Σε μια ιδιαιτέρως δύσκολη περίοδο επιλέγουμε θέατρο! Επιλέγουμε να στηρίξουμε την τέχνη που τόσο αγαπάμε σε ένα τελείως ασφαλές περιβάλλον. Το Cue προτείνει παραστάσεις για τα χειμωνιάτικα βράδια μας και περιμένει τις απόψεις σας και τις δικές σας προσθήκες.

Οι ναυαγοί της Ηρώς Μπέζου στο Θέατρο Τέχνης

Η Ηρώ Μπέζου γράφει και σκηνοθετεί σε συνεργασία με τον Γιάννη Παπαδόπουλο, την παράσταση Οι ναυαγοί στο υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης. Όταν ένας νεαρός δημοσιογράφος επισκέπτεται ένα συγγραφέα που θαυμάζει στο απομωνομένο του σπίτι για να του πάρει συνέντευξη, ανακάλυπτουν το βάθος της επιδράσης που έχουν ασκήσει ο ένας στον άλλο στο βάθος του χρόνου. Με τον συγγραφέα μένει και η κόρη του, μια ιδιαίτερη ύπαρξη που βρίσκεται ανάμεσα σε τρεις αντίθετες δυνάμεις: την παθολογική αγάπη για τον πατέρα της, την ανάγκη να ζήσει εξερευνώντας τον κόσμο έξω από το σπίτι, τον κρυφό έρωτά της για τον επισκέπτη. Οι τρεις άνθρωποι προσπαθούν να πλησιάσουν ο ένας τον άλλο, να τον γνωρίσουν και ίσως να τον αγαπήσουν πραγματικά, νικώντας τα προσωπικά βάρη, τους φόβους που τους κρατούν πίσω και την αγωνία του τι μέλλει γενέσθαι. Μοναδικό εφόδιό τους οι λέξεις που συχνά αποδεικνύονται ανεπαρκείς. Τρεις εξαιρετικοί ηθοποιοί -Γιάννος Περλέγκας, Μιχάλης Τιτόπουλος, Σοφία Κόκκαλη- αποκαλύπτουν σταδιακά την πολυπλοκότητα των χαρακτήρων που υποδύονται, υπό την καθοδήγηση της Ηρώς Μπέζου και του Γιάννη Παπαδόπουλου, δουλεύοντας σαν συμπαγής ομάδα και τελικά σαν θεατρική μονάδα.

Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού του Ντάριο Φο σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα στο Θέατρο Γκλόρια

Ο Ντάριο Φο γράφει ένα ριζοσπαστικό έργο για την δολοφονία του αναρχικού Τζουζέπε Πινέλι από τις Ιταλικές αρχές και μιλά με τόλμη, ευφυϊα και χιούμορ για την κατάχρηση εξουσίας σε κάθε πιθανή θέση, την διαπλοκή του κρατικού μηχανισμού και τα σκοτεινά ανθρώπινα ένστικτα. Ο Γιάννης Κακλέας βρίσκει στο πρόσωπο του Πάνου Βλάχου τον ιδανικό πρωταγωνιστή για την παράστασή του, δημιουργώντας ένα αποτέλεσμα με γρήγορο ρυθμό και αισθητική που αναδεικνύει τις ερμηνείες της δυνατής ομάδας των ηθοποιών σε ένα έργο που μοιάζει να γράφτηκε στο εδώ και τώρα. Ξεχωρίζουν τα τραγούδια της παράστασης σε σύνθεση Βάιου Πράπα και στίχους Πάνου Βλάχου που ερμηνεύεται ζωντανά.

Οι παίχτες του Γκόγκολ σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή στο Θέατρο Κιβωτός

Παίζουν για να εξαπατήσουν. Αλλά να μην εξαπατηθούν -πως θα μπορούσε άλλωστε να εξαπατηθεί ένας οξυδερκής και σε ετοιμότητα άνθρωπος-. Παίζουν για την νίκη και την αδρεναλίνη της. Η ήττα δεν έχει απολύτως καμία αξία, ούτε το παιχνίδι. Σε ένα απομονωμένο πανδοχείο της Ρωσίας φτάνει ένας δεινός κομπιναδόρος χαρτοπαίκτης με σκοπό να βρει το επόμενο θύμα του. Η κατάσταση περιπλέκεται όταν εκεί θα συναντήσει δύο άκομα πιο επιτήδιους και έμπειρους χαρτοπαίκτες. Θα ενώσουν τις δυνάμεις τους για την επόμενη κίνησή τους ή μήπως όχι; Ο Γιώργος Κουτλής επιλέγει την εκρηκτική κωμωδία του Γκόγκολ για τον ανθρώπο που στοχεύει να ελιχθεί και να επιβιώσει καταπατώντας και εκμεταλλεύοντας τον διπλανό του, χωρίς οίκτο ή συμπόνια και την μοίρα που ακολουθεί αυτή την επιλογή και την μοιράζεται με μια πολύ δυνατή ερμηνευτικά ομάδα. Το αποτέλεσμα είναι μια παράσταση που φτάνει στους θεατές, τους ταρακουνά και τους ακολουθεί εκτός αίθουσας.

Φουέντε Οβεχούνα του Λόπε δε Βέγκα σε σκηνοθεσία Ελένης Ευθυμίου στο Εθνικό Θέατρο

Το χωριό Φουέντε Οβεχούνα υποφέρει από την σκληρή διοίκηση του Φερνάν Γκόμεθ. Κατάχρηση εξουσίας, χρήση βίας για την επιβολή των πιο παράλογων επιθυμιών του διοικητή και βιασμοί γυναικών λαμβάνουν χώρα σε καθημερινή βάση. Με πρωτοστάτες τις γυναίκες που αδυνατούν να ανεχτούν πλέον αυτή την καθημερινότητα και συσπειρώνονται η μία διπλά στην άλλη, το χωριό περνά στην αντίσταση που καταλήγει σε αιματηρά επεισόδια και τον θάνατο του διοικητή. Όταν ο βασιλιάς και η βασίλισσα διενεργούν ανακρίσεις μέτα βασσανιστηρίων για να βρουν τον ένοχο, σύσσωμοι οι κάτοικοι της Φούεντε Οβεχούνα αναλαβάνουν την ευθύνη. Η επανάσταση και το έγκλημα που την σημάδεψε συγχωρείται και ορίζεται νέος διοικητής… Η Ελένη Ευθυμίου φτιάχνει με αγάπη μια συναισθηματικά φορτισμένη παράσταση με ηθοποιούς που δίνουν τον εαυτό τους, για να μιλήσει, με αφετηρία το κλασικό έργο του Λόπε δε Βέγκα, για τη βία που ασκείται από τον έναν άνθρωπο στον άλλο στην ήδη δύσκολη καθημερινότητά μας, από την καταδικασμένη στην κατάχρηση και τον εκφαυλισμό εξουσία, για τον βιασμό και τις προεκτάσεις του. Αλλά και για την εσωτερική ανθρώπινη δύναμη, την πίστη στον άλλο άνθρωπο, την αναγκαία επανάσταση.

Πόσο κοστίζει να ζείς; της Μαρτίνα Μάγιοκ σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου στο Θέατρο Πόρτα

Το βραβευμένο με Πούλιτζερ έργο της Μαρτίνα Μάγιοκ σκηνοθετεί ο Θωμάς Μοσχόπουλος στο Θέατρο Πόρτα. Μια γυναίκα που έμεινε παράλυτη πρόσφατα και η σχέση της με τον πρώην άντρα της και ένας νεαρός πλούσιος άντρας με εγκεφαλική παραλυση και η σχέση του με την νέα βοηθό του είναι οι δύο παράλληλοι πυρήνες του έργου. Άνθρωποι που υποφέρουν από τις σωματικές αδυναμίες τους ή που τις διαχειρίζονται και μαθαίνουν να ζουν μαζί τους και άνθρωποι που καθορίζονται από τις ψυχικές αναπηρίες τους ή καταφέρνουν να τις αντιπαρέλθουν σε ένα έργο που κάνει εμφανές ότι κάθε άνθρωπος, ανεξάρτητα από τα φαινόμενα, έχει τα δικά του προβλήματα και τα δικά του χαρίσματα και σκοπός του είναι να μάθει να ζει με αυτά και να αναλάβει το κόστος. Ο Θωμάς Μοσχόπουλος επιλέγει μια ρεαλιστική και λειτουργική σκηνοθετική ματιά που δίνει χώρο στις ερμηνείες των ηθοποιών να αναδειχθούν και να λάμψουν.