CueMagazine

Main Menu

  • Αρχική
  • Θέατρο
    • Νέα
    • Συνεντεύξεις
    • Παρουσιάσεις
    • Δοκιμές
    • Χορός
    • Παιδί
  • Βιβλία
    • Νέες Κυκλοφορίες
    • Βιβλιοθήκη
    • Συγγραφείς
    • My Book/Self
    • Stories
  • The City
    • Spots
    • Mουσική
    • Σινεμά
    • Σειρές
    • Εκθέσεις
    • Σεμινάρια
  • Cues
    • The Designer
    • X-Cue-Me
    • Me
    • People
    • Άποψη
    • Cue Me In
  • Blog
    • Road Trip
    • Point of You
  • Info
    • About
    • Contact

logo

CueMagazine

  • Αρχική
  • Θέατρο
    • Αλέξης Ζορμπάς του Νίκου Καζαντζάκη σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα από τον Οκτώβριο ...

      23 Ιουνίου 2022
      0
    • Mamma Mia στο City Garden Festival by Cristmas Theater

      23 Ιουνίου 2022
      0
    • Αντιγόνη του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Ραπτοτάσιου στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου

      21 Ιουνίου 2022
      0
    • Για τι πράγμα μιλάμε όταν μιλάμε για αγάπη στο Θέατρο Νέου Κόσμου

      21 Ιουνίου 2022
      0
    • Οκτώβριος στο Θέατρο Ιλίσια Βολανάκης

      21 Ιουνίου 2022
      0
    • Διαβαλκανικό Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος στην Περιφέρεια Αττικής

      20 Ιουνίου 2022
      0
    • Εκθέτοντας τη “Βία του Βίου” / Παρουσίαση εργαστηρίου θεατρικής έκφρασης και προσωπικής ...

      20 Ιουνίου 2022
      0
    • Τρείς αδερφές #NOT / Από το εργαστήρι της σχολής του Ίασμου στο ...

      20 Ιουνίου 2022
      0
    • Οικόπεδα με θέα του David Mamet σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη στο Θέατρο ...

      19 Ιουνίου 2022
      0
    • Νέα
    • Συνεντεύξεις
    • Παρουσιάσεις
    • Δοκιμές
    • Χορός
    • Παιδί
  • Βιβλία
    • «Ο Καζαντζάκης στον 21ο αιώνα» /  Τα άπαντα του έργου του Νίκου Καζαντζάκη ...

      23 Ιουνίου 2022
      0
    • My Book/Self: Μαρία Καλούδη

      29 Μαΐου 2022
      0
    • My Book/Self: Γιώργος Πατεράκης

      23 Μαΐου 2022
      0
    • My Book/Self: Χρήστος Μπότσης

      15 Μαΐου 2022
      0
    • Χριστίνα Θανάσουλα / Όψεις και οπτικές του φωτός

      15 Μαΐου 2022
      0
    • My Book/Self: Λίνα Ροδοπούλου

      17 Απριλίου 2022
      0
    • Σχετικά με το τίποτα του Woody Allen από τις Εκδόσεις Ψυχογιός

      4 Απριλίου 2022
      0
    • Παρουσίαση του βιβλίου της Μαρκέλλας Καζαμία Ταξίδια με τις λέξεις στον Ιανό

      28 Μαρτίου 2022
      0
    • My Book/Self: Ανθούλα Χαιροπούλου 

      22 Μαρτίου 2022
      0
    • Νέες Κυκλοφορίες
    • Βιβλιοθήκη
    • Συγγραφείς
    • My Book/Self
    • Stories
  • The City
    • H συναυλία του καλοκαιριού! Patti Smith Quartet - Σάββατο 25 Ιουνίου στο ...

      23 Ιουνίου 2022
      0
    • Η Ute Lemper τραγουδά Αstor Piazzolla / 7 Ιουλίου στη Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων

      23 Ιουνίου 2022
      0
    • Το Εθνικό Θέατρο στο πολυκατάστημα Αttica για τρίτη φορά

      21 Ιουνίου 2022
      0
    • Οι Moderat στη σκιά της Ακρόπολης στις 16/7 στο Ηρώδειο στο πλαίσιο ...

      9 Ιουνίου 2022
      0
    • Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, Ένα ελληνικό μουσικό πορτρέτο στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος ...

      6 Ιουνίου 2022
      0
    • Η Νατάσσα Μποφίλιου τη Δευτέρα 27 Ιουνίου στο Βεάκειο Θέατρο Πειραιά

      6 Ιουνίου 2022
      0
    • Ο Πάνος Μουζουράκης στο Θέατρο Άλσος Δευτέρα 4 Ιουλίου 2022

      29 Μαΐου 2022
      0
    • Η ΙΜΑΝΥ σε ένα εντυπωσιακό κοντσέρτο για μία φωνή και 8 τσέλο! ...

      9 Μαΐου 2022
      0
    • ONIRAMA την Παρασκευή 13 Μαΐου στο Vox

      9 Μαΐου 2022
      0
    • Spots
    • Mουσική
    • Σινεμά
    • Σειρές
    • Εκθέσεις
    • Σεμινάρια
  • Cues
    • Cue Me In / Σοφία Λιάκου

      28 Μαΐου 2022
      0
    • Cue Me In / Αντώνης Κυριακάκης

      23 Μαΐου 2022
      0
    • The Designer: Gishh / The strength of sensitivity

      22 Μαΐου 2022
      0
    • Cue Me In / Χρίστος Μοδέστου

      9 Μαΐου 2022
      0
    • Cue Me In / Χριστίνα Χριστοφή

      8 Μαΐου 2022
      0
    • The Designer: Femad / Η θυληκότητα της καθημερινότητας

      6 Απριλίου 2022
      0
    • Cue Me In / Παύλος Δαμιανίδης

      2 Απριλίου 2022
      0
    • The Designer: Eroe / Η ροή της δύναμης

      23 Μαρτίου 2022
      0
    • Cue Me in / Κρυστάλλη Ζαχαριουδάκη 

      21 Μαρτίου 2022
      0
    • The Designer
    • X-Cue-Me
    • Me
    • People
    • Άποψη
    • Cue Me In
  • Blog
    • Road Trip
    • Point of You
  • Info
    • About
    • Contact
ΆποψηΣινεμά
Home›Cues›Άποψη›Η Αλίκη στις πόλεις*

Η Αλίκη στις πόλεις*

By Αγγελική Κουτελιά
3 Οκτωβρίου 2018
520
0
Share:

Αυτή η ταινία παρουσιάζει την πορεία ενός μοναχικού οδοιπόρου, ενός ανθρώπου που «διαχειρίζεται τις εμπειρίες του σαν ωμά αβγά», όπως του προσάπτει η φίλη του. Πρόκειται για έναν ρεπόρτερ με αποστολή να καταγράψει την εμπειρία του στην Αμερική. Η μοναξιά του αποτυπώνεται με πολύ γλαφυρό τρόπο στο πρώτο μέρος της ταινίας. Καταγράφεται στα ψηλά κτήρια, στα αδειανά από ανθρώπους τοπία των φωτογραφιών του. Στην απουσία έμπνευσης να γράψει μια ιστορία. Γιατί για να γράψει μια ιστορία χρειάζεται να ζήσει, να γεμίσει το κάδρο του με τη ζωντάνια της αλληλεπίδρασης και των συναισθημάτων που προκαλούνται από αυτή. Μόνοι συνοδοιπόροι στο ταξίδι του, πέραν της φωτογραφικής μηχανής, είναι το «αηδιαστικό ραδιόφωνο και η αποβλακωτική τηλεόραση», όπως τα αποκαλεί. Διαγράφει μια τόσο μονότονη πορεία, που οι φωτεινές επιγραφές της μεγαλούπολης μοιάζουν με όαση στο γκρίζο της διαδρομής του.

Αυτό που λείπει από τη ζωή του γεμίζει απροσδόκητα η εισβολή της μικρής Άλις. Πρόκειται για ένα 9χρονο κορίτσι που η μητέρα του εγκαταλείπει στα χέρια του ρεπόρτερ και κάπως έτσι ξεκινάει μια ιστορία που – επιτέλους- μπορεί να διηγηθεί. Η πρώτη τους συνάντηση σε μια περιστρεφόμενη πόρτα αεροδρομίου μαρτυράει την αλλαγή 180 μοιρών στη ζωή του, που θα του προσφέρει η Άλις. Απεικονίζει εύστοχα μια μετακίνηση που χρειάζεται να συνυπολογίζει τον άλλο, ώστε να υπάρχει συγχρονισμός και αρμονία κινήσεων, αποφεύγοντας να μπλοκάρει η πόρτα. Μη έχοντας συνηθίσει σε τέτοιου είδους συμπλεύσεις, ο ρεπόρτερ θα παρασυρθεί για λίγο από την ορμητικότητα του κοριτσιού που στριφογυρίζει με δύναμη την πόρτα. Θα χρειαστεί αρκετός χρόνος για να βγει από τη εγωπαθή μονοτονία του και να αντέξει κάποιον άλλο δίπλα του. Η φίλη του σχολιάζει πως έχει χάσει την επαφή του με τον κόσμο. Πως οι φωτογραφίες του χρησιμεύουν μόνο σαν αποδεικτικά στοιχεία της ύπαρξής του και όχι για να επικοινωνήσουν εμπειρίες και σκέψεις.

Συνηθισμένος σε μια αλληλεπίδραση που δε συμπεριλαμβάνει τις ανάγκες του άλλου, εκπλήσσεται με την έκκληση του κοριτσιού για φαγητό που πολύ άμεσα και αυθόρμητα επικοινωνεί: «πεινάω»! Και κάπως έτσι αναγκάζεται να ξεβολευτεί και να σκεφτεί πως ένας κόσμος που χρειάζεται ανατροφοδότηση τον περιτριγυρίζει, αρκεί να έχει τα μάτια του ανοιχτά. Ενω αρχικά τον δυσκολεύει να φροντίσει την Άλις, αντιμετωπίζοντάς τη σαν βάρος, εν τέλει μαθαίνει να απολαμβάνει τη χαρά της συσχέτισης, μετατρέποντας το βάρος σε πηγή ζωντάνιας. Οι φωτογραφίες που τραβούσε προσπαθώντας μάταια να αιχμαλωτίσει μια έκπληξη στην αδιαφοροποίητη πορεία του, δεν είχαν πια θέση στο ταξίδι του.  Πλέον τη ζωή του κατέκλυζαν οι στιγμές της πραγματικής εμπειρίας με την Άλις.

Ποιό είναι το μυστικό για να μετατρέψεις τη μονοτονία μιας απομονωμένης ζωής σε δημιουργική αμοιβαιότητα; Η απάντηση κρύβεται στην περιστρεφόμενη πόρτα: να αναγνωρίζεις τον άλλο και να τον συμπεριλαμβάνεις στην κίνησή σου. Να συντονίζονται τα βήματά σας. Να επικοινωνούνται οι σκοποί της μετακίνησης. Η Άλις με τον ρεπόρτερ τα κατάφεραν! Όσο απλό και αν ακούγεται το να ακούς, να σκέφτεσαι, να επεξεργάζεσαι και να αντέχεις τις ανάγκες του άλλου, όπως ο γονέας είναι αναγκαίο να κάνει με το παιδί του, τόσο δύσκολο είναι στην πράξη. Γιατί πολλές φορές μας βαραίνουν τα δικά μας φορτία. Και μας θυμώνει η αδυναμία μας να καταφέρουμε να συμπεριλάβουμε τον άλλο. Σαν το θυμό που ένιωσε ο ρεπόρτερ όταν ανέλαβε τη φροντίδα της Άλις. Αισθάνθηκε απειλή με τις απαιτήσεις του κοριτσιού, θυμώνοντας ουσιαστικά με τον εαυτό του, αδύναμο να διαχειριστεί τις ανάγκες της.

Ωστόσο, σταδιακά οι απαιτήσεις έχασαν την απειλητική τους διάσταση, μέσα από την εξοικείωση και την επαφή με το κορίτσι. Η Άλις βρήκε έναν «γονιό» που δεν την εγκατέλειψε, που μπόρεσε να την «κρατήσει», σωματικά και ψυχικά. Ο ρεπόρτερ βρήκε τον κατάλληλο συνοδοιπόρο για να τον τραβήξει μακριά από τις αποξενωτικές διαστάσεις της ρουτίνας του. Στην αρχή του ταξιδιού τους, η Άλις διαισθανόμενη τον αποπροσανατολισμένο ψυχισμό του ρεπόρτερ, τον τραβάει φωτογραφία «για να ξέρει τουλάχιστον πως μοιάζει». Και η πολαρόιντ αποκάλυψε τον ξεχασμένο του εαυτό.  Μέσα από τα μάτια του κοριτσιού μπόρεσε να ξαναδεί τον εαυτό του, χωρίς να χρησιμοποιεί πλέον τη φωτογραφική του μηχανή σαν μέσο διαμεσολάβησης με την πραγματικότητα.

*Ταινία: Η Αλίκη στις πόλεις του Βιμ Βέντερς

 

 Γράφει η Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια Αγγελική Κουτελιά

TagsΒοξ
0
Shares
  • 0
  • +
  • 0
  • 0

Related articles More from author

  • Άποψη

    Με ρώτησε αν την αγαπάω… / Ένα κείμενο με αφορμή την παράσταση Hotel Marina

    14 Ιανουαρίου 2019
    By Αγγελική Κουτελιά
  • Άποψη

    Εξερευνώντας τις σχέσεις μέσω του τάνγκο / Ένα κείμενο με αφορμή την παράσταση Tango Legends

    4 Νοεμβρίου 2019
    By Αγγελική Κουτελιά
  • Σινεμά

    10 χρόνια International Micro μ Festival

    10 Νοεμβρίου 2020
    By Cue Team
  • Άποψη

    Για τα ταξίδια των ανθρώπων γύρω μας… / Ένα κείμενο με αφορμή την παράσταση Οδύσσεια Reloaded

    25 Νοεμβρίου 2019
    By Αγγελική Κουτελιά
  • Άποψη

    Είμαστε Μαζί / Αμαλία Αρσένη

    20 Μαρτίου 2020
    By Guest Editor
  • Άποψη

    Ένα κείμενο με αφορμή το έργο Ο Πατέρας του Στρίντμπεργκ που παρουσιάζεται στο Θέατρο Άλφα

    15 Ιανουαρίου 2020
    By Αγγελική Κουτελιά

Leave a reply Ακύρωση απάντησης

Παράσταση της Εβδομάδας

 

Βιβλίο της Εβδομάδας

Μέρα / νύχτα: Ταξίδια στο σκριπτόριο και Άνθρωπος στο σκοτάδι του Paul Auster κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο.

Not Today Jewelry

24 Goat Handmade Tote Bags

Βρείτε μας στο Facebook

INFORMATION

  • About
  • Contact
  • Terms of Use

Follow us

  • Facebook
  • Instagram
info@cuemagazine.gr | ©2022 CueMagazine All Rights Reserved | ☢ designed by titouf