Ένα ξεχωριστό βιβλίο που διάβασες τον τελευταίο καιρό; Ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσει κανείς «οπωσδήποτε»;

“Περί έρωτος” του Σταντάλ- εντάξει δεν το διάβασα όλο. Όμως το βιβλίο που με στιγμάτισε είναι “ο Θάλαμος 6” του Α. Τσέχωφ.

Μουσικές που αγαπάς; Το τελευταίο τραγούδι-εμμονή;

Αγαπάω όλα τα είδη μουσικής. Αλλά προς μεγάλη μου έκπληξη το τελευταίο διάστημα έπαθα μια εμμονή με το “κι αν περπατώ” του Γιάννη Πουλόπουλου.

Μια ταινία για να δει κανείς απόψε;

Θα πρότεινα Ταρκόβσκι, την “Θυσία”. Για την μοναδική εμπειρία του να βιώνει κανείς τον κινηματογράφο ως ένα είδος τέχνης κι όχι μόνο ως μια ρεαλιστική αποτύπωση της ζωής.

Μια θεατρική παράσταση που θυμάσαι;

“Το στρίψιμο της βίδας” στο θέατρο Αμόρε σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου με την Αννα Μάσχα και τον Αργύρη Ξάφη. Μαγεία. Παραμένει έμπνευση για μένα αυτή η παράσταση. Σκηνική λιτότητα, ποίηση, δυνατές ερμηνείες.

Ένα ξεχωριστό ταξίδι;

Το γύρο του Μαρόκο αλλά low budget. Προφανώς έπαθα δηλητηρίαση. Αλλά ήταν μαγευτικά, κυρίως η εμπειρία μου στην έρημο Σαχάρα.

Μια ξεχωριστή βόλτα στην πόλη;

Μου αρέσει πολύ να πηγαίνω από την Κυψέλη μέχρι το Κουκάκι με τα πόδια. Διασχίζω το Πεδίον του Άρεως, τα Εξάρχεια, περνάω από πλάκα και καταλήγω κάπου στην Διονύσου Αρεοπαγίτου για καφέ ή για ποτό στα πέριξ.

Πότε και πως ξεχνάς τον χρόνο που περνάει;

Συνέχεια τον ξεχνάω. Ποτέ δε έχω καταλάβει πώς πέρασε ο χρόνος.

Για ποιο λόγο χαμογέλασες τελευταία φορά;

Για την φωτογράφιση που κάναμε για την επόμενη παραγωγή μου το Angels in America που θα γίνει στο θέατρο χώρος τον Απρίλιο.

Τι σου δίνει ανακούφιση στην καθημερινότητα;

Ό,τι δημιουργώ.

Τι κάνει την καθημερινότητά σου ενδιαφέρουσα;

Πλέον… η ίδια η καθημερινότητα. Νιώθω πλήρης.

Αυτή τη περίοδο ο Βαγγέλης Παπαδάκης συμμετέχει στην παράσταση του έργου του Σνίτσλερ, Άνατολ που παρουσιάζεται στο Θέατρο Άλμα σε σκηνοθεσία Γιάννη Βούρου.