Ένα ξεχωριστό βιβλίο που διάβασες τον τελευταίο καιρό; Ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσει κανείς «οπωσδήποτε»;

Το ”1984” σίγουρα είναι ένα καθηλωτικό και προφητικό βιβλίο. Όταν ο Όργουελ το έγραφε το 1948 , το 1984 ήταν μέλλον. Σήμερα είναι παρελθόν. Αλλά, μετά από το έργο αυτό, το πραγματικό 1984 θα είναι πάντα μια χρονιά του μέλλοντος, η πρώτη ενός μιλένιουμ που απειλεί την ανθρώπινη ιστορία.

Μουσικές που αγαπάς; Το τελευταίο τραγούδι-εμμονή;

Γενικά μου αρέσει η pop-rock μουσική,αν και στην μουσική δεν υπάρχουν ταμπέλες και όρια.Αν πρέπει να απαντήσω για κάποιο τραγούδι σαν εμμονή θα έλεγα το billy jean του Michael Jackson απο την διασκευή του David Cook που για μένα είναι εξαιρετικό και το άκουσα πολλές φορές και το έκανα πρόβα για να το παίξουμε με την μπάντα μου τους Ε90.

Μια ταινία για να δει κανείς απόψε;

Βλέπω ταινίες αρκέτες στον ελευθερό μου χρόνο.Μια που θα πρότεινα είναι ”η Ζωή του Πι” όπου ο Ang Lee καταφέρνει με ένα ρεσιτάλ σκηνοθετικής μεστότητας να σε παρασύρει σε ένα σουρεαλιστικό ταξίδι γεμάτο από φυσική ομορφιά και μας δείχνει τη δύναμη της ανθρώπινης πίστης.

Μια θεατρική παράσταση που θυμάσαι;

Πολλές θυμάμαι φυσικά αλλά θα πω οτι το ”Ματίλντα” που είδα φέτος είναι απο τα πιο καλά μιούζικαλ που έχω δεί καθώς βέβαια μιούζικαλ δεν ανεβαίνουν πολλα στην Ελλάδα δυστηχώς. Πολύ καλοί ηθοποιοί και πολλά ταλαντούχα παιδιά απαρτίζουν την παράσταση. Για όσους δεν ξέρουν η μικρή Ματίλντα σε αντίθεση με τον σύγχρονο άνθρωπο, ο οποίος υποτάσσεται και εγκλωβίζεται σε μία κοινωνία που μετατρέπει τα μέλη της σε άβουλα όντα, θέλει να αλλάξει τη μοίρα της διεκδικώντας τα όνειρα της για ένα καλύτερο αύριο και ξεσηκώνοντας τους συμμαθητές της.

Ένα ξεχωριστό ταξίδι;

Πιστεύω η Αίγυπτος είναι το απόλυτο ταξίδι.Οι πυραμίδες,ο ποταμός Νείλος,το σαφάρι στην έρημο είναι όλα τόσο ιδιαίτερα και μαγικά που σε ταξιδεύουν σε άλλα πνευματικά μονοπάτια.

Μια ξεχωριστή βόλτα στην πόλη;

Σίγουρα ξεκινάμε με μια βόλτα στα όμορφα στενά της Πλάκας και καταλήγουμε στην γραφική γειτονιά της Αθήνας, τα γνωστά Αναφιώτικα για φαγητό έχοντας την εντύπωση ότι έχεις ξεφύγει από τα όρια της πόλης.

Πότε και πως ξεχνάς τον χρόνο που περνάει;

Απλά κρατάς τις ωραίες στιγμές και κοιτάς πάντα μπροστά.Εδώ να φανταστείτε κοιτάω πίσω και βλέπω το μέλλον..χαχα

Για ποιο λόγο χαμογέλασες τελευταία φορά;

Προσπάθω όλα να τα βλέπω θετικά και οτι για κάποιο λόγο γίνονται.οπότε χαμογελάω πολύ συχνά,δεν υπάρχει ποτε η τελευταία φορά.

Τι σου δίνει ανακούφιση στην καθημερινότητα;

Όταν έρχεται η ώρα να κοιμηθώ και λέω οτι έχω την υγεία μου και οτι όλα θα πάνε καλα,μια καινούργια μέρα έρχεται.

Τι κάνει την καθημερινότητά σου ενδιαφέρουσα;

Η ανησυχία μου για βελτίωση και εξέλιξη. Η ζωή είνα μικρή οπότε πρέπει να εκμεταλλευόμαστε την κάθε στιγμή όσο πιο δημιουργικά μπορούμε. Η μουσική μου δίνει δύναμη και όταν αγαπάς κάτι πρέπει να το κάνεις με πάθος.

Ο Παντελής Καστανίδης μαζί με τον Γιάννη Κρητικόστη μουσική σκηνή Σφίγγα την Πέμπτη 18 Απριλίου.