Μετά τη Μήδεια του Ευριπίδη, ο Δημήτρης Γεωργαλάς ερευνά την σύθετη ψυχοσύνθεση της ηρωίδας του Ίψεν, Έντα Γκάμπλερ και παρουσιάζει την ομώνυμη παράσταση στο bios. Για μία ακόμη φορά ο ηθοποιός και σκηνοθέτης προσεγγίζει μία έντονη, εμβληματική γυναικεία προσωπικότητα που πάει κόντρα στους κανονές και τις επιταγές της εποχής της για να έρθει εν τέλει αντιμέτωπη με τον ίδιο της τον εαυτό. Η Έντα Γκάμπλερ τολμα να αναγνωρίσει την παθολογία της κοινωνίας που την εξέθρεψε και να σταθεί απέναντι σε όλα οσά νιώθει ότι την καταπιέζουν, κατορθώνοντας εν τέλει να εκφράσει όχι μόνο τις ανάγκες και τις σκέψεις των γυναικών, αλλά κάθε ανθρώπου που νιώθει την καταπίεση κατεστημένων και παρωχημένων κανόνων. Ο Δημήτρης Γεωργαλάς μας μίλησε για το σημαντικό έργο του Ίψεν και την παράσταση που ετοίμασε με τους συνεργάτες του. Για την ανάγκη του ανθρώπου να σταθεί μέσα στο κοινωνικό σύνολο και όχι απεναντί του. Για την αδιαμφισβήτητη γυναικεία δύναμη που κινεί και συγκινεί.

Τι σας γοητεύει στις προσωπικότητες των γυναικείων ηρωίδων με τις οποίες ασχολείστε τα τελευταία χρόνια; Εντοπίζετε κάποιο κοινό στοιχείο;

Οι γυναίκες αυτές διεκδικουν μια ελευθερια που εχει κατοχυρωθεί στους αντρες, κηρύσσουν έναν πόλεμο στο αξιακό σύστημα που τις περιβάλλει και επαναστατουν ενάντια στην παθητικότητα με την οποία η κοινωνία τις έμαθε να αποδέχονται τη «μοίρα» τους. Η συγκρουση είναι πάντα αιματηρή και θανατηφορα. Κι οσο κι αν μας σοκαρουν τετοια εργα, δεν επαψαν ποτέ να μας γοητεύουν γιατί αγγίζουν μια πολύ βαθιά φλέβα μας, κοινή σε ολους τους ανθρωπους, που μας υπαγορεύει να μην αντέχουμε καμια μορφή αιχμαλωσιας της υπαρξής μας. Και περνώντας τα χρόνια κι οι αιώνες που κανουν αυτά τα εργα κλασσικά, συμβαίνει κι αυτές οι ηρωίδες δεν αντιπροσωπευουν πια μονο τις γυναικες αλλά όλους μας. Γινονται συμβολα υπαρξιακά κι όχι του φύλου τους μονο.

Γιατί επιλέξατε την επαναστάτρια Έντα Γκάμπλερ; Τι σας συγκίνησε;

Η Εντα γκαμπλερ είναι ενας ρολος αδικημενος. Την εχουμε αντιμετωπίσει κυρίως ταξικά, σαν έναν άνθρωπο κακομαθημενο, και ερωτευμένη με ένα απωθημενο. Εγω ήθελα να επαληθευσω τον χαρακτηρα της έξω από την ταξη της, έξω από στερεοτυπα εμφανισης, και κυρίως να την βγαλω από τα σαλόνια που την εγκλώβισε η κλασσική δραματουργια. Για μενα δεν είναι μια ερωτευμενη γυναικα, αλλα ενας ανθρωπος που πνιγεται μεσα στα αδηφαγα βλεματα του κοσμου. Ενας ανθρωπος που προσπαθει να διεκδικησει κάπως, εστω κι αδεξια την προσωπικοτητα του, την υποστασή του μέσα σε μια κοινωνία συμφεροντων και σχεσεων που δεν είναι καθαρες. Η Εντα Γκαμπλερ ειμαστε όλοι μας.

Πως σας βρίσκει η έντονη πολιτική συγκυρία στην οποία ξεκίνησε η παράστασή σας;

Δεν δεχομαι τις αδικιες που υφισταται ο κλαδος μου εδώ και χρονια, δυστυχως αποδεικνυεται πως η διεκδικηση δεν ήταν ποτε μια ειρηνική διαδικασία, ελπίζω να βγει κάτι καλό για την τεχνη που είναι ετσι κι αλλιως υποτιμημένη στη χώρα μου. Η παράστασή μας καπου ταυτιζεται με καταστασεις που βιωνουμε σημερα, μεγάλο κομματι της μιλαει για την υποτίμηση της αξιοπρεπειας, κι αυτό ακριβώς είναι που προκάλεσε το ξεσπασμα των ημερών. Νομίζω πως χρειάζονται ακόμα αγωνες, και κυριως ενότητα μεταξύ μας κι όχι διχασμός. Εχουμε αναγκη από στιβαρους λογους κι όχι πολυγνωμίες και λαϊκισμούς.

Είστε αισιόδοξος για το μέλλον;

Μ’ αρεσει να ειμαι πάντα αισιοδοξος, είναι στη φύση μου. Θέλω να πιστευω πως η δικαίωση είναι στο τελος του δρομου, κι αυτό γιατι η τεχνη αυταποδεικτα είναι ένα κομματι της ανθρωποτητας χωρις το οποιο η ανθρωποτητα μαραζωνει και συρρικνώνεται. Πιστευω πως η Πολιτεια θα αναγνωρισει το λαθος της και θα επανορθωσει, αλλά για να γινει αυτό θα πρεπει κι εμεις να εχουμε μια σωστη αντιληψη της υποστασής μας και να αρθρωσουμε έναν λόγο ισχυρό και τεκμηριωμένο. Έναν λογο με κυρος.

Οι εποχή διαφθείρει τους ανθρώπους ή το αντίστροφο;

Η εποχή είναι οι άνθρωποί της. Εμείς φτιάχνουμε την εποχή που ζούμε κρατώντας αυτά που μας παραδοθηκαν ή αλλάζοντάς τα. Εμείς είμαστε υπεύθυνοι για την ποιότητα της ζωής που μας αναλογεί και για το περιβάλλον που αφήνουμε πίσω μας. Κι αν μας εχουν παραδοθεί συστήματα και αντιλήψεις λανθασμένες, οφείλουμε να τα αλλάξουμε. Ο άνθρωπος είναι ικανός για το καλύτερο και για το χειρότερο, η απόφαση είναι πάντα στο χέρι του. Τα φοβερά άλματα της επιστήμης και της τεχνολογίας θα έπρεπε να είχαν κανει τις ζωες μας ευτυχισμένες, όμως οι νευρώσεις και η διαταραχή του σύγχρονου ανθρώπου χτυπάει κάποιο καμπανάκι ότι κάτι έχουμε χάσει στο δρόμο. Ας το βρούμε.

Μπορεί να βελτιωθεί ο τρόπος συνύπαρξής μας ή πάντα θα είμαστε έρμαια των προσωπικοτήτων μας;

Ο πολιτισμός μας εχει στηριχτεί στην υπαρξη, μόνη, ατόφια κι εγωκεντρική και καθολου στην συνυπαρξη. Η συνύπαρξη ισχύει μόνο με τον όρο της εξυπηρέτησης, του συμφέροντος, αμοιβαίου ή συχνά μονόπλευρου. Αν δεν αναθεωρήσουμε την έννοια της κοινωνικότητάς μας και δεν αλλάξουμε τον στόχο για τον οποίο συναναστρεφόμαστε, πάντα κάπου θα σκοντάφτουμε και θα φτάνουμε σε αδιέξοδα και μοιραία σε ρήξεις. Ο άνθρωπος είναι ένα ανεπαρκές ον και το μόνο που τον διαφοροποιεί είναι ότι μπορεί να νοιώθει και να ερμηνεύει τα αισθήματά του. Χρειαζόμαστε πια μεγαλύτερη ενδοσκόπηση για να μπορέσουμε να εκφράσουμε τα αισθήματά μας με ειλικρίνεια και αγάπη. Πρεπει να θεραπευσουμε την εγωπάθειά μας.

Ποια είναι επαναστατική πράξη στην εποχή μας;

Να μπορείς να λες αυτό που νοιώθεις και να μπορείς να είσαι ο εαυτός σου χωρίς να χρειάζεται να φοράς τη μάσκα του αρεστού. Να μπορείς να δεχεσαι αυτό που είναι ο διπλανός σου χωρίς να κρινεις και να απορρίπτεις. Να μπορείς να δείχνεις την αγάπη σου και να μην ντρεπεσαι μην σε θεωρήσουν ανόητο συναισθηματικό. Να είσαι γενναιόδωρος.

Τι σας δίνει δύναμη και πίστη στην καθημερινότητα;

Οι δικοί μου άνθρωποι, αυτοί που μου δημιουργούν ασφάλεια, που νοιώθω την αγάπη τους, που νοιάζομαι γι αυτούς κι αυτοί για μένα, οι ανεκτίμητες αληθινές σχέσεις με λίγους διαλεχτούς ανθρώπους όπως είναι η οικογένειά μου και οι πιο κοντινοί μου φίλοι. Πάνω από τη δουλειά, πάνω από την τεχνη πάνω από οτιδήποτε για μένα είναι οι άνθρωποι, δεν βρίσκω κανενα νόημα στη δημιουργία ενός μοναχικού ανθρώπου. Όσο κι αν η τέχνη με γεμίζει, η ανθρώπινη επαφή επισφραγίζει την ολοκλήρωση.

Έντα Γκάμπλερ του Ίψεν σε σκηνοθεσία Δημήτρη Γεωργαλά στο bios

Συντελεστές :

Μετάφραση-Διασκευή-Σκηνοθεσία:   Δημήτρης Γεωργαλάς

Κοστούμια:   Δημήτρης Ντάσιος

Σκηνικό-Φωτισμοί:   Βασίλης Αποστολάτος

Επιμέλεια δραματουργικής κίνησης:   Φαίδρα Σούτου

Βοηθός σκηνοθέτη: Αλέξανδρος Μαράκης – Μπούρκας

Μουσική παράστασης : DNA (Αλέξανδρος Χρηστάρας, Μιχάλης Νιβολιανίτης)

Φωτογραφίες παράστασης : Αγγελική Κοκκοβέ

Φωτογραφίες promo : Αριάδνη Παπαπαναγιώτου

Make up artist : Ξένια Κουκά

Hair stylist :  Ελεάνα Ντίνου

Επικοινωνία:   Τζίνα Φουντουλάκη

Ερμηνευτές:  

Έντα Γκάμπλερ :  Τζούλη Σούμα

Γιόργκεν Τέσμαν :  Δημήτρης Γεωργαλάς

Τέα Έλβστετ :  Μαργαρίτα Βαρλάμου

Έιλερτ Λέβμποργκ :  Βαγγέλης Παπαδάκης

Τζούλια Τέσμαν :  Λένα Φραγκούλη

Δικαστής Μπρακ :  Νίκος Δερτιλής

BIOS

Πειραιώς 84/ Αθήνα

Τηλ. : 210 3425335

Από 23 Φεβρουαρίου έως 9 Απριλίου

Κάθε Πέμπτη, Παρασκευή , Σάββατο στις 21.00 και Κυριακή στις 20.00

Διάρκεια παράστασης : 1.40

Προπώληση στο viva.gr και στο ταμείο του θεάτρου

https://www.viva.gr/tickets/theater/enta-gkampler-tou-errikou-ipsen/

Τιμές εισιτηρίων :

16 € γενική είσοδος

12 €  φοιτητικό, ανέργων

5 €    ατέλεια ηθοποιών (μόνο στο ταμείο του θεάτρου)