CueMagazine

Main Menu

  • Αρχική
  • Θέατρο
    • Νέα
    • Συνεντεύξεις
    • Παρουσιάσεις
    • Δοκιμές
    • Χορός
    • Παιδί
  • Βιβλία
    • Νέες Κυκλοφορίες
    • Βιβλιοθήκη
    • Συγγραφείς
    • My Book/Self
    • Stories
  • The City
    • Spots
    • Mουσική
    • Σινεμά
    • Σειρές
    • Εκθέσεις
    • Σεμινάρια
  • Cues
    • The Designer
    • X-Cue-Me
    • Me
    • People
    • Άποψη
    • Cue Me In
  • Blog
    • Road Trip
    • Point of You
  • Info
    • About
    • Contact

logo

CueMagazine

  • Αρχική
  • Θέατρο
    • Αλέξης Ζορμπάς του Νίκου Καζαντζάκη σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα από τον Οκτώβριο ...

      23 Ιουνίου 2022
      0
    • Mamma Mia στο City Garden Festival by Cristmas Theater

      23 Ιουνίου 2022
      0
    • Αντιγόνη του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Ραπτοτάσιου στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου

      21 Ιουνίου 2022
      0
    • Για τι πράγμα μιλάμε όταν μιλάμε για αγάπη στο Θέατρο Νέου Κόσμου

      21 Ιουνίου 2022
      0
    • Οκτώβριος στο Θέατρο Ιλίσια Βολανάκης

      21 Ιουνίου 2022
      0
    • Διαβαλκανικό Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος στην Περιφέρεια Αττικής

      20 Ιουνίου 2022
      0
    • Εκθέτοντας τη “Βία του Βίου” / Παρουσίαση εργαστηρίου θεατρικής έκφρασης και προσωπικής ...

      20 Ιουνίου 2022
      0
    • Τρείς αδερφές #NOT / Από το εργαστήρι της σχολής του Ίασμου στο ...

      20 Ιουνίου 2022
      0
    • Οικόπεδα με θέα του David Mamet σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη στο Θέατρο ...

      19 Ιουνίου 2022
      0
    • Νέα
    • Συνεντεύξεις
    • Παρουσιάσεις
    • Δοκιμές
    • Χορός
    • Παιδί
  • Βιβλία
    • «Ο Καζαντζάκης στον 21ο αιώνα» /  Τα άπαντα του έργου του Νίκου Καζαντζάκη ...

      23 Ιουνίου 2022
      0
    • My Book/Self: Μαρία Καλούδη

      29 Μαΐου 2022
      0
    • My Book/Self: Γιώργος Πατεράκης

      23 Μαΐου 2022
      0
    • My Book/Self: Χρήστος Μπότσης

      15 Μαΐου 2022
      0
    • Χριστίνα Θανάσουλα / Όψεις και οπτικές του φωτός

      15 Μαΐου 2022
      0
    • My Book/Self: Λίνα Ροδοπούλου

      17 Απριλίου 2022
      0
    • Σχετικά με το τίποτα του Woody Allen από τις Εκδόσεις Ψυχογιός

      4 Απριλίου 2022
      0
    • Παρουσίαση του βιβλίου της Μαρκέλλας Καζαμία Ταξίδια με τις λέξεις στον Ιανό

      28 Μαρτίου 2022
      0
    • My Book/Self: Ανθούλα Χαιροπούλου 

      22 Μαρτίου 2022
      0
    • Νέες Κυκλοφορίες
    • Βιβλιοθήκη
    • Συγγραφείς
    • My Book/Self
    • Stories
  • The City
    • H συναυλία του καλοκαιριού! Patti Smith Quartet - Σάββατο 25 Ιουνίου στο ...

      23 Ιουνίου 2022
      0
    • Η Ute Lemper τραγουδά Αstor Piazzolla / 7 Ιουλίου στη Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων

      23 Ιουνίου 2022
      0
    • Το Εθνικό Θέατρο στο πολυκατάστημα Αttica για τρίτη φορά

      21 Ιουνίου 2022
      0
    • Οι Moderat στη σκιά της Ακρόπολης στις 16/7 στο Ηρώδειο στο πλαίσιο ...

      9 Ιουνίου 2022
      0
    • Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, Ένα ελληνικό μουσικό πορτρέτο στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος ...

      6 Ιουνίου 2022
      0
    • Η Νατάσσα Μποφίλιου τη Δευτέρα 27 Ιουνίου στο Βεάκειο Θέατρο Πειραιά

      6 Ιουνίου 2022
      0
    • Ο Πάνος Μουζουράκης στο Θέατρο Άλσος Δευτέρα 4 Ιουλίου 2022

      29 Μαΐου 2022
      0
    • Η ΙΜΑΝΥ σε ένα εντυπωσιακό κοντσέρτο για μία φωνή και 8 τσέλο! ...

      9 Μαΐου 2022
      0
    • ONIRAMA την Παρασκευή 13 Μαΐου στο Vox

      9 Μαΐου 2022
      0
    • Spots
    • Mουσική
    • Σινεμά
    • Σειρές
    • Εκθέσεις
    • Σεμινάρια
  • Cues
    • Cue Me In / Σοφία Λιάκου

      28 Μαΐου 2022
      0
    • Cue Me In / Αντώνης Κυριακάκης

      23 Μαΐου 2022
      0
    • The Designer: Gishh / The strength of sensitivity

      22 Μαΐου 2022
      0
    • Cue Me In / Χρίστος Μοδέστου

      9 Μαΐου 2022
      0
    • Cue Me In / Χριστίνα Χριστοφή

      8 Μαΐου 2022
      0
    • The Designer: Femad / Η θυληκότητα της καθημερινότητας

      6 Απριλίου 2022
      0
    • Cue Me In / Παύλος Δαμιανίδης

      2 Απριλίου 2022
      0
    • The Designer: Eroe / Η ροή της δύναμης

      23 Μαρτίου 2022
      0
    • Cue Me in / Κρυστάλλη Ζαχαριουδάκη 

      21 Μαρτίου 2022
      0
    • The Designer
    • X-Cue-Me
    • Me
    • People
    • Άποψη
    • Cue Me In
  • Blog
    • Road Trip
    • Point of You
  • Info
    • About
    • Contact
Άποψη
Home›Cues›Άποψη›Η ενοποιητική συνθήκη της αγκαλιάς / Ένα κείμενο με αφορμή την παράσταση Ένα μάθημα χορού

Η ενοποιητική συνθήκη της αγκαλιάς / Ένα κείμενο με αφορμή την παράσταση Ένα μάθημα χορού

By Αγγελική Κουτελιά
13 Δεκεμβρίου 2018
740
0
Share:

«Θα μπορούσα να τη χαϊδέψω, να περάσω το χέρι μου αργά επάνω της, αλλά, ακριβώς σαν να κρατούσα μια πέτρα η οποία περικλείει το αλάτι πανάρχαιων ωκεανών ή το φως ενός άστρου, ένιωσα ότι δεν ακουμπούσα πια παρά τον σφραγισμένο φάκελο ενός προσώπου το οποίο εσωτερικά έφτανε στο άπειρο». Ο Προυστ περιγράφει την προσπάθεια των ανθρώπων να συνδεθούν με τον άλλον και το ανέφικτο της επιθυμίας μιας ολοκληρωτικής σύνδεσης, που όμως παράλληλα μας εξασφαλίζει την ατομικότητά  μας. Αυτή η αγωνία σύνδεσης και ανθρώπινης επαφής μας μεταφέρεται από τους πρωταγωνιστές της παράστασης, ακουμπώντας με συγκινητικό τρόπο στη δική μας αδιάκοπη προσπάθεια ενότητας με την ετερότητα ή –αντιστρόφως- αποφυγής της επαφής, εξαιτίας του πόνου που προκαλεί η ματαίωση.

Ο καθένας κουβαλάει τις δικές του αγκυλώσεις, που φαίνονται αρχικά ανυπέρβλητες, σαν μια φυσικοποιημένη συνθήκη απόστασης ασφαλείας που εν τέλη οδηγεί στην απομόνωση. Στον θεατή φαντάζει ανέφικτη η αλληλεπίδραση μεταξύ ενός καθηγητή γεωφυσικής με σύνδρομο Άσπεργκερ και μιας χορεύτριας με σοβαρό τραυματισμό στο πόδι. Οι αναπαραστάσεις μας για αυτούς ανατρέπονται στη ροή του έργου, αποδεικνύοντας πως αυτά που μας συνδέουν μπορεί να είναι περισσότερα από αυτά που μας διαχωρίζουν. Αρκεί να είμαστε έτοιμοι να τα ανακαλύψουμε.

Η συνθήκη του χορού που τους φέρνει σε επαφή, είναι ο κατάλληλος ενοποιητικός παράγοντας, καθώς μπορεί να λειτουργήσει απελευθερωτικά, ταρακουνώντας τη στασιμότητα του ψυχισμού τους, μέσω της σωματικής έκφρασης. Άνθρωποι συνεσταλμένοι, κλεισμένοι στα στενά όριά τους, με φόβο για το τι μπορεί να αναδείξει η κίνηση στο σώμα τους ίσως βρουν ένα κομμάτι του εαυτού τους στον πρωταγωνιστή, που στην αρχική του προσπάθεια να χορέψει περιορίζεται από την αδεξιότητα, την έλλειψη αυθορμητισμού και τη ροπή προς τη στερεοτυπία. Στην ίδια κατεύθυνση αυτο-περιορισμού, η χορεύτρια ψυχικά και σωματικά εγκλωβισμένη, με το ένα μέλος του σώματός της να την καθηλώνει, κινητοποιείται από τον καθηγητή, ερχόμενη ξανά σε επαφή με αυτό που τιμωρητικά θέλει να στερήσει από τον εαυτό της: τον χορό.

Σταδιακά ξεδιπλώνονται τα κομμάτια που τους πονούν. Ο καθηγητής με την αφοπλιστική του ειλικρίνεια, διαπιστώνει πως ο πιο κοντινός του άνθρωπος τον αποκαλεί «κύριο», υπογραμμίζοντας την απόσταση μεταξύ τους, δίπλα στο μικρό του όνομα. Η χορεύτρια διατηρεί πεισματικά τις αντιστάσεις της, λέγοντας ψέματα για την ιστορία της στους άλλους και στον εαυτό της, σε μια προσπάθεια να αποκρύψει αυτά που την έχουν πληγώσει. Που όμως πάντα θα τη βαραίνουν αν δεν ασχοληθεί με αυτά, σαν το τραυματισμένο της πόδι, που την έχει αγκυροβολήσει στο διαμέρισμά της.

Βρίσκει τον κατάλληλο συνοδοιπόρο στα μάτια του καθηγητή, που θα την αναζητήσει, θα τη θαυμάσει, θα επιμείνει στην αναζήτηση παρά τις δυσκολίες, θα την εμπιστευτεί. Εμπεριέχοντας στη σύνδεσή τους όλα εκείνα που στερήθηκε από τη μητέρα της– που πέθανε στη γέννα- αποκλείοντάς τη από τις πρώιμες εμπειρίες που προσφέρει η μητρική αγκαλιά και που συντελούν στη συγκρότηση του εαυτού.

Αυτή την αγκαλιά –και ό,τι εμπεριέχει- έχει την ευκαιρία να την ανακαλύψει στο χορό της με τον καθηγητή. Μια αγκαλιά που τους δίνει δύναμη, αποδεικνύοντας πως υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να τους εμπεριέχουν, να τους αποδεχτούν και να τους αγκαλιάσουν με τις ιδιαιτερότητές τους. Αυτή η ενοποιητική συνθήκη της αγκαλιάς που θρέφει με δύναμη τους συμμετέχοντες απεικονίζεται με πολύ έξυπνο τρόπο στην παράσταση, μέσα από το περιστρεφόμενο παιχνίδι που αναπαριστά το Σούπερμαν και τη Γουόντερ Γούμαν να αγκαλιάζονται.

Απελευθερωμένοι από τις πανοπλίες τους –που λειτουργούσαν εγκλωβιστικά, μέσω της ψευδαίσθησης προστασίας- στην τελευταία σκηνή οι πρωταγωνιστές χορεύουν χαρούμενοι. Γιατί μπόρεσαν να νιώσουν επιθυμητοί, μέσα από τα μάτια του άλλου. Γιατί το διαμέρισμα της χορεύτριας από τόπος απομόνωσης έγινε τόπος επανασύνδεσης. Και τα κορμιά τους λειτούργησαν σαν φιλόξενος τόπος. Χωρίς παρόλα αυτά, το ζευγάρι να λειτουργεί συγχωνευτικά. Απολαμβάνοντας την επιθυμία του άλλου και συνειδητοποιώντας κι εμείς μαζί τους το απέραντο του άγνωστου που εμπεριέχει ο άλλος, που δεν θα μπορέσουμε ποτέ να κατακτήσουμε και που ταυτόχρονα συντηρεί την αυτονομία μας.

Γράφει η Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια Αγγελική Κουτελιά

 

Πληροφορίες για την παράσταση εδώ.

TagsΘέατρο Θησείον
0
Shares
  • 0
  • +
  • 0
  • 0

Related articles More from author

  • Νέα

    Ο πατέρας του Άμλετ του Μάνου Ελευθερίου από 16 Οκτωβρίου στο Θέατρο Θησείον

    14 Σεπτεμβρίου 2017
    By Cue Team
  • Συνεντεύξεις

    Ηλέκτρα Ελληνικιώτη & Μαρία Κίτσου: Θα ονειρεύεσαι πάλι μια καινούργια φορεσιά / Ένα οδοιπορικό στην ελληνική λογοτεχνία και ποίηση

    9 Οκτωβρίου 2018
    By Ήβη Βασιλείου
  • Νέα

    Θέατρο Θησείον / Καλλιτεχνικός Προγραμματισμός 2019-20

    16 Σεπτεμβρίου 2019
    By Cue Team
  • Νέα

    Ένας κάποιος τέτοιος Βυσσινόκηπος / Με ό,τι θυμόμαστε, με αυτό πορευόμαστε στο Θέατρο Σημείον

    13 Σεπτεμβρίου 2019
    By Cue Team
  • Νέα

    Η Εταιρεία Θέατρου «Θέρος» φιλοξενεί τον Βάλτερ Πούχνερ

    23 Οκτωβρίου 2018
    By Cue Team
  • Νέα

    L’echange / Η ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ του ΠΩΛ ΚΛΩΝΤΕΛ από την ομάδα Τhe 3rd person theatre group στο Θέατρο Θησείον

    8 Σεπτεμβρίου 2020
    By Cue Team

Leave a reply Ακύρωση απάντησης

Παράσταση της Εβδομάδας

 

Βιβλίο της Εβδομάδας

Μέρα / νύχτα: Ταξίδια στο σκριπτόριο και Άνθρωπος στο σκοτάδι του Paul Auster κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο.

Not Today Jewelry

24 Goat Handmade Tote Bags

Βρείτε μας στο Facebook

INFORMATION

  • About
  • Contact
  • Terms of Use

Follow us

  • Facebook
  • Instagram
info@cuemagazine.gr | ©2022 CueMagazine All Rights Reserved | ☢ designed by titouf