Φωτ. Ανδρέας Σιμόπουλος

Διαβάζετε καθημερινά;

Ναι και αρκετές ώρες τη μέρα.

Από ποια ανάγκη σας προκύπτει η αναγνωστική συνήθεια;

Πλέον πρόκειται ακριβώς για συνήθεια, οπότε δεν μπορώ να διακρίνω κάποια ανάγκη. Διαβάζω σαν από κεκτημένη ταχύτητα, στο ταξί, στον υπολογιστή, στο μετρό, το βράδυ. Συμβαίνει χωρίς σκέψη και απόφαση. Διαβάζω από πολύ μικρή, και άρχισα να διαβάζω από μια πολύ παιδιάστικη ανάγκη: στο σπίτι είχαμε μεγάλη βιβλιοθήκη, διάβαζαν και οι δυο γονείς μου. Και εγώ έβλεπα τον πατέρα μου να αδειάζει βαλίτσες με βιβλία όποτε ξεμπάρκαρε και πολύ προτού μάθω να διαβάζω, μ’ άρεσε να ανοίγω τα βιβλία στο πάτωμα και να κάνω ότι είμαι ο μπαμπάς μου στο πλοίο. Αργότερα που έμαθα να διαβάζω, τα διάβαζα κιόλας. Έτσι, το διάβασμα απομυθοποιήθηκε στα μάτια μου ως κάτι δύσκολο, ήταν ένα παιχνίδι, είχε πλάκα. Μεγαλώνοντας απλώς συνέχισα να διαβάζω.

Τι προσφέρει στην ζωή σας;

Φαντασία και Σιωπή. Και χρειάζομαι πολύ και από τα δύο.

Πως διαλέγετε ποιο βιβλίο θα διαβάσετε;

Διαλέγω από τις βιβλιοθήκες των φίλων μου κι από μια λίστα που διατηρώ με βιβλία που θέλω να διαβάσω. Τόσο οι βιβλιοθήκες των φίλων μου όσο και η λίστα μου ανανεώνονται συνεχώς. Δεν παρακολουθώ περιοδικά βιβλίου, αναγνωστικές λίστες και προτάσεις βιβλιοπωλείων. Ούτε όμως, ακολουθώ κάποια εποχική διάθεσή μου, ούτε έχω κάποια συγκεκριμένη λογική στο τι διαβάζω.

Ποιος είναι ο ορισμός του καλού βιβλίου;

Για μένα το καλό βιβλίο είναι αυτό που έχει τρία χαρακτηριστικά: πρώτον, από την πρώτη κιόλας πρόταση, σου επιβάλλει το ρυθμό ανάγνωσής του· μ’αυτόν θα το διαβάσεις όλο. Δεύτερον, τελειώνοντάς το, ξέρεις πως θα το ξαναδιαβάσεις. Τρίτον, εύχεσαι ή να το είχες γράψει εσύ ή να το είχες ζήσει.

Ποια είναι η ιδανική συνθήκη διαβάσματος; Που διαβάζετε συνήθως;

Δεν έχω ιδανική συνθήκη διαβάσματος. Το πρωί μ’αρέσει να διαβάζω ποιήματα ή βιογραφίες. Μέσα στη μέρα διαβάζω κυρίως κείμενα που αφορούν στην παράσταση που ετοιμάζω: μελέτες, εργασίες, την εργογραφία του συγγραφέα. Τα βράδια διαβάζω πεζογραφία.

Ο Κάφκα είπε: «Τα βιβλία που έχουμε ανάγκη είναι εκείνα που πέφτουν σαν το τσεκούρι στην παγωμένη θάλασσα της ψυχής». Υπάρχουν βιβλία που σας έχουν κάνει να νιώσετε έτσι; Αν ναι, ποια;

Αν υποθέσουμε ότι συμφωνώ με τον Κάφκα σ’ ό, τι αφορά τη θερμοκρασία της ψυχικής μου θάλασσας και στη βίαιη, τσεκουράτη εγγραφή που οφείλει να κάνει το αναγκαίο βιβλίο μέσα μας, τότε ναι, υπάρχουν βιβλία που με έχουν κάνει να νιώσω έτσι. Ο Ηλίθιος του Ντοστογιέφσκι, το Αναζητώντας το Χαμένο Χρόνο του Μαρσέλ Προυστ, η Οδύσσεια, το Πέδρο Πάραμο του Χουάν Ρούλφο, η Ιστορία του Ματιού του Ζωρζ Μπατάιγ, η Οκτάνα του Εμπειρίκου, τα Πάθη του νεαρού Βέρθερου του Γκαίτε, ο Ξένος του Αλμπέρ Καμύ και τόσα άλλα ακόμα που από τις πολλές τσεκουριές έχει γίνει παγάκια η παγωμένη θάλασσα της ψυχής μου.

Ποιο βιβλίο θα προτείνατε σε κάποιον να διαβάσει;

Δεν προτείνω βιβλία, προτείνω συνήθως συγγραφείς. Θα πρότεινα όλα και όλους τους παραπάνω, λοιπόν, κι ακόμα τον Κορτάσαρ, τον Μπόρχες και τον Φουέντες, τον Παπαδιαμάντη, τον Μπλανσώ, τον Πίντσον, και δεν ξεκινώ με τους ποιητές γιατί δε θα τελειώσω.

Ποιο βιβλίο διαβάζετε αυτήν την περίοδο;

Διαβάζω τα ποιήματα του Τόμας Τράνστρεμερ ξανά και ξανά, την αλληλογραφία της Μέλπως Αξιώτη με το Γιάννη Ρίτσο, τα Ανοιχτά Χαρτιά του Οδυσσέα Ελύτη και το Γυάλινο Κώδωνα της Σύλβια Πλαθ.

Μοιραστείτε μαζί μας την πρώτη του φράση…

Επειδή δε διαβάζω ένα βιβλίο μόνο τη φορά, ιδού η πρώτη φράση του πρώτου κεφαλαίου στο αγαπημένο μου Κουτσό του Χούλιο Κορτάσαρ, ενός βιβλίου που μπορείς να το αρχίσεις με 155 διαφορετικούς τρόπους:«Θα συναντούσα τη Μάγα; Τόσες φορές έφτανε να κάνω τη βόλτα μου ακολουθώντας την οδό ντε Σαιν ως την αψίδα που βγάζει στο Και ντε Κοντί, και μόλις το σταχτί και λαδί φως που απλωνόταν πάνω στο ποτάμι μου επέτρεπε να διακρίνω τις μορφές, η λεπτή σιλουέτα της διαγραφόταν στο Πον Ντεζ Αρ, άλλοτε να πηγαινοέρχεται, άλλοτε ακουμπισμένη στο σιδερένιο κιγκλίδωμα να σκύβει πάνω στο νερό».

Η Ηλέκτρα Ελληνικιώτη σκηνοθέτησε την νέα παραγωγή της bijoux de kant, την παράσταση της νουβέλας της Μέλπως Αξιώτη, Θέλετε να χορέψομε Μαρία; 

Η παράσταση παρουσιάζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο Θέατρο Οδού Κυκλάδων – Λευτέρης Βογιατζής.