Σε μια μικρή πόλη της Γερμανίας, αριστοκράτες, κοινοί θνητοί και απατεώνες επιδίδονται με πάθος στα τυχερά παιχνίδια. Τζογάρουν χρήματα, ανθρώπους και αισθήματα. Ο Αλεξέι Ιβάνοβιτς θα παρασυρθεί στη δίνη του αδιέξοδου έρωτα και θα παίξει στη ρουλέτα κάθε ίχνος αξιοπρέπειας. Η Σοφία Καραγιάννη με μια αξιόλογη ομάδα ηθοποιών και συντελεστών, υπογράφει τη σκηνοθεσία σε ένα από τα πιο κλασικά αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, που καταπιάνεται κυρίως με το πάθος του τζόγου, αλλά και με άφθονο χιούμορ σαρκάζει την κοινωνία της εποχής του συγγραφέα, που είναι εθισμένη όσο και η δική μας, παρά τις πολιτισμικές διαφορές, στον εύκολο πλουτισμό και το χρήμα. Και κάπου εκεί βρίσκεται ο έρωτας, αδυσώπητος και άστοργος, για να εξυψώσει ακόμη περισσότερο την κατάρρευση του ήρωα. 

Η Κορίνα Θεοδωρίδου και η Βασιλική Διαλυνά μας μίλησαν για τον πλούτο του έργου, την παράσταση που παρουσιάζεται στο Θέατρο 104 και την δύναμη που αντλούν από την συμμετοχή τους σ΄αυτή.

Τι σας συγκινεί στο έργο του Ντοστογιέφσκι;

Κορίνα Θεοδωρίδου: Στο έργο του Ντοστογιέφσκι οι ήρωες έχουν μια πολύ καθαρή γραμμή. Είναι ήρωες με ιδιαίτερη δυναμική και ένταση που όμως καταρρέουν μπροστά στο κοινό πάθος , τον τζόγο. Είναι άρτια σκιαγραφημενο από τον συγγραφέα πως άνθρωποι με διαφορετική ηλικία, καταβολές, κοινωνική θέση γίνονται έρμαια της ρουλέτας με σκοπό το εύκολο κέρδος.

Βασιλική Διαλυνά: Ο Ντοστογιέφσκι, σε ένα πρόχειρο σημείωμα σαν απάντηση σε κριτικούς για το “Υπόγειο”, αναφέρει πως “η τραγικότητα (του ήρωα) συνίσταται στην επίγνωση της τραγικότητάς του”. Αυτό που με συγκινεί όταν έρχομαι σε επαφή με έργα του Ντοστογιέφσκι είναι το πόσο πολύ ταυτίζομαι με περιγραφές του ψυχικού κόσμου των ηρώων του, ιδιαίτερα στα σημεία όπου ο ήρωας έχει επίγνωση της ψυχικής του αναστάτωσης και του πόσο γλαφυρά ο συγγραφέας περιγράφει την αγωνία για τη διαχείριση αυτής της αναστάτωσης.

Πως δουλέψατε για να γίνει ένα τόσο πλούσιο αφηγηματικά κείμενο παράσταση;

Κορίνα Θεοδωρίδου: Η σκηνοθέτις μας Σοφία Καραγιάννη είχε εξαρχής πολύ καθαρή γραμμή για τον τρόπο αφήγησης της παράστασης. Μέσα από πολλαπλούς αυτοσχεδιασμούς και ασκήσεις βρήκαμε τον κώδικα της παράστασης και σκιτσαραμε τους ήρωες. Το κείμενο από μόνο του έχει τόσο δυνατά στοιχεία που μας οδηγούσε σε μια παράνοια δυνατότερη από τις όποιες ευκολίες μας. Έτσι, φτιάξαμε μια παράσταση σεβόμενοι την δύναμη των ηρώων μέσα από τη δίνη που προκαλεί η ρουλέτα.

Βασιλική Διαλυνά: Με το βαθύ και ισχυρό ένστικτο του κάθε ένα από εμάς, της θεατρικής σύμβασης και πράξης. Με τις διαφορετικές και τελικά τόσο ίδιες εμπειρίες του καθένα σε ότι αφορά τον σκηνικό λόγο και την αμφίδρομη μορφή αυτής της σχέσης επιρροής μεταξύ μας.

Το χρήμα έχει ουσιαστική αξία; Πως καθορίζει τις ζωές μας;

Κορίνα Θεοδωρίδου: Το χρήμα αναπόφευκτα έχει αξία στην καθημερινότητα. Το πόσο την καθορίζει εξαρτάται απο το που θέλει κάποιος να ξοδεύει τα χρήματα του. Δεδομένου ότι η επιβίωση είναι δύσκολη σε κάθε επάγγελμα το να βρίσκεις μικρές ανάσες χαρές κάνοντας πράγματα που αγαπάς είναι υπόθεση…υγείας! Στο έργο συναντιόμαστε με ήρωες που το χρήμα είναι για εκείνους μονόδρομος καταξίωσης και η ρουλέτα το μέσο για να αισθανθούν έστω και στιγμιαία δυνατοί.

Βασιλική Διαλυνά: Το χρήμα έχει ουσιαστική αξία γιατί ζούμε σε αυτή την κοινωνία. Αν ζούσαμε στη φύση παρέα με τα άλλα ζωντανά, χωρίς να έχουμε ανάγκη ρεύμα, τηλέφωνο και λάικς δε θα είχε καμιά δύναμη, καμιά αξία. Ακριβώς έτσι ορίζει και τις ζωές μας…

Οι εθισμοί σε παιχνίδια και δραστηριότητες που μας αποκόπτουν από την καθημερινότητά μας, γιατί προκύπτουν;

Κορίνα Θεοδωρίδου: Γιατί βιώνουμε ουσιαστική μοναξιά. Η μοναξιά είναι εκείνη που μας οδηγεί, εκείνη που μας καθορίζει και που μας αποκόπτει από κάθε είδους χαρα. Οι εθισμοί δίνουν στιγμιαίες χαρές και κρύβουν για ελάχιστο χρόνο το τέρας της μοναξιάς κάτω από το χαλί. Πιστεύω πολύ στις κοινωνικές δραστηριότητες, στις ομάδες, στις συναντήσεις που κάνουν τον άνθρωπο να βγαίνει από το καβούκι του. Ειναι σημαντικο να μιλαμε και να μην είμαστε εγκλωβισμένοι.

Βασιλική Διαλυνά: Για να μας αποκόψουν από καθημερινότητά μας. Είναι θέμα επιλογής αν η διακοπή της καθημερινής ρουτίνας σε οδηγεί σε χασούρα (κάθε είδους, ψυχικής ή πνευματικής) ή σε υγιή νίκη της καθημερινότητας.

Ο έρωτας έρχεται στην ζωή κάθε ανθρώπου; Έχει δύναμη να την αλλάξει;

Κορίνα Θεοδωρίδου: Ναι. Ναι. Και ναι! Και είναι ευλογία να λες και εσύ ο ίδιος “Ναι” στον έρωτα όταν έρχεται. Και ύβρις όταν τον αρνείσαι.

Βασιλική Διαλυνά: 

Ο έρωτας οφείλει να έρχεται στη ζωή κάθε ανθρώπου και οφείλει να την αλλάξει, να την τσακίσει, να την καταστρέψει και να την δημιουργήσει πάλι από την αρχή. Ξανά και ξανά. Πιο δυνατή, πιο όμορφη, πιο νέα. Αυτό κάνει ο έρωτας, αυτό είναι.

Από την ενασχόλησή σας με αυτην την δουλειά τι νέο μάθατε; Τι κερδίσατε;

Κορίνα Θεοδωρίδου: Με την καθοδηγήση της Σοφιας μπηκαμε σαν ομαδα στο παιχνιδι του εθισμου και το πως μια τετοια συμπεριφορα βγαζει στο προσκηνιο ζωωδη ενστικτα και πραξεις εντελως αντιθετες με το “φαινεσθαι” του καθε ηρωα. Σε προσωπικο επίπεδο, μου ανοιχτηκε ένα κουτί αντίληψης ενός προβλήματος- του τζογου- που είναι εντελώς εκτός της πραγματικότητάς μου.

Βασιλική Διαλυνά: Κέρδισα παλιούς μου γνώριμους και γνώρισα νέους φίλους. Επιβεβαιώθηκε η πεποίθησή μου ότι η δουλειά μου είναι ότι καλύτερο μπορεί να μου συμβεί. Κέρδισα για ακόμα μια φορά την αίσθηση του να επιστρέφω με γαλήνη.

Ποια φράση του κειμένου ξεχωρίζετε; Γιατί;

Κορίνα Θεοδωρίδου: Θα έλεγα την λέξη “αγοράζω “ . Μια λέξη που την συναντάμε συχνά μέσα στο κείμενο. “αυτός είναι ο λόγος που θέλετε να με αγορασετε;” , “θες να με αγορασεις; εμένα; την εκτίμηση μου;”. Αυτή η λέξη που τόσο χρησιμοποιείται και στην καθημερινότητα μας συνοψίζει κατά τη γνώμη μου όλη την μοναξιά των ηρώων και την μοναξιά που βιώνουμε εμείς οι ίδιοι. Σε ένα παράλληλο σύμπαν εύχομαι η φράση “θες να με αγορασεις;” να γίνεται “θες να με καταλαβεις;”. Και έτσι ίσως καταφέρουμε να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε λίγο παραπάνω.

Βασιλική Διαλυνά: Λέει ο Αλεξέϊ Ιβάνοβιτς: “εκατόχρονος ή διακοσιόχρονος μόχθος, υπομονή, σκέψη, τιμιότητα, χαρακτήρας, σταθερότητα, υπολογισμοί, πελαργοί στη στέγη! (…) Και από την άποψη αυτή αρχίζουν μόνοι τους να δικάζουν όλο τον κόσμο και τους ενόχους, δηλαδή όσους δεν μοιάζουν με αυτούς, τους εκτελούν αμέσως επιτόπου”. Μέσα σε δυο φράσεις περιγράφει τόσο εύστοχα τον καπιταλιστικό τρόπο διαβίωσης. Που είναι τόσο παλιός και τόσο διαχρονικός, δυστυχώς.

Ο Παίκτης του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι στο Θέατρο 104

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Σοφία Καραγιάννη

Μετάφραση (από τα γαλλικά): Μιλτιάδης Σαλβαρλής

Προσαρμογή κειμένου: Σοφία Καραγιάννη, Ιωσήφ Ιωσηφίδης, Βάσια Mίχα

Σκηνικά-Κοστούμια: Κωνσταντίνα Κρίγκου

Μουσική: Στάθης Δρογώσης

Επιμέλεια κίνησης: Μαργαρίτα Τρίκκα

Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος

Βοηθός Σκηνοθέτη: Βάσια Μίχα

Φωτογραφίες: Χριστίνα Φυλακτοπούλου

Trailer: Στέφανος Κοσμίδης

Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη

Παραγωγή: GAFF

Ερμηνεία (με αλφαβητική σειρά): Βασιλική Διαλυνά, Κορίνα Θεοδωρίδου, Ιωσήφ Ιωσηφίδης, Αλέξανδρος Τούντας

Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού και πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Ινστιτούτου Πούσκιν

Πληροφορίες Παράστασης

Παραστάσεις Από Τετάρτη 3 Απριλίου

Ημέρες & ώρες παραστάσεων

Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή στις 21.15, Σάββατο στις 19.00 & Κυριακή 18.30

Τιμές εισιτηρίων

Γενική Είσοδος: 12€

Μειωμένο: 10€

Ατέλειες: 5€

Διάρκεια παράστασης

90 λεπτά χωρίς διάλειμμα