Ένα ξεχωριστό βιβλίο που διάβασες τον τελευταίο καιρό; Ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσει κανείς «οπωσδήποτε»;

“ Ρωμαϊκές νύχτες” του Pier Paolo Pazolini, φοβερο βιβλίο και φοβερή έμπνευση. Ένα  βιβλίο που προτείνω σε όλες τις φίλες “ Λήθη  “ του Δ.Δημητριάδη.

Μουσικές που αγαπάς; Το τελευταίο τραγούδι-εμμονή;

Αγαπώ το μπαρόκ ,την ηλεκτρονική μουσική, την rap ,την garage σκηνή και όλες τις μουσικές του κόσμου. Τελευταία ακούω τον δίσκο των Masami Akita, Mika Vainio, Ilpo Vaisanen.

Μια ταινία για να δει κανείς απόψε;

“Paterson”  του Jim Jarmusch.

Μια θεατρική παράσταση που θυμάσαι;

“ Ερωτευμένα αλογα” της ομάδας Εν δυνάμει.

Ένα ξεχωριστό ταξίδι;

   Δεν το έχω πάει ακόμα.

Μια ξεχωριστή βόλτα στην πόλη;

Αυτή η πόλη είναι πολύ αφιλόξενη και δεν ενδείκνυται για βόλτα. Παρόλα αυτά αγαπώ πολύ τον λόφο του Λυκαβηττού.

Πότε και πως ξεχνάς τον χρόνο που περνάει;

Όταν περνάω όμορφα και σίγουρα όταν δε δουλεύω.

Για ποιο λόγο χαμογέλασες τελευταία φορά;

Δε θυμάμαι. Εάν θυμόμουν κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι θα ήταν η εξαίρεση.

Τι σου δίνει ανακούφιση στην καθημερινότητα;

Η καθημερινότητα είναι βαρετή και ανακουφίζομαι όταν “ δρώ απελευθερωμένη από την ανάγκη αυτή”.

Η Πένυ Ελευθεριάδου συμμετέχει στην παράσταση του έργου Sadmen του Θανάση Κριτσάκη που παρουσιάζεται στο Θέατρο Ροές.

Μία ομάδα απογοητευμένων σούπερ ηρώων θα κληθεί να εκπαιδεύσει ένα νέο μέλος. Ηττημένοι από τον εχθρό τους, απογοητευμένοι από τις μαχητικές τους πρακτικές και τις εσωτερικές τους αλλοιώσεις, θα παραδώσουν την σκυτάλη στο/ στην/ στον Χ, μέσα από μια επώδυνη διαδικασία αναστοχασμού του παρελθόντος.

Το «Sadmen» είναι μια σουρεαλιστική παράσταση γι’ αυτούς που πίστεψαν ότι μπορούσαν να αλλάξουν τον κόσμο και ηττήθηκαν.