Cue Me In / Παύλος Δαμιανίδης

Ένα ξεχωριστό βιβλίο που διάβασες τον τελευταίο καιρό; Ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσει κανείς «οπωσδήποτε»;
Τον τελευταίο καιρό διαβάζω ένα βιβλίο για τον Διονύση Σαββόπουλο του Δημήτρη Καράμπελα το οποίο έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Γενικά πιστεύω πως πρέπει να γραφτούν περισσότερα βιβλία για το ελληνικό τραγούδι. Υπάρχουν αρκετά, όμως έχουν έναν «εκθεσιακό» χαρακτήρα με φωτογραφίες και ντοκουμέντα. Περιμένω να βγούνε βιβλία με αναλύσεις και προσωπικές απόψεις απ’ τους συγγραφείς.
Όσο για βιβλία που με επηρέασαν παλιότερα, θα έλεγα το «γράμματα στην Κλαούντια» του Χόρχε Μπουκάι καθώς και τις βιογραφίες του Kobe Bryant και του Michael Jordan. Είναι κάποια βιβλία που μου δώσανε κουράγιο από διαφορετική οπτική το καθένα. Περισσότερο απ’ τα βιβλία πάντως αγαπάω τα κόμιξ.
Μουσικές που αγαπάς; Το τελευταίο τραγούδι-εμμονή;
Μ’ αρέσουν κυρίως οι μουσικές των τραγουδοποιών δηλαδή των ανθρώπων που γράφουν στίχους, μουσική και συνήθως τραγουδούν. Αυτά τα τραγούδια έχουν μέσα ένα πολύ «προσωπικό» στοιχείο που με συγκινεί ιδιαίτερα. Οπότε μ’ αρέσει να ακούω ολόκληρους δίσκους τραγουδοποιών όπως ο Σαββόπουλος, ο Δεληβοριάς, οι Κατσιμιχαίοι, ο Παυλίδης, ο Αγγελάκας και άλλοι. Τελευταίο τραγούδι εμμονή ίσως ήταν το « Moving on» του Leonard Cohen. Μου είχε κολλήσει πάντως κι αυτό το λαϊκό, το «Αθήνα μου» που τραγουδάει ο Αργυρός, συζητούσα πρόσφατα μ’ έναν φίλο πόσο θα ταίριαζε στον Μητροπάνο!
Μια ταινία για να δει κανείς απόψε;
Όπως μ’ αρέσει στο τραγούδι το προσωπικό στοιχείο έτσι μ’ αρέσει και στις ταινίες, οπότε θα προτείνω Woody Allen. Το «The Purple Rose of Cairo»!»
Μια θεατρική παράσταση που θυμάσαι;
Ομολογώ πως μέχρι τώρα δεν με έχει σημαδέψει ιδιαίτερα κάποια θεατρική παράσταση, προφανώς επειδή δεν πάω αρκετά συχνά θέατρο. Είχα γελάσει με το «δείπνο ηλιθίων» που είχε ανεβάσει ο Σπύρος Παπαδόπουλος πριν δυο – τρία χρόνια. Γενικά όμως μ’ αρέσει να βλέπω πρωτότυπα σενάρια νέων ανθρώπων. Επίσης θα μ’ άρεσε να δω κάτι που δεν θα είναι κλασικό και θα με ξαφνιάσει! Για παράδειγμα είδα ότι στην Αγγλία ανεβάζουν θεατρική παράσταση Harry potter. Πάντως πιο εύκολα θα πάω στο θέατρο να δω μια stand up παράσταση. Λατρεύω την κωμωδία.
Ένα ξεχωριστό ταξίδι;
To καλοκαίρι που μας πέρασε, έκανα ένα ταξίδι που ήθελα να κάνω χρόνια. Γύρισα όλη την Πελοπόννησο κι έπαιζα με την κιθάρα μου από πόλη σε πόλη. Έχω πολύ ωραίες αναμνήσεις απ’ αυτό το Roadtrip.
Μια ξεχωριστή βόλτα στην πόλη;
Παλιότερα θα ξεχώριζα σίγουρα μια βόλτα στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Πλέον μ’ αρέσουν και οι βόλτες σε πιο κρυμμένα μέρη της Αθήνας που έχουν τη δική τους ζωή. Να, τώρα που μένω Κυψέλη περπατάω συχνά Πατησίων, Φωκίωνος Νέγρη, πλατεία Αγ. Γεωργίου…
«Έτσι πια θα ζήσουμε κι εμείς το ρίσκο μας στην Πατησίων και το Σαν Φραντσίσκο μας» που λέει κι ο Παυλίδης.
Πότε και πως ξεχνάς τον χρόνο που περνάει;
Ξεχνάω το χρόνο όταν παίζω. Ειδικά μπάσκετ. Γενικά πάντως πιο σημαντικό θεωρώ να κερδίσω το χρόνο κι όχι απλά να τον ξεχάσω. Δηλαδή να τον γεμίσω με πράγματα που έχουν ουσία για εμένα.
Για ποιο λόγο χαμογέλασες τελευταία φορά;
Τις προάλλες που με πήρε ένας παλιός μου συμφοιτητής τηλέφωνο.
Τι σου δίνει ανακούφιση στην καθημερινότητα;
Πολλά πράγματα. Το να νοιώθω ότι είμαι στην ίδια φάση κι ότι έχω τα ίδια προβλήματα με άλλους ανθρώπους. Με φίλους, με την κοπέλα μου, ακόμα και με παλιότερους μουσικούς. Συνήθως τότε θα κάτσoυμε να διακωμωδήσουμε την κατάσταση. Είναι πολύ ανακουφιστικό το χιούμορ!
Τι κάνει την καθημερινότητά σου ενδιαφέρουσα;
Η μουσική στο δρόμο, παίζω πολύ συχνά τελευταία. Οι βόλτες με τους ανθρώπους μου, το μπάσκετ, ένα ωραίο τραγούδι ή μια ωραία σειρά, ένα παιχνίδι…
Το νέο άλμπουμ του Παύλου Διαμιανίδη σε δικούς του στίχους και μουσική με τίτλο Κοπάνα μόλις κυκλοφόρησε.