Ένα ξεχωριστό βιβλίο που διάβασες τον τελευταίο καιρό; Ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσει κανείς «οπωσδήποτε»;

Τον λιγοστό ελεύθερο χρόνο που έχω μου αρέσει να διαβάζω βιβλία ψυχολογίας και αυτό γιατί θεωρώ συναρπαστική την αποκρυπτογράφηση του ανθρώπινου νου αλλά και γιατί με φέρνει και εμένα ένα βήμα πιο κοντά στο να κατανοήσω τον ίδιο μου τον εαυτό. Ωστόσο αυτό τον καιρό κρατώ στα χέρια μου ένα εξαιρετικό βιβλίο, δώρο αγαπημένου μου φίλου, το οποίο μόλις άρχισα και τα πρώτα δείγματα είναι εξαιρετικά. Πρόκειται για την ουράνια προφητεία του James Redfield που μιλά για την αύρα που περιβάλλει τον καθέναν από εμάς, πράγμα που αμφισβητείται από πολλούς αλλά εγώ θεωρώ ότι κάθε άνθρωπος έχει τη δική του ενέργεια που δεν τον φέρνει τυχαία σε επαφή με αυτά που συναντά στην πορεία του.

Μουσικές που αγαπάς; Το τελευταίο τραγούδι-εμμονή;

Είναι πολλές οι μουσικές που αγαπώ… τόσο από τη διεθνή σκηνή όσο και από το Ελληνικό ρεπερτόριο. Η αδυναμία μου στο Γαλλικό τραγούδι σίγουρα δεν κρύβεται, εξάλλου έχω στο ενεργητικό μου έναν γαλλόφωνο δίσκο. Μου αρέσουν τόσο τα πιο παλιά ακούσματα όσο και τα πρόσφατα. Αλλά και τις μουσικές της μεσογείου τις αγαπώ ιδιαίτερα, γι’ αυτό και δε λείπουν από τις ζωντανές εμφανίσεις μου τραγούδια Ιταλικά, Ισπανικά και Πορτογαλικά και αυτό γιατί διαπιστώνω ότι έχουν πολλά κοινά με τις Ελληνικές μελωδίες και αυτό με γοητεύει πολύ.

Από την Ελληνική μουσική αγαπώ πολύ τόσο τα ρετρό ακούσματα συνθετών όπως ο Αττίκ, ο Κ. Γιαννίδης, κ.α. όσο και τα πιο σύγχρονα ακούσματα. Θεωρώ πάντως ότι είμαστε τυχεροί ως Έλληνες που έχουμε τους μουσικούς θησαυρούς που μας άφησαν συνθέτες όπως ο Μ. Χατζιδάκις, ο Μ. Θεοδωράκης, Ο Γ. Σπανός , ο Μ. Πλέσσας αλλά και πολλοί άλλοι. Όσον αφορά το τελευταίο τραγούδι εμμονή δε μπορεί να είναι άλλο από την «Κόκκινη βροχή» που αποτελεί το καινούργιο προσωπικό μου υλικό, σε μουσική του Αντώνη Καρατζίκη και δικούς μου στίχους το οποίο ήδη έχω αγαπήσει.

Μια ταινία για να δει κανείς απόψε;

Προσωπικά είμαι λάτρης του παλιού Ελληνικού κινηματογράφου, μεγάλωσα με αυτές τις ταινίες και τις παρακολουθώ ακόμη με το ίδιο ενδιαφέρον. Αυτό που με συναρπάζει είναι η αμεσότητα που αποπνέουν μιας και πολλές απ’ αυτές φαίνεται να είναι δομημένες σα θεατρικά έργα. Οι δε αγαπημένοι σε όλους μας πρωταγωνιστές κατορθώνουν να είναι επιβλητικοί μέσω της φυσικότητας αλλά και της απλότητας στην υποκριτική τους. Προτείνω λοιπόν ασπρόμαυρη Ελληνική ταινία για όποιον επιθυμεί να χαλαρώσει και να ταξιδέψει στο χρόνο.

Μια θεατρική παράσταση που θυμάσαι;

Αγαπώ πολύ το θέατρο, πολλές από τις Κυριακές των παιδικών μου χρόνων τις περνούσαμε οικογενειακά εκεί, πράγμα για το οποίο νιώθω πολύ τυχερή γιατί μου έδωσε την ευκαιρία να δω επί σκηνής πολλούς σπουδαίους ηθοποιούς. Η παράσταση που σίγουρα δε θα ξεχάσω ποτέ είναι η πρώτη παράσταση που είδα και η οποία ήταν το «Διαμάντια και μπλουζ» με την αξέχαστη Τζένη Καρέζη. Αν δεν κάνω λάθος αυτή πρέπει να ήταν και η τελευταία της χρονιά που έπαιξε στο θέατρο.

Ένα ξεχωριστό ταξίδι;

Έχω τη χαρά να έχω επισκεφθεί πολλά μέρη εντός και εκτός Ελλάδας και θα ήθελα να πάω σε πολλά περισσότερα. Μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να ξεχωρίσω κάποιο από τα ταξίδια μου και αυτό γιατί κάθε μέρος έχει τη δική του μαγεία και κάθε λαός το δικό του ταπεραμέντο. Τα παραπάνω με κάνουν να πιστεύω πως όσο περισσότερο ταξιδεύουμε τόσο πιο ταπεινοί γινόμαστε διότι βγαίνουμε από το μικρόκοσμο μας συνειδητοποιώντας ότι δεν είμαστε οι μόνοι «χαρισματικοί» σε αυτόν τον κόσμο. Ένα δικό μου ξεχωριστό ταξίδι που δε θα ξεχάσω είναι στο Μαρόκο και αυτό γιατί με γοήτευσε η διαφορετικότητα σε σχέση με αυτό που ζώ καθημερινά στην κατά τα άλλα πανέμορφη Ελλάδα μας.

Μια ξεχωριστή βόλτα στην πόλη;

Η Αθήνα στην οποία ζώ είναι μια πόλη με πολλές ομορφιές που καλύπτει διάφορα γούστα. Ωστόσο εμένα πάντα με χαλαρώνει μια βόλτα στη θάλασσα ειδικά όταν έχει ηλιοφάνεια. Είμαι όμως της άποψης ότι με καλή παρέα και με αυτούς που αγαπάμε οποιαδήποτε βόλτα είναι ωραία. Πιάνω λοιπόν τον εαυτό μου να περνώ καλά σε μέρη που μπορεί να μην αποτελούν φαινομενικά επιλογή μου, αλλά τα κάνουν ξεχωριστά οι άνθρωποι γύρω μου.

Πότε και πως ξεχνάς τον χρόνο που περνάει;

Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση είναι εύκολη για εμένα. Όταν τραγουδώ σίγουρα ξεχνώ το χρόνο και αυτό είναι κάτι που μου αρέσει πολύ! Βέβαια για μη γίνω άδικη ως προς τους δικούς μου ανθρώπους οφείλω να πω ότι κάθε φορά που λαμβάνω αγάπη τόσο από την οικογένεια μου όσο και από τα κοντινά μου άτομα, αλλά και κάθε φορά που νιώθω ότι επικοινωνώ πραγματικά με κάποιον ο χρόνος είναι κάτι το οποίο δε με απασχολεί. Θεωρώ ότι όσο πιο συχνά χάνουμε την αίσθηση του χρόνου τόσο πιο ευτυχισμένοι είμαστε με τη ζωή μας και ίσως αυτό θα έπρεπε να αποτελεί και κριτήριο όσον αφορά τις επιλογές μας.

Για ποιο λόγο χαμογέλασες τελευταία φορά;

Νομίζω πως είμαι άνθρωπος που χαμογελά συχνά εννοώντας ότι το χαμόγελο μου χάνεται μονάχα όταν συντρέχει κάποιος σοβαρός λόγος. Η τελευταία φορά είναι μάλλον τώρα που σας παραχωρώ αυτή τη συνέντευξη! Εάν συνειδητοποιούσαμε όλοι πόσο θα άλλαζε η διάθεση των γύρω μας με ένα αληθινό μας χαμόγελο, και πόσο θετικό αντίκτυπο θα είχε αυτό και σε εμάς νομίζω δε θα σταματούσαμε να χαμογελάμε.

Τι σου δίνει ανακούφιση στην καθημερινότητα;

Ανακούφιση στην καθημερινότητα μου δίνουν πολλά πράγματα, το καθένα την ώρα που το χρειάζομαι. Μια ωραία ταινία για παράδειγμα το βράδυ, όταν θέλω να αποφορτιστώ από κάθε σκέψη, ή μια έξοδος με αγαπημένα μου πρόσωπα, με κάνει να ξεφεύγω από τη ρουτίνα. Επίσης η γυμναστική την οποία δεν παραλείπω καθημερινά και ο χορός που είναι αγαπημένο μου χόμπι είναι δύο δραστηριότητες που με γεμίζουν ενέργεια. Βέβαια δεν μπορώ να παραλείψω και την επαφή μου με τη μουσική που αν και αποτελεί επαγγελματική δραστηριότητα για εμένα δρα πολλές φορές ανακουφιστικά.

Τι κάνει την καθημερινότητά σου ενδιαφέρουσα;

Ενδιαφέρουσα κάνει την καθημερινότητα μου οτιδήποτε απρόσμενο το οποίο με βγάζει από τη ρουτίνα. Πιστεύω ότι το χειρότερο πράγμα είναι να ζούμε μια ζωή βαρετή που κάθε μέρα θα επαναλαμβάνονται τα ίδια πράγματα και δε θα υπάρχει καμία εξέλιξη τόσο προσωπική όσο και του περιβάλλοντος τριγύρω μας. Θεωρώ ότι οι ζωές όλων μας γίνονται πιο ενδιαφέρουσες μέσω της επικοινωνίας αλλά και της αλληλεπίδρασης μας με τους άλλους ανθρώπους.

Η Λίνα Ροδοπούλου στο café του Νομισματικού Μουσείου

“Oh! Mon amour…”

Πέμπτη 2 Ιουνίου 2022 | Στις 9 μ.μ.

Link τραγουδιού στο Youtube: Εδώ