CueMagazine

Main Menu

  • Αρχική
  • Θέατρο
    • Νέα
    • Συνεντεύξεις
    • Παρουσιάσεις
    • Δοκιμές
    • Χορός
    • Παιδί
  • Βιβλία
    • Νέες Κυκλοφορίες
    • Βιβλιοθήκη
    • Συγγραφείς
    • My Book/Self
    • Stories
  • The City
    • Spots
    • Mουσική
    • Σινεμά
    • Σειρές
    • Εκθέσεις
    • Σεμινάρια
  • Cues
    • The Designer
    • X-Cue-Me
    • Me
    • People
    • Άποψη
    • Cue Me In
  • Blog
    • Road Trip
    • Point of You
  • Info
    • About
    • Contact

logo

CueMagazine

  • Αρχική
  • Θέατρο
    • Νέα
    • Συνεντεύξεις
    • Παρουσιάσεις
    • Δοκιμές
    • Χορός
    • Παιδί
  • Βιβλία
    • Ο Κόκκινος Πλανήτης του Αλεξάντρ Μπογκντάνοφ σε μετάφραση Ελένης Μπακοπούλου από τα ...

      9 Ιανουαρίου 2023
      0
    • Ουίσκι, Ένα ταξίδι γευσιγνωσίας από τις Εκδόσεις Ψυχογιός / Ο κόσμος του ...

      8 Ιανουαρίου 2023
      0
    • Ο Ανήφορος του Νίκου Καζαντζάκη από τις Εκδόσεις Διόπτρα

      2 Ιανουαρίου 2023
      0
    • My Book/Self: Χρυσή Γιάντσιου

      26 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • Γιάννης Τσίρος / Η τρωτή πλευρά της δικαιοσύνης

      19 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • My Book/Self: Σαμπίνα Ανδρέα Άλλεν & Ερυφίλη Δρακοπούλου

      12 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • Παρουσίαση Βιβλίου / Το Χαμένο Ημερολόγιο της «Άλλης» του Μάνου Λαμπράκη

      22 Νοεμβρίου 2022
      0
    • Γιάννης Παπαδόπουλος / Ανθρώπινες διαστάσεις συλλογικών εμπειριών

      14 Νοεμβρίου 2022
      0
    • My Book/Self: Νίκος Χρονόπουλος

      13 Νοεμβρίου 2022
      0
    • Νέες Κυκλοφορίες
    • Βιβλιοθήκη
    • Συγγραφείς
    • My Book/Self
    • Stories
  • The City
    • H Μαρίνα Σάττι ζωντανά στο VOX για μία εμφάνιση

      15 Ιανουαρίου 2023
      0
    • ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: ΓΚΡΕΜΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΣΤΟ ΜΙΚΡΟ ΠΑΛΛΑΣ

      12 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • Workshop φωτογραφίας με την Γεωργία Πονηράκου στο Tag

      12 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • Επικοινωνία του Πολιτισμού / Masterclass 22 ωρών με τον Άρη Ασπρούλη στο ...

      11 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • 1ο Πολυθεματικό Φεστιβάλ HUMAN CAST Inclusive Art Festival

      7 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • Κατερίνα Κυρμιζή & Νίκος Γρηγοριάδης στο Μουσικό Κουτί

      17 Νοεμβρίου 2022
      0
    • ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΙ σε επιμέλεια Δημήτρη Τρίκα στο Δρομοκαΐτειο

      15 Νοεμβρίου 2022
      0
    • Η ξεχωριστή ερμηνεύτρια της νέας γενιάς, Μυρτώ Βασιλείου, επιστρέφει στο Faust!

      15 Νοεμβρίου 2022
      0
    • Ελένη Βιτάλη και Χρήστος Θηβαίος / Μια απρόβλεπτη συνάντηση στο Γυάλινο Μουσικό ...

      14 Νοεμβρίου 2022
      0
    • Spots
    • Mουσική
    • Σινεμά
    • Σειρές
    • Εκθέσεις
    • Σεμινάρια
  • Cues
    • Cue Me In / Μαρίνα Παντελάκη

      30 Ιανουαρίου 2023
      0
    • Cue Me In / Αλεξάνδρα Σταμούλη

      15 Ιανουαρίου 2023
      0
    • Cue Me In / Οδυσσέας Πετράκης

      10 Ιανουαρίου 2023
      0
    • Cue Me In / Κωνσταντίνα Ράικου

      9 Ιανουαρίου 2023
      0
    • The Designer: Dear Violet / The roots of violets

      14 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • Cue Me In / Σαμπίνα Ανδρέα Άλλεν & Ερυφίλη Δρακοπούλου

      12 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • Cue Me In / Κατερίνα Αγγελίτσα

      11 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • Cue Me In / Όλια Ντακογιάννη

      9 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • Cue Me In / Γιάννης Ταυλάς

      30 Νοεμβρίου 2022
      0
    • The Designer
    • X-Cue-Me
    • Me
    • People
    • Άποψη
    • Cue Me In
  • Blog
    • Road Trip
    • Point of You
  • Info
    • About
    • Contact
Featured PostsΣυνεντεύξεις
Home›Featured Posts›Άννα Κλάδη / Η δύναμη της μνήμης

Άννα Κλάδη / Η δύναμη της μνήμης

By Ήβη Βασιλείου
14 Φεβρουαρίου 2022
586
0

Έχω 20 νεκρούς μέσα στο σώμα μου και δεν ξέρω τι να κάνω. Ήταν όλοι τους ωραίοι άνθρωποι, η γενιά μας, που αντιπροσώπευε το πνεύμα του Παρισιού. Αντιπροσώπευε αυτό ακριβώς που μισούν οι τρομοκράτες: τη διαφορετικότητα, το μοίρασμα, την ανθρωπιά και την αγάπη.

Υπάρχουν γεγονότα στην ζωή που τα ακούμε, μπορεί να μας συγκινήσουν ή να μας ταρακουνήσουν. Είναι όμως πάντα, γεγονότα που συνέβησαν σε κάποιους άλλους, κάπου μακριά. Και έτσι γρήγορα όπως κυλάει η πραγματικότητα και οι ειδήσεις εναλλάσσονται διαρκώς, προχωράμε μπροστά και ξεχνάμε. Η Μάρθα Μπουζιούρη με το θέατρο ντοκυμαντέρ και την παράσταση Belle Equipe που παρουσιάζεται στο Θέατρο ΕΛΕΡ μας θυμίζει πως δεν πρέπει να ξεχνάμε, δεν πρέπει να προσπερνάμε γρήγορα και ελαφρά τη καρδία αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, δίπλα μας και μέσα μας. Η μνήμη είναι αυτή που θα μας διαμορφώσει, θα μας κάνει διαφορετικούς και καλύτερους την επόμενη φορά.

Βασισμένη στο βιβλίο του Grégory Reibenberg, επιζόντα της τρομοκρατικής επίθεσης της 13ης Νοεμβρίου του 2015 στο κέντρο του Παρισιού, που κόστισε τη ζωή σε 130 ανθρώπους, η παράσταση αξιοποιεί και παρουσιάζει ντοκουμέντα, μαρτυρίες και φωτογραφίες. Ο Grégory, ιδιοκτήτης του café La belle équipe, έτυχε να επιζήσει, χάνοντας όμως την γυναίκα του και αγαπημένους του φίλους. Από εκείνο το σημείο και έπειτα παλεύει να ζήσει με τους νεκρούς του, να συμφιλιωθεί με το τραύμα, να υμνήσει την ζωή και να αντισταθεί στην απειλή.

Η Άννα Κλάδη μας μίλησε για την δυνατή αυτή παράσταση που φτιάχτηκε με αγάπη και σεβασμό, την σημασία του να παρακολουθούμε τα γεγονότα, να έχουμε άποψη και να αντιστεκόμαστε σε ό,τι μας απομακρύνει από το φως, την πίστη στο θέατρο και τη δύναμη της ζωής.

Πως είναι αυτή η σεζόν στο θέατρο; Πως σε βρίσκει;

Έχω τη χαρά να συμμετέχω σε μια νέα παράσταση,το Belle Equipe. Μια παράσταση ντοκυμαντέρ της Μαρθας Μπουζιούρη που βασίζεται στο αυτοβιογραφικό βιβλίο του Gregory Reibenberg επιζώντα των τρομοκρατικών επιθέσεων της 13ης Νοεμβρίου 2015 στο Παρίσι και ιδιοκτήτη ενός από τα καφέ που χτυπήθηκαν εκείνο το βράδυ.

Θεωρείς πως μάθαμε κάτι ή αλλάξαμε προς κάποια κατεύθυνση την τόσο απαιτητική χρονιά που προηγήθηκε; Τόσο σε σχέση με τα εργασιακά δικαιώματα των ανθρώπων που δουλεύουν στον πολιτισμό, όσο και με τις αποκαλύψεις που έγιναν για πρόσωπα του θεάτρου.

Φαντάζομαι πως όλοι μάθαμε ή ανακαλύψαμε κάτι τη χρονιά που πέρασε τόσο σε  προσωπικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο. Ο χρόνος όμως θα δείξει αν αλλάξαμε κιόλας. Πιστεύω πως έχουν γινεί σημαντικά βήματα προς τη διεκδίκηση καλυτερων εργασιακών συνθηκών. Μακάρι να φτάσουμε κάποτε στο σημείο να μην χρειάζεται να διεκδικούμε τα αυτονόητα.

Πόσο σημαντικό είναι ένας άνθρωπος να έχει πολιτική άποψη και στάση; Πως μπορεί κανείς να τη διαμορφώσει;

 Θα έλεγα πως είναι απαραίτητο. Σε μια κοινωνία όπου η εκμετάλλευση, η κακοποίηση, η υποβάθμιση, η εξαθλίωση κυριαρχούν και  πολλές φορές με τη βοήθεια ή την ανοχή της πολιτείας ειναι αναγκαιο να βρισκόμαστε σε εγρήγορση και να προσπαθούμε να παρεμβαίνουμε όταν εντοπίζουμε τέτοια φαινόμενα. Η διαρκής ενημέρωση, η καλλιέργεια, η παιδεία, η τέχνη μπορούν να βοηθήσουν προς αυτήν την κατεύθυνση.

Φωτογραφία: Αναστασία Γιαννάκη

Τι σε συγκινεί στην παράσταση που ετοιμάζετε; Τι νέες σκέψεις έκανες για τον εαυτό σου μέχρι τώρα μέσα σ΄αυτή τη δουλειά;

Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον αυτό το είδος του θεάτρου. Είναι η πρώτη φορά που έρχομαι σε επαφή με το θέατρο ντοκιμαντέρ. Η ιστορία που αφηγουμαστε είναι αληθινή και αυτό με κάνει να συνδεομαι ακόμα περισσότερο με αυτήν.Στο άκουσμα ενός τρομοκρατικού χτυπήματος μουδιαζω, δεν χωραει το μυαλο μου μια τέτοια -αλλά και καμία- πράξη βίας. Από την άλλη ο τρόπος που το αντιμετωπίζει ο Reibenberg μου προκαλεί δέος. Μετά από αυτό το τραγικό συμβάν και έχοντας χάσει φίλους, συνεργάτες καθώς και τη γυναίκα της ζωής του προσπαθεί -με τεραστιο κοπο -να κοιτάξει προς το φως. Και το φως είναι η ζωή.Είναι η αναγέννηση.Είναι η οκτάχρονη κόρη του, που στο πρόσωπό της βρίσκει το λόγο να συνεχίσει να ζει. Αποφασιζει να ξανανοιξει το μαγαζί του, το La Belle Equipe, το δικό του χώρο ζωής όπως το αποκαλεί και να ανακόψει τον κύκλο της βιας και του φοβου. Η παράσταση λοιπόν που ετοιμάζουμε με συγκινεί γιατί ενώ έχει ως αφετηρία της τη βια,το φοβο και το θάνατο καταλήγει να υμνεί και να γιορτάζει τη ζωή.

Φωτογραφία: Αναστασία Γιαννάκη

Τι γεννά το μίσος ανάμεσα στους ανθρώπους; Πως μπορούμε να το πολεμήσουμε;

Μπορώ να σκεφτώ αρκετά πράγματα όπως ο φόβος για τη διαφορετικότητα,τα αντικρουόμενα συμφέροντα, ο θρησκευτικός φανατισμός, η έλλειψη αγάπης και τρυφερότητας. Οτιδήποτε δηλαδή εστιάζει στο διαχωρισμό των ανθρώπων. Οτιδήποτε βάζει όρια και υψώνει τοίχους μεταξύ τους. Από την άλλη πλευρά η αποδοχή, η συνειδητοποίηση ότι έχουμε περισσότερα κοινά από όσα νομίζουμε, η ανθρωπιά, το νοιάξιμο και η στοργικότητα είναι σίγουρα το αντίδοτο.

Ο φόβος πως μπορεί να νικηθεί;

Κοιτάζοντάς τον κατάματα και βγάζοντάς του τη γλώσσα;

Γιατί εξακολουθούμε να μιλάμε για αυτονόητα δικαιώματα ενώ έχουν γίνει τόσοι αγώνες στην ανθρωπότητα;

Γιατί ακόμα δεν έχουν ξεριζωθεί οι μισαλλόδοξες ιδέες και αντιλήψεις.

Είσαι αισιόδοξη για το μέλλον;

Προσπαθώ να είμαι. Κάποιες φορές απελπίζομαι όμως προσπαθώ όταν συμβαίνει αυτό να εστιάζω στο φως, στους φωτεινούς ανθρώπους που συναναστρέφομαι και να αντλώ δύναμη και αισιοδοξία από εκείνους. 

Τι σου δίνει δύναμη και πίστη στην καθημερινότητα;

Αυτοί ακριβώς οι άνθρωποι. Εκείνοι που με μικρές ή μεγάλες πράξεις αγάπης και τρυφερότητας κάνουν τον κόσμο μου χρωματιστό. Και αυτοί δεν είναι άλλοι από την οικογένειά μου και τους φίλους μου. Έχω την τύχη να έχω σπουδαίους φίλους που η θετικότητα και η στάση τους προς τη ζωή και την κοινωνία είναι για μένα παράδειγμα. Θέλω να παραμένω δίπλα τους σχηματίζοντας μαζί τους μια όμορφη ομάδα. Ονειρεύομαι πως υπάρχουν πολλές τέτοιες μικρές ομάδες που φτιάχνουν έναν όμορφο και δίκαιο κόσμο και χαμογελώ.

Φωτογραφία: Αγγελική Κοκκοβέ

Βelle Εquipe – Μια παράσταση θεάτρου ντοκιμαντέρ της Μάρθας Μπουζιούρη στο Θέατρο Ελέρ

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Πρωτότυπο κείμενο: Grégory Reibenberg

Μετάφραση: Δημήτρης Ντάσκας

Σύλληψη-Έρευνα-Σκηνοθεσία: Μάρθα Μπουζιούρη

Δραματουργία: Μάρθα Μπουζιούρη – Εύα Οικονόμου-Βαμβακά

Σκηνικά-Κοστούμια: Ελένη Στρούλια, σε συνεργασία με τη Ζαϊρα Φαληρέα

Σύνθεση – Επιμέλεια οπτικοακουστικού υλικού: Γιώργος Ταϊφάκος

Φωτισμοί: Δήμητρα Αλουτζανίδου

Βοηθός σκηνοθέτη: Παρασκευή Λυπημένου

Συνεργασία στην έρευνα: Μαρία Χούχου

Γραφιστικός σχεδιασμός: Θοδωρής Πετρόπουλος

Φωτογραφίες παράστασης: Αναστασία Γιαννάκη

Παίζουν: Νικολίτσα Αγγελακοπούλου, Γιώργος Κισσανδράκης, Άννα Κλάδη, Βασίλης Λιάκος, Εύα Οικονόμου-Βαμβακά

11 Φεβρουαρίου – 13 Μαρτίου 2022

Κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 18:00

Διάρκεια: 85 λεπτά

Εισιτήρια: 15 ευρώ – μειωμένο 12 ευρώ

Προπώληση: https://www.ticketservices.gr/event/belle-equipe/

ΘΕΑΤΡΟ ΕΛΕΡ

Φρυνίχου 10, 105 58 Αθήνα (Πλάκα) –  Τηλ: 211 735 3928 – www.eler-theater.gr

TagsΘέατρο ΕΛΕΡ

Related articles More from author

  • Νέα

    Cinema & Sibilima / Βραδιές βωβού κινηματογράφου με ζωντανή μουσική στο Θέατρο ΕΛΕΡ

    14 Ιανουαρίου 2022
    By Cue Team
  • Νέα

    Έγκλημα και Τιμωρία του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι στο Θέατρο ΕΛΕΡ

    12 Δεκεμβρίου 2021
    By Cue Team
  • Νέα

    ΕΝΡΟΝ (πάρτυ σαν να είναι νάιντιζ) της Lucy Prebble σε σκηνοθεσία Άρη Λάσκου στο Θέατρο Ελέρ

    14 Μαρτίου 2022
    By Cue Team
  • Συνεντεύξεις

    Κατερίνα Φωτιάδη /Οι κινήσεις του λόγου

    20 Δεκεμβρίου 2016
    By Ήβη Βασιλείου
  • ΣυνεντεύξειςΧορός

    Αναστασία Μπρουζιώτη / Διαδρομές και κίνησεις των Μαύρων Κύκνων

    4 Φεβρουαρίου 2019
    By Ήβη Βασιλείου
  • Συνεντεύξεις

    Γιάννης Φίλιας / Εκεί που μας πάει η θάλασσα

    6 Νοεμβρίου 2019
    By Ήβη Βασιλείου

Leave a reply Ακύρωση απάντησης

INFORMATION

  • About
  • Contact
  • Terms of Use

Follow us

  • Facebook
  • Instagram
info@cuemagazine.gr | ©2022 CueMagazine All Rights Reserved | ☢ designed by titouf