Γεωργία Πιερρουτσάκου / Παραμύθια του έρωτα
Τα παραμύθια των παραμυθάδων και οι ιστορίες των ηθοποιών συναντιούνται στο έργο Έλα να παίξουμε της Γεωργίας Πιερρουτσάκου για να μιλήσουν για το πιο σημαντικό θέμα, τον έρωτα. Έρωτας των ανθρώπων που επιθυμούν να γνωριστούν, των ανθρώπων που θέλουν να συνυπάρξουν, αυτών που θέλουν να συνεχίσουν παρέα στην όλο αγώνα, ανταγωνισμό και παιχνίδι διαδρομή της ζωής. Ξεκινώντας από το Στούντιο Νέων Συγγραφέων, το έργο της Γεωργίας Πιερρουτσάκου παρουσιάζεται τώρα σε ένα νέο κύκλο παραστάσεων στην θεατρική σκηνή του Faust. Μας μίλησε για την αφετηρία και την πορεία του έργου, και για την δημιουργική συνεργασία στην οποία άνθισε.
Τι κινητοποίησε την συγγραφή αυτού του έργου;
Ως προς τη δομή αυτού του έργου εκείνο που με απασχολούσε την περίοδο της συγγραφής του ήταν η έννοια του ηθοποιού-παραμυθά που μοιράζεται μια ιστορία από σκηνής, καθώς κι εκείνη του θεάτρου μέσα στο θέατρο.
Ως προς το περιεχόμενο, κάθε φορά αυτό που με κινητοποιεί έχει να κάνει με διάφορες παραμέτρους. Πού μπορεί να βρίσκομαι σε προσωπικό επίπεδο αλλά και ποιες είναι οι προσλαμβάνουσες που έχω κατά την περίοδο εκείνη, τι μου κινεί το ενδιαφέρον και μου προκαλεί ερωτήματα.
Ποιο ήταν το προσωπικό κέρδος από όλη την διαδικασία και την πορεία;
Η συνάντηση, τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε φιλικό πλέον επίπεδο, με τον Στέφανο Παπατρέχα που μοιραζόμαστε τη σκηνή και τον Λάζαρο Βαρτάνη που μοιραστήκαμε την σκηνοθετική ιδιότητα. Η χημεία μεταξύ μας ήταν πολύ δυνατή από την πρώτη στιγμή, ενώ καθένας μας φέρει έναν πολύ διαφορετικό κόσμο.
Μεγάλη χαρά να παίρνει σάρκα και οστά το πρώτο μου θεατρικό έργο, μέσα από μια πολύ πλούσια διαδικασία, και μέσα στην ίδια συνθήκη να κερδίζω δυο καλούς φίλους, με τους οποίους υπάρχει αμοιβαία εκτίμηση και κοινό όραμα.
Η παράσταση ανταποκρίνεται στην αρχική ιδέα και αίσθηση;
Απόλυτα. Το «έλα να παίξουμε» είναι μια ιστορία για τον έρωτα. Τον ανταγωνισμό και το παιχνίδι μεταξύ των εραστών. Οι ήρωες του έργου, Ο μαύρος βασιλιάς και Η λευκή βασίλισσα, είναι δυο αφηγητές, αιώνιοι εραστές και ανταγωνιστές, δυο παράξενα πλάσματα που ζουν πάνω σε μια σκακιέρα, καταραμένα να διηγούνται «για πάντα» ιστορίες για ερωτευμένα ζευγάρια, μέχρι να καταφέρει ένας από τους δύο να πάρει την παρτίδα.
Αυτή η παρτίδα που δεν έχει τέλος, είναι η παράστασή μας. Με γλυκόπικρη ματιά και γκοθ αισθητική.
Ο έρωτας αλλάζει μορφή σε κάθε εποχή ή έχει μια σταθερή ουσία; Στην δική μας εποχή πώς είναι;
Νομίζω πως στην ουσία του υπάρχει μια σταθερά. Αυτό το στοιχείο του ανταγωνισμού. Το παιχνίδι εξουσίας, με όλη τη σημασία της λέξης «παιχνίδι».
Αυτό που αλλάζει υποθέτω στην κάθε εποχή, είναι ο τρόπος έκφρασής του, πώς γίνεται το φλερτ, το ερωτικό κάλεσμα. Σε κάθε ιστορικοκοινωνικό πλαίσιο αλλάζουν οπωσδήποτε οι συμπεριφορές, όμως, στην ουσία, ο απώτερος στόχος, η ανάγκη, το διακύβευμα είναι και θα είναι η κατάκτηση του άλλου.
Μπορούν όλοι οι άνθρωποι να ερωτευτούν;
Γιατί όχι. Αρκεί κανείς να είναι διατεθειμένος για το τίμημα.
Μπορεί ο έρωτας να έχει διάρκεια; Αν ναι, πώς;
Αγάπη και έρωτας. Έχει ενδιαφέρον το γεγονός ότι στην ελληνική γλώσσα έχουμε δύο λέξεις, σε αντίθεση με τις λατινογενείς γλώσσες για παράδειγμα. Ο έρωτας δεν είναι συναίσθημα όπως η αγάπη, το μίσος ή ο θυμός. Είναι μια κατάσταση αρκετά αυτοαναφορική και εγωκεντρική κατά την οποία προβάλλουμε στον άλλον όλα εκείνα τα στοιχεία του εαυτού μας που θαυμάζουμε ή ακόμη εκείνα που θα θέλαμε να έχουμε και άρα νιώθουμε πως μας συμπληρώνουν, μας ολοκληρώνουν ως ύπαρξη. Κάπως έτσι εκφράζεται η έννοια του άλλου μισού, που λέμε.
Και συνήθως αυτή η κατάσταση, του έρωτα, βιώνεται με τρόπο έντονο, παθιασμένο, κάτι πολύ αναζωογονητικό αλλά και εξοντωτικό για το άτομο, γιατί κυνηγάει μια χίμαιρα. Ένα σύντροφο εξιδανικευμένο και άρα μη πραγματικό. Μια τέτοια κατάσταση, αδιέξοδη αν το καλοσκεφτούμε, δεν νομίζω πως μπορεί να διαρκέσει για πάρα πολύ. Και ευτυχώς, δηλαδή.
Το ευτύχημα είναι όταν – και αν! – ο έρωτας καταφέρνει να μετουσιωθεί σε κάτι άλλο. Να περάσει από το στάδιο της εξιδανίκευσης του συντρόφου σε εκείνο της αποδοχής αυτού που πραγματικά είναι. Ώστε να περάσει έτσι η σχέση σε μια πιο ουσιαστική φάση. Με κύρια χαρακτηριστικά τον σεβασμό της διαφορετικότητας του άλλου, τον θαυμασμό, την αγάπη. Και όλα αυτά μπορούν και έχουν διάρκεια, ασφαλώς. Όπως και η ερωτική επιθυμία μπορεί να έχει διάρκεια και είναι βασικό και απαραίτητο συστατικό σε μία υγιή σχέση, αλλά αυτή είναι τρόπος έκφρασης όσων νιώθουμε, μην την συγχέουμε με τον έρωτα.
Κάπως έτσι το βλέπω προσωπικά.
Τι χαρίζει η συγγραφή στη ζωή σου;
Εξυπηρετεί την ανάγκη μου για έκφραση με τρόπο πολύ διαφορετικό από εκείνον της υποκριτικής, που στηρίζεται στην ομαδικότητα.
Μ’ αρέσει πολύ να έχω την επιλογή και να μπορώ να περνάω από την πολυφωνία της ομάδας στην μοναχικότητα της συγγραφής και πάλι πίσω.
Κι επίσης, πολύ σημαντικό κέρδος είναι ότι η μία ιδιότητα με βοηθά να αντιληφθώ ουσιαστικά πράγματα για την άλλη, δίνοντας μου την ευκαιρία να δω την κάθε λειτουργία από άλλη οπτική και να εξελιχθώ.
Τι σου δίνει δύναμη και χαρά στην καθημερινότητα;
Να μοιράζομαι στιγμές, σκέψεις, ιδέες με τους ανθρώπους που έχω επιλέξει να έχω στη ζωή μου. Ταινίες, λέξεις, μουσική, ταξίδια. Ερεθίσματα. Το πρωινό χουζούρι. Μια βόλτα κάτω από τον ήλιο. Κουβεντούλα με καφέ και τσιγάρο. Και καλή παρέα. Το κυριότερο.

Συντελεστές
Κείμενο: Γεωργία Πιερρουτσάκου
Σκηνοθεσία: Γεωργία Πιερρουτσάκου, Λάζαρος Βαρτάνης
Σκηνικά/Κοστούμια: Ηλένια Δουλαδίρη
Φωτισμοί: Ευγενία Μακαντάση
Φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφίδας
Παίζουν οι ηθοποιοί: Στέφανος Παπατρέχας, Γεωργία Πιερρουτσάκου
Πληροφορίες Παράστασης
Παραστάσεις
Από 28 Φεβρουαρίου
Ημέρες & ώρες παραστάσεων
Κάθε Πέμπτη στις 20:30
Τιμές εισιτηρίων
Γενική Είσοδος: 10€
Μειωμένο: 8€
Ατέλειες: 5€
Διάρκεια παράστασης
70 λεπτά χωρίς διάλειμμα
Προπώληση εισιτηρίων
Viva.gr
Faust
Καλαμιώτου 11 και Αθηναΐδος 12, 10560 Αθήνα