Ένα ξεχωριστό βιβλίο που διάβασες τον τελευταίο καιρό;

Το τελευταίο βιβλίο που διάβασα είναι το “Flipped” της Wendelin Van Draanen.
Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η εξιστόρηση των ίδιων γεγονότων από δύο διαφορετικές οπτικές γωνίες, αποδίδοντας ταυτόχρονα πολύ επιτυχημένα την τρυφερότητα της παιδικής ηλικίας των δύο ηρώων μας.
Ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία είναι το “The Canterbury Tales” του Geoffrey Chaucer. Το προτείνω σε όλους!

Μουσικές που αγαπάς;

Είμαι λίγο ‘παλιομοδίτισα’ όσον αφορά τα μουσικά μου γούστα. Όταν είμαι μόνη μου -είτε στα ακουστικά μου είστε στο πικάπ στο σπίτι- επιλέγω κυρίως μουσικές από τον προηγούμενο αιώνα: προτιμώ μεγάλα groups όπως οι Beatles, οι Rolling Stones, οι Queen καθώς επίσης και καλλιτέχνες, όπως η Etta James, η Ella Fitzgerald, o Louis Armstrong, ο Duke Ellington, ο Nat King Cole, o Frank Sinatra, η Peggy Lee, η April Stevens, κ.ά. Ακούω επίσης μουσικές από musicals ή soundtracks ταινιών.
Σε πάρτυ και εξόδους θα περάσω υπέροχα με ο,τιδήποτε είναι 70s, 80s, 90s ή εναλλακτικά live ρεμπέτικα.

Το τελευταίο τραγούδι-εμμονή;

Το “Happy House” των Siouxsie and the Banshees

Μια ταινία για να δει κανείς απόψε;

“The Cook, the Thief, His Wife & Her Lover” του Peter Greenaway.
Κάθε πλάνο είναι πίνακας, ήταν μαγική η πρώτη φορά που την είδα και είμαι πραγματικά ευγνώμων στον συνάδελφο που μου την πρότεινε πριν πέντε χρόνια.

Μια θεατρική παράσταση που θυμάσαι;

Το “The Play That Goes Wrong” της ομάδας Mischief Theatre.
Είδα αυτήν την παράσταση το 2017, μόλις είχα αποφοιτήσει από το Ωδείο Αθηνών στο Duchess Theatre στο Λονδίνο. Είναι η πιο αστεία και και καλοκουρδισμένη παράσταση που έχω δει στη ζωή μου και την προτείνω ανεπιφύλακτα σε όποιον ταξιδέψει προς τα εκεί, μιας και παίζεται ακόμα στο West End.
Θα ήθελα επίσης να κάνω και ειδική μνεία στην “Γκόλφω” του Νίκου Καραθάνου που είχα παρακολουθήσει το 2013 στο Εθνικό Θέατρο. Μία εξαιρετική παράσταση από όλες τις απόψεις, θεωρώ ότι ήταν ένας ύμνος στην έννοια της αγάπης.

Ένα ξεχωριστό ταξίδι;

Λατρεύω τα ταξίδια στο εξωτερικό, την ευκαιρία να δω νέες ανοίκειες εικόνες και να παρατηρήσω τους ντόπιους, να δοκιμάσω νέες κουζίνες… Λάτρεψα το τελευταίο τέτοιο ταξίδι που έκανα με την παρέα μου – ένα roadtrip σε πόλεις και χωριά της Τοσκάνης.

Μια ξεχωριστή βόλτα στην πόλη;

Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που πήγα στα Αναφιώτικα -δεν εννοώ το τουριστικό κομμάτι, αλλά τις κατοικίες. Μας είχε πάει ένας καθηγητής μου από την αρχιτεκτονική στο μάθημα του ελεύθερου σχεδίου. Και όλο το εαρινό εξάμηνο συνεχίσαμε να πηγαίνουμε να σκιτσάρουμε ανάμεσα στα σπίτια και τα θεόστενα δρομάκια. Είναι μαγεία να κλείνεις τα μάτια σου, να παίρνεις μια ανάσα και ξαφνικά όταν τα ανοίγεις να βρίσκεσαι σε ένα νησί, ούσα ακόμη στο κέντρο της πόλης.

Πότε και πως ξεχνάς τον χρόνο που περνάει;

Δεν έχω ανακαλύψει…είναι κάτι που συμβαίνει αναπόφευκτα.

Για ποιο λόγο χαμογέλασες τελευταία φορά;

Πάντα χαμογελάω ακαριαία μόλις δω τετράποδο.

Τι σου δίνει ανακούφιση στην καθημερινότητα;

Το να βρίσκω χρόνο για τον εαυτό μου, να ηρεμώ, να σκέφτομαι ή να μη σκέφτομαι -ανάλογα τις εκάστοτε ανάγκες μου- και να ανασυντάσσομαι.
Και το παγωτό. Οπωσδήποτε. Τα κάνει όλα καλύτερα.

Τι κάνει την καθημερινότητά σου ενδιαφέρουσα;

Το γεγονός ότι δεν ξέρουμε ποτέ τί μπορεί να συμβεί και να μας ταρακουνήσει.

Η ηθοποιός Άντα Πουράνη συμμετέχει στην παράσταση «Αντιγόνη | The Handbrake Project» που παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία της Αργυρώς Ταμβάκου στο BLUEBOX Creative Studio στο Γκάζι, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00, για οκτώ μοναδικές παραστάσεις. Η πρεμιέρα θα πραγματοποιηθεί στις 20 Οκτωβρίου.

Με τέσσερις ταλαντούχους  ηθοποιούς (Γιώργος Βραχνός, Γιάννης Οικονομίδης (Johnny O), Άντα Πουράνη, Αργυρώ Ταμβάκου) να εναλλάσσονται στους ρόλους του χορού και των υποκριτών, η παράσταση ξεδιπλώνει τον αρχαίο μύθο από την αρχή, συνδυάζοντας το κλασικό με το ανατρεπτικό, και προσφέροντας μια νέα θεατρική εμπειρία.