Σε μια μιρή πόλη της Γερμανίας, το Δημοκρατικό Κόμμα της περιοχής οργανώνει μία εκδήλωση, την Ιταλική Νύχτα. Καθώς επισκέπτονται τον χώρο που θα φιλοξενήσει την βραδιά, ανακαλύπτουν ότι οργανώνεται να προηγηθεί μία γερμανική μέρα από την τοπική ομάδα φασιστών. Ποια είναι η αυθόρμητη αντίδραση και ποια πρέπει να είναι να είναι σύμφωνα με τα πιστεύω και την δράση τους; Ο Παντελής Φλατσούσης σκηνοθετεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στην Β΄σκηνή του Θεάτρου Οδού Κεφαλληνίας το έργο που έδωσε το βραβείο Κλάιστ στον Έντεν φον Χόρβατ, την Ιταλική Νύχτα. Ένα έργο συγκλονιστικά θαρραλέο που μιλά με ακρίβεια για ένα θέμα που παρά τους αιμματηρούς αγώνες, παραμένει φλέγον, τόσο στον κόσμο, όσο και στην χώρα μας. Αλλά και την καθημερινή ζωή όλων μας. Οι ηθοποιοί Αντώνης Αντωνόπουλος, Γιάννης Δενδρινός, Κατερίνα Λάττα, Θεανώ Μεταξά, Δημήτρης Μηλιώτης, Προμηθέας Nerattini – Δοκιμάκης, Μαριάνθη Παντελοπούλου και Βασίλης Σαφός μας μίλησαν για την παράσταση, το έργο και τα βάθη που κινήθηκαν.

Τι σας συγκινεί σ΄αυτό το έργο; Τι προσθέτει στην εμπειρία σας το ότι δεν έχει παιχτεί ξανά στην χώρα μας

Γιάννης Δενδρινός: Το έργο αυτό μιλάει για την άνοδο του φασισμού στη Γερμανία του μεσοπολέμου. Θέμα ιδιαιτέρως επίκαιρο μα και ευαίσθητο. Επίκαιρο μιας και στη σημερινή εποχή το δημοκρατικό λάβαρο δοκιμάζεται διαρκώς, αν και κατά πόσο μπορεί να σταθεί όρθιο.  Ευαίσθητο γιατί ο άνθρωπος λειτουργώντας υπό το κράτος ανεξέλεγκτου θυμού δεν αφήνει τη λογική σκέψη να έχει τον τελικό λόγο, θεωρώντας πως το εκάστοτε «κακό» χτυπιέται μ’ ένα άλλο μεγαλύτερο κακό. Ανίκανος, λοιπόν, να βρει λύση στη δική του προβληματική δομή που τον απειλεί με αποδιοργάνωση, στρέφεται στη φαινομενικά αναπόφευκτη επιθετικότητα για να μπορέσει να εξασφαλίσει μια υποτυπώδη έστω οργάνωση στην άβυσσο των εντάσεων που του γεννά ο φόβος. Ως ένα απολύτως διαχρονικό κείμενο, το έργο αυτό δε μένει μόνο στην εξωγενή πολιτική απειλή του φασισμού, η οποία διατρέχει μεν όλη την πλοκή, αλλά και στην άκρως επικίνδυνη, συνειδητή ή μη, γέννηση και παρουσία της έννοιας του φασισμού που διέπει τις διαπροσωπικές σχέσεις των ηρώων. Πώς λοιπόν αυτή η τόσο συνθέτη έννοια που θρέφεται από την ανθρώπινη οργή και την ανάγκη για εξουσία, δεσπόζει σε θύτες και θύματα. Πώς κυριαρχεί στις σχέσεις συζύγων, ερωτικών συντρόφων, ανθρώπων νέων που εθελοτυφλούν πιστεύοντας πως μάχονται για την επικράτηση της δημοκρατίας. Και έρχεται η ώρα που όλοι ανεξαιρέτως οι χαρακτήρες του έργου βρίσκονται έστω και για μια στιγμή αντιμέτωποι με την κρυμμένη αλήθεια τους. Με τη θλιβερή συνειδητοποίηση του πώς άφησαν τα πράγματα να τους ξεφύγουν από τον έλεγχο. Ασχέτως με το πώς συνεχίζουν να πορεύονται μετά από αυτή την καθοριστική στιγμή, η αναμέτρηση αυτή είναι που τους καθιστά κατά έναν τρόπο τραγικούς ήρωες . Αυτό είναι κατ’ εμέ το πιο συγκινητικό κομμάτι του έργου.

Πώς δουλέψατε για αυτήν την παράσταση; Τι καινούργιο μάθατε από αυτήν την διαδικασία;

Κατερίνα Λάττα: Δουλέψαμε ομαδικά ακολουθώντας την σκηνοθετική και δραματουργική γραμμή της παράστασης. Χρησιμοποιήσαμε συγκεκριμένα μέσα για να αφηγηθούμε την ιστορία. Το ενδιαφέρον και πρωτότυπο σε αυτήν την δουλειά είναι ότι ο Παντελής προσπάθησε να παντρέψει δυο μέσα: την κάμερα και την θεατρική πράξη. Η χρήση της κάμερας με τον ιδιωτικό και προσωπικό τόνο σε συνδυασμό με την θεατρική πράξη του εδώ και τώρα, είναι κάτι με το οποίο πειραματιστηκαμε. Πρόκειται για ένα θεατρικό μοντάζ. Υπάρχουν στιγμές που σταματάει η θεατρική πράξη και οι θεατές γίνονται μάρτυρες ενός γυρίσματος που εξελίσσεται live. Αυτό είναι και το πιο σημαντικό που έμαθα απο αυτήν την διαδικασία.

Πώς διαμορφώνονται οι πολιτικές συνειδήσεις;

Μαριάνθη Παντελοπούλου: Πιστεύω από την οικογένεια και τα συμφέροντα της τάξης στην οποία γεννιέται ο καθείς. Όπως και από την προσφατή ιστορία του κάθε τόπου. Βέβαια, δεν είναι κάποιος κανόνας αυτός. Υπάρχουν παραδείγματα ατόμων που επηρεαστηκαν από συναντησεις, από την εποχή τους και τις διαψεύσεις της εποχής τους. Επίσης, σε βάθος χρόνου διαμορφώνονται και από τα αντίστοιχα μέσα παραγωγής της κάθε εποχής. Και σίγουρα, ειναι μία ερωτηση, που δεν μπορει να απαντηθεί σε λιγες γραμμές.

Οι εποχές επηρεάζουν τις σχέσεις μας; Η δική μας εποχή από τι χαρακτηρίζεται;

Aντώνης Αντωνόπουλος: Ναι, οι σχέσεις των ανθρώπων επηρεάζονται απ’ τις εποχές. Ειδικά σε εποχές που καλείσαι να πάρεις θέση. Για παράδειγμα τη θέση που παίρνεις απέναντι στο μίσος. Απέναντι σε άρρωστα μυαλιά που θρέφουν άρρωστους ανθρώπους. Δυστυχώς νομίζω ότι η εποχή μας χαρακτηρίζεται από έλλειψη αγάπης και αποδοχής. Έχουμε κατασκευάσει εαυτούς και συστήματα έτοιμα να δεχτούν το ήδη αποφασισμένο. Αυτό ισχύει για ανθρώπους, ιδέες ακόμα και παραστάσεις. Διαβάζουμε πράγματα με τα οποία ξέρουμε ότι θα συμφωνήσουμε ή βλέπουμε παραστάσεις που έχουμε ήδη αποφασίσει ότι θα μας αρέσουν. Μια συνεχής αυτοεπιβεβαίωση. Νομίζω πρέπει να καλλιεργούμε συνεχώς την ανθρώπινη ανάγκη για περιέργεια και εξερεύνηση. Να είμαστε διαθέσιμοι να ανακαλύψουμε ανθρώπους και ιδέες.

Μπορεί και πρέπει η κοινωνία στο πλαίσιο της δημοκρατίας να ανέχεται τα φασιστικά στοιχεία; Ποια είναι η δέουσα συμπεριφορά απέναντί τους;

Βασίλης Σαφός: Είναι πολλή λεπτή η ισορροπία που καθιστά την δημοκρατία μας υγιή. Ο φασισμός, ο ρατσισμός, ο σεξισμός, όλοι αυτοί οι «ισμοί» που υποθάλπουν το μίσος και την βία θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με γνώμονα τους νόμους που προστατεύουν όλα τα μέλη της κοινωνίας μας χωρίς διακρίσεις. Κατά την γνώμη μου, το γεγονός ότι μία εγκληματική οργάνωση που προωθεί την μισαλλοδοξία και τον φόβοαυτή τη στιγμή βρίσκεται μέσα στη εκλεγμένη βουλή μας αποτελεί δείγμα κοινωνικής παθογένειας και όχι υγειούς δημοκρατίας. Είναι σημαντικό να αναλογιστούμε την ευθύνη μας. Χρειάζεται και πίστη στον διάλογο, την παιδεία, την αλληλεγγύη -σε όλες αυτές τις ωραίες έννοιες  που στην πράξη δυσκολευόμαστε πολύ να προσεγγίσουμε.

Η εποχή διαμορφώνει τον άνθρωπο ή το αντίστροφο;

Προμηθέας Nerattini – Δοκιμάκης: Πιστεύω ότι η εποχή διαμορφώνει τον άνθρωπο και το αντίστροφο.

Ποια είναι επαναστατική πράξη στην εποχή μας;

Θεανώ Μεταξά: Το να κάνεις κάτι που ικανοποιεί εσένα, αλλά εμπνέει και κάποιον άλλο να βγει από το καλούπι του.​ Όσον αφορα το θεατρο, επαναστατική πράξη είναι να δημιουργείς σχέσεις που βασίζονται στην αλληλεγγύη και να σπας το καλούπι του επαγγελματισμού που σε αναγκαζει να ανταγωνίζεσαι. ​Eίναι επίσης, η προσπάθεια των συντελεστών μιας παράστασης​ να βρει ο θεατής  τον καλλιτέχνη μέσα του. Όχι με την έννοια ενός νέου “ταλέντου” αλλά με την έννοια της απελευθέρωσης των δυνατοτήτων του· της αναζητησης του ποιητή μέσα του, του ηθοποιού, του συγγραφέα, του ερευνητή.​

Ποια η θέση του θεάτρου απέναντι στις κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις;

Δημητρης Μηλιώτης: Το θέατρο από τα αρχαία χρόνια έως σήμερα ασχολείται με τον άνθρωπο και το πώς αυτός διαμορφώνει την σχέση του με τον κοινωνικό του περίγυρο!! Τα έργα τα οποία παραμένουν διαχρονικά είναι αυτά που αντλούν από τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες της εποχής τους και μπορούν να τις μεταφράσουν στις πανανθρώπινες αξίες που ουσιαστικά ξεπερνούν την εποχή τους. Το θέατρο είναι ένας ζωντανός οργανισμός που ζει και αναπνέει μέσα στην κοινωνία όπου τροφοδοτεί και τροφοδοτείται! Όλους ως καλλιτέχνες μας αφορά και μας επηρεάζει αυτό που βιώνουμε σε όλα τα επίπεδα και σκοπός μας μέσα από την τέχνη είναι να το παρουσιάσουμε με τον τρόπο που φανταζόμαστε ώστε οι άνθρωποι να έρθουμε πιο κοντά απέναντι σε όλα αυτά που μας χωρίζουν!

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Παντελής Φλατσούσης

Δραματουργία: Παναγιώτα Κωνσταντινάκου

Σκηνικά: Δανάη Ελευσινιώτη

Κοστούμια: Βασιλεία Ροζάνα

Πρωτότυπη μουσική σύνθεση & μουσική διδασκαλία: Ανρί Κεργκομάρ

Σχεδιασμός φωτισμών: Νίκος Βλασόπουλος

Φωτογραφίες & Επιμέλεια video: Γιάννης Gizmo Μπερερής

Βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Ρουσσιάκη

Παίζουν: Αντώνης Αντωνόπουλος, Γιάννης Δενδρινός, Κατερίνα Λάττα, Θεανώ Μεταξά, Δημήτρης Μηλιώτης, Προμηθέας Nerattini – Δοκιμάκης, Μαριάνθη Παντελοπούλου, Βασίλης Σαφός.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Πρεμιέρα: 13 Φεβρουαρίου 2019

Παραστάσεις: Από 13 Φεβρουαρίου έως 18 Απριλίου 2019

Ημέρες & ώρες παραστάσεων: Κάθε Τετάρτη στις 20:00 και Πέμπτη στις 21.00

Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό: 15 ευρώ, Φοιτητικό: 10 ευρώ, Άνεργοι & Ατέλειες: 5 ευρώ

Διάρκεια: 90 λεπτά

Χώρος: Β’ Σκηνή  Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας

Διεύθυνση: Κεφαλληνίας 18 Κυψέλη

Τηλέφωνο ταμείου: 2114117878