Η Ομάδα 4frontal φέρνει τον Μισάνθρωπο του Μολιέρου στην εποχή μας! Με τη νέα μετάφραση του Νίκου Ζιώγα και την σκηνοθετική καθοδήγηση του Σταύρου Γιαννουλάδη, οι ηθοποιοί Θανάσης Ζερίτης, Ελένη Κουτσιούμπα, Χάρης Κρεμμύδας, Γιώργος Κισσανδράκης, Αμαλία Νίνου, Κωνσταντίνος Πλεμμένος, Αριστέα Σταφυλαράκη και Πάνος Τοψίδης μιλούν για έναν κόσμο όπου κυριαρχεί η υποκρίσια, οι ψευδείς εικόνες και οι εικονικές σχέσεις. Έναν κόσμο που μας είναι οικείος, που βρίσκουμε μπροστά μας καθημερινά, που ίσως αποφεύγουμε, χρησιμοποιούμε, επιθυμούμε. Οι συντελεστές της ομάδας, λίγο πριν την ολοκλήρωση των παραστάσεών τους στο Θέατρο Θησείον, μοιράστηκαν μαζί μας όλα όσα τράβηξαν την προσοχή τους τον τελευταίο καιρό. Στο διαδικτυακό κόσμο και εκτός.

Τι είναι αυτό που μισείτε περισσότερο από όσα συμβαίνουν γύρω μας τον τελευταίο καιρό;

Αμαλία Νίνου: Είμαι απίστευτα θλιμμένη και ανήσυχη για την κατάσταση στη Συρία. Η σφαγή τόσων ανθρώπων που αποτελεί μία καθημερινότητα, οι εικόνες καταματωμένων παιδιών στους δρόμους και η αποτύπωση όλης αυτής της τραγωδίας μου προκαλεί ένα αίσθημα ασφυξίας. Αυτό που σε κάνει να θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο και δεν ξέρεις πώς. Σαν ο χρόνος να μην κυλάει το ίδιο ομαλά σε όλον τον πλανήτη, αφού την ώρα που απαντώ σε αυτήν την ερώτηση κάποιος κάπου κλαίει το παιδί του ως θύμα πολέμου, κάποιος καταδικάζεται σε θάνατο επειδή εξέφρασε ελεύθερα τη γνώμη του, κάποιο κορίτσι πέφτει θύμα βιασμού γνωρίζοντας ότι δεν θα δικαιωθεί.. Εύχομαι ποτέ να μην σταματήσουμε να ελπίζουμε στην αλλαγή του κόσμου και ποτέ να μην κλείσουμε τα μάτια απέναντι στον σκοταδισμό που καιροφυλακτεί πάντα.

Αριστέα Σταφυλαράκη: Το γεγονός ότι οι άνθρωποι θέλουν μόνο να φωνάζουν και ποτέ να ακούσουν.

Ελένη Κουτσιούμπα: Προσωπικά δε χρησιμοποιώ τη λέξη μισώ για οτιδήποτε. Όσο και αν μου αρέσει να υπάρχουν τα απόλυτα συναισθήματα, θεωρώ πως έχει ένα μέρος στενοκεφαλιάς που δεν είναι χρήσιμο. Παρόλα αυτά, ότι πιο κοντά έχω σε αυτό το συναίσθημα αφορά στην απαξίωση της ανθρώπινης ύπαρξης. Σε κάθε επίπεδο. Σε κάθε κλίμακα. Είτε μιλάμε για πόλεμο, ή μη λειτουργικά σχολεία, για φανατισμένα σύνολα που στοχεύουν άλλους ανθρώπους, ή μια προσωπική επίθεση σε μια γειτονιά, το επίκεντρο είναι το ίδιο. Οι άνθρωποι στην προσπάθειά τους να επιτύχουν τη δική τους επιβίωση και ευμάρεια, αδυνατούν να σκεφτούν λογικά και φτάνουν στα άκρα με επιχείρημα την προάσπιση κάποιων δικαιωμάτων τους. Είναι τόσο προφανές πως τίποτα από όλα αυτά δεν χρειάζεται, αλλά ακόμα ο κόσμος μας κινείται έτσι, και αυτό με θλίβει πραγματικά.

Χάρης Κρεμμύδας: Φαινόμενα ρατσισμού παντός είδους και μη αποδοχή της διαφορετικότητας. Άνθρωποι που έχουν ανεπτυγμένο περισσότερο από το κανονικό το ναρκισσισμό τους φέρονται άσχημα σε συνανθρώπους μας που τυγχάνει να έχουν είτε διαφορετικό φύλο, εθνικότητα, χρώμα, σεξουαλικό προσανατολισμό και πολλές φορές η λίστα δεν έχει τέλος…

Θανάσης Ζερίτης: Αυτό που μισώ είναι ο φασισμός. Δεν μπορώ να το χωνέψω.

Τι αγαπήσατε;

Αμαλία Νίνου: Αγαπάω τους ανθρώπους που παλεύουν για τα δικαιώματα τα δικά τους και των άλλων, αγαπάω τους ανθρώπους που υπολογίζουν τη ζωή ενός σκύλου ή μιας γάτας περισσότερο από τα χρήματα και τον κόπο και αυτούς που κάνουν τη δουλειά τους με αίσθημα ευθύνης.

Χάρης Κρεμμύδας: Αγάπησα το γεγονός ότι στην Αυστραλία έπεσε ένα συγκεκριμένο ποσοστό καρκίνου στις γυναίκες από 22% σε 1%.

Τι δεν λειτουργεί καθόλου στην καθημερινότητά μας;

Αριστέα Σταφυλαράκη: Το γεγονός ότι ψάχνουμε να δούμε που θα ρίξουμε το φταίξιμο, μια δικαιολογία για όλα αυτά που μας ενοχλούν αντί να συγκεντρώσουμε την ενέργειά μας στο να βρούμε μια συμφέρουσα λύση και να προχωρήσουμε παρακάτω.

Σταύρος Γιαννουλάδης: Η επικοινωνία είναι κάτι που στην καθημερινότητά μας αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα. Είτε λόγω ανειλικρίνειας στις σχέσεις είτε γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι λειτουργούν εγωιστικά και δεν προσπαθούν να καταλάβουν τον άλλον.

Χάρης Κρεμμύδας: Η επικοινωνία συνήθως. Δεν ακούμε αυτό που μας λέει ο συνομιλητής μας με αποτέλεσμα να δυσκολευόμαστε να ανταποκριθούμε στις ανάγκες του και να δημιουργήσουμε ουσιαστικές σχέσεις. Πολλές φορές επίσης ακούμε ή απαντάμε αυτό που θέλουμε χωρίς τελικά να λαμβάνουμε υπόψιν μας ποιον έχουμε απέναντι ή τι μας έχει πει και καταλήγουμε στο γνωστό «μαζί μιλάμε χώρια καταλαβαινόμαστε».

Τι λειτουργεί τέλεια;

Πάνος Τοψίδης: Η καλή διάθεση όταν υπάρχει. Είναι πολύ όμορφο να βλέπεις στο δρόμο ανθρώπους που δεν κοιτούν κάτω και χαμογελούν. Σε αλλάζει κι εσένα αυτό έστω κι ασυνείδητα. Α! Και οι επαναλήψεις από τα ”Φιλαράκια” στην τηλεόραση. Χαχαχα!!!

Θανάσης Ζερίτης: Η αγάπη από όπου κι αν προέρχεται.

Ποιος τύπος ανθρώπου παρ-ακολουθεί τα προφίλ σας; Γιατί;

Πάνος Τοψίδης: Κυρίως συνάδελφοι και φίλοι που ζουν μακριά. Λατρεύω τις ομαδικές συνομιλίες που μπορεί να ξεκινήσουν με μια άσχετη αφορμή πχ. κάποιο project, αλλά τις κρατάμε και καταλήγουν να είναι μια σταθερά στην καθημερινότητα μας.

Τι δημοσιεύσατε τελευταίο στα social media σας;

Αριστέα Σταφυλαράκη: Δημοσίευσα στο facebook μια φωτογραφία της μπανάνας που τρώω και φωτογραφίζω κατά τη διάρκεια της παράστασης και το υπέροχο κέικ μήλου που έφτιαξα το σαββατοκύριακο

Ελένη Κουτσιούμπα: Την αντίστροφη μέτρηση για τις εναπομείνασες παραστάσεις του Μισάνθρωπου…

Πάνος Τοψίδης: Μία ανάμνηση που εμφανίστηκε στον τοίχο μου: Φωτογραφία από το κλείσιμο του Bob Theatre Festival του 2016 με τις δύο ομάδες (ΑbOvo και 4frontal) μαζί.

4frontal: Η πρώτη λέξη που σας έρχεται στο μυαλό.

Αμαλία Νίνου: Οικογένεια.

Αριστέα Σταφυλαράκη: Όραμα.

Σταύρος Γιαννουλάδης: Μέλλον.

Ελένη Κουτσιούμπα: Οικογένεια. Δηλαδή, αγάπη ακόμα κ αν κάτι πάει στραβά, σεβασμός στην ύπαρξη και άποψη των άλλων, ακόμα και αν διαφωνώ, σταθερότητα, εμπιστοσύνη, ζεστασιά.

Χάρης Κρεμμύδας: Οικογένεια.

Πάνος Τοψίδης: Οικογένεια. Είμαστε πολλοί και δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς κανέναν από αυτούς.

Θανάσης Ζερίτης: Τα παιδιά.

Ποια είναι η αγαπημένη σας φράση από το έργο; Γιατί;

Αμαλία Νίνου: ’’Μα πώς μπορώ να νικήσω την αγάπη που νιώθω για σας? Θέλω να σας μισήσω με πάθος αλλά η καρδιά μου δεν είναι έτοιμη να υπακούσει.’’ Είναι μία φράση που λέει ο Αλσέστ στο τέλος του έργου αφού έχει αποκαλυφθεί η απιστία της Σελιμέν, και για εμένα περικλείει όλη την αγωνία ενός ανθρώπου να ξεφύγει από κάτι που τον πληγώνει και που όμως ταυτόχρονα αποτελεί και το λόγο για να υπάρχει.. Και αυτή η ερώτηση απευθύνεται στον μόνο άνθρωπο που μπορεί να τον βοηθήσει αλλά που είναι και η πηγή του βασανιστηρίου του.

Σταύρος Γιαννουλάδης: “Όχι, τους μισώ όλους το ίδιο: Άλλους επειδή είναι κακοί κι άλλους επειδή ανέχονται του κακούς αντί να τους μισούν, όπως οφείλει να κάνει κάθε ενάρετος άνθρωπος”. Αυτή η φράση που λέει ο Αλσέστ στην αρχή του έργου, εκφράζει με λίγα λόγια ένα από τα βασικότερα προβλήματα της κοινωνίας μας, την ανοχή στην κακία και στην αδικία.

Θανάσης Ζερίτης: “Θέλω να σας μισήσω με πάθος αλλά η καρδιά μου δεν είναι πρόθυμη να υπακούσει.” Γιατί μου θυμίζει ότι κάποιες στιγμές η λογική μας εγκαταλείπει κι αυτές τις στιγμές αναζητούμε μια ζωή.

Ταυτότητα παράστασης:

Μετάφραση: Νίκος Ζιώγας

Σκηνοθεσία – Μουσική : Σταύρος Γιαννουλάδης

Σκηνικά – Κοστούμια: Νίκη Ψυχογιού

Επιμέλεια κίνησης: Πατρίσια Απέργη

Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος

Επιμέλεια μακιγιάζ/κομμώσεις: Ρούλα Λιανού

Φωτογραφίες: Σταύρος Χαμπάκης

Βοηθός  Σκηνοθέτη:Ελένη Τσιμπρικίδου

Ερμηνεύουν: Θανάσης Ζερίτης (Αλσέστ), Ελένη Κουτσιούμπα (Σελιμέν), Χάρης Κρεμμύδας (Ορόντ), Γιώργος Κισσανδράκης (Φιλέντ), Αμαλία Νίνου (Αρσινοέ), Κωνσταντίνος Πλεμμένος (Ακάστ), Αριστέα Σταφυλαράκη (Ελιάντ), Πάνος Τοψίδης (Κλιτάντρ).

Στοιχεία Παράστασης:

Παραστάσεις: Δευτέρα και Τρίτη, έως 27 Μαρτίου

Ώρα Έναρξης: 21.00

Διάρκεια: 90’ (χωρίς διάλειμμα)

Τιμές Εισιτηρίων: 12 € (γενική είσοδο), 10 € (μειωμένο)

Παραγωγή:4frontal || Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού

Περισσότερες πληροφορίες: http://4frontal.com/

Χώρος: Θησείον, Ένα Θέατρο Για Τις Τέχνες. Τουρναβίτου 7,Ψυρρή Τηλ.: 2103255444