Με αφετηρία τα διηγήματα του Στράτη Μυριβήλη (Η Ροδιά, Ο Παντελής, Λούλης ο γόης, Η Καμπουρίτσα) και την συνομιλία τους με το Τραγούδι της Γης, ο Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος συνέθεσε και σκηνοθέτησε την παράσταση Χρωματιστές Ιστορίες που παρουσιάζεται στο Θέατρο Σφενδόνη. Τα χρώματα, οι ήχοι και οι αισθήσεις της φύσης, βρίσκουν τον δρόμο τους μέσα από τις διηγήσεις του συγγραφέα, ακολουθούν τις σκέψεις των συντελεστών της παράστασης και φτάνουν σε εμάς με ένα νέο φως. Μας μίλησε για όσα κίνησαν μέσα του οι ιστορίες του Μυριβήλη, την διαδρομή για την παράσταση και τα δώρα που επεφύλασσε. 

Τι σας κίνησε το ενδιαφέρον στα διηγήματα του Μυριβήλη; Γιατί τα επιλέξατε;

Το γεγονός ότι με έκανε να συγκινούμαι και να χαίρομαι ξανά σαν παιδί. Κι ενώ ήξερα πως πια δεν είμαι, με παρέσυρε να αφεθώ σ’ ένα μαγικό κόσμο και να αισθανθώ ξανά κάτι πολύτιμο. Έναν λόγο να αγαπώ τη ζωή και μένα μέσα σ’ αυτήν.

Ήταν αναπόφευκτο ν’ ασχοληθώ μ’ αυτά. Επέλεξα από τα Χρωματιστά του βιβλία ένα διήγημα από κάθε χρώμα γιατί καθώς αυτά εκδόθηκαν σε διαφορετικές χρονικές περιόδους της ζωής του, ήθελα να κάνω εκτός των άλλων κι ένα παιχνίδι στο χρόνο. Όμως αυτό που ήταν απαραίτητο για την επιλογή αυτή, ήταν να ενωθεί με «Το τραγούδι της γης» που αποτελεί τον άξονα της παράστασης αλλά και την φιλοσοφία του στη ζωή.

Επίσης, συνειδητά επέλεξα τα διηγήματα εκείνα που δεν έχουν ίχνος αναφοράς στον πόλεμο. Γιατί ναι μεν μέσα από τη «Ζωή εν Τάφω» είναι στην συνείδησή των περισσοτέρων ως ο σημαντικότερος αντιμιλιταριστής συγγραφέας, όμως μέσα από την ενασχόλησή μου με το έργο του συνολικά, πιστεύω πως βρίσκει στην ουσία έναν άλλον τρόπο να απομακρύνει τους ανθρώπους από τον πόλεμο, χωρίς καν να τον αναφέρει. Σαν να μην υπάρχει. Δημιουργεί ένα αντίπαλο δέος. Και αυτό ήθελα να φωτίσω.

Πώς δουλέψατε για την παράσταση; Τι νέο μάθατε σε αυτή την πορεία;

Δούλεψα με γνώμονα αυτήν την ισχυρή δόνηση που μου είχε προκαλέσει η πρώτη μου επαφή μ’ αυτά τα κείμενα, που δεν μπορώ ακόμα να εξηγήσω λογικά. Με τις συζητήσεις που είχα κάνει το προηγούμενο διάστημα με την εγγονή του Μυριβήλη, Χριστίνα Αγγελοπούλου με αφορμή μια συνεργασία που είχαμε τον περασμένο Ιούνιο στο πλαίσιο του φεστιβάλ Αθηνών, με τη φωτογραφία του παππού της που μου έκανε δώρο και νιώθω καμιά φορά πως κινείται και με οδηγεί. Και φυσικά με την Ινώ και την Χριστέλα, που αγάπησαν όσο κι εγώ την προσπάθεια αυτή, και λειτούργησαν όχι μόνο σαν ηθοποιοί αλλά και σαν βοηθοί μου στην σκηνοθεσία.

Αυτό που ήθελα να υπάρχει στην παράσταση είναι αυτή η ζωντάνια των εικόνων που δημιουργεί ο λόγος του, σε παρόντα σκηνικό χρόνο, τον χρόνο της παράστασης. Επιπλέον, ήθελα όλο αυτό να δοθεί σαν τελετή, σαν μια γιορτή της ζωής απέναντι στα προβλήματα και στις υπαρξιακές αγωνίες του ανθρώπου. Άλλωστε οι ιστορίες αυτές δεν έχουν ούτε ηλικία, ούτε τάξη. Είναι για όλους. Είναι του τώρα και του πάντα.

Και ίσως αυτή η ελευθερία να είναι το μεγαλύτερο κέρδος για μας.

Ποια ήταν η φιλοσοφία της ζωής του συγγραφέα που σας κινητοποίησε;

Η αγάπη του για τον άνθρωπο και η ένταξή του μέσα στο σύνολο της δημιουργίας που τον περιβάλλει. Ο θαυμασμός του και για την πιο ταπεινή μορφή ζωής που υπάρχει στον κόσμο. Για τη φύση, και την αδιάκοπη αναγέννηση της, με τα μυστήρια της και το μεγαλείο της. Για τον άνθρωπο που αναζητά την ευτυχία, και για την πρόταση του, πως αυτή δεν μπορεί να υπάρξει, εάν δεν αφουγκραστούμε το τραγούδι της γης, και δεν προλάβουμε να το τραγουδήσουμε στον χρόνο που μας δόθηκε να ζήσουμε.

Ο Κάρολος Κουν έλεγε ότι δεν μπορεί να υπάρξει ελληνικό θέατρο χωρίς ελληνικό έργο. Συμφωνείτε;

Είναι γεγονός πως ακόμα κι όταν διαλέξουμε ν’ ανεβάσουμε ένα ξένο έργο, αυτό θα έχει σίγουρα κάτι Ελληνικό. Είναι φυσικό. Και είναι πολλά τα παραδείγματα επιτυχημένων παραστάσεων με ξένο ρεπερτόριο που έχουν εντάξει αρμονικά αυτήν την Ελληνικότητα. Πόσο μάλλον όταν έχουμε Έλληνα συγγραφέα. Νομίζω πως κι εμείς έχουμε περισσότερη ανάγκη τους συγγραφείς μας, ειδικά στις δύσκολές μας στιγμές. Έχουμε ανάγκη να πιστέψουμε στις δυνάμεις μας. Γιατί ο Μυριβήλης για παράδειγμα είναι ένας από μας. Έβλεπε τον ίδιο ουρανό που βλέπουμε κι εμείς, κολύμπησε στις ίδιες θάλασσες, περπάτησε στα ίδια δάση, είδε αντίστοιχα ηλιοβασιλέματα με τα δικά μας, πολέμησε για τα ίδια ιδανικά, για τα ίδια εδάφη. Γεύτηκε τους καρπούς της ίδιας γης. Ένιωσε προδομένος στην ίδια πατρίδα.

Είναι χρήσιμο, πιστεύω, να γνωρίζουμε καλά τους μεγάλους μας συγγραφείς, όχι τόσο από ιστορικής πλευράς, όσο από την πλευρά μιας σταθεράς που μας είναι απαραίτητη, για να στηρίξουμε τα όνειρα μας.

Τι σας δίνει δύναμη και πίστη στην καθημερινότητα;

Η οικογένεια μου και ο πεντάχρονος γιος μου. Και η μάλλον έμφυτη μανία που έχω, να πιστεύω ότι τα πράγματα μπορούν να γίνουν καλύτερα.

Ποιο κομμάτι του κειμένου σκέφτεστε συχνά αυτή τη περίοδο; Γιατί;

«Θεέ μου, δεν είμαι παρά ένα κουκουτσάκι σινάπι πεσμένο από τη φούχτα σου. Δεν είμαι παρά μια στάλα νερό φευγάτη απ’ τον ωκεανό σου. Μια σπίθα που ξεδρόμισε απ’ το καμίνι σου.

Ένα μαμουδάκι είμαι, τόσο τιποτένιο, που σβήνει η ζωή του ως που να περπατήσει πάνω σ’ ένα φρέσκο πλατανόφυλλο από την μιαν άκρη ως την άλλη.

Όμως και τέτοια, είμαι ένα μόριο από την ύπαρξή σου, Κύριε, φως εκ φωτός. Από την φλόγα που λαμπαδιάζει στον πυρσό του πιο φοβερού σου  άστρου βαστάει η αδύνατη φλόγα της φωτιάς που τρεμουλιάζει πάνω στο κεράκι μου.

Λοιπόν είμαι κοντά σου όσο και οι πιο κοντινοί σου άγγελοι, κι ας μην με ψηφάει το μάτι σου.»

Σκέφτομαι αυτό γιατί θεωρώ πως κάπου εκεί μέσα εξυψώνεται ο άνθρωπος.

Ταυτότητα παράστασης

Χρωματιστές Ιστορίες
Του Στράτη Μυριβήλη

Σκηνοθεσία – δραματουργική σύνθεση: Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος

Σκηνικά – Κοστούμια: Κατερίνα Σαβράνη

Μουσική: Χριστέλα Γκιζέλη

Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης

Φωτογραφίες: Aνδρέας Σιμόπουλος

Video trailer: Θάνος Μαργαρίτης

Μακιγιάζ: Εύα Τσαλκιτζή

Γραφιστικό αφίσας: Θεοδοσία Βούρου

Προβολή και Επικοινωνία:** Βάσω Σωτηρίου – We Will

Παίζουν: Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος, Ινώ Μενεγάκη, Χριστέλα Γκιζέλη

Πού: Θέατρο Σφενδόνη, Μακρή 4, Μακρυγιάννη, τηλ.: 215 5158968

Πότε:  Από 4 Νοεμβρίου και κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00

Διάρκεια: 75’

Εισιτήρια: Κανονικό: 15 ευρώ,

Προπώληση: 12 ευρώ

φοιτητικό/ΑΜΕΑ/ανέργων: 10 ευρώ

Προπώληση: ticketservices.gr