο δύσκολες; Πώς μπορούμε να κινηθούμε πιο απλά;

Χριστίνα: Η έλλειψη επικοινωνίας. Όλα γίνονται πιο απλά με επικοινωνία και εστιάζοντας στο τώρα. Ανοίγοντας τα αυτιά μας και τα μάτια μας σε αυτό που συμβαίνει.

Βαγγέλης: Αν εμπιστευτούμε την επιθυμία μας χωρίς λογοκρισία και αν καταφέρουμε να απαλλαγούμε από την εικόνα που έχουμε στήσει για τον εαυτό μας, θα λειτουργήσουν όλα πολύ απλά… το θέμα είναι πώς επιτυγχάνεται κάτι τέτοιο.

Οι φαντασιώσεις είναι καλό να πραγματοποιούνται ή να μένουν κρυφές;

Βαγγέλης: Είναι απαραίτητο να πραγματοποιούνται με τον σύντροφο που επιλέγουμε να τις πραγματοποιήσουμε αλλά για τους άλλους αυτό μπορεί να παραμείνει κρυμμένο.

Χριστίνα: Οι φαντασιώσεις μπορούν να πραγματοποιούνται και να μένουν και κρυφές. Αλλά για να απαντήσω στα αν είναι καλό να πραγματοποιούνται ή όχι: Συνήθως έχεις φαντασιώσεις αλλά στην πραγματικότητα θέλεις να παραμένουν φαντασιώσεις. Όπως λέει η ηρωίδα μου και στο έργο: «Πολλές γυναίκες έχουν την φαντασίωση του ομαδικού βιασμού. Εντάξει από εδώ μέχρι να βιαστείς από μισή ντουζίνα νταλικέρηδων, είναι απλώς μια φαντασίωση. Και πρέπει να μείνει φαντασίωση».

Πόσο εύκολο είναι να παραδεχτούμε αυτό που πραγματικά επιθυμούμε και να το διεκδικήσουμε;

Χριστίνα: Είναι απ´ ότι έχει δείξει η ιστορία δύσκολο, αλλά όχι κι ακατόρθωτο.

Βαγγέλης: Εγώ προσωπικά έχω δυσκολευτεί αρκετά αλλά έχω κάνει τεράστια βήματα προς την κατάκτηση αυτής της ελευθερίας. Η δυσκολία είναι να πετάξεις από πάνω σου πράγματα που σε κρατάνε δέσμιο. Αγκυλωμένο. Και τα οποία, την ίδια στιγμή, σου παρέχουν ασφάλεια. Προϋποθέτει προσωπική έκθεση αυτή η διαδικασία. Ρίσκο. Αναμέτρηση με κάτι τόσο άγνωστο όσο ο θάνατος.

Ποιο κομμάτι του κειμένου ξεχωρίζετε; Γιατί;

Βαγγέλης: Την αρχή του κειμένου. Ξεκινάει με ένα μεγάλο «Όχι». Όχι σε κάθε τι που μας εγκλωβίζει. Από την πρώτη λέξη το έργο δηλώνει την αναρχική του ταυτότητα.

Χριστίνα: Την εξομολόγηση για τον αμοιβαίο οργασμό. Γιατί είναι απλή, ειλικρινής και αληθινή. Έχει χιούμορ και μελαγχολία την ίδια στιγμή. Μου αρέσει η αντίθεση αυτή και συμφωνώ με όσα λέει εκείνη.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Παπαδάκης

Μετάφραση: Ανδρέας Στάικος

Σχεδιασμός Φώτων: Βασίλης Κλωτσοτήρας

Σκηνικά Κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα

Σχεδιασμός Ήχου/ Μουσική: Σίσσυ Βλαχογιάννη

Επιμέλεια Κίνησης: Ίριδα Κυριακοπούλου

Βοηθός Σκηνοθέτη: Ιωάννα Χατζάτογλου

Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Λία Κάλκου

Φωτογραφίες: Νικολέττα Γιαννούλη

Σκηνοθεσία trailer: Βαγγέλης Παπαδάκης, Ελένη Κορακάκη

Μοντάζ trailer: Θάνος Λυμπερόπουλος

Οργάνωση Παραγωγής: Τέτα Αποστολάκη

Παραγωγή: ομάδα CasusBelli

Παίζουν: Χριστίνα Δενδρινού, Βαγγέλης Παπαδάκης

Από Μηχανής Θέατρο – Πάνω Σκηνή

Πρεμιέρα:  15 Νοεμβρίου

Παραστάσεις: Τετάρτη και Πέμπτη στις 21:30 (μέχρι 1 Μαρτίου)

Τιμές εισιτηρίων:10 ευρώ, 5 ευρώ (ατέλειες, άνεργοι)

Διάρκεια: 90 λεπτά