Διαβάζετε καθημερινά;

Η σχέση μου με το διάβασμα ευτυχώς είναι ακόμα ζωντανή, αλλά όπως σε κάθε ζωντανή σχέση δεν υπάρχει σταθερότητα στις «συναντήσεις», κάποιους μήνες διαβάζω το ένα βιβλίο μετά το άλλο ενώ κάποιοι άλλοι περνάνε έχοντας διαβάσει πολύ αργά μόνο ένα.

Από ποια ανάγκη σας προκύπτει η αναγνωστική συνήθεια;

Από πολλές πάρα πολλές. Από την ανάγκη της ησυχίας που μου προσφέρει, της επαφής με τον εαυτό μου, του ταξιδιού του νου που θα φτιάχνει τη μία εικόνα μετά τη άλλη, της γνώσης, από την ανάγκη να αισθανθώ ότι ο χρόνος «παγώνει» με τον πιο δημιουργικό τρόπο, να έρθω σε επαφή με χαρακτήρες που θα ταυτιστώ, με συγγραφείς του σήμερα και του χτες που θα τους νιώσω μακρινούς συγγενείς

Τι προσφέρει στην ζωή σας;

Στη ζωή της σημερινής μας εποχής που είναι κοινός τόπος για όλους μας ότι όλα μα όλα τρέχουν με φρενήρεις ρυθμούς, η ανάγνωση ενός βιβλίου προσφέρει πρωτίστως πνευματική υγεία.

Πως διαλέγετε ποιο βιβλίο θα διαβάσετε;

Μου αρέσει να παίρνω ιδέες από τους ανθρώπους γύρω μου, αλλά πολύ περισσότερο μου αρέσει όταν έχω χρόνο να μπαίνω σε ένα βιβλιοπωλείο και να περνάω ώρες μέχρι να αποφασίσω ποιο θα πάρω. Είναι σα μικρή ιεροτελεστία.

Ποιος είναι ο ορισμός του καλού βιβλίου;

Δεν ξέρω στ΄αλήθεια ποιος είναι ο ορισμός. Θα έλεγα ένα καλό βιβλίο για κάποιον είναι αυτό που τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή  που θα το διαβάσει, (γιατί είναι σημαντικός παράγοντας, η σωστή στιγμή) θα νιώσει ότι μια βαθιά προσωπική του κατάσταση που αδυνατεί να βάλει σε λέξεις, την έχει βάλει ο συγγραφέας για αυτόν, κι έτσι θα τη δει πιο καθαρά.

Ποια είναι η ιδανική συνθήκη διαβάσματος; Που διαβάζετε συνήθως;

Είναι πολύ προσωπική υπόθεση η ιδανική συνθήκη  (έχω δει ανθρώπους να διαβάζουν το καλοκαίρι στη θάλασσα όρθιοι, με το νερό να τους δροσίζει τα πόδια, μια πολύ όμορφη εικόνα..) Εγώ συνήθως το απολαμβάνω τις απογευματινές ώρες σε συγκεκριμένη πολυθρόνα και με συγκεκριμένη, χαμηλής έντασης, μουσική συνοδεία.

Ο Κάφκα είπε: «Τα βιβλία που έχουμε ανάγκη είναι εκείνα που πέφτουν σαν το τσεκούρι στην παγωμένη θάλασσα της ψυχής». Υπάρχουν βιβλία που σας έχουν κάνει να νιώσετε έτσι; Αν ναι, ποια;

Ναι αρκετά. Ένα από τα πρώτα και από τα πιο αγαπημένα μου είναι το «Βιβλίο της Ανησυχίας» του Φερνάντο Πεσσόα. Το διάβασα πρώτη φορά φοιτήτρια, γύρω στα 20 και θυμάμαι μου είχε προκαλέσει σε εκείνη την ηλικία μια αναταραχή η οποία οδηγούσε σε μεγάλο ενθουσιασμό και χαρά σα να το είχα γράψει εγώ. Έκτοτε το έχω ξαναδιαβάσει αρκετές φορές και μου αρέσει να παρατηρώ τι μου προκαλεί η ανάγνωση του καθώς μεγαλώνω.

Ποιο βιβλίο θα προτείνατε σε κάποιον να διαβάσει;

Σίγουρα το παραπάνω, αλλά νομίζω αυτά που θα πρότεινα ανεπιφύλακτα και σε οποιονδήποτε είναι τα ομηρικά έπη.

Ποιο βιβλίο διαβάζετε αυτήν την περίοδο;

Διαβάζω το «Όταν παύουμε να καταλαβαίνουμε τον κόσμο» του Μπενχαμίν Λαμπατούτ.

Μοιραστείτε μαζί μας την πρώτη του φράση…

«Παραμονές της Δίκης της Νυρεμβέργης, κατά τη διάρκεια μιας ιατρικής εξέτασης, οι γιατροί παρατήρησα ότι τα νύχια των χεριών και των ποδιών του Χέρμαν Γκαίρινγκ είχαν ένα τρομερό κόκκινο χρώμα».

Η Νικολίτσα Ντρίζη συμμετέχει στην παράσταση του έργου της Κατερίνας Μαυρογεώργη Οι Λουόμενες που παρουσιάζεται στο Θέατρο Tempus Verum κάθε Τετάρτη και Πέμπτη.