Ο Brandon Teena, σε μια επαρχιακή πόλη της Αμερικής, βρίσκεται αντιμέτωπος με τους ανθρώπους μιας μικρής κοινότητας γιατί είναι διαφορετικός, έρχεται αντιμέτωπος με τις κοινωνικές προκαταλήψεις και την ρόπη τους να συντηρούνται και να μεγεθύνονται, έρχεται αντιμέτωπος με τον ίδιο του τον εαυτό και την ανάγκη του να υπάρξει όπως εκείνος επιθυμεί, επιτρέποντας στον εαυτό του να εκφράσει ελεύθερα την σεξουαλικότητά του, να δεχτεί την εσωτερική του αλήθεια, να εξελίξει τα χαρίσματά του. Ο Στέλιος Καλαϊτζής σκηνοθετεί στο Θέατρο Vault την αληθινή ιστορία του Brandon Teena που προσπάθησε να ενταχθεί στο αυστηρό πλαίσιο μιας κοινωνίας και να ζήσει κρύβοντας μια αλήθεια που δεν τον αφορούσε, αλλά όταν αποκαλύφθηκε αποδείχθηκε καθοριστική για την ζωή του. Ο Θεόφιλος Μανόλογλου και η Νίκη Μαστροκάλου μας μίλησαν για το έργο, την παράσταση και τις αληθινές ιστορίες που καθορίζουν τις ζωές μας. 

Τι σας συγκινεί στο συγκεκριμένο έργο;

Θεόφιλος Μανόλογλου: Μιλάμε για μια αληθινή ιστορία που συνέβη πριν 25 χρόνια. Είναι συγκινητική  η προσπάθεια ενός υπαρκτού προσώπου, εγκλωβισμένου σε ένα λάθος σώμα και παγιδευμένου σε κρίση σεξουαλικής και ανθρώπινης ταυτότητας, να κατανοήσει τον εαυτό του, να αγαπήσει και να αγαπηθεί αλλά ουσιαστικά να επιβιώσει στα πλαίσια μιας συντηρητικής και  αδιάλλακτης κοινωνίας.

Νίκη Μαστροκάλου: Το γεγονός ότι το συγκεκριμένο έργο βασίζεται σε αληθινά γεγονότα, είναι από μόνο του αποστομωτικό. Η προσέγγιση μιάς αληθινής ιστορίας σαν αυτή που πραγματεύεται το έργο, σου προκαλεί συγκίνηση, βαθύ αίσθημα ευθύνης και εντείνει την ευαισθησία σου. Η ιχνηλάτηση της αλήθειας έγινε με σεβασμό και αγάπη. Μέσα από την τόση ασχήμια της ζωής, προβάλλει το φως!

Πώς δουλέψατε για να γίνει η παράσταση;

Θεόφιλος Μανόλογλου: Έχοντας ως πυρήνα μια ομάδα από πρώην συμφοιτητές της δραματικής σχολής, διαμορφώθηκε το αρχικό κείμενο της παράστασης, που αφού επιμελήθηκε από τον σκηνοθέτη μας Στέλιο Καλαϊτζή, πήρε την τελική του  μορφή.  Στη συνέχεια, ακολούθησαν εντατικές πρόβες μηνών, οι οποίες υπήρξαν κοπιαστικές αλλά και δημιουργικές ταυτόχρονα και με την  αγαστή συνεργασία και σύμπραξη όλων των συντελεστών, φτάσαμε στο σημερινό αποτέλεσμα.

Νίκη Μαστροκάλου: Μετά τα διάφορα στάδια συγγραφής του κειμένου, και επιμέλειας από το σκηνοθέτη  Στέλιο Καλαϊτζή, σταθήκαμε ομαδικά σε ζητήματα αισθητικής. Η εμπιστοσύνη στην αισθητική άποψη και στο ταλέντο του σκηνοθέτη, μας ένωσε σε ένα κοινό στόχο: να κάνουμε ρεαλιστικό θέατρο. Δύσκολο εγχείρημα, επίπονο, και προκλητικό. Δεν πτοηθήκαμε από τις δυσκολίες , αντικειμενικές και υποκειμενικές, αλλά πήραμε στήριξη  από το ομαδικό πνεύμα, που στιγμή δεν κάμφθηκε, και την εμπιστοσύνη, τόσο στο κοινό μας όραμα, όσο και στο πνεύμα του σκηνοθέτη μας.

Τι νέο μάθατε από όλη αυτή τη διαδικασία; Ποιο ήταν το προσωπικό κέρδος από την συμμετοχή σας σε αυτή τη δουλειά μέχρι στιγμής;

Θεόφιλος Μανόλογλου: Όλη αυτή η διαδικασία μου έμαθε ότι τα πράγματα πρέπει να γίνονται στο σωστό χρόνο. Για να πραγματοποιηθεί οτιδήποτε σωστά, είναι αναγκαίο να έχουν πρωτίστως ωριμάσει οι συνθήκες και μετά έπονται όλα τα υπόλοιπα. Όσο για το προσωπικό μου κέρδος από αυτή τη δουλειά, αυτό ήταν κυρίως η γνωριμία μου με τους ανθρώπους που συνεργάστηκα και με τους οποίους αναπτύξαμε το δικό μας κώδικα και μια πολύ καλή χημεία. Και επιπλέον, όταν ασχολείσαι με τέτοια έργα, έρχεσαι αντιμέτωπος και με τα δικά σου διλήμματα.

Νίκη Μαστροκάλου: Για μένα προσωπικά, όλα ήταν καινούργια σε αυτή τη διαδικασία. Είναι η πρώτη μου δουλειά σε ό,τι αφορά στην υποκριτική τέχνη, και το κέρδος μου είναι πολλαπλό, και σε πολλά επίπεδα. Επιπλέον, ήταν ένα προσωπικό μου στοίχημα: να «σπάσω» τις βαθιά ριζωμένες  δομές και φόρμες του καλλιτεχνικού παρελθόντος μου, και να ανταπεξέλθω στην απλή, έως ωμή, αλήθεια του ρεαλιστικού θεάτρου. Δεν ξέρω σε τι βαθμό το κατάφερα, αλλά η πορεία προς αυτό το είδος θεάτρου, με γεμίζει χαρά!

Υπάρχουν έργα δυσκολότερα από άλλα; Αυτό τι απαιτήσεις είχε; Πώς προσεγγίσατε την ψυχοσύνθεση τόσο ιδιαίτερων ανθρώπων;

Θεόφιλος Μανόλογλου: Πιστεύω ότι κάθε έργο έχει τη δική του δυσκολία. Και το συγκεκριμένο έργο είχε τις δικές του απαιτήσεις, όσον αφορά την προσέγγιση των χαρακτήρων του.  Εκτός από τη λεπτομερή ανάλυση τους, απαίτησε  έρευνα με στόχο τη μη διαστρέβλωση αληθινών προσώπων και γεγονότων και κατανόηση  του κοινωνικού πλαισίου στο οποίο τα πρόσωπα αυτά έδρασαν.

Νίκη Μαστροκάλου: Δε νομίζω ότι υπάρχουν δυσκολότερα έργα από κάποια άλλα, σε αντικειμενική βάση. Οι εξατομικευμένες δυσκολίες του κάθε ηθοποιού, σε συνδυασμό με την ομαδική συνδιαλλαγή και τον ιδιαίτερο τρόπο προσέγγισης του σκηνοθέτη, συνθέτουν τη δυναμική κάθε έργου. Στο ”Brandon Teena” ο λόγος από μόνος του, δε βοηθά. Ο τρόπος προσέγγισης του λόγου, με ρυθμό, μέτρο, κίνηση και αισθητική άποψη, είναι η «ανάγνωση» του έργου μας. Όλοι οι ρόλοι παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Η Λίντα, που υποδύομαι, είναι αντιφατική, αλλά και συγχρόνως ξεκάθαρη προσωπικότητα! Ακούγεται οξύμωρο αυτό που λέω, αλλά τέτοιου είδους δίπολα συνθέτουν την υποκριτική πρόκληση.  Αγάπησα τη Λίντα.

Γιατί η κοινωνία ακόμα και στις μέρες μας, μετά από τόσους αγώνες φοβάται το διαφορετικό; Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί αυτό;

Θεοφιλος Μανόλογλου: Επειδή το να αποδομήσεις χρόνια ριζωμένες αντιλήψεις και προκαταλήψεις, απαιτεί κόπο, γνώση και ανατροπή των όσων γνωρίζουμε. Πράγμα που μόνο με την παιδεία και την συνεχή ενημέρωση και κοινωνική εκπαίδευση των νέων ανθρώπων μπορεί να επιτευχθεί.

Νίκη Μαστροκάλου: Πάντα θα υπάρχει – ευτυχώς –  κάτι διαφορετικό, κάτι καινούργιο. Το θέμα είναι ο φόβος που προκαλεί. Η γνώση, και όχι απλώς η πληροφορία, ελαχιστοποιεί το αίσθημα ανασφάλειας που πηγάζει από το άγνωστο, το οποίο προκαλεί φόβο και εκτονώνεται με το θυμό. Η γνώση είναι το κλειδί! Η Παιδεία.

Τι απαιτεί να κάνουμε και να διαθέτουμε η διαδρομή μας προς την αυτογνωσία;

Νίκη Μαστροκάλου: Η ύψιστη μορφή γνώσης, είναι η αυτογνωσία. Μακρύς, υπέροχος δρόμος, ευτυχώς χωρίς τέλος! Αρκεί να είμαστε ανοιχτοί, δεκτικοί, δοτικοί.

Ποια είναι επαναστατική πράξη στην εποχή μας;

Θεόφιλος Μανόλογλου: Η αξιοπρέπεια, η ευγένεια, η ειλικρίνεια, η ενσυναίσθηση.

Νίκη Μαστροκάλου: Να συνεχίσεις να εκπλήσσεσαι, μέχρι τέλους.

Σε τι πιστεύετε;Τι σας δίνει δύναμη;

Θεόφιλος Μανόλογλου: Η οικογένειά μου και οι δικοί μου άνθρωποι.

Νίκη Μαστροκάλου: «Πίστη, Ελπίς, Αγάπη. Μείζον δε τούτων, η Αγάπη».

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία-Επιμέλεια κειμένου: Στέλιος Καλαϊτζής

Σκηνογραφία: Γιώργος Λυντζέρης

Ενδυματολογική Επιμέλεια: Ελισάβετ Λάτσιου-BRAINSHOT

Βοηθός Ενδυματολογίας: Jerry Scott’s

Πρωτότυπη μουσική: LOU

Επιμέλεια κίνησης: Έλιο Φοίβος Μπέικο

Φωτισμοί: Άννα Ρεμούνδου

Βοηθοί σκηνοθεσίας: Γιέλενα Γκάγκιτς, Μαίρη Βούλγαρη

Φωτογραφία: Χριστίνα Φυλακτοπούλου

Επιμέλεια κομμώσεων: INBERLIN hairstyling

Trailer: Στέλιος Καλαϊτζής, Midnight Pictures

Σχεδιασμός αφίσας: Ιωάννα Μαρασιώτη

Official Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=j_h7dhGKX_E

Facebook page : https://www.facebook.com/BrandonTeenaVault/

Παραγωγή: AUDE SAPERE

ΠΑΙΖΟΥΝ

Θεόφιλος Μανόλογλου, Νίκη Μαστροκάλου, Μελανία Μπαλτσίδου, Ιάσονας Παπαματθαίου, Εύη Τσάφου, Ελένη Φαλατάκη, Αναστάσης Χριστοφιλόπουλος

*Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΓΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ

*ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ

INFO!

Το έργο «Brandon Teena»  κάνει πρεμιέρα τη Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2018 στο Vault και θα παίζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη

ΗΜΕΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ

Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 80′ (χωρίς διάλειμμα)

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Γενική είσοδος: 12 ευρώ

Προπώληση Viva : 10 ευρώ : https://www.viva.gr/tickets/theater/vault-thatre-plus/brandon-teena/

Φοιτητές / Σπουδαστές / Κάτοχοι Κάρτας Πολυτέκνων / ΑμΕΑ / Κάτοχοι Κάρτας Ανεργίας (ΟΑΕΔ): 10 ευρώ
Ατέλειες: 5 ευρώ

Πολυχώρος VAULT THEATRE PLUS

Μελενίκου 26, Γκάζι, Βοτανικός

Πλησιέστερος σταθμός μετρό: Κεραμεικός (8′ περίπου με τα πόδια)

Πληροφορίες-κρατήσεις: 213 0356472 / 6949534889

(για τηλεφωνικές κρατήσεις 11:00 – 14:00 και 17:00 – 21:00)