Cue Me In / Ιουλίτα Μος
Φωτογραφία: Δημήτρης Γκέλμπουρας
Ένα ξεχωριστό βιβλίο που διάβασες τον τελευταίο καιρό; Ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσει κανείς «οπωσδήποτε»;
«Το νόημα της ζωής» του Βίκτορ Ε. Φρανκλ.
Μουσικές που αγαπάς; Το τελευταίο τραγούδι-εμμονή;
Η αλήθεια είναι ότι με εκφράζουν πολλά είδη μουσικής! Έχει να κάνει με τη διάθεση και την ψυχολογία μου! Τον τελευταίο καιρό βάζω στο replay το creep από τον Frank Bennet.
Μια ταινία για να δει κανείς απόψε;
Ανεπιφύλακτα το Monday του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου!
Μια θεατρική παράσταση που θυμάσαι;
Στο West End στο Λονδίνο όπου είδα το musical Lion King.
Ένα ξεχωριστό ταξίδι;
Αν και με στιγματίζουν περισσότερο οι άνθρωποι και οι στιγμές που περνάω μαζί τους, χωρίς απαραίτητα να είναι κάποιο ιδιαίτερο μέρος, ένα ξεχωριστό ταξίδι για εμένα ήταν στο Βερολίνο.
Μια ξεχωριστή βόλτα στην πόλη;
Χωρίς δεύτερη σκέψη είναι η βραδινή βόλτα στην Ακρόπολη, οι μυρωδιές, τα χρώματα και ο κόσμος γύρω, μου δημιουργούν ένα πολύ όμορφο συναίσθημα. Αυτή τη βόλτα, που δεν συνοδεύεται από έγνοιες, δεν την αλλάζω με τίποτα.
Πότε και πως ξεχνάς τον χρόνο που περνάει;
Συνειδητοποιώντας ότι όσο τον σκέφτομαι, χάνω περισσότερο χρόνο. Γενικά, είμαι πολύ νοσταλγική σαν άνθρωπος, μπορώ να σπαταλήσω ατελείωτες ώρες αναπολώντας τις στιγμές που πέρασαν, τα όμορφα και τα άσχημα. Πιστεύω ότι οι δείκτες του ρολογιού σταματούν εκεί που αρχίζει η τέχνη. Σε οποιαδήποτε μορφή της. Μόνο τότε δε μετράω τις στιγμές, όταν αισθάνομαι δημιουργική.
Για ποιο λόγο χαμογέλασες τελευταία φορά;
Πρόσφατα -περίπου πριν μία εβδομάδα- πήγαμε ένα ταξίδι στην Αίγινα με την παρέα μου. Κάποια στιγμή, καθώς εμείς κουβεντιάζαμε για την πιο όμορφη παραλία που επισκεφθήκαμε, πέρασε ένα ζευγάρι γερόντων. Η γιαγιά έδωσε ένα φιλί στον παππού κι εκείνος την αγκάλιασε με τον πιο ζεστό τρόπο, που μπορείς να φανταστείς. Αυτή η εικόνα αγάπης είναι ο λόγος που χαμογελάω κάθε πρωί μετά από εκείνη τη μέρα.
Τι σου δίνει ανακούφιση στην καθημερινότητα;
Με όσα συμβαίνουν γύρω μας ειλικρινά δεν ξέρω τι με ανακουφίζει. Την αίσθηση του χάους, της θλίψης και της απώλειας αντισταθμίζει η ελπίδα για το καλύτερο. Αυτή είναι η πυξίδα. Την ελπίδα αυτή την αντλώ κυρίως από τον περίγυρό μου. Και τη γατούλα μου. Εκείνη, ό,τι και να γίνει, χοροπηδάει από τη χαρά της. Τώρα που το σκέφτομαι, θα επέλεγα και το χιούμορ. Έχουμε ανάγκη από λίγο περισσότερο χιούμορ στη ζωή μας. Να εστιάζουμε στο καλό!
Τι κάνει την καθημερινότητά σου ενδιαφέρουσα;
Οι άνθρωποι που έχω στη ζωή μου. Είναι τόσο όμορφο να αγαπάς και να σε αγαπούν, χωρίς ιδιοτέλειες. Φίλοι, οικογένεια, συντροφικότητα: όλες αυτές οι σχέσεις με γεμίζουν, μου δίνουν δύναμη, προσφέρουν νόημα στην καθημερινότητά μου. Έχω την τύχη να θαυμάζω το επάγγελμα με το οποίο ασχολούμαι, οπότε αυτό μου δίνει κίνητρο να ζω, να αναζητώ, να εξελίσσομαι μέσα από το θέατρο, το χορό, τη μουσική και το τραγούδι.
Η Ioulita Mos γεννήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 1996, είναι 25 ετών και μετακόμισε στην Αθήνα με στόχο να ασχοληθεί με το χώρο του θεάτρου!
Ξεκίνησε μαθήματα φωνητικής, μπαλέτου, χορού και κίνησης από πολύ μικρή ηλικία.
Άρχισε να ασχολείται επαγγελματικά με το τραγούδι και το χορό σε παραστάσεις Musical, μέσω των οποίων συνεργάστηκε με διάφορους καταξιωμένους καλλιτέχνες! Η πρώτη της εμπειρία στον κόσμο του μιούζικαλ διαμορφώθηκε από τη συνεργασία με τη Θέμιδα Μαρσέλου στη θεατρική παράσταση The Addams Family, ενώ αργότερα ακολούθησαν το Mamma Mia και το Matilda the Musical! Αμέσως μετά, συνεργάστηκε με τον Φωκά Ευαγγελινό στο «Δικό μας σινεμά», στην Φρικαντέλα και σε διάφορες άλλες δράσεις.
Θα συμμετέχει στην παράσταση
που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 22 Αυγούστου, στον κήπο των γλυπτών του Αρχαιολογικού Μουσείου Αιανής, στις 21:00.
