Φωτεινή Παπαχριστοπούλου / Η θεραπευτική δύναμη της αγάπης
Ο κύριος και η κυρία Σμιθ υποδέχονται τον κύριο και την κυρία Μαρτέν μέσα στο εγγλέζικο αστικό σαλόνι τους. Όλοι μαζί προσπαθούν να διασκεδάσουν την ανία τους καταφεύγοντας σε κοινοτοπίες, όταν εισβάλλει ο Αρχηγός της Πυροσβεστικής, ο οποίος βρίσκεται σε μυστική αποστολή. Παράλληλα, η υπηρέτρια του σπιτιού, η Μαίρυ, φαντασιώνεται πως είναι ο Σέρλοκ Χολμς και απαγγέλλει αυτοσχέδια ποιήματα.
Ο Ευγένιος Ιονέσκο αποκαλύπτει την ανεπάρκεια της γλώσσας ως μέσο επικοινωνίας ανθρώπων που μιλούν διαρκώς προσπαθώντας να εντοπίσουν τον λόγο ύπαρξής τους και κατά συνέπεια το νόημα της ζωής και να αξιοποιήσουν τον χρόνο τους. Η Φωτεινή Παπαχριστοπούλου μας μίλησε για την Φαλακρή Τραγουδίστρια του Ευγένιου Ιονέσκο που παρουσιάζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο Θέατρο Τέχνης από την Ομάδα Ατονάλ σε σκηνοθεσία Σοφίας Μαραθάκη και όλα όσα ένιωσε, σκέφτηκε, μοιράστηκε με αφορμή αυτή τη δουλειά.
Τι σε συγκινεί στο έργο του Ιονέσκο;
Θα σου πω τι με συγκινεί, όχι στο έργο του Ιονέσκο εν γένει, αλλά στη Φαλακρή Τραγουδίστρια. Με συγκινεί η απουσία σιωπής μεταξύ των προσώπων του έργου γιατί εντείνει την γελοιότητα τους. Υπάρχει υπερδραστηριότητα του νου και της γλώσσας σχεδόν από φόβο να γεμίσουν τα κενά, αλλά τίποτα ουσιαστικό δεν λέγεται. Υπάρχει μια στιγμή παύσης όταν συναντιούνται τα ζευγάρια, μια στιγμή βαρεμάρας που διαλύεται πολύ γρήγορα γιατί η βαθιά πλήξη και η βαθιά σιωπή σχεδόν απαγορεύονται. Αναδύεται δια του παραληρήματος η τραγικότητά τους.
Ζούμε κι εμείς, όπως και ο Ιονέσκο, σε ένα κόσμο “τερατώδη”, χωρίς λογική; Πως μπορούμε να αντιστεκόμαστε σε αυτή την τάση;
Πως μπορούμε να αντισταθούμε σε έναν κόσμο τερατώδη; Με ουσιαστική επικοινωνία στις σχέσεις μας που σημαίνει ειλικρίνεια, αλήθεια, θάρρος και σεβασμό. Ξέρετε κάθε φορά που κατορθώνω να συνεννοηθώ, να εξομολογηθώ, να αγαπήσω, να κατανοήσω, νιώθω ότι έχει συντελεστεί μια πράξη αγάπης που είναι τόσο δυνατή και σπάνια που αφήνει και την ψυχή και το σώμα μου αλώβητα στην παράνοια του κόσμου και στην τοξικότητά του.
Είναι το γέλιο η ιδανική μορφή άμυνας στο παράλογο της ζωής μας;
Μόνο το χιούμορ και τα τρανταχτά γέλια θα μας σώσουν.
Ποιο ήταν το προσωπικό κέρδος από τη συμμετοχή σε αυτή τη δουλειά; Τι νέο ανακάλυψες;
Το προσωπικό μου κέρδος από αυτήν την δουλειά είναι ότι παίζεις ωραία μπάλα όταν είσαι μαζί με ωραίους συμπαίχτες. Ανακάλυψα επίσης ότι όσο μεγαλώνω έχω την ανάγκη για σχέσεις επαγγελματικές έντιμες, εκτίμησης και θαυμασμού χωρίς να με ενδιαφέρει ιδιαίτερα αν το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα είναι άρτιο.
Τι σου δίνει πίστη και δύναμη στην καθημερινότητα;
Δύναμη και πίστη μου δίνουν στην καθημερινότητα η οικογένειά μου, οι καλοί και της καρδιάς μου οι φίλοι, η υγεία μου, το φως του ήλιου, οι βόλτες μου με τα πόδια και με το ποδήλατο, η θάλασσα, τα λουλούδια μου, ο διαλογισμός, η αγάπη, η αγάπη, η αγάπη και η αγάπη.
Σκηνοθεσία: Σοφία Μαραθάκη
Συνεργάτης δραματολόγος: Έλενα Τριανταφυλλοπούλου
Σκηνικό- Κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης
Μουσική: Βασίλης Τζαβάρας
Κίνηση: Βρισηίδα Σολωμού
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Γεωργουδάκη
Επιμέλεια κομμώσεων: Χρόνης Τζήμος
Κατασκευή κοστουμιών: Γιώργος Παρλιάρος, Ελένη Μελισσού
Φωτογραφίες: Andrea Bonetti
Καλλιτεχνική συνεργασία: Εύα Μαραθάκη
Εκτέλεση παραγωγής: POLYPLANITY Productions / Γιολάντα Μαρκοπούλου & Βίκυ Στρατάκη
Διανομή :
Κος Σμιθ: Μάριος Παναγιώτου
Κα Σμιθ: Φωτεινή Παπαχριστοπούλου
Κος Μαρτέν: Κωνσταντίνος Παπαθεοδώρου
Κα Μαρτέν: Μαρία Παρασύρη
Μαίρυ: Σοφία Μαραθάκη
Ο Αρχηγός της Πυροσβεστικής: Κωνσταντίνος Μωραἴτης
Με την υποστήριξη του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος.
Συμπαραγωγή : Ομάδα ΑΤΟΝΑλ- Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν
Η παράσταση επιχορηγήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού
21 Οκτωβρίου-3 Δεκεμβρίου ΦΡΥΝΙΧΟΥ