Ένα ξεχωριστό βιβλίο που διάβασες τον τελευταίο καιρό; Ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσει κανείς «οπωσδήποτε»;

Έχει πέσει στα χέρια μου, η ποιητική συλλογή «Διακριτικά» της Ρενέ Στυλιαρά, μετά από καιρό, και την ξανά ξεφυλλίζω πρίν κοιμηθώ!Αν σας αρέσουν τα παιχνιδίσματα με τις λέξεις και τα νοήματα περί του μεγαλείου του έρωτα, μπορεί κ να σας συνεπάρει!Τον έρωτα συνήθως προσπαθούμε να τον εξηγήσουμε αφού τον έχουμε ζήσει…

Μουσικές που αγαπάς; Το τελευταίο τραγούδι-εμμονή;

Ετοιμάζοντας μια βραδιά για το Half Note, από τώρα για τον Μάιο, με τραγούδια που αγαπώ και δεν έχω τραγουδήσει ποτέ, έχω κολλήσει στο “Not a day goes by” του τεράστιου Stephen Sondheim…

Μια ταινία για να δει κανείς απόψε;

Μαίρη Η βασίλισσα της Σκωτίας… τρέχει ακόμα στο μυαλό μου…Υπάρχει λόγος- τον οποίο θα καταλάβετε αφού δείτε την ταινία..

Μια θεατρική παράσταση που θυμάσαι;

Το μιούζικαλ «Ορφέας και Ευρυδίκη» του Δημήτρη Τάρλοου, στο θέατρο Πορεία, που είδα πριν από χρόνια και δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ…Ήταν η παράσταση που απαντάει στην ερώτηση κάποιων «ψαγμένων» και καλά, αν το μουσικό είναι «ελαφρό είδος θεάτρου»…Όσα δεν φτάνει η αλεπού…

Ένα ξεχωριστό ταξίδι;

Τελευταία φορά που πήγα Λονδίνο…ήταν με την κόρη μου… Ηταν συγκινητικό, αφού την πήγα στις γειτονιές που έζησα, περπατήσαμε στα σοκάκια που πέρναγα ως φοιτήτρια, καθίσαμε στα ίδια καφέ, είδαμε αγαπημένα μιούζικαλ και ήταν σαν τα έζησα όλα απ την αρχή, μα αυτή τη φορά κρατώντας την απ’ το χέρι..

Μια ξεχωριστή βόλτα στην πόλη;

Ποια βόλτα;… Ποια πόλη;

Πότε και πως ξεχνάς τον χρόνο που περνάει;

Δεν θυμάμαι  ποτέ να με απασχόλησε ο χρόνος… Με ενδιέφερε ομως πάντοτε το timing! Είναι σημαντικό να γίνεται καθετί στην ώρα του και κυρίως, οτιδήποτε, να λέγεται στην ώρα του… διαφορετικά είναι σαν μια πράξη να μην έγινε, μια φράση να μην ειπώθηκε…μισή χαρά…

Για ποιο λόγο χαμογέλασες τελευταία φορά;

Α! Είναι πολύ συχνό το φαινόμενο, δεν θυμάμαι! Ακόμα και με την ερώτησή σου, χαμογελάω! Διαπιστώνω ότι η σοβαροφάνεια δεν σε κάνει απαραίτητα και μεγάλο καλλιτέχνη! Μεγαλώνοντας αποκτώ όλο και περισσότερο χιούμορ, και αυτοσαρκάζομαι πιο συχνά! Δεν είναι τίποτα, έρχεται με την ηλικία! Χαχα! Γι’ αυτό βγαίνουμε στις 3 & στις 17 Μαρτίου, με τον Νίκο και τον Αντώνη, Θεατράλε στη Σφίγγα!  Προορισμός και στόχος είναι μόνο η χαρά!!!

Τι σου δίνει ανακούφιση στην καθημερινότητα;

Όταν σπουδαστές μου κατακτούν τους στόχους τους… αισθάνομαι ανακούφιση… Νιώθω δικαιωμένη και ότι όλη η δουλειά, η πίστη και η επιμονή δεν πήγαν στράφι! Μόνο τότε το αίσθημα της ευθύνης, χαλαρώνει και δίνω άδεια στον εαυτό μου να ξεκουράζεται!

Τι κάνει την καθημερινότητά σου ενδιαφέρουσα;

Με τη ζωή μου μέσα στη μουσική, το χορό και το θέατρο…τι ΔΕΝ κάνει την καθημερινότητά μου ενδιαφέρουσα!

Η Σία Κοσκινά και ο Νίκος Ρουσσάκης θα βρίσκονται στη μουσική σκηνή Σφίγγα την Κυριακή 3 (και 17) Μαρτίου με την παράσταση “THEATRάλε”.