Ρούλα Πατεράκη / Η επίκληση της γοητείας, η μαγεία των συναντήσεων
Μια οικογένεια -σαν όλες τις άλλες ή μήπως όχι-. Τέσσερα πρόσωπα που βρίσκονται τυπικά μαζί αλλά ουσιαστικά ολότελα μόνα, αναζητούν μια λύτρωση, μια ελπίδα, μια συνάντηση που θα μετακινήσει την πορεία της ζωής τους. Μια συνάντηση όπου τα πάντα θα είναι πιθανά και επιθυμητά. Η Ρούλα Πατεράκη σκηνοθετεί το έργο του Γιάννη Μαυριτσάκη και μας μεταφέρει στο σκοτεινό, γοητευτικό, μπεκετικό σύμπαν του συγγραφέα. Μιλήσαμε μαζί της για το έργο, την παράσταση, την ζωή. Τα σκοτάδια και το φως τους.
Γιατί επιλέξατε αυτό το έργο;
Δεν θα έλεγα ότι το επέλεξα, θα έλεγα ότι με επέλεξε. Όταν το διάβασα, σκέφτηκα ότι θα έπρεπε οπωσδήποτε να το ανεβάσω. Είναι ένα έργο που ανήκει στο παγκόσμιο ρεπερτόριο. Δεν υπάρχουν αστικοί χαρακτήρες, υπάρχουν πρόσωπα-οχήματα, τα οποία φέρνουν πάνω στην σκηνή ενσαρκωμένες τις ιδέες, τις καταστάσεις, τα ήθη και την αισθητική και τα οποία γίνονται χαρακτήρες μέσω των ενσαρκωμένων ιδεών. Αυτό είναι πολύ κοντά στον σύγχρονο άνθρωπο, στην παγκοσμιοποίηση και την αντιπαγκοσμιοποίηση. Είναι πιο κοντά στον πλανήτη γη. Αναζητώντας ένα τέτοιο έργο, το βρήκα και με βρήκε και το κάνω με μεγάλη χαρά.
Σε τι αναφέρεται ο τίτλος;
Είναι κυριολεκτικός. Επίκληση στην γοητεία. Μία ροπή, μία υπόκλιση στην γοητεία. Η γοητεία είναι πολλά πράγματα. Συνήθως προέρχεται από την μαγεία και είναι μία υπόθεση μυστηριώδης θα λέγαμε και όχι πάντα με θετικό πρόσημο. Κάποιος μπορεί να γίνει υποχείριο κάποιου άλλου λόγω της γοητείας. Όταν φτάσουμε να επικαλούμαστε αυτές τις δυνάμεις, σημαίνει ότι έχουμε κορεστεί από πολλά πράγματα και καταφεύγουμε σε πιο ακραίες επικλήσεις που μπορεί να αντίκεινται σε αυτό που θεωρούμε αθώο, ηθικό, αισιόδοξο, δίκαιο. Νομίζω ότι τώρα πια οι επικλήσεις μας είναι πιο σκοτεινές, πιο μαύρες. Θέλουμε να ζούμε και να βιώνουμε πράγματα που ίσως είναι πιο παραβατικά.
Πως ορίζεται η γοητεία;
Μπορεί να οριστεί κατά προσέγγιση. Η γοητεία ασκεί μια έλξη που συχνά είναι πέραν την αντικειμενικής ομορφιάς. Η γοητεία έχει πάντα μια ομορφιά σκλαβωτική που σε κάνει να υποκύπτεις σε κάτι που δεν είναι απαραίτητα καλό. Σπάνια υποκύπτουμε στην γοητεία του καλού. Το καλό έχει κάτι είτε πιο απλό, είτε πιο δύσκολο. Η γοητεία βρίσκει τον τρόπο να μας προσεγγίζει και να μας δεσμεύει. Είναι μια ασυνείδητη έλξη.
Ο ηθικός κώδικάς είναι μια υπόθεση συλλογική ή ατομική;
Σε αυτό το έργο είναι συλλογική υποθεσή. Γι’ αυτό λέω ότι είναι ένα έργο που έχει οχήματα ήθους.
Ποια είναι η δομή του έργου;
Είναι μία ιστορία που χωρίζεται σε πέντε κεφάλαια. Τα μέλη μια οικογένειας συναντιούνται με διάφορους γητευτές και κάθε μέλος της οικογένειας υποκύπτει σε αυτούς τους ανθρώπους. Κατά πάσα πιθανότητα οι ίδιοι προσκαλούν με κάποιο τρόπο αυτά τα πρόσωπα. Η οικογένεια απαρτίζεται από ένα κοριτσάκι, την μητέρα, τον πατέρα και ένα σκύλο. Τα άλλα πρόσωπα είναι ένας περιπατητής, ένας περιπλανώμενος, ένα ιπτάμενο θηρίο και ένας εκπαιδευτής.
Υπάρχει μεταφυσικό στοιχείο στο έργο;
Υπάρχει μία μεταφυσική της ηθικής.
Κάθε ήρωας αποτελείται από καλό και κακό;
Δεν είναι τόσο δυιστικό. Και το καλό και το κακό έχουν πάρα πολλές αποχρώσεις. Όλοι οι ήρωες πιστεύω από την αρχή είναι αρνητικοί. Μοιάζει σαν αυτή η οικογένεια που εκπροσωπεί την ανθρωπότητα και δη τη δυτική να έχει ένα παρελθόν όπου έχει διαπραχθεί ύβρις και τώρα έχει έρθει η στιγμή που αυτή η ύβρις θα έχει την τιμωρία της και ενδεχομένως την εξιλέωσή της. Όπως είναι περίπου στην αρχαία τραγωδία.
Τι επιζητούν οι ήρωες;
Θα έλεγα ότι επιζητούμε όλοι μας που ζούμε σε αυτόν τον κόσμο και έχουμε υπάρξει σε διάφορες μορφές οικογένειας που στις περισσότερες περιπτώσεις αποδεικνύονται δυσλειτουργικές και αρνητικές.
Τι χαρίζει το θέατρο στην ζωή σας;
Τώρα πια όχι πολλά. Παλιότερα μου έδινε μεγάλη χαρά, ικανοποιούσε φιλοδοξίες, όνειρα. Και γι΄αυτό χάρηκα πολύ που βρήκα τον Μαυριτσάκη. Νιώθω ότι προχωράω στο θέατρο, ότι κάτι μαθαίνω. Μου έδωσε την δυνατότητα με το έργο του να κάνω βαθιά έρευνα. Είναι σαν να βρίσκομαι σε ένα εργαστήριο αστροφυσικής, που πολύ θα ήθελα να είμαι!
Τι σας δίνει δύναμη; Σε τι πιστεύετε;
Δεν πιστεύω πια στον άνθρωπο. Δεν ξέρω… Ίσως στους καλούς αγγέλους.
Υπάρχει κάποιο κομμάτι από το κείμενο που ξεχωρίζετε;
Όχι! Ούτε ένα «και» δεν μπόρεσα να βγάλω. Είναι αδιαπέραστο κείμενο. Και σπουδαίο.
Η επίκληση της γοητείας του Γιάννη Μαυριτσάκη
Σκηνοθεσία Ρούλα Πατεράκη
Θέατρο Ροές
Ιάκχου 16, Γκάζι
Στάση Μετρό Κεραμεικός | Τηλέφωνο 21 0347 4312
ΠΡΕΜΙΕΡΑ
16 Νοεμβρίου 2018
Παραστάσεις έως 9 Δεκεμβρίου
Κάθε Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή στις 21.00
Τιμές εισιτηρίων 15 ευρώ & 10 ευρώ μειωμένο
Ταυτότητα παράστασης
Συγγραφέας: Γιάννης Μαυριτσάκης
Σκηνοθεσία: Ρούλα Πατεράκη
Σκηνικά -κοστούμια: Άγγελος Μέντης
Φωτιστικός σχεδιασμός: Γιάννης Δρακουλαράκος & Ρούλα Πατεράκη
Βοηθός σκηνοθέτη: Ευανθία Κουρμούλη
Βοηθός σκηνογράφου: Κωνσταντίνα Μαρδίκη, Ρίτα Λυτού
Φωτογραφίες: Σταύρος Χαμπάκης
Video trailer: Μιχαήλ Μαυρομούστακος
Ερμηνεύουν: Σπύρος Βάρελης, Αλέξης Διαμαντής, Θανάσης Δόβρης, Μαρία Ζορμπά, Νίκος Μαυράκης, Ιρένα Οικονόμου, Κώστας Σερίφης, Τσιμάρας Τζανάτος
Το παιδί: Μαρίνα Σαΐνη,
Μικρό σύνολο πνευστών: Πόλυ Θάνου, Θάνος Χατζόπουλος
Το έργο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ‘Μωβ Σκίουρος’
Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού