Cue Me In / Βικτώρια Παπαδοπούλου – Σισκοπούλου
Ένα ξεχωριστό βιβλίο που διάβασες τον τελευταίο καιρό; Ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσει κανείς «οπωσδήποτε»;
Η ίδια απάντηση και στις δύο ερωτήσεις: Η θεραπεία, του Ντέιβιντ Λοτζ (1997). Πρόσφατα είδα ότι επανακυκλοφόρησε και χάρηκα πάρα πολύ! Συνέπειες του καπιταλισμού, ερωτήσεις επάνω στην πίστη και το νόημα της ζωής, όλα δοσμένα με γνήσιο βρετανικό πικρό χιούμορ. Και πολύ Κίρκεργκοορ. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα!
Μουσικές που αγαπάς; Το τελευταίο τραγούδι-εμμονή;
Ανάλογα με τη διάθεση… Από Ημισκούμπρια σε Joy Division, σε Tiger Lillies, σε Μητροπάνο. Πάντως έχει δυο εβδομάδες που ακούω καθημερινά σε λούπα το Skeleton’s Waltz, του Dave Thomas. Μόνο ακορντεόν. Το λατρεύω.
Μια ταινία για να δει κανείς απόψε;
Θα προτείνω μία αλλά όχι για βράδυ, αλλά για μεσημέρι. Είναι από αυτές τις ταινίες. Elephant, του Gus Van Sant. Δε λέω άλλα για να αποφύγω τα spoil, πάντως είναι εκρηκτική.
Μια θεατρική παράσταση που θυμάσαι;
Η Ορέστεια του Τερζόπουλου, στο θέατρο Δίον. Ο καλύτερος χορός που έχω δει. Αξέχαστη εμπειρία.
Ένα ξεχωριστό ταξίδι;
Ένα υπέροχο trip περιοδείας στο Ρέθυμνο! Πολύ ζεστοί άνθρωποι, πανέμορφα μέρη… δεν κλείνω την πρόταση, έχω στόχο να ξαναπάω μόλις μπορέσω.
Μια ξεχωριστή βόλτα στην πόλη;
Όλες οι βόλτες που αποφασίζουμε αυθόρμητα με τον φίλο μου ασχέτως ώρας.
Πότε και πως ξεχνάς τον χρόνο που περνάει;
Με τη θετική έννοια τον ξεχνάω όταν με παρασέρνει μια συζήτηση, με την αρνητική όταν κοιτάω το κινητό μου και χαζεύω υποτίθεται για ένα τέταρτο.
Για ποιο λόγο χαμογέλασες τελευταία φορά;
Μπορεί και τώρα που γράφω, χαμογελάω συνέχεια μόνη μου γιατί είμαι χάχας.
Τι σου δίνει ανακούφιση στην καθημερινότητα;
Η υποστήριξη και η ενσυναίσθηση κάποιων κοντινών μου προσώπων, με παρηγορούν και μου δίνουν ώθηση να συνεχίζω.
Τι κάνει την καθημερινότητά σου ενδιαφέρουσα;
Οι γάτες μου, οι φίλοι μου, ο σύντροφός μου, ένα ωραίο βιβλίο, μια ωραία σειρά, οι πρόβες. Τώρα έρχεται και κάθοδος στην Αθήνα, ανυπομονώ!
Η Βικτώρια Παπαδοπούλου – Σισκοπούλου συμμετέχει στην παράσταση του έργου «Roberto Zucco» του Μπερνάρ-Μαρί Κολτές που παρουσιάζεται από 7/11, σε σκηνοθεσία Μιχάλη Σιώνα στο ΠΛΥΦΑ.