Ο Γάμος της Μαρίας Μπράουν του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, ενός από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες του Γερμανικού κινηματογράφου και θεάτρου αποτελεί το πρώτο μέρος της τριλογίας με θέμα την ιστορία της Γερμανίας, αμέσως μετά την ήττα του Ναζισμού. Η Μαρία Μπράουν παντρεύεται τον Χέρμαν και ζουν μαζί μόνο μια νύχτα πριν εκείνος χαθεί στον πόλεμο. Η πίστη της στην επιστροφή του ανεξάντλητη, μέχρι να βγει αληθινή. Μια επιστροφή που ακολουθεί μια φυλάκιση και ο κοινός τους αγώνας μέσα στην δίνη της ιστορίας, των γεγονότων, των ανθρώπων, για να είναι κάποτε στο μέλλον μαζί. Ο Γιώργος Σκεύας διασκευάζει και σκηνοθετεί το ενδιαφέρον και πολυδιάστατο έργο στο Θέατρο Οδού Κυκλάδων – Λευτέρης Βογιατζής και μας οδηγεί σε ένα ταξίδι στην ροή του ιστορικού, του πραγματικού, του ανθρώπινου χρόνου. Ο Μάξιμος Μουμούρης μας μίλησε για την παράσταση,την εμπειρίας της συνεργασίας, την αξία της δράσης.

Τι βρίσκεις ενδιαφέρον σ΄αυτό το έργο;

Καταρχήν μ΄αρέσει πάρα πολύ η αλληγορία της ταινίας του Φασμπίντερ και κατ΄επέκτασιν της παράστασης. Μιλά για το τέλος της Γερμανίας και για το πώς μια χώρα χαμένη, κατεστραμμένη και ηττημένη στον πόλεμο, προσπαθεί να ορθοποδήσει και να βάλει στην άκρη τα κακώς κείμενα, να κοιτάξει αλλού και να πει «δεν έγινε», ενώ έγινε και συνεχίζει να γίνεται ακόμα και σήμερα. Στα τέλη του ’70, ο Φασμπίντερ μοιάζει να λέει «προσοχή, αυτό συνεχίζει να γίνεται», εφιστώντας την προσοχή των Γερμανών στην ταυτότητά τους που ίσως δεν έχουν κοιτάξει ποτέ ουσιαστικά. Γι΄αυτό και τοποθετεί μια Γερμανίδα ως σύμβολο της νέας Γερμανίας που φεύγει πια με ιλιγγιώδη ταχύτητα, χωρίς να κοιτάει γύρω της. Όταν τρέχεις με ιλιγγιώδη ταχύτητα, η σύγκρουση είναι μοιραία. Αυτή η αλληγορία είναι πάρα πολύ ενδιαφέρουσα για μένα. Επίσης, δραματουργικά το έργο έχει μεγάλο βάθος και δίνει την δυνατότητα να διερευνήσουμε την ψυχολογία ανθρώπων, πράγμα το οποίο είδα πολύ έντονα στην διασκευή του Γιώργου Σκεύα. Μέσα από το ανθρώπινο, προσπαθεί να αναδείξει το κοινωνικό στοιχείο.

Θα μπορούσαμε να ορίσουμε ως θεματικό πυρήνα του έργου το πώς μας επηρεάζει η κοινωνία στην προσωπική μας ζωή;

Ναι. Η κοινωνία σίγουρα επιδρά. Οι μεγάλοι επαναστάτες, επαναστατούν πάντα εναντίον του κοινωνικού κατεστημένου. Είναι τρομερά δύσκολο να το αποφύγεις και να πιστέψεις  σε κάτι δικό σου προσωπικό. Αυτό παλεύει ο άνθρωπος σε όλη του την ζωή. Να αποβάλει κηλίδες και στίγματα που του επιβάλει η κοινωνία από πολύ νωρίς, από την παιδική ηλικία. Μόνο όταν γινόμαστε πιο συνειδητοί μπορούμε να αποβάλουμε τέτοια στίγματα.

Τι χαρακτήρας είναι η Μαρία Μπράουν; Είναι δυνατή ή αδύναμη; Αφελής ή πανέξυπνη;

Είναι όλα αυτά μαζί. Νομίζω ότι τέτοιοι ήρωες, ρόλοι, άνθρωποι τα έχουν όλα αυτά. Την στιγμή που συναντάμε την Μαρία Μπράουν κάνει έναν γάμο τελείως επιπόλαιο, όπως έκαναν συχνά εκείνη την περίοδο λόγω πολέμου. Εκείνη βέβαια, νιώθει πραγματικό έρωτα για τον άνδρα της. Μετά τα γεγονότα που ακολουθούν δεν είναι και λίγα. Περίμενε για πολύ καιρό τον άνδρα της. Κάποια στιγμή έμαθε ότι πέθανε στον πόλεμο και ξεκίνησε ο αγώνας της να συνεχίσει την ζωή της. Τελικά ο άνδρας της επέστρεψε από τον πόλεμο ζωντανός και φυλακίστηκε για ένα δικό της λάθος. Όλα αυτά απαιτούν μία απότομη ωριμότητα και η Μαρία είναι στην ουσία ένα κορίτσι που έχει την φόρα μιας παιδικότητας και αφοπλιστική ειλικρίνεια. Μόνο με τον εαυτό της δεν είναι ειλικρινής πάντα.

Έχει εντυπωσιακά μεγάλη πίστη και στο τέλος επαληθεύεται.

Αυτό είναι μεταφυσικό στοιχείο. Ο ένας έχει πίστη στον άλλον, η Μαρία και ο Χέρμαν. Είναι πολύ ωραίο να πιστεύεις σε κάτι μέχρι να αποδειχτεί ότι δεν πρέπει. Το κοινό τους μέλλον είναι κάτι άγνωστο. Με τα δεδομένα που έχουν δεν γίνεται να υπάρξει αυτός ο έρωτας. Νομίζω ότι ενώ περνάει όλη τη ζωή της να πιστεύει στο αδύνατο χωρίς στοιχεία, η Μαρία στο τέλος δεν μπορεί να αντέξει αυτό που δεν είδε να συμβαίνει και φεύγει για να συνεχίσει με άλλους κανόνες πια.

Ο Χέρμαν γιατί ανέχεται τις παράδοξες συμπεριφορές της;

Την έχει ανάγκη. Οι σκηνές που έχει ο Χέρμαν με τη Μαρία είναι ένας συνεχής επαναπροσδιορισμός των όρκων τους για κοινή πορεία. Και μία συμφωνία ότι ο ένας κάνει για τον άλλον το καλύτερο που μπορεί και κάπου θα συναντηθούν τελικά. Εκείνη θα ετοίμαζε την ζωή τους για όταν εκείνος θα βγει από την φυλακή και αυτός θα φρόντιζε να είναι αρτιμελής για την κοινή τους ζωή. Ο Χέρμαν έχει ζήσει πολύ σκληρή ζωή και προσπερνάει κάποιες συμπεριφορές της Μαρίας γιατί ονειρεύεται να έχει στο μέλλον μια όμορφη ζωή μαζί της. Δεν υπάρχει παρόν στην ιστορία τους, μόνο μέλλον. Όπως και να ΄χει αυτοί οι δύο συνεννοούνται και επικοινωνούν.

Τι ερωτεύονται όλοι οι άνδρες στην Μαρία;

Νομίζω το ότι είναι αφοπλιστικά ειλικρινής, αφοπλιστικά αφελής, αφοπλιστικά έξυπνη και αφοπλιστική τυφλή. Είναι αφοπλιστική.

Οι χαρακτήρες τους έχουν διαμορφωθεί από την εποχή τους;

Ναι, οι συνθήκες είναι αυτές που τους καθορίζουν την δεδομένη στιγμή της ιστορίας. Πρόκειται για μία από τις σημαντικότερες περιόδους της παγκόσμιας ιστορίας.

Πως ερμηνεύεται το τέλος;

Μπορώ να πω την ερμηνεία που δίνουμε εμείς, αλλά το νόημα βρίσκεται στο ότι ο καθένας μπορεί να δώσει την δική του. Ο Φασμπίντερ στην ταινία αφήνει ανοιχτό το τι γίνεται στο τέλος. Αν πρόκειται για αυτοκτονία ή για ατύχημα. Μ΄αρέσει να το βλέπω κάπως έτσι και σε εμάς.

Η ταινία σε τι βαθμό σας επηρέασε;

Την σκέφτομαι πολύ συχνά, ακόμα και τώρα. Είναι όμως, τόσο ισχυρή η διασκευή του Γιώργου Σκεύα που δεν την έχω ανάγκη.

Είχε δυσκολία το να γίνει παράσταση;

Ο Γιώργος έκανε έξι μήνες για να ολοκληρώσει την διασκευή. Μετά στις πρόβες ξεκινήσαμε από τον λόγο και μας οδήγησε στο να βρούμε την αίσθηση έτσι ώστε να προκύψουν πράγματα. Ο Γιώργος με εξέπληξε πολλές γιατί μας οδήγησε σταδιακά στα σκαλοπάτια που έπρεπε να πατήσουμε για να οδηγηθούμε κάπου. Το εξαιρετικό σ΄όλη αυτή την διαδικασία ήταν ότι ενώ στόχευε σε μία ακρίβεια, σε κάτι πολύ συγκεκριμένο που από εκεί έρχεται και η ελευθερία των συναισθημάτων και των μέσων, άφηνε το παιχνίδι ανοιχτό κάθε βράδυ. Δημιούργησε ένα πολύ ειλικρινές και ανοιχτό πεδίο που είναι απενοχοποιητικό για τον ηθοποιό. Ξέρω ότι δοκιμάζω. Αν δεν πετύχω δεν πειράζει γιατί ξέρω προς τα πού πηγαίνω κι αυτό έχει σημασία.

Είσαι αισιόδοξος;

Άλλες φορές νιώθω πολύ αισιόδοξοςς και άλλες καθόλου. Συχνότερα είμαι κάπου στην μέση, αλλά νομίζω ότι κατά βάθος είμαι.

Τι σου δίνει χαρά στην καθημερινότητα;

Όταν νιώθω ότι τα πράγματα έχουν έναν ρυθμό, όταν υπάρχει ροή στο πως γίνονται τα πράγματα, ό,τι και αν είναι αυτό.

Υπάρχει κάποιο κομμάτι του κειμένου που ξεχωρίζεις, που σκέφτεσαι συχνά;

Έχει πολλά σημεία το κείμενο που έχουν ενδιαφέρον. Σκέφτομαι το σημείο που η Μαρία λέει: «Προτιμώ να κάνω εγώ τα θαύματα, παρά να περιμένω να γίνουν». Δεν πιστεύω στα θαύματα, πιστεύω στην ροή. Εμείς ζητάμε από την ζωή και επιδιώκουμε αυτά που θέλουμε και έτσι έρχονται.

Συντελεστές

Μετάφραση – Διασκευή – Σκηνοθεσία: Γιώργος Σκεύας
Σκηνικά – Κοστούμια: Άγγελος Μέντης
Μουσική: Σήμη Τσιλαλή
Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Φιλμ: Γιώργος Σκεύας
Βοηθός σκηνοθέτη: Γιάννης Σαβουιδάκης
Διεύθυνση παραγωγής: Όλγα Μαυροειδή
Παραγωγή: Γιώργος Λυκιαρδόπουλος – ΛΥΚΟΦΩΣ

Ηθοποιοί:
Λένα Παπαληγούρα, Μάξιμος Μουμούρης, Γιάννης Νταλιάνης,
Βαγγελιώ Ανδρεαδάκη, Γιώργος Συμεωνίδης, Νίκος Γεωργάκης

Μέρες και ώρες παραστάσεων :
Τετάρτη 20.00 | Πέμπτη-Παρασκευή 20.30 | Σάββατο 21.00 | Κυριακή 19.00

Τιμές εισιτηρίων :
Τετάρτη – Πέμπτη – Παρασκευή: 16€ κανονικό, 12€ φοιτητικο/ανεργων/ΑμεΑ
Σάββατο – Κυριακή : 18€ κανονικό, 12€ φοιτητικο/ανεργων / ΑμεΑ