Το πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2018
Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η Συνέντευξη Τύπου του Φεστιβάλ Αθηνών στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, για την παρουσίαση του πλήρους προγράμματος του 2018. Πάνω από 300 άτομα έδωσαν το παρών, καλλιτέχνες που συμμετέχουν στο φετινό Φεστιβάλ, εκπρόσωποι φορέων με τους οποίους θα συνεργαστεί το Φεστιβάλ και εκπρόσωποι του Τύπου.
Αναλυτικά οι δράσεις του φεστιβάλ:
HΡΩΔΕΙΟ
1, 3, 6 & 8 Ιουνίου
Εθνική Λυρική Σκηνή
Ναµπούκκο, του Τζουζέππε Βέρντι
Μια από τις δηµοφιλέστερες όπερες του Βέρντι, ο Ναµπούκκο, επιστρέφει στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού από την Εθνική Λυρική Σκηνή. Είναι το έργο το οποίο ανέδειξε το ταλέντο του Βέρντι, θέτοντας τέλος σε µια σειρά από αποτυχίες αλλά και σε µια περίοδο µεγάλης θλίψης στην προσωπική ζωή τού συνθέτη. Η όπερα είναι κυρίως γνωστή για το περίφηµο χορωδιακό των εβραίων σκλάβων, το οποίο επέχει θέση εθνικού ύµνου για τους Ιταλούς, καθώς εξέφρασε το συλλογικό αίσθηµα ενάντια στον Αυστριακό κατακτητή. Εκτός από αυτό το πασίγνωστο χορωδιακό, η όπερα περιλαµβάνει µουσικά και ερµηνευτικά απαιτητικούς ρόλους για τον βαρύτονο, την υψίφωνο και τον βαθύφωνο.
Στη νέα παραγωγή της ΕΛΣ τον επώνυµο ρόλο θα ερµηνεύσει ο διάσηµος έλληνας βαρύτονος Δηµήτρης Πλατανιάς, ο οποίος έχει διαπρέψει ως Ναµπούκκο σε µεγάλες σκηνές σε όλο τον κόσµο, όπως η Βασιλική Όπερα του Λονδίνου (Κόβεντ Γκάρντεν), η Κρατική Όπερα της Βαυαρίας, η Όπερα της Φλωρεντίας, το Μέγαρο Τεχνών Βασίλισσα Σοφία (Βαλένθια), η Όπερα της Στουτγκάρδης κ.ά.
Τη σκηνοθεσία θα υπογράψει, στην πρώτη του συνεργασία µε την Εθνική Λυρική Σκηνή, ο Λέο Μουσκάτο, από τους δυναµικά ανερχόµενους ιταλούς σκηνοθέτες της όπερας, που έχει διακριθεί σε έργα Βέρντι και Πουτσίνι και έχει παρουσιάσει µεγάλες επιτυχίες σε κορυφαία ιταλικά λυρικά θέατρα (Ρώµη, Βενετία, Φλωρεντία, Τορίνο κ.α.).
Μουσική διεύθυνση: Φιλίπ Ωγκέν • Σκηνοθεσία: Λέο Μουσκάτο • Σκηνικά: Τιτσιάνο Σάντι •Κοστούµια: Σίλβια Αϋµονίνο • Φωτισµοί: Αλεσσάντρο Βεράτσι• Ερµηνεία: Δηµήτρης Πλατανιάς (Ναμπούκκο), Σάε-Κιουνγκ Ριµ (Αµπιγκαΐλε) κ.ά. • Με την Ορχήστρα, τη Χορωδία και µονωδούς της Εθνικής Λυρικής Σκηνής
10 Ιουνίου
Νίκος Κυπουργός
Τα µυστικά της Εγνατίας
Πόσες φωνές, ιδιώµατα, πρόσωπα και ιστορίες κρύβονται στη διαδροµή από τη Θράκη ως την Ήπειρο; Ο αγαπηµένος δηµιουργός Νίκος Κυπουργός παρουσιάζει στο Ηρώδειο µια µεγάλη συναυλία αφιερωµένη στις µουσικές της βόρειας Ελλάδας. Ένα µουσικό οδοιπορικό που φέρνει για πρώτη φορά επί σκηνής τραγούδια, µουσικές και γλώσσες που συγκατοικούν στις παρυφές της Εγνατίας οδού. Μια µουσική Βαβυλωνία που θα ενώσει σε µια µεγάλη γιορτή τραγούδια Βλάχικα, Αρβανίτικα, Σλαβόφωνα, Τουρκόφωνα, Ποντιακά, Καππαδοκικά, Ροµανέ, Εβραϊκά, Ποµάκικα, µε τη συµµετοχή µουσικών και συλλόγων από διάφορες περιοχές.
Τα τραγούδια της παράστασης συνδέονται άλλοτε θεµατικά (του γάµου, της αγάπης, της ξενιτιάς, του χωρισµού, της µάνας, που συναντώνται σε όλες σχεδόν τις πολιτισµικές οµάδες) κι άλλοτε µε διασταυρώσεις µουσικών και τραγουδιστών που δίνουν ο ένας στον άλλον τη σκυτάλη, φωτίζοντας αφενός τον πλούτο και την ποικιλία των ιδιωµάτων και αφετέρου την ενωτική δύναµη της κοινής γλώσσας που είναι η µουσική.
Ιδέα – καλλιτεχνική επιµέλεια – έρευνα: Νίκος Κυπουργός, Ελίτα Κουνάδη • Σκηνοθετική επιµέλεια:Νίκος Χατζόπουλος • Επιστηµονικοί σύµβουλοι: Μιράντα Τερζοπούλου, Λεωνίδας Εµπειρίκος • Ήχος:Γιώργος Καρυώτης • Παραγωγή: Μανώλης Σάρδης • Εµφανίζονται οι: Balkanatolia, Χορωδία Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης και Codex Ensemble Θεσσαλονίκης (σε διεύθυνση Κωστή Παπάζογλου), Χάλκινα Ηχοχρώµατα, Λαογραφικός Σύλλογος Βλάχων Βέροιας, Εµινέ Μπουρουντζή, Εύξεινος Λέσχη Ποντίων Φλώρινας, Χορευτικός Σύλλογος Μετσόβου, Πολυφωνική οµάδα Ιεροπηγής, Μαρίκα Τσότσια, Ιωάννης Παγκοζίδης, Γιώργος Παγκοζίδης, Γιάννης Παγκοζίδης, Κυριάκος Πετράς, Αικατερίνη Φαρασοπούλου-Μισαηλίδου, Βασίλης Φαρασόπουλος κ.ά.
11 Ιουνίου
Il Pomo d’Oro – Maxim Emelyanychev
H µυθολογία του Χαίντελ
Άριες και ντουέτα από τις µυθολογικές όπερες του Χαίντελ: Η Αριάδνη στην Κρήτη, Hρακλής, Παρθενόπη, Σεµέλη, Ο πιστός ποιµένας, Θησέας, Υµέναιος
Η ορχήστρα Il Pomo d’Oro ιδρύθηκε το 2012 από φηµισµένους δεξιοτέχνες στον τοµέα της ιστορικής µουσικής ερµηνείας. Χαρακτηρίζεται από µιαν αυθεντική και δυναµική απόδοση ορχηστρικών έργων και έργων όπερας από την κλασική περίοδο και την εποχή του µπαρόκ. Έχει συνεργαστεί µε πολλούς γνωστούς µαέστρους, όπως ο ανερχόµενος Ρικάρντο Μινάσι, που είναι και συνιδρυτής της, ο Γιώργος Πέτρου, o Ενρίκο Ονόφρι και το νέο ταλέντο στη µουσική διεύθυνση Μαξίµ Εµελιάνιτσεφ, που είναι και ο µόνιµος µαέστρος της από το 2016.
Δισκογραφικά έχουν κερδίσει το Echo Klassik Awards το 2016, για τις ηχογραφήσεις των κονσέρτων του Χάυντν για βιολί και τσέµπαλο, όπως και για το άλµπουµ µε τον νεαρό γάλλο δεξιοτέχνη του τσέλου Εντγκάρ Μορώ. Η ορχήστρα είναι επίσηµος πρεσβευτής του El Sistema Greece, που παρέχει δωρεάν µουσική εκπαίδευση σε προσφυγόπουλα, διδάσκοντας και δίνοντας κονσέρτα, σε τακτική βάση, σε διάφορους προσφυγικούς καταυλισµούς στην Ελλάδα.
Μουσική διεύθυνση: Maxim Emelyanychev • Σολίστες: Karina Gauvin (σοπράνο), Ann Hallenberg(µέτζο-σοπράνο), Edgar Moreau (τσέλο)
14 Ιουνίου
Ελευθερία Αρβανιτάκη – ΤΑΚΙΜ
Την ίδια στιγµή
Η Ελευθερία Αρβανιτάκη, που έχει ταξιδέψει τη µουσική µας στις πέντε ηπείρους, συναντά τους ΤΑΚΙΜ, από τα σηµαντικότερα σύνολα της χώρας, που ταξιδεύουν την παραδοσιακή −και όχι µόνο− µουσική στις νεότερες γενιές, µε φρέσκια µατιά και σύγχρονο ήχο. Για τη συναυλία στο Ηρώδειο θα διασκευάσουν τραγούδια της Ελευθερίας Αρβανιτάκη από τα 30 χρόνια της καριέρας της.
Συµµετέχει η Συµφωνική Ορχήστρα Νέων Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης (MOYSA), που ιδρύθηκε τον Μάρτιο του 2015 ως µια κοινότητα νέων µουσικών, ηλικίας 8 έως 25 ετών, από τη βόρεια Ελλάδα και άλλες περιοχές της χώρας. Μια ξεχωριστή µουσική συνάντηση, υπό τη µουσική διεύθυνση του Νίκου Πλατύρραχου.
Σύλληψη – επιµέλεια προγράµµατος: Ελευθερία Αρβανιτάκη, ΤΑΚΙΜ, Λήδα Ρουµάνη • Μουσική επιµέλεια – ενορχηστρώσεις: ΤΑΚΙΜ – Νίκος Πλατύρραχος • Φωτισµοί: Μαρία Βενετάκη • ‘Ηχος: Χάρης Κρεµµύδας, Γιώργος Λιανός, Απόστολος Κουδέρης • ΤΑΚΙΜ: Αλέξανδρος Αρκαδόπουλος (κλαρίνο), Πάνος Δηµητρακόπουλος (κανονάκι), Θωµάς Κωνσταντίνου (ούτι, λαγούτο), Γιώργος Μαρινάκης (βιολί), Κώστας Μερετάκης (κρουστά), Γιάννης Πλαγιαννάκος (µπάσο) • Συµµετέχει η Συµφωνική Ορχήστρα Νέων Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης (MOYSA) Μουσική διεύθυνση: Νίκος Πλατύρραχος
16 & 17 Ιουνίου
Φιλαρµόνια Ορχήστρα Αθηνών – Βύρων Φιδετζής
Περουζέ (1911)
Όπερα σε δύο πράξεις, του Θεόφραστου Σακελλαρίδη
H αριστοτεχνική όπερα Περουζέ του Θεόφραστου Σακελλαρίδη, σε λιµπρέτο του Γεώργιου Τσοκόπουλου, πρωτοπαίχτηκε στις 9 Αυγούστου 1911 στο θέατρο Ολύµπια.
Η επιτυχία της ήταν τόσο µεγάλη, που οι παραστάσεις συνεχίστηκαν για δύο χρόνια και ανέβηκε σε πολλά ακόµα µέρη της Ελλάδας µέχρι και το 1950, όταν παίχτηκε για τελευταία φορά από την Εθνική Λυρική Σκηνή.
Η υπόθεση της όπερας διαδραµατίζεται στην ελληνική ύπαιθρο και έχει ως θέµα τον παράφορο και καταστροφικό συνάµα έρωτα µιας τσιγγάνας κι ενός νέου χωρικού.
Από το συγκεκριµένο έργο προέρχεται η γνωστή άρια «Νεράιδα του γιαλού» και το ντουέτο «Πιο θερµά». Χάρη στον µουσικολόγο Γ. Λεωτσάκο η παρτιτούρα διασώθηκε. O µαέστρος Βύρων Φιδετζής επιµελήθηκε το εξαιρετικά φθαρµένο χειρόγραφο και η όπερα Περουζέ παίζεται ξανά τώρα, σχεδόν 70 χρόνια µετά το τελευταίο της ανέβασµα.
Ο Θεόφραστος Σακελλαρίδης, ταλαντούχος και παραγωγικότατος συνθέτης και αρχιµουσικός, υπήρξε από τους πρωτεργάτες της ελληνικής οπερέτας. Το προσωπικό, εντελώς ξεχωριστό ιδίωµά του δηµιουργείται από το αριστοτεχνικό πάντρεµα των ετερόκλητων επιρροών του, που κινούνται ανάµεσα στο δηµοτικό τραγούδι, ανατολίτικα ιδιώµατα, τη γαλλική και την αυστριακή οπερέτα, την τσιγγάνικη µουσική, την καντάδα, ακόµα και την τζαζ.
Ο Βύρων Φιδετζής, ο σπουδαίος αρχιµουσικός που έχει συνδέσει το όνοµά του µε την ανάδειξη του έργου ελλήνων συνθετών, διευθύνει τη νεοσυσταθείσα Φιλαρµόνια Ορχήστρα Αθηνών. Το ενδιαφέρον της ορχήστρας είναι στραµµένο στη νεοελληνική έντεχνη µουσική δηµιουργία, η οποία µέχρι σήµερα δεν έχει προβληθεί όσο της αξίζει. Στην αναβίωση της όπερας Περουζέ συµπράττουν η Χορωδία του Τµήµατος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστηµίου Αθηνών και η Χορωδία Θεσσαλονίκης. Σκηνοθετεί ο Θοδωρής Αµπαζής, που έχει συνδέσει το όνοµά του µε εξαιρετικές παραστάσεις όπερας.
Μουσική διεύθυνση: Βύρων Φιδετζής • Σκηνοθεσία: Θοδωρής Αµπαζής • Σκηνικά – κοστούµια: Ελένη Μανωλοπούλου • Φωτισµοί: Αλέκος Αναστασίου • Ερµηνεύουν: Κασσάνδρα Δηµοπούλου (Περουζέ), Φίλιππος Μοδινός (Θάνος), Άννα Στυλιανάκη (Ανθούλα), Πέτρος Μαγουλάς (Βασιλιάς των Τσιγγάνων), Τάσης Χριστογιαννόπουλος (Πέτρος) • Μουσική προετοιµασία σολίστ: Δηµήτρης Γιάκας •Συµµετέχουν: Χορωδία Τµήµατος Μουσικών Σπουδών Πανεπιστηµίου Αθηνών (Διεύθυνση: Νίκος Μαλιάρας) και Χορωδία Θεσσαλονίκης (Διεύθυνση: Μαίρη Κωνσταντινίδου)
19 Ιουνίου
Bill Murray, Jan Vogler and friends
New Worlds
Κατά τη διάρκεια µιας υπερατλαντικής πτήσης, ο γνωστός αµερικανός ηθοποιός Μπιλ Μάρρεϋ γνώρισε τον γερµανό τσελίτσα Γιαν Βόγκλερ, που καθόταν στη διπλανή θέση. Έτσι ξεκίνησε η µεταξύ τους φιλία, ενώ σύντοµα το ενδιαφέρον του ενός για το καλλιτεχνικό σύµπαν του άλλου οδήγησε στην ιδέα µιας κοινής δηµιουργίας.
Το New Worlds είναι µια ξεχωριστή παράσταση, που ανανεώνει τις καλλιτεχνικές γέφυρες µεταξύ Αµερικής και Ευρώπης, αναδεικνύοντας τον πυρήνα των αµερικάνικων αξιών στη λογοτεχνία και τη µουσική. Συµµετέχουν η τσελίστα Μίρα Γουάνγκ και η βιολίστρια Βανέσσα Πέρεζ, µε τις οποίες οι Μάρρεϋ και Βόγκλερ συναντήθηκαν επίσης τυχαία κατά τη διάρκεια ταξιδιών τους.
Στην παράσταση, ο αγαπηµένος κωµικός Μπιλ Μάρρεϋ, έχει έναν ρόλο διαφορετικό από αυτούς στους οποίους τον έχουµε συνηθίσει κατά την πολύχρονη και επιτυχηµένη καριέρα του στο Χόλιγουντ.
Αφηγείται και ερµηνεύει συνθέσεις των Φόστερ, Γκέρσουιν και Μπερνστάιν, και αποσπάσµατα κλασικών αµερικανών ποιητών και λογοτεχνών, όπως ο Γουίτµαν, ο Χεµινγουαίη και ο Τουαίην, µε τη συνοδεία του στραντιβάριους τσέλου του Γιαν Βόγκλερ. Μια συναρπαστική συνάντηση της µουσικής και της λογοτεχνίας.
Ερµηνεία τραγουδιών και ανάγνωση κειµένων: Bill Murray • Μουσικοί: Jan Vogler (τσέλο), Mira
Wang (τσέλο), Vanessa Perez (βιολί)
21 Ιουνίου
Συµφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ
Παγκόσµια Ηµέρα Μουσικής
Έργα Λαυράγκα, Ραχµάνινοφ, Ντβόρζακ
Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, η Συµφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ και το Φεστιβάλ Αθηνών τιµούν την Παγκόσµια Ηµέρα Μουσικής διοργανώνοντας µια µεγάλη συναυλία, µε ελεύθερη είσοδο, στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού.
Μουσική διεύθυνση: Αναστάσιος Συµεωνίδης • Σολίστας: Γιώργος-Εµµανουήλ Λαζαρίδης
22 & 23 Ιουνίου
Sting
Συνθέτης, στιχουργός, τραγουδιστής, ηθοποιός, συγγραφέας και ακτιβιστής, ο Στινγκ έχει κατακτήσει το κοινό διεθνώς και έχει πουλήσει περίπου 100 εκατοµµύρια άλµπουµ από την εποχή των Police αλλά και ως σόλο καλλιτέχνης. Πολυβραβευµένος, µε δέκα Grammy, δύο Brits, ένα Golden Globe, ένα Emmy και τέσσερις υποψηφιότητες για Όσκαρ, δεν έχει πάψει να µας συγκινεί από το ξεκίνηµα της καριέρας του ως σήµερα.
25 Ιουνίου
Ελλάδα, γυναίκα, ποίηση
Συναυλία αφιερωµένη στον Λευτέρη Παπαδόπουλο
Οι στίχοι του Λευτέρη Παπαδόπουλου δίνουν ψυχή στο ελληνικό τραγούδι για πάνω από µισό αιώνα, µε τις µελωδίες του Θεοδωράκη, του Ξαρχάκου, του Λοΐζου, του Πλέσσα, του Κουγιουµτζή, του Καλδάρα, του Νικολόπουλου και άλλων 40 συνθετών. Τραγούδια του έχουν ερµηνεύσει οι κορυφαίοι Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Βίκυ Μοσχολιού, Στέλιος Καζαντζίδης, Γιώργος Νταλάρας, Χαρούλα Αλεξίου κ.ά. Ο θαυµαστός κόσµος του Λευτέρη Παπαδόπουλου, µε έντονο το θηλυκό άρωµα που τον διαπνέει −η γυναίκα, η µάνα, η πατρίδα, η προσφυγιά, η φτωχολογιά− θα ξεδιπλωθεί µε τη συµβολή σπουδαίων τραγουδιστών και µουσικών στο Ηρώδειο, στις 25 Ιουνίου το βράδυ.
27 Ιουνίου
Tchaikovsky Symphony Orchestra – Vladimir Fedoseyev – Varvara
Έργα Τσαϊκόφσκι
Η Tchaikovsky Symphony Orchestra (TSO) ιδρύθηκε το 1930 (ως Grand Symphony Orchestra of AllUnion Radio and Central Television) και ήταν η πρώτη συµφωνική ορχήστρα της Σοβιετικής Ένωσης, καθώς και η πρώτη που ερµήνευσε διεθνές ρεπερτόριο εκτός ΕΣΣΔ. Πολλοί σηµαντικοί συνθέτες, όπως οι Νικολάι Γκολοβάνοφ, Ντµίτρι Σοστακόβιτς, Σεργκέι Προκόφιεφ, Αράµ Χατσατουριάν, Γκεόργκι Σβιρίντοφ και άλλοι, εµπιστεύτηκαν την πρώτη εκτέλεση των έργων τους στην TSO, που αναγνωρίστηκε γρήγορα ως µία από τις σηµαντικότερες ορχήστρες του κόσµου.
Στην αθηναϊκή της εµφάνιση, την TSO θα διευθύνει ο πολυβραβευµένος Βλαντιµίρ Φεντοσέγιεφ. Έχοντας συνεργαστεί µε τους µεγαλύτερους µουσικούς και θεατρικούς οργανισµούς στον κόσµο (Συµφωνική Ορχήστρα της Βιέννης: επικεφαλής µαέστρος 1997 – 2006, Σκάλα του Μιλάνου, Opernhaus της Ζυρίχης κ.ά.), ο Φεντοσέγιεφ παραµένει η ψυχή της TSO, καλλιτεχνικός διευθυντής και αρχιµουσικός της από το 1974.
Η Tchaikovsky Symphony Orchestra έρχεται στο Ηρώδειο µε τη φηµισµένη ρωσίδα πιανίστρια Varvara Nepomnyashchaya (Βαρβάρα Νεποµνιάσκαγια), καλλιτέχνιδα που έχει συνεργαστεί µε µεγάλες διεθνείς ορχήστρες και έχει κερδίσει σηµαντικά µουσικά βραβεία. Στο πρώτο µέρος, το κοινό θα απολαύσει το Ιταλικό καπρίτσιο και το Πρώτο κονσέρτο για πιάνο και ορχήστρα. Στο δεύτερο µέρος, η ορχήστρα θα παίξει µουσικά αποσπάσµατα από τα µεγάλα µπαλέτα του Τσαϊκόφσκι (Kαρυοθραύστης, Η ωραία κοιµωµένη, Η λίµνη των κύκνων).
Διεύθυνση ορχήστρας: Vladimir Fedoseyev • Σολίστ στο πιάνο: Varvara
29 Ιουνίου
Καµεράτα – Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής
Joseph Calleja – Ramon Tebar
Έργα Βέρντι και Μασνέ
Δύο νέοι καλλιτέχνες που έχουν κατακτήσει το διεθνές ενδιαφέρον στην οπερατική σκηνή, ο Γιόζεφ Καλλέγια και ο Ραµόν Τεµπάρ, ενώνουν τις δυνάµεις τους µε την Καµεράτα. Ο Γιόζεφ Καλλέγια, από τους µεγαλύτερους και δηµοφιλέστερους τενόρους της εποχής µας, ξεκίνησε να τραγουδάει στα 16 του, στη χορωδία της εκκλησίας του στη Μάλτα. Το 1997, στα 19 του µόλις χρόνια, κέρδισε τον διαγωνισµό Belvedere Hans Gabor, το 1998 το Caruso Competition και το 1999 το Plácido Domingo’s Operalia International Opera Competition.
Έχει συνεργαστεί µε τη Royal Opera House στο Λονδίνο, µε την Deutsche Oper του Βερολίνου, τη Metropolitan Opera της Νέας Υόρκης και έχει εµφανιστεί σε πολλές ακόµα πόλεις της Ευρώπης και των ΗΠΑ. Ο συνοµήλικός του Ραµόν Τεµπάρ, δηµοφιλής στις συνεργασίες του µε ορχήστρες ανά την υφήλιο, και ο πρώτος Ισπανός που επιλέχθηκε ως πρώτος µαέστρος στη Florida Grand Opera (FGO), είναι καλλιτεχνικός διευθυντής και αρχιµουσικός στην Opera Naples και στην Palm Beach Symphony στη Φλόριντα. Το 2014 ανέλαβε τη διεύθυνση του
διετούς Μουσικού Φεστιβάλ του Σάντο Ντοµίνγκο και από το 2015 είναι Principal Guest Conductor στο Palacio de las Artes Reina Sofía στη γενέτειρά του Βαλένθια.
1 Ιουλίου
Θεατρικός Οργανισµός Κύπρου – Άρης Μπινιάρης
Πέρσες του Αισχύλου
Η παραγωγή του ΘΟΚ που παρουσιάστηκε µε µεγάλη επιτυχία στην Επίδαυρο, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου 2017, έρχεται φέτος στο Ηρώδειο. Με πλειάδα σπουδαίων Ελλαδιτών και Κυπρίων ηθοποιών, ο νεότατος Άρης Μπινιάρης, που έχει διακριθεί για τις εκρηκτικές παραστάσεις του τα τελευταία χρόνια, προτείνει µια ζωντανή σύνθεση ποιητικού λόγου, µουσικής και θεατρικής δράσης, αναζητώντας µια θεµελιώδη απλότητα, που αναδεικνύει τις εσωτερικές δονήσεις του αρχαίου δράµατος.
Μετάφραση: Παναγιώτης Μουλλάς • Σκηνοθεσία – µουσική δραµατουργία: Άρης Μπινιάρης • Μετρική διδασκαλία: Θεόδωρος Στεφανόπουλος • Σκηνικά: Κωνσταντίνος Λουκά • Κοστούµια: Ελένη Τζιρκαλλή • Κινησιολογία: Λία Χαράκη • Σχεδιασµός φωτισµών: Γεώργιος Κουκουµάς • Βοηθός σκηνοθέτη: Δηµήτρης Χειµωνάς • Παίζουν: Καρυοφυλλιά Καραµπέτη (Άτοσσα), Χάρης Χαραλάµπους (Αγγελιαφόρος), Νίκος Ψαρράς (Δαρείος), Αντώνης Μυριαγκός (Ξέρξης) • Χορός: Ηλίας Ανδρέου, Πέτρος Γιωρκάτζης, Γιώργος Ευαγόρου, Νεκτάριος Θεοδώρου, Μάριος Κωνσταντίνου, Παναγιώτης Λάρκου, Δαυίδ Μαλτέζε, Γιάννης Μίνως, Άρης Μπινιάρης, Ονησίφορος Ονησιφόρου, Μάνος Πετράκης, Στέφανος Πίττας, Κωνσταντίνος Σεβδαλής
2 Ιουλίου
Philharmonia Orchestra – Esa-Pekka Salonen – Michelle DeYoung
3η Συµφωνία (Ηρωική) του Μπετόβεν & Το λυκόφως των θεών του Βάγκνερ (αποσπάσµατα).
Ιδρυµένη το 1945, η λονδρέζικη Philharmonia Orchestra, πρωτοπόρος στη σύγχρονη προσέγγιση της κλασικής µουσικής, θεωρείται από τις κορυφαίες ορχήστρες παγκοσµίως, χάρη στα ειδικά προγράµµατά της για τη διεύρυνση του κοινού, στη χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας και στα συµµετοχικά προγράµµατα διαρκούς µάθησης. Πρώτος µαέστρος και καλλιτεχνικός σύµβουλος τής ορχήστρας από το 2008 είναι ο πολυβραβευµένος φινλανδός Έσα-Πέκκα Σάλονεν, από τους διαπρεπέστερους αρχιµουσικούς της γενιάς του, συνθέτης in residence στη Φιλαρµονική της Νέας Υόρκης και ιδρυτής και καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ της Βαλτικής Θάλασσας.
Έχοντας αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις το 2009, όταν εµφανίστηκαν για πρώτη φορά στο Ηρώδειο, η Philarmonia Orchestra και ο Έσα-Πέκκα Σάλονεν επανέρχονται φέτος µε ένα εξαιρετικό πρόγραµµα και σολίστα την αµερικανίδα σοπράνο Μισέλ ΝτεΓιάνγκ.
3 Ιουλίου
Calexico
Live at Acropolis
Από την Τουσόν της Αριζόνας, οι Calexico −που πήραν το όνοµά τους από την οµώνυµη πόλη στα σύνορα του Μεξικού µε την Καλιφόρνια− µετράνε πάνω από 20 χρόνια καριέρας, µε φανατικό κοινό σε όλο τον κόσµο. Στη µουσική τους, κράµα από παραδοσιακούς λάτιν ήχους (mariachi, conjunto, cumbia, tejano) και κάντρυ, τζαζ και post-rock αποδίδεται ο όρος desert noir. Το αγαπηµένο συγκρότηµα έρχεται στο Ηρώδειο για πρώτη φορά, µε επιτυχίες από όλη τη δισκογραφία του, όπως τα «Stray», «Falling from the Sky», «Crystal Frontier», «Missing», «Splitter» κ.ά., αλλά και µε το νέο άλµπουµ τους, The Thread That Keeps Us, που κυκλοφόρησε µόλις στα τέλη Γενάρη.
Ερµηνεύουν: Joey Burns (φωνητικά, κιθάρα, τσέλο, κοντραµπάσο, ενορχηστρώσεις, παραγωγή), John Convertino (ντραµς, κρουστά, βιµπράφωνο, µαρίµπα, ακορντεόν), Jacob Valenzuela (φωνητικά, τροµπέτα, βιµπράφωνο, πλήκτρα), Martin Wenk (τροµπέτα, ακορντεόν, κιθάρα, synth, βιµπράφωνο, συνοδευτικά φωνητικά), Scott Colberg (κοντραµπάσο, ηλεκτρικό µπάσο), Sergio Mendoza (πιάνο, φαρφίσα), Jairo Zavala (µπουζούκι, βαρύτονη κιθάρα, φωνητικά)
5 Ιουλίου
Νάνα Μούσχουρη
Ένα µύθο θα σας πω
Η Μούσχουρη, που ξεκίνησε από την Ελλάδα πριν από 60 χρόνια για να διαγράψει λαµπρή πορεία στο παγκόσµιο µουσικό στερέωµα, έχει δώσει πάνω από 10.000 παραστάσεις στα σπουδαιότερα θέατρα του κόσµου, από την Όπερα του Παρισιού, το Royal Albert Hall του Λονδίνου και τη Φιλαρµονική του Βερολίνου έως το Lincoln Center στη Νέα Υόρκη, την Όπερα του Σίδνεϋ και το Teatro Monumental στη Χιλή, αλλά και σε θέατρα και µουσικές σκηνές σε µικρές πόλεις και χωριά. Φέτος επανέρχεται µε µία µεγάλη συναυλία, για να µας τραγουδήσει τον «µύθο» της, που ξεκίνησε µε το «Χάρτινο το φεγγαράκι» και συνεχίστηκε µε µεγάλες διεθνείς επιτυχίες, όπως τα «White Rose of Athens», «Α force de prier», «Au cœur de septembre» και «Le temps des cerises».
Μέρος των εσόδων της συναυλίας θα διατεθεί για τους σκοπούς του Συλλόγου Φίλων Παιδιών µε καρκίνο ΕΛΠΙΔΑ, του οποίου η διεθνής ερµηνεύτρια −που το 2017 ανακηρύχθηκε «Καλλιτέχνης για την ΕΛΠΙΔΑ»− είναι αρωγός από τη χρονιά της ίδρυσής του, το 1990. Η συναυλία τελεί υπό την αιγίδα της Α.Ε. του Προέδρου της Δηµοκρατίας κυρίου Προκόπη Παυλοπούλου.
Μουσικοί: Lucien di Napoli (πιάνο), Θωµάς Κωνσταντίνου (λαούτο, µαντολίνο, µπουζούκι), Άγγελος Πολυχρόνου (κρουστά), Jean Philippe Roux (µπάσο), Philippe Pegno (πνευστά, κρουστά), Yannick Dearborn (κιθάρα)
8 & 9 Ιουλίου
Καµεράτα – Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής – Γιώργος Πέτρου
Company του Στήβεν Σόντχαϊµ
Μετά τη µεγάλη επιτυχία των προηγούµενων παραγωγών (Kiss Me Kate, West Side Story και Sweeney Todd), η πολυσχιδής Καµεράτα και ο πολυβραβευµένος Γιώργος Πέτρου συναντούν το µεγάλο συµφωνικό µιούζικαλ στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, αυτή τη φορά µε το υπέροχο Company (H παρέα) του Στήβεν Σόντχαϊµ που παρουσιάστηκε πρώτη φορά στο Broadway το 1970. Βραβευµένο µε έξι βραβεία Tony («καλύτερου έργου», «καλύτερης µουσικής», «καλύτερου λιµπρέτου», «καλύτερων στίχων» κ.ά.), πέντε Drama Desk Awards και ένα Theatre World Award, το µιούζικαλ έχει κεντρικό ήρωα τον Μπόµπυ, έναν αµετανόητο εργένης που αδυνατεί να µείνει πιστός σε µία σχέση.
Με αφορµή τα γενέθλια του, η παρέα του, που αποτελείται από πέντε ζευγάρια σε ευτυχισµένες (φαινοµενικά τουλάχιστον) σχέσεις, αποφασίζουν να του κάνουν ένα πάρτυ έκπληξη. Με µια σειρά φλας µπακ σε αυτοτελείς ξεκαρδιστικές αλλά και συγκινητικές βινιέτες, ο Σοντχάιµ δηµιουργεί ένα τολµηρό έργο που θίγει µε ασυνήθιστο τρόπο για το µουσικό θέατρο, τις σύγχρονες ερωτικές σχέσεις. Όλα αυτά, πλαισιώνονται από την αριστουργηµατικη µουσική του Σοντχάιµ και µια συµφωνική ενορχήστρωση εντυπωσιακών διαστάσεων για τα µεγέθη του Μπροντγουαίη. Η περίπλοκη µουσική γλώσσα του κλείνει το µάτι στα κλισέ του Μπροντγουαίη, υπογραµµίζοντας µε αριστοτεχνικό τρόπο την ευφυή δραµατουργία του έργου.
Ο επικεφαλής της Ορχήστρας και σκηνοθέτης του µιούζικαλ Γιώργος Πέτρου είναι υποψήφιος φέτος για βραβείο Grammy, στην κατηγορία Καλύτερη Ηχογράφηση Όπερας, για την ερµηνεία του στον Ottone του Χαίντελ µε την ορχήστρα Il Pomo d’Οro.
Λιµπρέτο: George Furth • Moυσική διεύθυνση – σκηνοθεσία: Γιώργος Πέτρου
11 Ιουλίου
Αιµίλιος Χειλάκης – Μανώλης Δούνιας
Αντιγόνη του Σοφοκλή
Ο Αιµίλιος Χειλάκης και ο Μανώλης Δούνιας εµφανίστηκαν ως σκηνοθετικό δίδυµο το περασµένο καλοκαίρι µε την επιτυχηµένη Ιφιγένεια εν Αυλίδι του Ευριπίδη. Φέτος επανέρχονται στην αρχαία τραγωδία, συν-σκηνοθετώντας την Αντιγόνη του Σοφοκλή, που έχει χαρακτηριστεί έργο-σύµβολο της αντίστασης στην εξουσία, καθώς πραγµατεύεται την απόφαση της νεαρής Αντιγόνης να θάψει τον νεκρό αδερφό της Πολυνείκη παρά την απαγόρευση του άρχοντα του κράτους.
Στην παράσταση όλοι οι ρόλοι µοιράζονται ανάµεσα σε τρεις ηθοποιούς, την Αθηνά Μαξίµου, τον Αιµίλιο Χειλάκη και τον Μιχάλη Σαράντη, ενώ ο δεκαµελής χορός αφηγείται την ιστορία.
Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας • Σκηνοθεσία: Αιµίλιος Χειλάκης – Μανώλης Δούνιας • Μουσική:Σταµάτης Κραουνάκης • Σκηνικά – κοστούµια: Εύα Νάθενα • Κίνηση: Αγγελική Στελλάτου • Φωτισµοί:Νίκος Βλασόπουλος • Βοηθός σκηνοθετών: Αλέξανδρος Βάρθης • Μουσική διδασκαλία: Άννα Λάκη •Ερµηνεύουν: Αθηνά Μαξίµου, Αιµίλιος Χειλάκης, Μιχάλης Σαράντης • Χορός: Γιώργος Μπινιάρης, Σωκράτης Πατσίκας, Κρις Ραντάνοφ, Μαρία Τζάνη, Σµαράγδα Κάκκινου, Άννα Λάκη, Παναγιώτης Κλίνης, Πάρις Θωµόπουλος, Τίτος Λίτινας • Παραγωγή: Θεατρικές Επιχειρήσεις Τάγαρη
13 Ιουλίου
Κρατική Ορχήστρα Αθηνών
Μάρτα Άργκεριχ – Θεοδοσία Ντόκου
Τιµητική συµµετοχή: Ντόρα Μπακοπούλου
Έργα Πουλένκ, Σαιν Σανς, Σεζάρ Φρανκ, Χατζιδάκι
Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, υπό τη διεύθυνση του Στέφανου Τσιαλή, παρουσιάζει στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού µια µουσική βραδιά µε τη Μάρτα Άργκεριχ, ζωντανό µύθο του πιάνου.
Η Άργκεριχ συµπράττει µε την αγαπηµένη της µαθήτρια και ταχύτατα ανερχόµενη ελληνίδα πιανίστα Θεοδοσία Ντόκου, ερµηνεύοντας το Κοντσέρτο για δύο πιάνα του Φρανσίς Πουλένκ. Δασκάλα και µαθήτρια θα βρεθούν επίσης µαζί στη σκηνή για να ερµηνεύσουν το δηµοφιλέστατο έργο του Καµίγ Σαιν-Σανς
Το καρναβάλι των ζώων, µε τη γαλλίδα ηθοποιό, και κόρη της Άργκεριχ, Αννί Ντυτουά να αναλαµβάνει το αφηγηµατικό µέρος (µε ελληνικούς υπέρτιτλους).
Το πρόγραµµα της βραδιάς περιλαµβάνει τη µεγαλοπρεπή Συµφωνία σε ρε ελάσσονα του βέλγου ροµαντικού συνθέτη Σεζάρ Φρανκ, καθώς και αποσπάσµατα από το Καταραµένο φίδι του Μάνου Χατζιδάκι, που θα ερµηνεύσει η Άργκεριχ µε την προσκεκληµένη της Ντόρα Μπακοπούλου.
Μουσική διεύθυνση: Στέφανος Τσιαλής • Σολίστριες: Μάρτα Άργκεριχ, Θεοδοσία Ντόκου • Αφήγηση:Αννί Ντυτουά
15 Ιουλίου
Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης – Zωή Τσόκανου – Daniel Müller-Schott
Έργα Ντβόρζακ και Σοστακόβιτς
Η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, µε καλλιτεχνικό δυναµικό 110 µουσικών σήµερα, εµφανίζεται για πρώτη φορά στην Αθήνα µε τη νέα της καλλιτεχνική διευθύντρια, την αρχιµουσικό Ζωή Τσόκανου, συµπράττοντας µε τον καταξιωµένο γερµανό τσελίστα Ντάνιελ Μύλλερ-Σοτ.
Η Ζωή Τσόκανου µε διακρίσεις σε διεθνείς διαγωνισµούς νέων µαέστρων, έχει συνεργαστεί τα τελευταία χρόνια µε πολυάριθµες ορχήστρες και λυρικά θέατρα στην Ευρώπη.
Ο νεαρός Ντάνιελ Μύλλερ-Σοτ θεωρείται από τους κορυφαίους τσελίστες της γενιάς του. Έχει συνεργαστεί µε τις µεγαλύτερες διεθνείς ορχήστρες και µαέστρους, όπως οι Βλαντιµίρ Ασκενάζυ, Σαρλ Ντυτουά, Κριστόφ Εσενµπάκ, Κουρτ Μαζούρ, Ζακάρι Όραµο κ.ά., ενώ έχει επίσης και έντονη δισκογραφική δραστηριότητα.
Ξεχώρισε ήδη από την ηλικία των 15 ετών, όταν κέρδισε το πρώτο βραβείο στον διεθνή διαγωνισµό Τσαϊκόφσκι για νέους µουσικούς.
Και από τότε τα διεθνή µέσα έχουν πολλές φορές εκθειάσει την τεχνική του, χαρακτηρίζοντάς τον «ατρόµητο ερµηνευτή µε τεχνική που καίει» (The New York Times), που ερµηνεύει «µε υπαρξιακή επιτακτικότητα» (Stuttgarter Nachrichten). Το πρόγραµµα περιλαµβάνει το γεµάτο λαµπρότητα Κοντσέρτο για βιολοντσέλο σε σι ελάσσονα του Ντβόρζακ και τη δηµοφιλή και αισιόδοξη Πέµπτη Συµφωνία του Σοστακόβιτς.
Mουσική διεύθυνση: Ζωή Τσόκανου • Σολίστας: Ντάνιελ Μύλλερ-Σοτ (τσέλο)
16 Ιουλίου
Ταινιοθήκη της Ελλάδος
Δάφνις και Χλόη (1931) του Ορέστη Λάσκου
Πρωτότυπη µουσική σύνθεση – Μουσική διεύθυνση: Φίλιππος Τσαλαχούρης
Προβολή της αποκατεστηµένης από την Ταινιοθήκη της Ελλάδος ταινίας των απαρχών του ελληνικού κινηµατογράφου Δάφνις και Χλόη, που µεταφέρει στην οθόνη το περίφηµο οµώνυµο ερωτικό ειδύλλιο του Λόγγου, µε τη συνοδεία της πρωτότυπης µουσικής σύνθεσης του Φίλιππου Τσαλαχούρη. Αν και βωβή, η ταινία είχε προβληθεί µε µεγάλη επιτυχία στο εξωτερικό (Πολωνία, Ρουµανία, Γερµανία και Αµερική). Δυο χρόνια µετά τον πόλεµο ο Λάσκος θα κυκλοφορούσε και µια οµιλούσα εκδοχή της.
Ο Δηµήτρης Μεραβίδης, που είχε τη διεύθυνση της φωτογραφίας, χρησιµοποίησε για πρώτη φορά στην Ελλάδα παγχρωµατικό φιλµ, στο οποίο τονίζονται µε καθαρότητα όλες οι αποχρώσεις του γκρίζου. Τα γυρίσµατα πραγµατοποιήθηκαν εξολοκλήρου στα τοπία της Μυτιλήνης, µε εξαίρεση τη σκηνή του λουτρού, η οποία γυρίστηκε στη λίµνη της Βουλιαγµένης και στην οποία η ηρωίδα εµφανίζεται γυµνή, µε πρωτόγνωρα αγνό ερωτισµό. Η σκηνή αυτή αποτελεί και το πρώτο γυµνό στον ευρωπαϊκό κινηµατογράφο.
Το 1969 ο Λάσκος θα ξανασκηνοθετήσει το ριµέικ της ταινίας του. Το Τµήµα Αποκατάστασης της Ταινιοθήκης της Ελλάδος, ύστερα από έρευνες στην Ελλάδα και το εξωτερικό, κατόρθωσε να αποκτήσει σηµαντικό µέρος του υλικού αυτού και προσπάθησε να αποκαταστήσει την ταινία στην πρώτη της µορφή. Οι εργασίες αποκατάστασης ολοκληρώθηκαν το 1992, µε την επίβλεψη και τη συνεργασία του ίδιου του Ορέστη Λάσκου, που προσπάθησε να «θυµηθεί» την ταινία καρέ-καρέ, αλλά και να ανασυνθέσει τους αυθεντικούς µεσότιτλους.
17 Ιουλίου
Nigel Kennedy
Bach meets Kennedy meets Gershwin
Ο σουπερστάρ του βιολιού Νάιτζελ Κέννεντυ, από τους κορυφαίους κλασικούς βιολονίστες της γενιάς του – ανακάλυψη του µεγάλου Μενουχίν – και ο βιολονίστας µε τις περισσότερες πωλήσεις στην ιστορία της µουσικής (η ερµηνεία του στις Τέσσερις εποχές του Vivaldi ξεπέρασε τα 3.000.000 αντίτυπα), παραµένει εδώ και τριάντα χρόνια µια εκρηκτική προσωπικότητα. Η δισκογραφία του περιλαµβάνει από τους µεγάλους κλασικούς µέχρι Τζίµι Χέντριξ, ενώ έχει συνεργαστεί µε τον Πωλ Μακάρντνεϋ, την Κέιτ Μπους, τον Ρόµπερτ Πλαντ και τους The Who και έχει παίξει µε τις µεγαλύτερες ορχήστρες του κόσµου.
Το κοινό τον λατρεύει για το πρωτότυπο ρεπερτόριό του, τις πολιτικές τοποθετήσεις του και τις ζωντανές του εµφανίσεις, που συνήθως κινούνται εκτός των τυπικών ορίων.
Η παράσταση Bach meets Kennedy meets Gershwin είναι ένας συναρπαστικός διάλογος ανάµεσα στον Μπαχ (µε τα έργα του για βιολί που ο Κέννεντυ έχει ερµηνεύσει επανειληµµένα στο παρελθόν) και τις τζαζ συνθέσεις του Γκέρσουιν, ενός σύγχρονου κλασικού.
27, 28, 29 και 31 Ιουλίου
Εθνική Λυρική Σκηνή
Κάρµεν του Ζωρζ Μπιζέ
Η δηµοφιλέστερη όπερα του γαλλικού ρεπερτορίου, σύµβολο του έρωτα και της ελευθερίας, επιστρέφει στο Ηρώδειο από την ΕΛΣ στη σκηνοθεσία του διακεκριµένου βρετανού σκηνοθέτη και καλλιτεχνικού διευθυντή της Όπερας του Γκαίτεµποργκ Στήβεν Λάνγκριτζ, που πρωτοανέβηκε στο Ηρώδειο το 2016 και είναι σύγχρονη, αιχµηρή και επίκαιρη, καθώς τοποθετείται στην Ευρώπη των κλειστών συνόρων και της φτώχειας.
Με συµµάχους τους Γιώργο Σουγλίδη στα σκηνικά και στα κοστούµια, Τζουζέππε Ντι Ιόριο στους φωτισµούς και Τόµας Μπέργκµαν στις προβολές, ο Λάνγκριτζ δηµιουργεί ένα
σύγχρονο αλλά και διαχρονικό, συνάµα, περιβάλλον για την ιστορία της Κάρµεν.
Μουσική διεύθυνση: Λουκάς Καρυτινός • Σκηνοθεσία: Στήβεν Λάνγκριτζ • Σκηνικά – κοστούµια: Γιώργος Σουγλίδης • Βίντεο: Silbersalz Film GmbH – Τόµας Μπέργκµαν • Φωτισµοί: Τζουζέππε Ντι Ιόριο • Με την Ορχήστρα, τη Χορωδία, την Παιδική Χορωδία και µονωδούς της Εθνικής Λυρικής Σκηνής
ΕΠΙΔΑΥΡΟΣ
Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου
29 & 30 Ιουνίου
Κώστας Τσιάνος
Αχαρνείς του Αριστοφάνη
Απόδοση – σκηνοθεσία – χορογραφία: Κώστας Τσιάνος • Σκηνογραφία – κοστούµια: Γιάννης Μετζικώφ • Μουσική: Γιώργος Ανδρέου • Φωτισµοί: Λευτέρης Παυλόπουλος • Παίζουν: Πέτρος Φιλιππίδης, Παύλος Χαϊκάλης, Τάκης Παπαµατθαίου, Πυγµαλίων Δαδακαρίδης και 15µελής χορός
6 & 7 Ιουλίου
Τσέζαρις Γκραουζίνις
Αγαµέµνων του Αισχύλου
Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας • Σκηνοθεσία: Τσέζαρις Γκραουζίνις • Σκηνικά – κοστούµια: Κέννυ ΜακΛέλλαν • Μουσική – µουσική διδασκαλία: Χάρης Πεγιάζης • Κίνηση: Eddie Lame • Φωτισµοί: Αλέκος Γιάνναρος • Βοηθός σκηνοθέτη: Συγκλητική Βλαχάκη • Παίζουν: Μαρία Πρωτόπαππα (Κλυταιµήστρα), Γιάννης Στάνκογλου (Αγαµέµνων/Αίγισθος), Αργύρης Πανταζάρας (Κήρυκας), Ιώβη Φραγκάτου (Κασσάνδρα), Θοδωρής Κατσαφάδος (Φρουρός) και 12µελής χορός • Διεύθυνση παραγωγής: Αναστασία Καβαλάρη • Επικοινωνία: Ανζελίκα Καψαµπέλη • Καλλιτεχνική διεύθυνση Stefi Productions: Αλίκη Δανέζη Knutsen, Συµπαραγωγοί: Stefi & Lynx Productions – ΔΗΠΕΘΕ Βέροιας – Ε.Φ.
13 & 14 Ιουλίου
Εθνικό Θέατρο – Νικίτα Μιλιβόγεβιτς
Πλούτος του Αριστοφάνη
20 & 21 Ιουλίου
Εθνικό Θέατρο – Θάνος Παπακωνσταντίνου
Ηλέκτρα του Σοφοκλή
27 & 28 Ιουλίου
Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος
Θεσµοφοριάζουσες του Αριστοφάνη
Μετάφραση: Παντελής Μπουκάλας • Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος • Μουσική: Νίκος Κυπουργός • Κοστούµια: Άγγελος Μέντης • Χορογραφίες: Σεσίλ Μικρούτσικου • Σχεδιασµός φωτισμών: Σάκης Μπιρµπίλης • Παίζουν: Μάκης Παπαδηµητρίου, Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, Νάντια Κοντογεώργη, Γιώργος Χρυσοστόµου, Ελένη Ουζουνίδου, Γιώργος Παπαγεωργίου, Άντρη Θεοδότου, Αντιγόνη Ψυχράµη, Κατερίνα Μαούτσου, Νάνσυ Σιδέρη, Ελένη Μπούκλη, Αντιγόνη Φρυδά, Βαλέρια Δηµητριάδη, Ειρήνη Μακρή, Ίριδα Μάρα, Φραγκίσκη Μουστάκη, Νατάσα Σφενδυλάκη κ.ά. Συµπαραγωγοί: ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων – ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης – E.Φ.
3 & 4 Αυγούστου
Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος – Γιάννης Αναστασάκης
Ορέστης του Ευριπίδη
Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας • Σκηνοθεσία: Γιάννης Αναστασάκης • Σκηνικά – κοστούµια: Γιάννης Θαβώρης • Παίζουν: Χρίστος Στυλιανού (Ορέστης), Ιωάννα Κολλιοπούλου (Hλέκτρα), Χριστόδουλος Στυλιανού (Μενέλαος), Νικόλας Μαραγκόπουλος (Aγγελιαφόρος) κ.ά.
10 & 11 Αυγούστου
Κώστας Φιλίππογλου
Βάτραχοι του Αριστοφάνη
Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας • Σκηνοθεσία: Κώστας Φιλίππογλου • Σκηνικά – κοστούµια: Τέλης Καρανάνος, Αλεξάνδρα Σιάφκου • Κίνηση: Σοφία Πάσχου • Μουσική: Νίκος Γαλενιανός • Σχεδιασµός φωτισµών: Νίκος Βλασόπουλος • Βοηθός σκηνοθέτη: Γιώτα Σερεµέτη • Παίζουν (µε σειρά εµφάνισης): Λάκης Λαζόπουλος, Σοφία Φιλιππίδου, Δηµήτρης Πιατάς, Αντώνης Καφετζόπουλος, Άννα Καλαϊτζίδου, Γιάννης Στεφόπουλος, Γιώργος Συµεωνίδης, Εριφύλη Στεφανίδου, Ειρήνη Μπούνταλη, Τάσος Δηµητρόπουλος, Δηµήτρης Δρόσος, Φοίβος Συµεωνίδης, Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος, Αποστόλης Ψυχράµης, Γιάννης Γιαννούλης, Μάριος Σαραντίδης κ.ά.
17 & 18 Αυγούστου
Γιάννης Κόκκος
Οιδίπους επί Κολωνώ του Σοφοκλή
Συµπαραγωγή µε το INDA (Ινστιτούτο Αρχαίου Δράµατος του Φεστιβάλ Συρακουσών)
Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου
6 & 7 Ιουλίου
Οµάδα VASISTAS – Αργυρώ Χιώτη
Χοηφόροι του Αισχύλου
Σκηνοθεσία: Αργυρώ Χιώτη • Δραµατουργία: Οµάδα VASISTAS • Σύµβουλος δραµατουργίας: Νίκος Α. Παναγιωτόπουλος • Σκηνικός χώρος: Εύα Μανιδάκη • Φωτισµοί: Τάσος Παλαιορούτας• Κοστούμια: Ηρώ Βαγιώτη • Μουσική: Jan Van de Engel • Βοηθός σκηνοθέτη: Γκέλυ Καλαµπάκα •Παίζουν: Εύη Σαουλίδου, Ευδοξία Ανδρουλιδάκη, Αντώνης Αντωνόπουλος, Ματίνα Περγιουδάκη, Γιάννης Κλίνης, Ελένη Βεργέτη, Φιντέλ Ταλαµπούκας, Συµπαραγωγοί: ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας – Φεστιβάλ Φιλίππων – Ε.Φ.
20 & 21 Ιουλίου
Κωνσταντίνος Ντέλλας
Αντιγόνη του Σοφοκλή
Μετάφραση – διασκευή: Νίκος Παναγιωτόπουλος • Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Ντέλλας • Σκηνογραφική επιµέλεια: Ανδρέας Σκούρτης • Ενδυµατολογική επιµέλεια: Κωνσταντίνα Μαρδίκη• Μουσική: Αλέξανδρος Κτιστάκης • Σχεδιασµός φωτισµών: Παναγιώτης Λαµπής • Videographer – φωτογραφία – βοηθός σκηνογράφου: Χρήστος Συµεωνίδης • Ερµηνεύει: 7µελής οµάδα ηθοποιών
3 & 4 Αυγούστου
Μάρθα Φριντζήλα
Προµηθέας Δεσµώτης του Αισχύλου
Μετάφραση: Νικολέττα Φριντζήλα • Σκηνοθεσία: Μάρθα Φριντζήλα • Σκηνικό – µουσική: Βασίλης Μαντζούκης • Σχεδιασµός φωτισµού: Felice Ross • Κινησιολογική επιµέλεια: Εµµανουέλα Κορκή •Κοστούµια, κατασκευές, µάσκες: Camilo Bentancor • Κίνηση: Αµάλια Μπένετ • Βοηθοί σκηνοθέτη: Γιώργος Βουρδαµής Μαυρογένης, Ιωάννα Νασιοπούλου • Επιστηµονικός συνεργάτης: Ιωσήφ Βιβιλάκης• Παίζουν οι: Δηµήτρης Καταλειφός (Προµηθέας), Μαρία Κεχαγιόγλου (Ιώ), Γιώργος Βουρδαµής Μαυρογένης (Κράτος), Θεανώ Μεταξά (Βία), Ηλίας Κουνέλλας (Ήφαιστος), Κώστας Βασαρδάνης (Ερµής), (Ωκεανός, θα ανακοινωθεί), Ευγενία Λιάκου, Ερασµία Μαρκίδη, Άννη Ντουµούζη, Έλενα Παπαδηµητρίου, Ελένη Ποζατζίδου, Βιργινία Φραγκούλατζη, Μαρία Νίκα (Χορός Ωκεανίδων • Συµµετέχουν η χορωδία του Baumstrasse και σπουδαστές του Αττικού Σχολείου και του Λυκείου Επιδαύρου, Συµπαραγωγοί: Αισχύλεια Ελευσίνας – Δρόµος µε δέντρα – Ε.Φ.
Αρχαίο Στάδιο Επιδαύρου
13 & 14 Ιουλίου
Στεφανία Γουλιώτη
Ευµενίδες του Αισχύλου
Μετάφραση: Δηµήτρης Δηµητριάδης • Σύλληψη – σκηνοθεσία – ερµηνεία: Στεφανία Γουλιώτη • Καλλιτεχνική συνεργασία: Σύλβια Λιούλιου • Σχεδιασµός ήχου: Δηµήτρης Καµαρωτός • Βίντεο: Dorijan Kolundžija • Τεχνική Αλεξάντερ: Βίκη Παναγιωτάκη • Φωτισµοί: Σάκης Μπιρµπίλης
ΛΥΚΕΙΟ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ
Διεθνές θερινό σχολείο αρχαίου δράµατος. Παραστάσεις µε τη συµµετοχή των σπουδαστών του Λυκείου:
ΜΙΚΡΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ
Πατρίσια Απέργη – Αερίτες
ΑΡΧΑΙΟ ΣΤΑΔΙΟ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ
Ιωάννα Πορτόλου, Γιάννης Νικολαΐδης, Σεσίλ Μικρούτσικου – Οµάδα Griffon. Εκπαιδεύοντας το κοινό στο αρχαίο δράµα. Δηµιουργική απασχόληση για παιδιά στην Επίδαυρο
ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260
ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
Όλες οι παραστάσεις θα έχουν υπέρτιτλους στα αγγλικά και στα ελληνικά για τους κωφούς.
1 – 6 Ιουνίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Δ)
Δηµήτρης Κουρτάκης
Αποτυχηµένες απόπειρες αιώρησης στο εργαστήριό µου
Σύνθεση κειµένων βασισµένη σε πεζά του Σάµιουελ Μπέκετ
Ο Δηµήτρης Κουρτάκης σπούδασε µουσική στο Παρίσι και συνέθεσε για παραστάσεις χορού και θεάτρου. Το 2004 εγκαταστάθηκε στο Βερολίνο.
Έχει συνεργαστεί µε τον Κωνσταντίνο Ρήγο στο Φεστιβάλ Αθηνών (Καφενείο, 2015), τη Volksbühne (µουσική για την εγκατάσταση The Silence), ενώ έργα του έχουν παρουσιαστεί σε διεθνή φεστιβάλ.
Με τις Αποτυχηµένες απόπειρες αιώρησης στο εργαστήριό µου, που υπέγραψε το 2017 στο Φεστιβάλ, έδωσε µια παράσταση που ξεχώρισε για τη σπαρακτική ερµηνεία του µπεκετικού λόγου από τον Άρη Σερβετάλη, µέσα σ’ ένα εντυπωσιακό, αρχιτεκτονηµένο στην εντέλεια σκηνικό σύµπαν.
Διατρέχοντας το πεζογραφικό έργο του κορυφαίου ιρλανδού δραµατουργού, ο Δηµήτρης Κουρτάκης δηµιουργεί µια παράσταση πολυµέσων µε ένα επιτελείο σηµαντικών διεθνών συνεργατών. Η παράσταση, που αναζητά συγγένειες και παραλληλίες µε τη σύγχρονη Ελλάδα σε µια µεταιχµιακή και οριακή ισορροπία, συνοµιλεί µε εικαστικούς όπως οι Bruce Nauman, Vitto Acconci, Terry Fox, Gordon Matta-Clark, Rachel Whiteread κ.ά.
Σύλληψη – σκηνοθεσία – σκηνικά: Δηµήτρης Κουρτάκης • Δραµατουργική επεξεργασία: Δηµήτρης Κουρτάκης, Ελένη Παπάζογλου, Αναστασία Τζέλλου • Βίντεο: Jérémie Bernaert • Φωτισµοί: Scott Bolman • Καλλιτεχνική συνεργασία: Έφη Μπίρµπα • Βοηθός σκηνοθέτη: Νατάσα Τριανταφύλλη •Βοηθός σκηνογράφου: Βάσια Λύρη • Εκτέλεση παραγωγής: Ντένια Σαφαρή • Ερµηνεία: Άρης Σερβετάλης. Με την υποστήριξη του ΝΕΟΝ
8 – 10 Ιουνίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Η)
Θωµάς Μοσχόπουλος
Φαρενάιτ 451
Βασισµένο στη θεατρική διασκευή του έργου του Ραίη Μπράντµπουρυ από τον Φρανσουά Τρυφώ Από τους σηµαντικότερους και πιο δραστήριους σκηνοθέτες της γενιάς του, ο Θωµάς Μοσχόπουλος διακρίνεται για τις παραστάσεις του ήδη από την εποχή του Θεάτρου Αµόρε, του οποίου είχε την καλλιτεχνική συν-διεύθυνση, έως και σήµερα, που διευθύνει το Θέατρο Πόρτα. Έχει συνεργαστεί µε πλειάδα ελλήνων ηθοποιών, ενώ έχει σκηνοθετήσει, εκτός από θεάτρο, όπερα και παιδικές παραστάσεις.
Μετά την εξαιρετική µεταφορά της Δίκης του Κάφκα πέρσι, φέτος ανεβάζει στο Φεστιβάλ το Φαρενάιτ 451 του Ραίη Μπράντµπουρυ, στη θεατρική διασκευή του Τρυφώ, ο οποίος υπέγραψε και την οµώνυµη ταινία. Σ’ ένα µελλοντικό ολοκληρωτικό καθεστώς, όπου τα βιβλία καταστρέφονται, ο πρωταγωνιστής του έργου, διώκτης αρχικά των αντιφρονούντων, µεταστρέφεται όταν έρχεται σ’ επαφή µε τον µυστικό κόσµο των βιβλίων. Πώς µπορεί να σπάσει το εφιαλτικό πρόσωπο του ολοκληρωτισµού; Μπορεί η διεκδίκηση της «προσωπικής ανάγνωσης» να προκαλέσει στο σύστηµα ρήγµατα ελευθερίας;
Μετάφραση – σκηνοθεσία: Θωµάς Μοσχόπουλος • Σκηνικά: Ευαγγελία Θεριανού • Κοστούµια: Κλαιρ Μπρέισγουελ • Μουσική: Κορνήλιος Σελαµσής • Φωτισµοί: Σοφία Αλεξιάδου • Βοηθός σκηνοθέτη: Ρωµανός Μαρούδης • Παίζουν: Αλέξανδρος Λογοθέτης, Άννα Μάσχα, Ξένια Καλογεροπούλου, Δήµητρα Ματσούκα, Κίττυ Παϊταζόγλου, Μάνος Γαλανής, Θάνος Λέκκας κ.ά.
Συµπαραγωγή µε το Θέατρο Πόρτα
23 – 25 Ιουνίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Δ)
Κωνσταντίνος Ρήγος
Πορνοστάρ – Η αόρατη βιοµηχανία του σεξ, της Έλενας Πέγκα
Εµπνευσµένο από δύο ιστορίες του Ροµπέρτο Μπολάνιο
Από το 1990, όταν πρωτοεµφανίστηκε ιδρύοντας το Χοροθέατρο ΟΚΤΑΝΑ, έως σήµερα, ο νέος διευθυντής του Μπαλέτου της ΕΛΣ, Κωνσταντίνος Ρήγος, δεν έχει πάψει να χορογραφεί και να σκηνοθετεί παραστάσεις, πολλές από τις οποίες έχουν περιοδεύσει στο εξωτερικό.
Με την Έλενα Πέγκα, που διακρίθηκε για τη «µετα-δραµατική» γραφή της ήδη από τη δεκαετία του ’90, πολύ ενδιαφέρουσα όµως και ως πεζογράφο (βραβείο διηγήµατος Ιδρύµατος Ουράνη της Ακαδηµίας Αθηνών, 2012), η συνεργασία του εδραιώθηκε ήδη από το 1999, όταν ο Ρήγος σκηνοθέτησε τα Καινούριa ρούχa του αυτοκράτορα σ’ ένα κλαµπ, πάνω σε µια πασαρέλα, και δέκα χρόνια αργότερα το ξανανέβασε στις Ροές.
Φέτος την ξανασυναντά στο τελευταίο έργο της, που µεταγράφει στην ελληνική πραγµατικότητα δύο ιστορίες του Ροµπέρτο Μπολάνιο. Με πυκνή, λογοτεχνική γλώσσα, το έργο ξεδιπλώνει τις ιστορίες πρωταγωνιστών του «πλαστικού» κόσµου του πορνό, ενός κόσµου γεµάτου κλισέ, καθρέφτη του µοναχικού σώµατος του καθενός.
Προσπαθώντας να δει πέρα από στερεότυπα και χαρακτηρισµούς, η Πέγκα φωτίζει τα πρόσωπα πίσω από µια απρόσωπη βιοµηχανία, υποβάλλοντας στην αναζήτηση της αληθινής τους ταυτότητας και της αληθινής τους καταγωγής µιαν ατµόσφαιρα µυστηρίου και συγκίνησης.
Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Ρήγος • Σκηνικά: Valentino Marengo • Κοστούµια: Νατάσσα Δηµητρίου •Φωτισµοί: Στέλλα Κάλτσου • Video art: Βασίλης Κεχαγιάς • Παίζουν: Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Λαέρτης Μαλκότσης, Γιάννης Νιάρρος, Θεοδώρα Τζήµου κ.ά.
1 – 3 Ιουλίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Η)
Elephas tiliensis
Οδυσσέας, του Τζαίηµς Τζόυς
Ένα ορατόριο, ωδή στην καθηµερινότητα, επεισόδια 11 & 18
Οι Εlephas tiliensis ιδρύθηκαν το 2013 από τον Δηµήτρη Αγαρτζίδη και τη Δέσποινα Αναστάσογλου. Οι παραστάσεις τους εµπνέονται κατά κύριο λόγο από τον χώρο της λογοτεχνίας. Εµφανίστηκαν µε την Περσινή αρραβωνιαστικιά της Ζυράννας Ζατέλη, που γνώρισε µεγάλη επιτυχία, και ακολούθησαν οι παραστάσεις: Αλεξάνδρεια – υπάρχουν αλήθεια και ψεύδος άραγε; (βασισµένη στο Αλεξανδρινό κουαρτέτο του Λόρενς Ντάρελ), Πώς θα ’ναι ο λυτρωτής µου; (βασισµένη στον Μπόρχες), Λούλα του Βαγγέλη Ραπτόπουλου, Persona (βασισµένη στην ταινία του Μπέργκµαν) κ.ά. Τη φετινή θεατρική περίοδο παρουσιάζουν το έργο της κρητικής λαϊκής παράδοσης Η βοσκοπούλα, στο Θέατρο του Νέου Κόσµου.
Η παράσταση που ετοιµάζουν για το Φεστιβάλ Αθηνών βασίζεται στα κεφάλαια «Ναυσικά» και «Πηνελόπη» του κορυφαίου έργου του Τζόυς και δηµιουργεί ένα ορατόριο για έναν άντρα
τραγουδιστή, µια γυναίκα ηθοποιό, ένα χορό γυναικών (Σειρήνες) και µια µουσική µπάντα. Κατά τους Εlephas Τiliensis, η παράσταση θα είναι µια «φιλοσοφική stand up comedy» µε κέντρο τη φιγούρα της Πηνελόπης, που δυναµιτίζει την εικόνα του Οδυσσέα, σαρκάζει τη µυθική του υπόσταση και υποσκάπτει τη σύγχρονη Ευρώπη και το οµηρικό της πρότυπο.
Απόδοση – δραµατουργική επεξεργασία – σκηνοθεσία: Δηµήτρης Αγαρτζίδης, Δέσποινα Αναστάσογλου• Μουσική: λάµδα • Σκηνικά – κοστούµια: Μαγδαληνή Αυγερινού • Φωτισµοί: Αλέκος Αναστασίου• Κίνηση: Μπέτυ Δραµισιώτη • Ζωγραφική – γλυπτική: Ιωάννα Πλέσσα • Παίζουν: Παύλος Παυλίδης (Οδυσσέας / Λεοπόλδος Μπλουµ), Μαρία Σκουλά (Πηνελόπη / Μόλλυ Μπλουµ), Βίκυ Κατσίκα, Μαρία Μοσχούρη, Τατιάνα Άννα Πίττα (Σειρήνες), Ελένη Ποζατζίδου (Μίλλυ Μπλουµ) • Μουσικοί επί σκηνής: Κώστας Κωστίδης (πιάνο, συνθεσάιζερ), Παντελής Νικηφόρος (κιθάρα, λαούτο, µαντολίνο), Θοδωρής Σοφόπουλος (ντραµς, κρουστά).
10 – 12 Ιουλίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Ε)
Ανέστης Αζάς – Πρόδροµος Τσινικόρης
Ελλάς Μονάχου
Ο Ανέστης Αζάς και ο Πρόδροµος Τσινικόρης έχουν ταυτίσει το όνοµά τους µε το θέατρο ντοκουµέντο στην Ελλάδα. Το 2010 συνεργάστηκαν στο Ηρώδειο µε τους Rimini Protokoll για την εµβληµατική παράσταση Ο Προµηθέας στην Αθήνα, που υπήρξε καθοριστική για την πορεία τους. Την επόµενη χρονιά επανήλθαν παρουσιάζοντας το Ταξίδι µε τρένο, στο Μέγαρο του ΟΣΕ, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και συνέχισαν µε πολλές άλλες παραστάσεις στην Ελλάδα και τη Γερµανία −µεταξύ τους η Καθαρή πόλη (παραγωγή της Στέγης του Ιδρύµατος Ωνάση), µια από τις πιο πολυταξιδεµένες ελληνικές θεατρικές παραγωγές των τελευταίων 30 ετών. Από το 2015 έχουν αναλάβει την καλλιτεχνική διεύθυνση της Πειραµατικής Σκηνής -1 του Εθνικού Θεάτρου.
Στο Ελλάς Μονάχου το σκηνοθετικό δίδυµο Αζά – Τσινικόρη συνεχίζει τη θεατρική του έρευνα πάνω στο ζήτηµα της µετανάστευσης σήµερα. Εστιάζοντας στον µικρόκοσµο των Ελληνογερµανών του Μονάχου, η παράσταση θεµατοποιεί σκηνικά τη συνεχιζόµενη κρίση της οικονοµίας και της δηµοκρατίας στην Ευρώπη και επιχειρεί µια ακτινογραφία των αξιών και των κανόνων που διέπουν το εργασιακό τοπίο στη σηµερινή παγκοσµιοποιηµένη κοινωνία. Μια παραγωγή του θεάτρου Kammerspiele του Μονάχου, µε πρεµιέρα στις 26 Μαρτίου 2018. Το κείµενο θα προκύψει µέσα από συνεντεύξεις µε πραγµατικά πρόσωπα και µετά από επιτόπια έρευνα.
Κείµενο – σκηνοθεσία: Ανέστης Αζάς, Πρόδροµος Τσινικόρης • Δραµατουργία: Christine Milz • Σκηνικά – κοστούµια: Ελένη Στρούλια • Συµµετέχουν πολίτες του Μονάχου από την Ελλάδα και η διανομή θα ολοκληρωθεί το επόµενο διάστηµα. Παραγωγή της Münchner Kammerspiele σε συµπαραγωγή µε το Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου
15 – 17 Ιουλίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Η )
Άντζελα Μπρούσκου
Άγγελος εξολοθρευτής
Διασκευή πάνω στο οµώνυµο κινηµατογραφικό έργο του Λουίς Μπουνιουέλ
Γνωστή για την αιχµηρή µατιά και την τολµηρή αισθητική της, η Άντζελα Μπρούσκου έχει σκηνοθετήσει κάποια από τα σηµαντικότερα έργα του παγκόσµιου δραµατολογίου.
Έχει συνεργαστεί ως ηθοποιός µε πολλούς Έλληνες σκηνοθέτες και το 1993 ίδρυσε µε την ηθοποιό Παρθενόπη Μπουζούρη την οµάδα Θέατρο Δωµατίου. Φέτος διασκευάζει και σκηνοθετεί για το Φεστιβάλ τον Άγγελο εξολοθρευτή (The Exterminating Angel, 1962) του Λουίς Μπουνιουέλ, µια µακάβρια κωµωδία µε καυστική µατιά πάνω στην ανθρώπινη φύση, που µπορεί να κρύβει άγρια ένστικτα και ανοµολόγητα µυστικά.
Διασκευή – σκηνοθεσία: Άντζελα Μπρούσκου • Σκηνικά – εικαστική επιµέλεια: Μαρία Παπαδηµητρίου• Μουσική: Nalyssa Green • Κίνηση: Βάλια Παπαχρήστου • Φωτισµοί: Στέλλα Κάλτσου • Παίζουν:Θέµις Μπαζάκα, Παρθενόπη Μπουζούρη, Γεωργιάννα Νταλάρα, Κωνσταντίνα Αγγελοπούλου κ.ά. •Οργάνωση – εκτέλεση παραγωγής: Ευάγγελος Κώνστας – Constantly Productions
17 – 19 Ιουλίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Ε)
blindspot theatre group – Μιχάλης Κωνσταντάτος
Βρικόλακες
Βασισµένο στο έργο του Ερρίκου Ίψεν
Η οµάδα blindspot theatre group ιδρύθηκε το 2009 από τον σκηνοθέτη Μιχάλη Κωνσταντάτο και την ηθοποιό Γιώτα Αργυροπούλου µε σκοπό τη δηµιουργία παραστάσεων που παντρεύουν διαφορετικές τέχνες –θέατρο, εικαστικά, κινηµατογράφο, µουσική, νέες τεχνολογίες– και απώτερο στόχο τη δηµιουργία µιας νέας αισθητικής γλώσσας. Έχουν παρουσιάσει τις δουλειές τους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ενώ η περφόρµανς τους Ένα άτοµο τη φορά επιλέχθηκε από τη Μαρίνα Αµπράµοβιτς για την έκθεση «As One» στο Μουσείο Μπενάκη.
Ο Μιχάλης Κωνσταντάτος απέσπασε διεθνή βραβεία ως σκηνοθέτης κινηµατογράφου τόσο για τις µικρού µήκους ταινίες Two Times Now και Only For Εver, όσο και για τη µεγάλου µήκους Luton, ενώ η τελευταία παράσταση της οµάδας Hotel ξεχώρισε στον ευρωπαϊκό διαγωνισµό του σηµαντικού γερµανικού φεστιβάλ Berliner Festspiele. Στην παράσταση που δηµιουργούν για το φετινό Φεστιβάλ Αθηνών, οι blindspot αναζητούν έναν τόπο συνάντησης του ιψενικού κόσµου µε το σήµερα.
Το κείµενο δηµιουργείται µε αποσπάσµατα από το έργο του Ίψεν και µε νέα κείµενα, που θα προκύψουν από τη συµµετοχή του κόσµου κατά τη διάρκεια της έρευνας και των δοκιµών.
Σύλληψη – δραµατουργία: Γιώτα Αργυροπούλου, Μιχάλης Κωνσταντάτος (blindspot theatre group) •Σκηνοθεσία: Μιχάλης Κωνσταντάτος • Συγγραφή κειµένων: Ορφέας Απέργης • Δραµατουργική συνεργασία: Παναγιώτα Κωνσταντινάκου • Οργάνωση παραγωγής: Βασίλης Παναγιωτακόπουλος • Μουσική: Γιώργος Πούλιος • Φωτισµοί: Θύµιος Μπακατάκης • Κίνηση: Ίρις Καραγιάν • Σκηνικά:Κώστας Παππάς • Παίζουν: Γιώτα Αργυροπούλου, Νικόλας Παπαγιάννης, Πηνελόπη Τσιλίκα, Γιώργος Φριντζήλας
Οι παραστάσεις Αποτυχηµένες απόπειρες αιώρησης στο εργαστήριό µου, Φαρενάιτ 451, Πορνοστάρ και Οδυσσέας περιλαµβάνονται στο πρόγραµµα «Αθήνα – Παγκόσµια Πρωτεύουσα Βιβλίου 2018 ΟΥΝΕΣΚΟ». Mε τη στήριξη του Δικτύου Πολιτισµού του Δήµου Αθηναίων Athens Culture Net, µε ιδρυτικό δωρητή το ΄Ιδρυµα Σταύρος Νιάρχος
ΝΕΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ
26 – 28 Ιουνίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Β)
Violet Louise
Παράξενες ιστορίες, του Έντγκαρ Άλλαν Πόε
Oπτικοακουστική παράσταση, βασισµένη στη διασκευή ποιηµάτων και διηγηµάτων του συγγραφέα. Η Βάιολετ Λουίζ σπούδασε µουσική, υποκριτική και νοµική και ασχολήθηκε µε τη σύνθεση ήχου για το θέατρο, τον κινηµατογράφο και τις παραστατικές τέχνες. Aπό το 2012 ερευνά το πεδίο της πολυµεσικής αφήγησης, εµπνευσµένη από την έννοια του µοντάζ και µέσα από τον συγκερασµό διαφορετικών τεχνών και «συγκεκριµένης µουσικής» (musique concrète).
Στις σκηνοθεσίες της υπογράφει τη µουσική, τα ηχητικά και τα οπτικά υλικά. Για το Φεστιβάλ Αθηνών 2018 διασκευάζει σε συναυλία/ηχητική παρτιτούρα τα πιο γνωστά ποιήµατα και αφηγήµατα του Πόε. Ο λόγος γίνεται ήχος και µεταφέρει σε εικόνες τον σκοτεινό και µυστηριώδη κόσµο του Πόε, από µια νεαρή δηµιουργό που έχει διακριθεί τα τελευταία χρόνια σε ανάλογα εγχειρήµατα.
Σκηνοθεσία – µoυσική – δραµατουργία: Violet Louise • Σχεδιασµός συστήµατος αναπαραγωγής ήχου & εικόνας: Studio 19 • Σχεδιασµός φωτισµού: Σάκης Μπιρµπίλης • Παίζουν: Aγλαΐα Παππά, Λουίζα Κωστούλα. H παράσταση περιλαµβάνεται στο πρόγραµµα «Αθήνα – Παγκόσµια Πρωτεύουσα Βιβλίου 2018 ΟΥΝΕΣΚΟ». Mε τη στήριξη του Δικτύου Πολιτισµού του Δήµου Αθηναίων Athens Culture Net, µε ιδρυτικό δωρητή το ΄Ιδρυµα Σταύρος Νιάρχος
4 – 6 Ιουλίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Ε)
Μάρθα Μπουζιούρη
Αµάρυνθος
Απόφοιτος του Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κουν, του Τµήµατος Επικοινωνίας και ΜΜΕ του ΕΚΠΑ και υποψήφια διδάκτωρ Κοινωνικής Ανθρωπολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήµιο, η Μάρθα Μπουζιούρη εστιάζει τη σκηνοθετική δουλειά της στη φόρµα του θεάτρου ντοκιµαντέρ, µε άξονα την εθνογραφική έρευνα, την οποία εµπλουτίζει µε πολυµεσικά στοιχεία και παράλληλες δράσεις διαλόγου.
Η παράσταση που θα σκηνοθετήσει στο Φεστιβάλ θα βασιστεί σε εθνογραφική έρευνα πάνω σ’ ένα περιστατικό που συνέβη πριν από µερικά χρόνια στην ελληνική επαρχία, στην περιοχή της Αµαρύνθου. Μια βουλγαρικής καταγωγής µαθήτρια βιάζεται από τους συµµαθητές της και η τοπική κοινωνία, αντί να καταδικάσει τους δράστες, καταδικάζει και περιθωριοποιεί την ίδια.
Η παράσταση φωτίζει τους µηχανισµούς κατασκευής της αλήθειας, ενώ παράλληλα διερευνά τον ρόλο που έπαιξε το φύλο, η καταγωγή και η κοινωνική τάξη της καταγγέλουσας, αντιστικτικά µε την υπερέκθεση µιας ήσυχης µέχρι τότε επαρχιακής πόλης.
Δραµατουργία – σκηνοθεσία: Μάρθα Μπουζιούρη • Σύµβουλος έρευνας: Αθηνά Αθανασίου • Συνεργασία στην έρευνα: Οµάδα φοιτητών του Τµήµατος Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου • Σκηνικά – κοστούµια: Ελένη Στρούλια • Φωτισµοί: Ολυµπία Μυτιληναίου • Βίντεο -φωτογραφίες: Δηµήτρης Μιχαλάκης • Ηχητικός σχεδιασµός: Γιώργος Κωνσταντινίδης • Παίζουν: Πολύδωρος Βογιατζής, Θεανώ Μεταξά κ.ά. • Οργάνωση – εκτέλεση παραγωγής: plays2place
7 – 9 Ιουλίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Β)
Ελίζα Σόρογκα
Ρίζες (ντοκιµαντέρ & περφόρµανς)
Η δουλειά της Ελίζας Σόρογκα, µε διεθνή παρουσία στον χώρο των παραστατικών τεχνών, εστιάζει στις αναπαραστάσεις του «ανοίκειου» και στη µετουσίωση της καθηµερινής ζωής σε παραστατική τέχνη. Τον Μάρτιο του 2017, η περφόρµανς της Women in Agony, κέρδισε το πρώτο βραβείο σύγχρονης τέχνης στον 11ο παγκόσµιο διαγωνισµό Arte Laguna Prize, στην κατηγορία Performance & Video Art, στη Βενετία.
Οι Ρίζες είναι µια παράσταση που συνθέτει την κινηµατογραφική µε τη σκηνική αφήγηση. Το πρώτο σκέλος αποτελείται από ένα ντοκιµαντέρ όπου αποτυπώνεται η καθηµερινότητα τριών ηλικιωµένων γυναικών που ζουν µόνες σε αποµονωµένα χωριά της Ηπείρου, από όπου και κατάγεται η σκηνοθέτρια (χωριό Μηλιά, οροσειρά Μουργκάνας). Στο δεύτερο σκέλος, επί σκηνής έρχεται το γυναικείο καραβάνι του πολυφωνικού οµίλου Άνω Δερόπολης και του πολυφωνικού συνόλου «Χαονία», και µοιράζεται µε το κοινό προσωπικές ιστορίες που µετουσιώνονται σε τραγούδι. Ένας ύµνος στην εσωτερική γυναικεία δύναµη µέσα από ένα πρωτόγνωρο, ιδιαίτερο κράµα του παραδοσιακού και του αβανγκάρντ στοιχείου.
Σύλληψη – σκηνοθεσία: Ελίζα Σόρογκα • Μουσική διεύθυνση: Αλέξανδρος Λαµπρίδης • Διεύθυνση φωτογραφίας: Αίγλη Δράκου • Σχεδιασµός ήχου – σύνθεση: Δηµήτρης Μυγιάκης • Σκηνογραφία – ενδυµατολογική επιµέλεια: Εύα Γουλάκου • Σχεδιασµός φωτισµού: Χριστίνα Θανάσουλα
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΛΟΥΛΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗ (1 – 22 Ιουνίου)
Αναδροµική έκθεση – Εργαστήριο – Ηµερίδα (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Α)
Παραστάσεις: Eργοτάξιο Λούλα Αναγνωστάκη – Μέρες ανάγνωσης & Η πόλη
Επιµέλεια αφιερώµατος: Δήµητρα Κονδυλάκη
Προκειµένου να τιµήσει τη σηµαντικότερη ελληνίδα δραµατουργό του καιρού µας, που έφυγε από τη ζωή τον περασµένο Οκτώβριο, το Φεστιβάλ πραγµατοποιεί ένα φιλόδοξο αφιέρωµα στο έργο της και µας τη συστήνει εκ νέου. Η µήτρα του αφιερώµατος θα είναι µια αναδροµική έκθεση που θα καλύπτει τις σηµαντικότερες πτυχές του έργου της από τη δεκαετία του ’60 ως σήµερα (αρχειακή έρευνα – δραµατουργική συνεργασία για τη διοργάνωση της έκθεσης: Γρηγόρης Ιωαννίδης – Μάνος Καρατζογιάννης, σκηνογραφική µελέτη : Λουκία Μάρθα – Αλέξανδρος Βαζάκας).
Το αφιέρωµα θα περιλαµβάνει επίσης µια επτάωρη παράσταση, σε δύο µέρη, που σκηνοθετεί η Ρούλα Πατεράκη, το Εργοτάξιο «Λούλα Αναγνωστάκη» – Μέρες ανάγνωσης, µεταδραµατουργική προσέγγιση του συνόλου των θεατρικών της, µε συµµετοχή των κυριότερων ηθοποιών που σφράγισαν τις παραστάσεις τους, καθώς και µια παράσταση της Πόλης (1965), έργου-σταθµού στη δραµατουργία της, σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόσχου. Το αφιέρωµα θα συµπληρωθεί από τη διοργάνωση ενός συµποσίου µε τη συµµετοχή δηµιουργών που έχουν σχετιστεί µε τη Λούλα Αναγνωστάκη.
Ανθρώπων του θεάτρου, θεωρητικών, αλλά και ανθρώπων από τον κόσµο της γραφής και της λογοτεχνίας, ορίζοντας έτσι και ως διακριτά πεδία προσέγγισης του έργου της τη θεατρική πράξη, τη θεωρία, τη λογοτεχνική γραφή.
Σε µια εποχή που το πολιτικό ταυτίζεται µε το εξωστρεφές, το αφιέρωµα σε µια γυναίκα δραµατουργό που προσεγγίζει το πολιτικό από µια εσωτερική, χαµηλόφωνη, υπαρξιακή σκοπιά έχει για µας ιδιαίτερη σηµασία.
Θέατρο της µνήµης, θέατρο της υπόγειας εγγραφής του ιστορικού στο προσωπικό, θέατρο που διερευνά σε βάθος την ανάγκη της διαφοράς, της ατοµικότητας, της αντίστασης σε µια συλλογική µοίρα, το θέατρο της Αναγνωστάκη έγινε σηµείο αναφοράς της σύγχρονης ελληνικής ταυτότητας συνοµιλώντας, ωστόσο, επί ίσοις όροις µε την ευρωπαϊκή σκηνή, χάρη στην ιδιαίτερη, προσωπική γλώσσα του. Γι’ αυτό είναι µοναδικό και µας αγγίζει πάντα, µε τον τρόπο που ξεκλειδώνει ακόµη πτυχές της πραγµατικότητάς µας
Εργαστήριο
«Από τον δραµατικό στον αρχιτεκτονικό χώρο µε όχηµα τη σκηνογραφία.
Εικαστικές – χωρικές προσεγγίσεις µε αφορµή την έκθεση για τη Λούλα Αναγνωστάκη»
Συνδυάζοντας την καλλιτεχνική µε την εκπαιδευτική διάσταση του αφιέρωµατος και µε αφορµή τον σχεδιασµό της έκθεσης, τον Απρίλιο θα πραγµατοποιηθεί τριήµερο εργαστήριο µε τη συµµετοχή φοιτητών του Τµήµατος Εσωτερικής Αρχιτεκτονικής της Σχολής Καλλιτεχνικών Σπουδών του ΤΕΙ Αθήνας και της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Πολυτεχνείου Κρήτης.
Πώς η χωρική σύλληψη µπορεί να υπηρετήσει καλύτερα τη µετάδοση του δραµατικού-συγγραφικού σχεδίου; Πώς µπορεί η περιήγηση σε µια έκθεση να µετατραπεί σε βιωµατικό γεγονός; Αυτό είναι το ερώτηµα που θα τεθεί, υπό τη διεύθυνση των καθηγητών αρχιτεκτονικής και σκηνογραφίας Λουκίας Μάρθα, Χαράς Αγαλιώτου και Αλέξανδρου Βαζάκα, σε συνεργασία µε δραµατολόγους και καλλιτέχνες που συµµετέχουν στο συνολικό εγχείρηµα.
Στόχος του εργαστηρίου θα είναι να εξερευνήσει την έννοια του χώρου ως ενεργού πεδίου που προϋποθέτει την αφηγηµατικότητα, τη µεταπλαστικότητα και την κίνηση, προκειµένου να µεταδώσει τη ζωντάνια και την ανησυχία της δηµιουργικής διαδικασίας. Το εργαστήριο θα κινηθεί σε τρεις άξονες:
α. Δηµιουργία αρχιτεκτονικών πρωτοτύπων µε τη µορφή µακέτας, σχεδίου 2D-3D, βίντεο.
β. Φωτογραφική και βιντεοσκοπική κάλυψη της δράσης του εργαστηρίου σε όλες τις φάσεις.
γ. Δηµιουργία εικαστικού βίντεο µε αφορµή το έργο της Λούλας Αναγνωστάκη.
Οι πιο ενδιαφέρουσες δηµιουργίες των φοιτητών (µακέτες, σχέδια, βίντεο, φωτογραφίες) που θα προκύψουν από το εργαστήριο θα εκτεθούν σε ειδικό χώρο στο πλαίσιο της προγραµµατισµένης έκθεσης.
10 – 12 Ιουνίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Β)
Γιάννης Μόσχος
Η πόλη
Από τους πιο ταλαντούχους σκηνοθέτες της γενιάς του, αλλά και θεατρολόγος (µε διδακτορικό πάνω στο έργο του Ίψεν) και µεταφραστής (η σύνθεσή του από διηγήµατα του Τσέχοφ Διασκεδαστικές ιστορίες περί θνητότητας παίχτηκε για δύο χρονιές συνεχόµενα, το 2014 και το 2015) ο Γιάννης Μόσχος εµφανίζεται για δεύτερη φορά στο Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου.
Φέτος σκηνοθετεί την Πόλη από την οµώνυµη τριλογία (Η διανυκτέρευση, Η πόλη, Η παρέλαση) που πρωτοπαρουσιάστηκε στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν το 1965. Στην Πόλη η Λούλα Αναγνωστάκη, 53 χρόνια πριν, µιλάει προφητικά για έναν κόσµο που νοσεί βαθιά.
Το έργο της επιστρέφει στο Φεστιβάλ σε µια νέα σκηνική εκδοχή όπου η ζωντανή θεατρική δράση θα συνδιαλέγεται µε κινηµατογραφηµένες προβολές. Η εικόνα θα µεγεθύνει τις λεπτοµέρειες της σκηνικής δράσης, φωτίζοντας τη βιαιότητα που κρύβεται στα πρόσωπα της Αναγνωστάκη αλλά και µέσα σε όλους µας. Ο Γιάννης Μόσχος αποπειράται µια σύζευξη της κινηµατογραφικής εικόνας και της θεατρικής δράσης, σε συνεργασία µε µια οµάδα καταξιωµένων καλλιτεχνικών συνεργατών.
Σκηνοθεσία: Γιάννης Μόσχος • Σκηνικά – κοστούµια: Τίνα Τζόκα • Κινηµατογραφήσεις: Χρήστος Δήµας • Κίνηση: Ανθή Θεοφυλίδη • Ηχητικό περιβάλλον: Νίκος Βίττης • Φωτισµοί: Λευτέρης Παυλόπουλος • Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή • Βοηθός σκηνοθέτη: Εύη Νάκου • Βοηθοί σκηνογράφου: Τζέλα Χριστοπούλου, Μαίρη Αντωνοπούλου • Παίζουν: Μιχάλης Συριόπουλος (Κίμων), Λουκία Μιχαλοπούλου (Ελισάβετ), Θέµης Πάνου (Φωτογράφος)
17 – 19 Ιουνίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Ε & Β)
Ρούλα Πατεράκη
Εργοτάξιο «Λούλα Αναγνωστάκη» – Μέρες ανάγνωσης
Μεταδραµατουργία στα κείµενα της Λούλας Αναγνωστάκη
Ηθοποιοί που την είδαν. Ηθοποιοί που την γνώρισαν. Ηθοποιοί που την ερµήνευσαν. Ηθοποιοί που την φαντάστηκαν ξαναζωντανεύουν τα έργα της µε επιστέγασµα τον Ουρανό κατακόκκινο από τη Ρούλα Πατεράκη.
[Παράσταση σε δύο µέρη. Διάρκεια κάθε µέρους: 180΄]
Δραµατουργία: Μάνος Λαµπράκης, Ρούλα Πατεράκη, Θοδωρής Τσαπακίδης • Σκηνοθεσία: Ρούλα Πατεράκη • Σκηνικά – κοστούµια: Απόλλων Παπαθεοχάρης • Βοηθός σκηνοθέτη: Δανάη Παπουτσή
ΗΜΕΡΙΔΑ
16 Ιουνίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Β)
ΕΝΩΣΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΡΙΤΙΚΩΝ ΘΕΑΤΡΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ
«Θεατρική πρωτοπορία στην Ελλάδα του 21ου αιώνα»
Υπάρχει ελληνική θεατρική πρωτοπορία σήµερα; Ποιες είναι οι υφολογικές και θεµατολογικές της συνισταµένες; Ποιο είναι το πλαίσιο (ιδεολογικό, κοινωνικό, κλπ.) µέσα στο οποίο αναπτύσσεται; Ποια η σχέση θεατρικής πρωτοπορίας και «θεσµών»;
Μια ανοιχτή συζήτηση ανάµεσα σε κριτικούς θεάτρου και δηµιουργούς – συντελεστές της θεατρικής πράξης (σκηνοθέτες, ηθοποιούς, συγγραφείς, θεατρικούς παραγωγούς κ.ά.) µε στόχο να προσεγγιστούν τα παραπάνω ερωτήµατα.
ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΠΑΡΑΓΩΓΕΣ
1 – 3 Ιουνίου (ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ)
Toneelgroep Amsterdam – Ivo van Hove
Μετά την πρόβα – Περσόνα (Oλλανδία, 2012)
Διασκευές έργων του Ίνγκµαρ Μπέργκµαν
Ο διεθνώς καταξιωµένος βέλγος σκηνοθέτης Ίβο βαν Χόβε, από τα µεγαλύτερα ονόµατα του ευρωπαϊκού θεάτρου, διασκευάζει για τη σκηνή δύο ταινίες του Μπέργκµαν.
Έχοντας µελετήσει σε βάθος την εργογραφία του µεγάλου Σουηδού και µε διασκευές άλλων µπεργκµανικών έργων στο ενεργητικό του, στο δίπτυχο Μετά την πρόβα – Περσόνα εξετάζει τη λεπτή γραµµή που χωρίζει τη φαντασία από την πραγµατικότητα, το άρρωστο από το λεγόµενο «φυσιολογικό». Η ένταση, η ασυµβίβαστη διάθεση, αλλά και η βαθιά κατανόηση απέναντι στην ανθρώπινη συνθήκη διαπνέουν αυτά τα δύο έργα, τα οποία εξετάζουν πώς η τέχνη νοηµατοδοτεί τη ζωή µας και την κοινωνία.
Σε µια σχεδόν γυµνή σκηνή, µε µινιµαλιστική απλότητα, ο βαν Χόβε βάζει δύο ιστορίες κάτω από το µικροσκόπιο. Στο Μετά την πρόβα ο σκηνοθέτης Χέντρικ Βόγκλερ οργανώνει τη ζωή του µε βάση τους περιορισµούς της πρόβας. Η δουλειά του τον απορροφά ολοκληρωτικά και έτσι οι πρόβες µετατρέπονται σε ηµερολογιακές καταγραφές. Η πραγµατική ζωή, όµως, δεν µπορεί να µείνει απρόσβλητη από εξωτερικούς παράγοντες.
Η αγάπη, η φθορά και ο θάνατος υπεισέρχονται στο φαινοµενικά απόρθητο φρούριο των προβών µε τη µορφή δύο γυναικών, της Ρέιτσελ και της Άννας. Στην Περσόνα µια ηθοποιός, ενώ παίζει πάνω στη σκηνή, παύει ξαφνικά να µιλάει.
Στο µυαλό της οι ρόλοι που υποδύεται ταυτίζονται µε τους ρόλους της καθηµερινότητας. Για ακόµα µια φορά, η πραγµατική ζωή επεµβαίνει βίαια και αποσπά τον άνθρωπο από το ελεγχόµενο, ασφαλές πεδίο του θεάτρου. Η σύγκρουση της ηθοποιού µε τις προσδοκίες των άλλων θα οδηγήσει σε µια βαθιά ρήξη µε το περιβάλλον της, συµπαρασύροντας τον γιατρό και τη νοσοκόµα που τη φροντίζουν. Με ελληνικούς υπέρτιτλους.
Σκηνοθεσία: Ivo van Hove • Δραµατουργία: Peter van Kraaij • Μετάφραση: Μετά την πρόβα Karst Woudstra, Περσόνα Peter van Kraaij • Σκηνικά – φωτισµοί: Jan Versweyveld • Ήχος: Roeland Fernhout • Κοστούµια: An D’Huys • Παίζουν: Μετά την πρόβα Marieke Heebink (Ρέιτσελ), Gijs Scholten van Aschat (Χέντρικ Βόγκλερ), Gaite Jansen (Άννα) • Περσόνα Marieke Heebink (Ελίσαµπεθ Βόγκλερ), Frieda Pittoors (γιατρός), Gijs Scholten van Aschat (σύζυγος της Ελίσαµπεθ), Gaite Jansen (Άλµα) • Συµπαραγωγή: Théâtre de la Place (Λιέγη), Théâtres de la Ville de Luxembourg, Maison des arts de Créteil • Σε συνεργασία µε το Auteursbureau ALMO bvba • Με ανάθεση από το Josef Weinberger Ltd, London και το Ίδρυµα Ίνγκµαρ Μπέργκµαν
1 – 3 Ιουνίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Η)
Nature Theater of Oklahoma – EnKnapGroup
Το κυνήγι της ευτυχίας (ΗΠΑ, 2017)
Οι Πάβολ Λίσκα και Κέλλυ Κούπερ, ιδρυτές της βραβευµένης µε Obie οµάδας Nature Theater of Oklahoma, πραγµατεύονται τον µύθο και την παρακαταθήκη του αµερικανικού ονείρου.
Μέσα σ’ ένα σαλούν, ένας µεξικανός µπάρµαν, ένας αυστριακός πωλητής, η αναπαράσταση µιας «ειρηνευτικής επέµβασης» στη Βαγδάτη, ένα µαγικό φίλτρο και καουµπόικοι χοροί, χαρούµενοι όσο και ανατριχιαστικοί, συνθέτουν ένα θεοπάλαβο σύµπαν, µια παρωδία των αµερικανικών κλισέ και των σπαγγέτι γουέστερν.
Το ιδρυτικό έγγραφο του αµερικανικού κράτους, η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας, ορίζει την «επιδίωξη της ευτυχίας» ως ένα από τα αναφαίρετα δικαιώµατα του ανθρώπου, το οποίο οι κυβερνήσεις είναι υποχρεωµένες να προασπίζουν. Τι ορίζουµε όµως ως ευτυχία; Σε ποιες σκοτεινές περιοχές την κυνηγά ο καθένας µας;
Σε ποια µακρινά σύνορα θα περιπλανηθούµε για την ανακαλύψουµε; Μήπως η αναζήτησή της θα καταλήξει σε ένα ανίερο χολιγουντιανό µπλοκµπάστερ;
Το νεοϋορκέζικο Nature Theater of Oklahoma, που δανείζεται το όνοµά του από την Αµερική του Κάφκα, συνεργάζεται µε έξι εκπληκτικούς χορευτές της διεθνώς αναγνωρισµένης σλοβενικής οµάδας EnKnapGroup και δηµιουργεί ένα σουρρεαλιστικό παραµύθι για τον βίαιο δυτικό επεκτατισµό. Με αγγλικούς και ελληνικούς υπέρτιτλους
Κείµενο – σκηνοθεσία: Pavol Liska, Kelly Copper • Ερµηνευτές EnKnapGroup: Luke Thomas Dunne (Ηνωµένο Βασίλειο), Ida Hellsten (Σουηδία), Bence Mezei (Ουγγαρία), Lada Petrovski Ternovšek (Κροατία), Jeffrey Schoenaers (Βέλγιο), Ana Štefanec Knez (Σλοβενία) • Παραγωγή: EN-KNAP Productions • Συµπαραγωγή: Théâtre de la Ville, steirischer herbst • Φωτισµοί: Luka Curk • Κοστούµια: Katarina Škaper • Κοστούµια από το Atelje d.o.o. • Βοηθός σκηνοθέτη για τους EnKnapGroup: Nohemi Barriuso • Σκηνική διεύθυνση: Luka Curk • Τεχνική διεύθυνση: Španski Borci – Τεχνική οµάδα των EN-KNAP • Φωτογραφία και βίντεο: Andrej Lamut • Εκτέλεση παραγωγής: Karmen Keržar • Δηµόσιες σχέσεις και επιµέλεια: Nina Smerkol • Διεύθυνση Španski Borci Cultural Centre, EN-KNAP Productions – διεύθυνση παραγωγής: Marjeta Lavrič • Διευθυντής EN-KNAP Productions και καλλιτεχνικός διευθυντής Španski Borci Cultural Centre: Iztok Kovač.
Με την υποστήριξη της Πρεσβείας των ΗΠΑ στη Λιουµπλιάνα. Το πρόγραµµα EN-KNAP Productions έχει την οικονοµική υποστηρίξη του Δήµου της Λιουµπλιάνας και του Υπουργείου Πολιτισµού της Σλοβενίας
7 & 8 Ιουνίου (ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ)
Julien Gosselin
1993 του Aurélien Bellanger (Γαλλία, 2017)
Ο Ζυλιέν Γκοσλέν, νεότατος γάλλος σκηνοθέτης, γοήτευσε το κοινό του Φεστιβάλ µε τη σκηνοθεσία του 2666 του Μπολάνιο το 2016, αλλά κυρίως µε τα Στοιχειώδη σωµατίδια του Ουελµπέκ το 2017. Ο 30χρονος δηµιουργός επανέρχεται φέτος µε το έργο 1993 του ανερχόµενου γάλλου συγγραφέα Ωρελιάν Μπελανζέ. Συγγραφέας και σκηνοθέτης αφιερώνουν την παράσταση στις σύγχρονες ευρωπαϊκές µυθολογίες µε όχηµα τα δύο διασυνοριακά τούνελ που σφράγισαν, µε την εµφάνισή τους, το τέλος της χιλιετίας.
Το πρώτο, στα γαλλοελβετικά σύνορα, από τον Ευρωπαϊκό Οργανισµό Πυρηνικών Ερευνών (CERN), είναι έδρα ενός τεράστιου επιταχυντή σωµατιδίων. Το άλλο, κάτω από τη Μάγχη, γεφυρώνει τον θαλάσσιο βραχίονα που χωρίζει την Ευρώπη στα δύο, δηµιουργώντας µια συµβολική ήπειρο.
Μολονότι τα δύο αυτά τούνελ αρχικά συνδέθηκαν µε µια αφήγηση «επιτεύγµατος», σήµερα έχουν ταυτιστεί µε αδιέξοδα προβλήµατα συνεργασίας. Τελευταίο επεισόδιο σε αυτή τη νέα µυθολογία είναι το στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων και µεταναστών στο Καλαί. Εντέλει φαίνεται ότι και οι δύο αυτές εδαφικές διεισδύσεις, αντί να οµαλοποιήσουν, απορρύθµισαν τις ροές ανθρώπων και εµπορευµάτων, κλονίζοντας ίσως ριζικά τον µύθο της «ενωµένης Ευρώπης». Με ελληνικούς υπέρτιτλους.
Σκηνοθεσία: Julien Gosselin • Παίζουν: Quentin Barbosa, Genséric Coléno-Demeulenaere, Camille Dagen, Marianne Deshayes, Paul Gaillard, Yannick Gonzalez, Roberto Jean, Pauline Lefebvre Haudepin, Dea Liane, Zacharie Lorent, Mathilde Mennetrier, Hélène Morelli • Μουσική: Guillaume Bachelé • Σκηνικά: Emma Depoid, Solène Fourt • Κοστούµια: Salma Bordes • Ήχος: Hugo Hamman, Sarah Meunier • Φωτισµοί: Quentin Maudet, Juliette Seigneur • Βίντεο: Camille Sanchez • Γενική διεύθυνση: Jori Desq • Σκηνική διεύθυνση: Valentin Dabbadie • Βοηθοί σκηνοθέτη: Eddy d’Aranjo, Ferdinand Flame • Σύµβουλος βίντεο: Pierre Martin • Σύµβουλος φωτισµών: Nicolas Joubert • Τα σκηνικά και τα κοστούµια είναι δηµιουργίες του TNS Spectacle σε συνεργασία µε το Groupe 43 της Ecole du TNS (Σχολή του Εθνικού Θεάτρου του Στρασβούργου) • Παραγωγή: Théâtre National de Strasbourg • Συµπαραγωγή: Festival de Marseille – danse et arts multiples • Ο Julien Gosselin είναι συνεργαζόµενος καλλιτέχνης µε το TNS
15 & 16 Ιουνίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Δ)
Novosibirsk State Academic Drama Theatre – Timofey Kulyabin
Οι τρεις αδελφές του Τσέχοφ (Ρωσία, 2015)
Ο Τιµοφέι Κουλιάµπιν, ανερχόµενο αστέρι της θεατρικής σκηνής της Ρωσίας, παρουσιάζει το εµβληµατικό έργο του Τσέχοφ σε µια παράσταση ποιητικού ρεαλισµού.
Με παραδοσιακού τύπου δραµατουργία, κάνοντας µία µόνο σηµαντική παρέµβαση: ο σκηνοθέτης αφαιρεί τον λόγο από τους χαρακτήρες. Σε µια απόδοση εξολοκλήρου στη νοηµατική γλώσσα, η ελάχιστη κίνηση, το παραµικρό βλέµµα, το τρίξιµο του πατώµατος, το κλείσιµο της πόρτας, όλα αποκτούν µια ειδική σηµασία. Όλως παραδόξως, η απουσία προφορικής γλώσσας, αντί να αποδυναµώνει την επικοινωνία των τσεχοφικών ηρώων, την ενισχύει.
Η δυσκολία των χαρακτήρων να επικοινωνήσουν µεταξύ τους –συστατικό στοιχείο του έργου– εξουδετερώνεται όταν καµία λέξη δεν µπορεί να ειπωθεί φωναχτά. Η σιωπή, ως νέα συνθήκη ύπαρξης, φέρνει τους χαρακτήρες πιο κοντά µεταξύ τους, ενώ συγχρόνως τους αποµoνώνει από τον υπόλοιπο κόσµο. Στη ρωσική νοηµατική, µε ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους
Σκηνοθεσία: Timofey Kulyabin • Σκηνικά: Oleg Golovko • Φωτισµοί: Denis Solntsev • Βοηθός σκηνοθέτη: Natalia Yarushkina • Σύµβουλοι παράστασης για άτοµα µε προβλήµατα ακοής: Veronika Koposova, Tamara Shatula • Δασκάλα νοηµατικής: Galina Nishchuk • Υπερτιτλισµός: Ilya Kukharenko, Olga Fedyanina • Φωτογραφία: Frol Podlesnyi • Ήχος: Nina Belkina • Χειρισµός φωτισµών: Anna Kolesnikova • Χειρισµός υπέρτιτλων: Yaroslav Kiselyov, Igor Lipatnikov • Παίζουν: Ilya Muzyko (Αντρέι Σεργκέβιτς Πραζόρωφ), Valeria Kruchinina (Νατάσα-Νατάλια Ιβάνοβνα), Irina Krivonos (Όλγα), Daria Emelyanova (Μάσα), Linda Akhmetzyanova (Ιρίνα), Denis Frank (Φιόντορ Ιλίτς Κουλίγκιν), Pavel Polyakov (Αλεξάντρ Ιγνάτιεβιτς Βερσίνιν), Anton Voinalovich (Νικολάι Βόλβιτς Τούζεµπαχ), Konstantin Telegin (Βασίλι Βασίλιεβιτς Σολένυι), Andrei Chernykh (Ιβάν Ροµάνιτς Τσεµπουτίκιν), Alexei Mezhov (Αλεξέι Πετρόβιτς Φεντότικ), Sergey Bogomolov (Βλαντίµιρ Κάρλοβιτς Ρόντε), Sergey Novikov (Φεραπόντ), Elena Drinevskaya (Ανφίσα)
20 – 22 Ιουνίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Η)
Proton Theatre – Kornél Mundruczó
Αποµίµηση ζωής (Ουγγαρία, 2016)
Ο Ούγγρος δεξιοτέχνης του θεάτρου και του κινηµατογράφου (Λευκός θεός) και καλλιτεχνικός διευθυντής του Proton Theatre, Κορνέλ Μουντρούτσο, θέτει το ερώτηµα του κατά πόσον µπορούµε να ορίσουµε τη µοίρα µας ή αν αυτή είναι προδιαγεγραµµένη. Ένας άντρας εµφανίζεται στο διαµέρισµα µιας γυναίκας στη Βουδαπέστη, µε σκοπό να της κάνει έξωση. Στην πορεία, ο ήρωας έρχεται αντιµέτωπος µε τη συνείδησή του, αλλά και µε τα σκοτεινά µυστικά του διαµερίσµατος.
Εγκλωβισµένοι σε µια ζωή αυτοµατοποιηµένων συνηθειών, µακριά από κάθε σύνδεση µε την τρέχουσα κοινωνικοπολιτική κατάσταση, οι χαρακτήρες του έργου ζουν µια «αποµίµηση ζωής», όπως µαρτυρά και ο τίτλος.
Εν µέσω µιας διαδικασίας έξωσης, το διαµέρισµα γίνεται ο µικρόκοσµος ενός περιθωριοποιηµένου κοινωνικού στρώµατος, µιας τάξης που έχει µάθει ότι η αδικία είναι το αυτονόητο και το αναµενόµενο. Με ελληνικούς υπέρτιτλους
Κείµενο: Kata Wéber • Σκηνοθεσία: Kornél Mundruczó • Δραµατουργία: Soma Boronkay • Σκηνικά: Márton Ágh • Κοστούµια: Márton Ágh, Melinda Domán • Φωτισµοί: András Éltető • Μουσική: Asher Goldschmidt • Βοηθός σκηνοθέτη: Margit Csonka • Παραγωγή: Dóra Büki • Διεύθυνση παραγωγής: Zsófia Csató • Βοηθός παραγωγής: Ágota Kiss • Τεχνική διεύθυνση: András Éltető • Τεχνικός φωτισµών: Zoltán Rigó • Τεχνικός ήχου: Dániel Hidvégi • Σκηνική διεύθυνση: Benedikt Schröter, Props: Tamás Fekete • Φροντιστήριο: Melinda Domán • Βοηθοί σκηνής: Tamás Farkas, Zsolt Zsigri • Παίζουν: Lili Monori (Κυρία Lőrinc Ruszó), Roland Rába (Mihály Sudár), Annamária Láng (Veronika Fenyvesi), Zsombor Jéger (Szilveszter Ruszó), Dáriusz Kozma (Jónás Harcos), Συµπαραγωγή: Wiener Festwochen, Βιέννη, Αυστρία· Theater Oberhausen, Γερµανία · La Rose des Vents, Λιλ, Γαλλία · Maillon, Théâtre de Strasbourg / Scène européenne, Γαλλία · Στέγη Σύγχρονων Τεχνών Trafó, Βουδαπέστη, Ουγγαρία · HAU Hebbel am Ufer, Βερολίνο, Γερµανία · HELLERAU – European Center for the Arts, Δρέσδη, Γερµανία · Wiesbaden Biennale, Γερµανία. Με την υποστήριξη των: KUBIK Coworking, Kryolan City, Open Casting, PP Business Centre – Budapest, VisionTeam
22 – 24 Ιουνίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Ε)
Jaha Koo
Cuckoo (Ν. Κορέα, 2017)
Το έργο του 33χρονου νοτιοκορεάτη σκηνοθέτη και συνθέτη Γιάχα Κου ενσωµατώνει στοιχεία από διαφορετικά είδη τέχνης.
Από πολυµέσα και περφόρµανς µέχρι βίντεο, µουσική, κείµενα και εγκαταστάσεις.
Στη νέα του παράσταση-διάλεξη, Cuckoo, ο καλλιτέχνης επιχειρεί ένα ταξίδι στα τελευταία είκοσι χρόνια της ιστορίας της Νότιας Κορέας, ανοίγοντας έναν αστείο όσο και γλυκόπικρο διάλογο µε τρεις νοήµονες, οµιλούσες µηχανές µαγειρέµατος ρυζιού.
Πριν από είκοσι χρόνια, η Νότια Κορέα βίωσε µια µεγάλη οικονοµική κρίση, ανάλογη µε αυτήν που πλήττει την Ευρώπη σήµερα. Ο δηµιουργός συνοµιλεί µε τις τρεις µηχανές για το πόσο καταλυτικά επηρέασε η κρίση τη δική του γενιά, για την ανεργία, τη µοναξιά και την έντονη αίσθηση αποµόνωσης που βιώνει ο ίδιος και οι συνοµήλικοί του – ένα συναίσθηµα που αποδίδει µε την αµετάφραστη σε άλλες γλώσσες λέξη golibmuwon, η οποία χαρακτηρίζει τις ζωές πολλών νεαρών συµπατριωτών του. Με ελληνικούς υπέρτιτλους.
Σύλληψη – σκηνοθεσία – µουσική – βίντεο: Jaha Koo • Ερµηνεία: Hana, Duri, Seri & Jaha Koo • Cuckoo hacking: Idella Craddock • Σκηνικά – χρήση πολυµέσων: Eunkyung Jeong • Σύµβουλος δραµατουργίας: Dries Douibi • Παραγωγή: Kunstenwerkplaats Pianofabriek • Συµπαραγωγή: Bâtard Festival • Με την υποστήριξη των: CAMPO, STUK, BUDA, DAS, SFAC
5 – 7 Ιουλίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Δ)
Mapa Teatro
Ο αποχαιρετισµός (Κολοµβία, 2017)
Παράσταση που συνδυάζει θέατρο, εγκατάσταση και οπτικοακουστικά υλικά, Ο αποχαιρετισµός είναι το τελευταίο µέρος του τρίπτυχου Ανατοµία της βίας στην Κολοµβία, το οποίο εξετάζει τις διάφορες πτυχές της βίας στη συγκεκριµένη χώρα. Η Χάιντι Αµπντερχάλντεν και ο αδελφός της Ρολφ, που διευθύνουν το Mapa Teatro, παρουσιάζουν τη δική τους εκδοχή για το φάντασµα της κολοµβιανής επανάστασης, σ’ ένα σκηνικό που παραπέµπει σε τροπικό δάσος.
Στα τέλη του 2016 υπογράφεται ειρηνευτική συµφωνία µεταξύ της κυβέρνησης της Κολοµβίας και της παλαιότερης ενεργής επαναστατικής οργάνωσης της Ν. Αµερικής, των Επαναστατικών Ενόπλων Δυνάµεων της Κολοµβίας (FARC), βάζοντας τέλος σε 52 χρόνια εµφύλιας διαµάχης. Ξαφνικά τα στρατόπεδα των ανταρτών ανοίγουν για δηµοσιογράφους από ολόκληρο τον κόσµο και µετατρέπονται σε εθνογραφικά µουσεία.
Τα εµβλήµατα και οι πρακτικές µιας επανάστασης που απέτυχε εκτίθενται στο κοινό. Μετά από µισό αιώνα πολέµου, η υπογραφή της ειρήνης σηµατοδοτεί το τέλος µιας ουτοπίας, τον αποχαιρετισµό στο παλαιότερο επαναστατικό όνειρο της Λατινικής Αµερικής. Με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους
Σύλληψη – σκηνοθεσία: Heidi Abderhalden, Rolf Abderhalden • Δραµατουργία: Mapa Teatro, µε τη συµµετοχή των Martha Ruíz, Matthias Pees, Laymert García Dos Santos, Jean Tible, Giulia Palladini • Μουσική – ήχος: Juan Ernesto Díaz • Σκηνικά: Pierre Henri Magnin • Φωτισµός – τεχνική διεύθυνση: Jean François Dubois • Κοστούµια: Elizabeth Abderhalden • Μάσκες: Christian Probst, Juan Alberto Orrego • Live video: Ximena Vargas • Σκηνική διεύθυνση: José Ignacio Rincon • Παίζουν: Heidi Abderhalden, Rolf Abderhalden, Agnes Brekke, Julián Díaz, Andrés Castañeda, Miguel Molina, Santiago Sepúlveda • Παραγωγή: Mapa Teatro, Ximena Vargas, José Ignacio Rincon – Les Indépendances, Camille Barnaud • Συµπαραγωγή: Théâtre de la Ville – Paris µε το Festival d’Automne à Paris, Théâtre Vidy-Lausanne, Festival Sens Interdits, La rose des vents, Next Festival Mousonturm
8 – 10 Ιουλίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Η)
Nowy Teatr – Krzysztof Warlikowski
We Are Leaving (Πολωνία, 2018)
Βασισµένο στο Suitcase Packers του Χανόχ Λεβίν
Το τροµερό παιδί της πολωνικής σκηνής, ο Κριστόφ Βαρλικόφσκι, διασκευάζει ξανά έναν από τους αγαπηµένους του συγγραφείς, σε µια παράσταση που θα κάνει πρεµιέρα στη Βαρσοβία τον Ιούνιο του 2018. Μετά το Κρουµ, βασισµένο στο οµώνυµο θεατρικό του Χανόχ Λεβίν, που παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ Αθηνών 2008 και τιµήθηκε µε το Ευρωπαϊκό Βραβείο Θεάτρου, ο Βαρλικόφσκι καταδύεται εκ νέου στο θεατρικό σύµπαν του σπουδαίου ισραηλινού δραµατουργού.
Στην παράσταση µε τίτλο εργασίας We Are Leaving ο σκηνοθέτης εστιάζει σε όλους εκείνους που έχουν να επιλέξουν µεταξύ δύο πραγµάτων: είτε να αφεθούν στη µοίρα τους και να πεθάνουν είτε να φτιάξουν τις βαλίτσες τους και να φύγουν όσο το δυνατόν πιο µακριά, µε άγνωστο προορισµό. Το κείµενο του Λεβίν λειτουργεί ως αφετηρία πάνω στην οποία δοµείται η παράσταση.
Ο υπότιτλος του έργου –Κωµωδία µε οκτώ κηδείες– έχει µια σχεδόν µουσική ποιότητα, που αντανακλάται στην καλοκουρδισµένη «ορχήστρα» του Βαρλικόφσκι, τους εξαιρετικούς ηθοποιούς που συνεργάζονται µε τον σκηνοθέτη εδώ και χρόνια. Ακόµα και όταν δεν βρισκόµαστε σε καιρούς πολέµου, η ζωή µας δεν είναι άµεσα συνυφασµένη µε την ειρήνη, γι’αυτό και αναγκαζόµαστε να «φύγουµε», όπως µοιάζει να υπονοεί η παράσταση: «Δεν είναι ώρα για συµβιβασµούς. Τουναντίον, είναι ώρα να φεύγουµε – ας φύγουµε εδώ και τώρα!» Με ελληνικούς υπέρτιτλους.
Σκηνοθεσία: Krzysztof Warlikowski • Σκηνικά – κοστούµια: Małgorzata Szczęśniak • Φωτισµοί: Felice Ross • Μουσική: Paweł Mykietyn • Παίζουν: Bartosz Bielenia, Agata Buzek, Andrzej Chyra,
Magdalena Cielecka, Ewa Dałkowska, Bartosz Gelner, Małgorzata Hajewska-Krzysztofik, Wojciech Kalarus, Marek Kalita, Dorota Kolak, Zygmunt Malanowicz, Maja Ostaszewska, Jaśmina Polak, Piotr Polak, Jacek Poniedziałek, Magdalena Popławska.
ΑΝΟΙΓΜΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ – ΑΘΗΝΑ
Με τη στήριξη του Δικτύου Πολιτισµού του Δήµου Αθηναίων Athens Culture Net, µε ιδρυτικό δωρητή το Ίδρυµα Σταύρος Νιάρχος
Chloé Moglia
Horizon (Γαλλία, 2013)
Από τι κρέµεται κανείς; Κυρίως από τον χρόνο. Για την Κλοέ Μολιά, η αιώρηση είναι ένας τρόπος να ζει κανείς έντονα στο εδώ και τώρα, ένας τρόπος να παράγουµε νόηµα και πυκνότητα.
Με σπουδές στην κεραµική, την ακροβατική τέχνη (trapeze) και τις πολεµικές τέχνες, η Γαλλίδα περφόρµερ ίδρυσε την οµάδα Rhizome το 2009. Μέσα από τις ακροβατικές της περφόρµανς όπου αξιοποιεί τη µαθητεία της στις πολεµικές τέχνες, έρχεται αντιµέτωπη µε την αίσθηση του κενού επιζητώντας το ιδιαίτερο εκείνο νόηµα που παράγεται στη σιωπή.
Τo Horizon, που εκτελεί η ίδια, είναι µια εντυπωσιακή ακροβατική περφόρµανς που κόβει την ανάσα. Ένας χώρος συµπυκνωµένος σε µια λεπτή ατσάλινη γραµµή που ζητά την αδιάσπαστη προσοχή µας. Η διαδικασία της αιώρησης δηµιουργεί ένα σύµπαν αντιθέσεων − το πάνω και το κάτω, η δράση και η ανάπαυση, το ασήµαντο και το τραγικό. Οι µύες αποκαλύπτονται σε όλη την ευάλωτη φύση τους, την ίδια στιγµή που ξεδιπλώνεται η δύναµή τους. Μέσα από τα θραύσµατα, επινοείται ένα νέο κέντρο που αντισταθµίζει τον κατακερµατισµό της σύγχρονης καθηµερινότητας.
Σύλληψη – ερµηνεία: Chloé Moglia • Κατασκευή: John Caroll / Paris Quartier d’Eté • Διεύθυνση παραγωγής: Laurence Edelin • Παραγωγή: Rhizome • Συµπαραγωγή: Paris Quartier d’Eté • Ανάθεση από την Carole Fierz (Paris Quartier d’Eté) • Η Rhizome έχει αναγνώριση από το Υπουργείο Πολιτισµού και Επικοινωνιών της Γαλλίας – DRAC Bretagne και υποστηρίζεται από το διαµέρισµα του Morbihan (Bretagne) και τη Fondation BNP Paribas. Η Chloé Moglia είναι συνεργαζόµενη καλλιτέχνιδα στο L’Agora – Scène nationale d’Évry et de l’Essonne, στο Centre des Monuments Nationaux και στο CCN2 – centre chorégraphique national de Grenoble • Με την υποστήριξη του Γαλλικού Ινστιτούτου
ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ
Θοδωρής Γκόνης
Εθνικός Κήπος
Η εµπνευσµένη δηµιουργία του Θοδωρή Γκόνη πάνω στην ιστορία του Εθνικού Κήπου και της βασίλισσας Αµαλίας, που κέρδισε τις καρδιές των Αθηναίων στο περσινό πρόγραµµα, επαναλαµβάνεται. Μια ποιητική διαδροµή µε υλικό κείµενα και ντοκουµέντα γύρω από τις µαρµάρινες µορφές των ποιητών και των πολιτικών που ανακαλύπτει ο περιηγητής στον Εθνικό Κήπο, αλλά και των γεωπόνων και των µηχανικών που τον διαµόρφωσαν, µε φόντο τη γοητευτική ιστορία της εικοσάχρονης βασίλισσας που τον ονειρεύτηκε και µας τον χάρισε.
Σκηνοθεσία: Θοδωρής Γκόνης • Δραµατουργία: Θοδωρής Γκόνης, Ελένη Στρούλια • Έρευνα: Μάρα Ψάλτη • Κοστούµια: Ματίνα Μέγκλα • Σκηνογραφική επιµέλεια: Ελένη Στρούλια, Ζαΐρα Φαληρέα • Φιλολογικός σύµβουλος: Νάσος Βαγενάς • Βοηθός σκηνοθέτη: Μιχάλης Αγγελίδης • Ηθοποιοί: Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, Ελένη Κοκκίδου, Κατερίνα Πατσιάνη, Μυρτώ Γκόνη • Μουσικοί: Μιχάλης Καλογεράκης, Παντελής Καλογεράκης
ΑΥΛΗ ΤΟΥ ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ (ΜΙΕΤ)
13-16 Ιουνίου
Χριστίνα Μαξούρη
20+1 λαϊκά µεταπολεµικά τραγούδια µε µπαρόκ σύνολο
Ξεχωρίζοντας από νωρίς, η Χριστίνα Μαξούρη έχει συνεργαστεί ως ηθοποιός µε τους περισσότερους Έλληνες σκηνοθέτες και έχει υπάρξει δύο φορές υποψήφια για το θεατρικό βραβείο «Μελίνα Μερκούρη» και για το βραβείο «Ελευθερία Σαπουντζή». Στις µουσικές της παραστάσεις Απ’ το γραµµόφωνο στη σκηνή και Δανεικά παπούτσια συνέπραξε επί σκηνής µε καλλιτέχνες από τη µουσική και το θέατρο.
Η έντονα θεατρική συναυλία που έδωσε πέρσι, σε κατανυκτική ατµόσφαιρα, στην Αγγλικανική εκκλησία του Αγίου Παύλου, επαναλαµβάνεται και φέτος, αυτή τη φορά στον γοητευτικό
κήπο του Μορφωτικού Ιδρύµατος Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ). Γνωστά και αγαπηµένα µεταπολεµικά τραγούδια συναντούν µια µπαρόκ αισθητική µέσα από µια ερµηνεία σµιλεµένη µε απαράµιλλη αίσθηση γεωµετρίας.
Σύλληψη – επιλογή τραγουδιών – ερµηνεία: Χριστίνα Μαξούρη • Μεταγραφή µουσικού υλικού – ενορχήστρωση: Μιχάλης Παπαπέτρου • Σκηνοθετική επιµέλεια: Γιάννης Καλαβριανός • Σκηνογραφική επιµέλεια: Ευαγγελία Θεριανού • Ηχητικός σχεδιασµός – ηχοληψία: Γιάννης Παξεβάνης • Φωτιστικός σχεδιασµός: Νίκος Βλασόπουλος • Βοηθός παραγωγής: Νουρµάλα Ήστυ • Μουσικοί: Χαράλαµπος Καρασαββίδης (µπαρόκ βιολί), Αγγελική Κασδά (µπαρόκ βιολί), Ιάσων Ιωάννου (βιόλα ντα γκάµπα), Σοφία Ευκλείδου (µπαρόκ τσέλο), Δηµήτρης Τίγκας (βιολόνε) • Φιλική συµµετοχή: Λένα Κιτσοπούλου • Εκτέλεση παραγωγής: Κατερίνα Μπερδέκα
17-18 Ιουνίου
Duo Aura (Αγάπη Τριανταφυλλίδη – Nil Kocamangil)
Classic Without Frontiers
Δύο διεθνείς και καταξιωµένες σολίστ που φηµίζονται για την καλλιτεχνική τους συνεργασία ως Duo Aura, η ελληνίδα Αγάπη Τριανταφυλλίδη στο πιάνο και η τουρκάλα Nil Kocamangil στο τσέλο, δημιουργούν µια µοναδική συναυλία µε έργα Mπραµς, Ρ. Στράους, Ραχµάνινοφ και Σκαλκώτα.
Οι δυο νεαρές ερµηνεύτριες έχουν κατακτήσει το ευρωπαϊκό κοινό και έχουν αποσπάσει διθυραµβικές κριτικές όπου έχουν εµφανιστεί, χαρίζοντας στο κοινό µοναδικές στιγµές, µε κορυφαίες καλλιτεχνικές ερµηνείες σε έργα µεγάλων συνθετών.
Το 2016 εµφανίστηκαν σε µια µοναδική συναυλία στο Αρχαίο Ωδείο της Νικόπολης και τον Αύγουστο του 2017 στο διεθνές φεστιβάλ του Bodrum, παράλληλα µε τις εµφανίσεις τους σε γερµανικά και ολλανδικά φεστιβάλ. Μια συνεργασία που αποτελεί έµπρακτη απόδειξη ότι η µουσική δεν έχει σύνορα και µπορεί να ενώσει τους λαούς σε ένα κοινό ταξίδι.
28 – 30 Ιουνίου
Βασίλης Ρακόπουλος
Affection
Συναυλία κλασικής µουσικής, σε δύο µέρη: στο πρώτο θα παρουσιαστεί το έργο Affection και στο δεύτερο το έργο No Answer.
Τα κλασικής φόρµας έργα αναζητούν έναν κοινό τόπο αισθητικής συνύπαρξης διαφορετικών στιλιστικών ιδιωµάτων από την εποχή του µπαρόκ ως τον 20ό αιώνα.
Έγχορδα διαφορετικών εποχών συναντιούνται στη σχετικότητα του µουσικού χρόνου µε σύγχρονη ενορχηστρωτική αντίληψη, που επιχειρεί µια πρωτότυπη σκηνοθεσία των ηχητικών επιφανειών. Η σουίτα Αffection, γραµµένη για κλασική κιθάρα και κουιντέτο εγχόρδων, χαρακτηρίζεται από σαφή θεµατική αναφορά στο µπαρόκ και λυρικές αναπτύξεις που παραπέµπουν συνεκδοχικά στην τρυφερότητα, την ευαισθησία και την αθωότητα, όπως υπαινίσσεται ο τίτλος.
Η σουίτα No Answer χαρακτηρίζεται από πιο σύγχρονα αρµονικά και µελωδικά ιδιώµατα. Διατηρεί παρόµοια λυρικά στοιχεία µε το Affection, αλλά έχει πιο έντονη δραµατουργική πλοκή, καθώς συσχετίζεται µε την υπαρξιακή αναζήτηση.
ΘΕΡΙΝΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΛΑΪΣ & ΑΛΛΟΙ ΧΩΡΟΙ
14 – 17 Ιουνίου
Σοφία Ντώνα, Σοφία Μπέµπεζα, Βασιλεία Στυλιανίδoυ, οµάδα AMOQA (Athens Museum of Queer Arts) και γυναικεία κολλεκτίβα Beaver Αφροδίτη* / Οι ιστορίες της*, τα σώµατά της*, οι πολιτικές της*, οι γλώσσες της*, οι εικόνες της* Προβολές, εργαστήρια, συζητήσεις
Η Σοφία Ντώνα είναι αρχιτέκτονας και εικαστικός, µέλος της αρχιτεκτονικής οµάδας hiboux και της εικαστικής οµάδας Errands, η Σοφία Μπέµπεζα είναι καλλιτέχνις και θεωρητικός της τέχνης µε έδρα τη Ζυρίχη και η Βασιλεία Στυλιανίδου εικαστικός και ιδρύτρια του ανεξάρτητου συνεργατικού πρότζεκτ STUDIOvisits Berlin, µε δράση στην Αθήνα και το Βερολίνο.
Μαζί µε την οµάδα AMOQA (Athens Museum of Queer Arts), τη γυναικεία κολεκτίβα Beaver, την οµάδα Cinenova (Λονδίνο) και το Schwules Museum* (Bερολίνο) επιµελούνται, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ, ένα ιδιαίτερο τετραήµερο, το οποίο περιλαµβάνει ταινίες, βίντεο-περφόρµανς και ντοκιµαντέρ, εργαστήρια και συζητήσεις µε στόχο την ενδυνάµωση των διαφορετικών λόγων και φωνών των φεµινιστικών και κουήρ πρακτικών στην Αθήνα.
Κατά τη διάρκεια του προγράµµατος επιχειρείται η «συνάρθρωση της καλλιτεχνικής παραγωγής µε την πράξη της επιτέλεσης του φύλου και της σεξουαλικότητας.
Παράλληλα διερευνάται η καταγραφή των πρακτικών και των δράσεών τους». Πρόκειται για ένα εγχείρηµα µε αφετηρία τον θερινό κινηµατογράφο Αφροδίτη, στην περιοχή του Ρουφ, όπου Beaver και AMOQA δρουν από το 2012 και το 2015 αντίστοιχα, διοργανώνοντας συζητήσεις και δράσεις γύρω από ζητήµατα κοινωνικού φύλου, σεξουαλικότητας, φυλής, τάξης και αναπηρίας.
Με το Αφροδίτη* επιχειρείται το ξεκίνηµα µιας ετήσιας, τοπικής και διεθνούς συνάντησης, που εστιάζει στην περιοχή του Ρουφ, καθώς και στις οµάδες και στους κοινωνικούς χώρους που δραστηριοποιούνται σε αυτή.
Επιµέλεια: Σοφία Ντώνα, Σοφία Μπέµπεζα, Βασιλεία Στυλιανίδoυ, σε συνεργασία µε το Athens Museum of Queer Arts και τη γυναικεία κολεκτίβα Beaver• Συνεπιµέλεια: Cinenova (Λονδίνο), Schwules Museum*(Bερολίνο)
ΩΔΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Μια νέα συνεργασία του Φεστιβάλ µε το Ωδείο Αθηνών εγκαινιάζεται φέτος. Σε αυτό το πλαίσιο, στις εγκαταστάσεις του Ωδείου φιλοξενούνται δύο µουσικές πλατφόρµες, οι οποίες διοργανώνονται µε σκοπό την προώθηση της ελληνικής µουσικής δηµιουργίας, την ανταλλαγή εµπειριών και την ανάδειξη νέων ταλέντων.
3 – 6 Ιουλίου [Αίθουσα «Άρης Γαρουφαλής»]
Young Greek Classics
Αφιέρωµα: Ντεµπυσσύ
Τριάντα νέοι ταλαντούχοι σολίστ της ελληνικής µουσικής σκηνής παρουσιάζουν την τέχνη τους σε τέσσερις ηµέρες αφιερωµένες στον σπουδαίο γάλλο συνθέτη Κλωντ Ντεµπυσσύ, µε αφορµή τα 100 χρόνια από τον θάνατό του. Αυτή η τετραήµερη πλατφόρµα-γιορτή, που πραγµατοποιείται στην πρόσφατα ανακαινισµένη Αίθουσα Συναυλιών «Άρης Γαρουφαλής» του Ωδείου Αθηνών, στοχεύει να αναδείξει τους πολλά υποσχόµενους νέους µουσικούς σε ποικιλία οργάνων.
Ερµηνεύονται έργα σόλο ή µουσικής δωµατίου του ιδίου του Ντεµπυσσύ ή γραµµένα προς τιµήν του. Μια συνεργασία του Φεστιβάλ Αθηνών µε το Τρίτο Πρόγραµµα της ΕΡΤ και το Ωδείο Αθηνών. Oι συναυλίες θα µεταδοθούν απευθείας από το Τρίτο και θα διατεθούν µέσω ΕBU στις ευρωπαϊκές ραδιοφωνίες.
10 – 12 Ιουλίου [Υπόγειο]
Aqua Jazz Athens
Σε συνεργασία µε το Εργαστήριο Τζαζ και Μουσικής της Μεσογείου του Ιονίου Πανεπιστηµίου
Ο παγκόσµιος πολιτισµός της τζαζ συναντάται µε παραδόσεις, όργανα και µουσικούς της Μεσογείου. Το Φεστιβάλ Αθηνών φιλοξενεί µια τριήµερη µουσική πλατφόρµα που συνδιοργανώνουν το Ωδείο Αθηνών και το Εργαστήριο Τζαζ και Μουσικής της Μεσογείου του Ιονίου Πανεπιστηµίου. Μια µουσική περιπλάνηση και συνάντηση παραδοσιακών µουσικών από τη Μεσόγειο (Ιβηρική χερσόνησος, Αδριατική θάλασσα, Ελλάδα, Βαλκάνια, Ανατολική Μεσόγειος), µε κεντρικές συναυλίες, πρωτότυπες µουσικές συναντήσεις, παρουσιάσεις νέων µουσικών, jam sessions και εργαστήρια, και µε κοινό όχηµα την παγκόσµια γλώσσα της τζαζ.
Η ξεχωριστή αυτή πλατφόρµα διαρθρώνεται σε τρεις ηµερήσιες ζώνες: το πρωί οι συµµετέχοντες θα µπορούν να παρακολουθούν εργαστήρια και µαθήµατα τζαζ και παραδοσιακών οργάνων της Μεσογείου, το µεσηµέρι θα γίνονται συζητήσεις και παρουσιάσεις και το βράδυ θα ξεκινά δυναµικά το συναυλιακό µέρος, µε πρωτότυπες συνεργασίες και γνωριµία µε τους καλλιτέχνες.
Αµάλια Μπένετ – Οµάδα Μουσικού Θεάτρου Ραφή
Ιδοµενέας ή Το βάρος της ιστορίας
Όπερα σε τρεις πράξεις, του Β.Α.Μότσαρτ. Ποιητικό κείµενο του Τζιανµπατίστα Βαρέσκο
H χορογράφος-κινησιολόγος Αµάλια Μπένετ, που ζει και εργάζεται στην Ελλάδα από το 1993, µε σηµαντική δηµιουργική πορεία και στον διεθνή χώρο, σκηνοθετεί για πρώτη φορά όπερα, επιλέγοντας το σπάνια παιγµένο αριστούργηµα του Μότσαρτ Ιδοµενέας. Συνεργάζεται γι’ αυτό µε την Οµάδα Μουσικού Θεάτρου Ραφή, τις λυρικές τραγουδίστριες Αναστασία Κότσαλη και Λητώ Μεσσήνη, τον µαέστρο Μιχάλη Παπαπέτρου και µε τον εικαστικό Πέτρο Τουλούδη.
H όπερα Ιδοµενέας, γραµµένη το 1781, αποτελεί το πρώτο ώριµο εγχείρηµα του συνθέτη, ο οποίος χρησιµοποιεί ως ιστορικό πλαίσιο την πτώση της Τροίας και τα πάθη του νεαρού βασιλιά Ιδοµενέα στην Κρήτη. Στην οπερατική παραγωγή της Οµάδας Ραφή, που σκηνοθετεί η Αµάλια Μπένετ, συµπράττουν εθελοντικά και µέλη των ΚΑΠΗ Μοσχάτου, Καλλιθέας, Ν. Σµύρνης και Π.Φαλήρου που συµµετείχαν στο εκπαιδευτικό πρόγραµµα Μουσικές Συντεταγµένες, για ενηλίκους άνω των 65 ετών, της ΕΛΣ/ΚΠΙΣΝ.
Μουσική διεύθυνση – διδασκαλία – ενορχήστρωση: Μιχάλης Παπαπέτρου • Σκηνοθεσία: Αµάλια Μπένετ • Σκηνικά – κοστούµια: Πέτρος Τουλούδης • Τραγουδούν: Γιάννης Καλύβας, Αναστασία Κότσαλη, Λητώ Μεσσήνη, Βαρβάρα Μπιζά κ.ά. • Συµµετέχει: 8µελές µουσικό σύνολο. Συµπαραγωγοί: ΔΗΠΕΘΕ ΡΟΥΜΕΛΗΣ
Χρηστίνα Γαρµπή
Ζεµφύρα ή το Μυστικόν της Πασιφάης, του Εµπειρίκου
Η νεαρή ηθοποιός και σκηνοθέτρια Χρηστίνα Γαρµπή, απόφοιτος της Δραµατικής Σχολής του Ωδείου Αθηνών και της Νοµικής Αθηνών, έχει συνεργαστεί ως ηθοποιός µε τους Θωµά Μοσχόπουλο, Ξένια Καλογεροπούλου, Κωνσταντίνο Αρβανιτάκη, Θωµά Βελισσάρη, Ιόλη Ανδρεάδη σε παραστάσεις στο Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου, στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, στο θέατρο Πόρτα κ.α.
Στο πλαίσιο του φετινού «Ανοίγµατος στην πόλη» θα παρουσιάσει το διήγηµα Ζεµφύρα ή το Μυστικόν της Πασιφάης του Ανδρέα Εµπειρίκου.
Προαναγγέλλοντας τον Μεγάλο Ανατολικό, η Ζεµφύρα συµβολίζει τη νίκη πάνω στον ευνουχισµό της σεξουαλικότητας, θεµέλιο µιας ουτοπικής κοινωνίας, απελευθερωµένης από τις κοινωνικές νόρµες που περιορίζουν την επιθυµία.
Σκηνοθεσία-ερµηνεία-δραµατουργική επεξεργασία: Χρηστίνα Γαρµπή, Κωνσταντίνος Κουνέλλας, Βασίλης Σαφός (Οµάδα Θεάτρου τ ρ ι ς) • Πρωτότυπη µουσική σύνθεση: Κορνήλιος Σελαμσής • Σχεδιασµός φωτισµών: Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης • Επιµέλεια κίνησης: Κατερίνα Φώτη • Σύµβουλος δραµατουργίας: Νίκος Ζιώγας • Σκηνογραφία: Άρτεµις Σιέρρα • Κοστούµια: Δήµος Κλιµενώφ • Βοηθός σκηνοθέτη: Τζίνα Σταυρουλάκη
Δάφνη Κοκκίνη
Αγαθόφρων / Ο άτλας του συλλέκτη
Βιωµατική εγκατάσταση
3.696 βιβλία µεταφέρονται το 1840 από το Παρίσι στην Ανδρίτσαινα. Ο Αγαθόφρων Νικολόπουλος στέλνει τη συλλογή του χωρίς να καταφέρει ποτέ να φτάσει ο ίδιος. Τα βιβλία συνεχίζουν ορφανά το ταξίδι τους. Το 1931, ο Βάλτερ Μπένγιαµιν στο Αποσυσκευάζοντας τη βιβλιοθήκη µου.
Λόγος για τη συλλεκτική δραστηριότητα καταγράφει σκέψεις που θα µπορούσε να είχε κάνει ο ίδιος ο Αγαθόφρων αν είχε ζήσει για να ανοίξει τη συλλογή του. Η βιωµατική εγκατάσταση, διαµορφωµένη in situ, µε όχηµα τις δύο ιστορίες, ξεδιπλώνει το πραγµατικό µέγεθος µιας βιβλιοθήκης που ταξιδεύει, και επιχειρεί τη σύνδεση της αστικής καθηµερινότητας στην Αθήνα µε τον πραγµατικό χώρο της συλλογής στην Ανδρίτσαινα – ενός αληθινού θησαυρού κρυµµένου στα βουνά της Πελοποννήσου.
Σύλληψη – συντονισµός: Δάφνη Κοκκίνη • Οµάδα εργασίας: Δηµήτρης Θεοδώροπουλος, Άλκηστις Κοκκίνη, Δάφνη Κοκκίνη, Γιώργος Κουρµαδάς, Καρολίνα Μωρέττη, Μαρία Σκιαδά • Υποστηρικτικοί φορείς: Δηµόσια Ιστορική Βιβλιοθήκη Ανδρίτσαινας, Σύλλογος Ελλήνων Επιστηµόνων Ελβετίας • H παράσταση περιλαµβάνεται στο πρόγραµµα «Αθήνα – Παγκόσµια Πρωτεύουσα Bιβλίου 2018 ΟΥΝΕΣΚΟ».
15 Ιουνίου – 15 Ιουλίου
Oµάδα.pelma.Lia Haraki
The Performance Shop
Η Λία Χαράκη, από τις πιο σηµαντικές καλλιτεχνικές φωνές της Κύπρου, φέρνει µε την οµάδα της στην Αθήνα το The Performance Shop. Πρόκειται για ένα pop-up κατάστηµα που θα λειτουργεί σε εµπορικό δρόµο της Αθήνας για ένα µήνα, µε ωράριο καταστηµάτων αλλά και µε βραδινές παραστάσεις.
Οι θεατές/περαστικοί θα έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθούν, να συµµετέχουν ή ακόµα και να παραγγείλουν µια καλλιτεχνική παράσταση. Έµπνευση και δηµιουργία της Λίας Χαράκη και των συνεργατών της, το The Performance Shop άνοιξε για πρώτη φορά στη Λευκωσία το 2014 (Pop-Up Festival / NiMAC), ενώ το 2016 επιλέχτηκε από το European Dancehouse Network (EDN) ως µια από τις καλύτερες πρακτικές στην Ευρώπη για να έρθει σε επαφή ο χορός µε διαφορετικά είδη κοινού.
Το πρόγραµµα αποτελείται από έργα καλλιτεχνών που ζουν και δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα και θα επιλεγούν από την πενταµελή καλλιτεχνική επιτροπή του «καταστήµατος» µετά από ανοιχτή πρόσκληση. Οι παραστάσεις του «καταστήµατος» θα χωρίζονται σε τέσσερις ενότητες: οn display (στη βιτρίνα), συµµετοχικές παραστάσεις (που θα µπορεί ο περαστικός να διαλέξει από τον κατάλογο), έργα για µικρό χώρο και περιορισµένο αριθµό θεατών, καθώς και εργαστήρια διαφόρων µεθοδολογιών δηµιουργίας των φιλοξενούµενων καλλιτεχνών.
Θα συµπεριληφθούν επίσης δύο έργα της Λίας Χαράκη που παρουσιάστηκαν στο The Performance Shop 2015: Ο ενεργός θεατής, µε πρωταγωνιστή τον ηθοποιό Μάριο Ιωάννου, και SKIN, µε τους περφόρµερ Αριάννα Μαρκουλίδη και Πέτρο Κονναρή. Καλλιτεχνική διευθύντρια – καλλιτέχνις: Λία Χαράκη • Υπεύθυνη παραγωγής: Θεοδώρα Αυγουλίδου • Αρχιτέκτονας – σκηνογράφος: Βιβιάνα Χιωτίνη • Σχεδιασµός γραφιστικών: Δέσποινα Καννάουρου Σε συνεργασία µε το Υπουργείο Παιδείας & Πολιτισµού της Κύπρου, το Σπίτι της Κύπρου και την ΚοινΣΕπΟΞΥΓΟΝΟ.
Reverend Billy & the Stop Shopping Choir
O κόσµος µπορεί να σωθεί χάρη στον Αιδεσιµότατο Μπίλλυ! Ο Αιδεσιµότατος έχει εδώ και καιρό συνειδητοποιήσει ότι πρέπει να σώσουµε τον πλανήτη από τον καταναλωτισµό και γι’ αυτόν το λόγο ίδρυσε την Εκκλησία Stop shopping in N.Y. (Σταµατήστε να ψωνίζετε στη Νέα Υόρκη).
Μαζί µε τα υπόλοιπα µέλη της Χορωδίας, ο Μπίλλυ τραγουδάει και κηρύττει κατά της καπιταλιστικής αλλοτρίωσης. Δραστηριοποιείται σε τοπικές ακτιβιστικές οµάδες, κάνει κήρυγµα στο δρόµο και προσκαλεί το κοινό σε γκόσπελ που πραγµατοποιούνται σε θέατρα και µουσεία σε όλο τον κόσµο. Εκτός από αναγνωρισµένος αµερικανός περφόρµερ και ακτιβιστής – συµµετέχει σε δράσεις κατά τουνεοφιλελευθερισµού, των σχεδίων του Τραµπ για τον πετρελαιαγωγό και την κλιµατική αλλαγή o Μπιλ Τάλεν υπήρξε επίσης υποψήφιος των Πρασίνων για τη δηµαρχία της Νέας Υόρκης.
Ο Αιδεσιµότατος και η Χορωδία του θα µετακοµίσει για λίγο από τη Νέα Υόρκη στην Αθήνα για να αφουγκραστεί και να συνδεθεί µε την παρούσα κοινωνικοπολιτική κατάσταση στην Ελλάδα
συµπράττοντας µε εγχώριους καλλιτέχνες και αναζητώντας µια αναλογία ανάµεσα στην κουλτούρα της Αθήνας και της Νέας Υόρκης. Προ και µετά κρίσης.
Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισµού
Πολιτιστικοί περίπατοι
Οι περίπατοι σε ιστορικά σηµεία της πόλης µε ξεναγούς καθηγητές και προσωπικότητες υψηλού κύρους, που γοήτευσαν πέρυσι τους Αθηναίους, συνεχίζονται. Το κοινό θα έχει φέτος την ευκαιρία να απολαύσει τρεις µοναδικούς περιπάτους:
– Ξενάγηση µε τον καθηγητή Μανόλη Κορρέ σε εµβληµατικά σηµεία του Ιστορικού Κέντρου
– Περίπατος από τους στύλους του Ολυµπίου Διός µέχρι τον Ιλισό: µια βόλτα σε µια ιστορική περιοχή μέσα σ΄ ένα εξαιρετικό φυσικό περιβάλλον.
– Περίπατος στους ιστορικούς πεζόδροµους, από του Μακρυγιάννη µέχρι το Δηµόσιο Σήµα.
ΑΝΟΙΓΜΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ – ΠΕΙΡΑΙΑΣ
25 Ιουνίου & 27 Ιουνίου [Μπουκαπόρτες πλοίων]
Αθανασία Αγοράκη, Γιούλη Καρναχωρίτη, Μυρτώ Πανάγου
Γέρος – έρως
Στον κουρνιαχτό της εποχής µας, µια οµάδα ανθρώπων της αποκαλούµενης «τρίτης ηλικίας» κάνει τη δική της ξεχωριστή διαδήλωση. Μια διαδήλωση µε µοναδικές αποσκευές λόγια διάσπαρτα, έντονα, οικεία, φευγαλέα. Λόγια που θα ακουστούν είτε ατοµικά, είτε συλλογικά, έτσι που να δηµιουργήσουν µια φωνή, υπενθυµίζοντας ότι ο ερωτικός αποχωρισµός δεν έχει ηλικία.
Μέσα στο λιµάνι του Πειραιά, άνθρωποι ηλικιωµένοι χρησιµοποιούν ως βήµα την µπουκαπόρτα ενός πλοίου −ύψιστο συµβολικό σηµείο φυγής− για να προλάβουν να χαιρετήσουν, µε όλη την ορµή της νιότης, το αγαπηµένο πρόσωπο, τον έρωτα, την ίδια τη ζωή.
Τρεις νεαρές ηθοποιοί, η Αθανασία Αγοράκη, η Γιούλη Καρναχωρίτη και η Μυρτώ Πανάγου, ενώνουν τις δυνάµεις τους και σκηνοθετούν αυτή την ιδιαίτερη διαδήλωση για τον έρωτα.
Κινησιολογική επιµέλεια: Κατερίνα Τούµπα • Μουσική επιµέλεια: Διονύσης Μακρής • Εξωτερικός συνεργάτης: Πάνος Πανάγου • Σε συνεργασία µε κοινωνικές δοµές του Πειραιά (9ο Διαµέρισµα
ΚΑΠΗ)
29 – 30 Ιουνίου [Ιχθυόσκαλα Κερατσινίου]
Οµάδα Salvia Divinorum
Ίσαλος γραµµή: µια ωδή στη φθίση
Μία ξεχωριστή περφόρµανς στην Ιχθυόσκαλα του Κερατσινίου από µια οµάδα ηθοποιών, µουσικών και ηλικιωµένων. Η Άρτεµις Γρύµπλα, µε δράση στο θέατρο και τον αυτοσχεδιασµό, και η κινησιολόγος και σκηνοθέτις κίνησης Άλκηστις Πολυχρόνη σκηνοθετούν µια µελέτη για την ανθρώπινη φθορά, µε πρώτη ύλη προσευχές από όλο τον κόσµο και από διαφορετικές θρησκευτικές παραδόσεις.
Η Ίσαλος γραµµή ξεκινά θραυσµατικά, µε µικρές ατοµικές προσευχές και σχεδόν ασύνδετους ήχους, που κορυφώνονται σε µια παρτιτούρα από µουσικές και τραγούδια. Το ιδιαίτερο πολυφωνικό σχήµα αποτελείται από πέντε ηθοποιούς, έναν µουσικό και δέκα ηλικιωµένους ανθρώπους που ζουν στο Γηροκοµείο Πειραιά, και συνθέτει ένα δρώµενο για τα τετελεσµένα και γι’ αυτά που έπονται.
Μουσική σύνθεση: Gary Salomon • Σκηνοθεσία: Άλκηστις Πολυχρόνη, Άρτεµις Γρύµπλα • Κοστούµια: Βασιλική Σύρµα
3 – 4 Ιουλίου [Πλατεία Κοραή]
Καλλιτεχνική κολεκτίβα influx (Χάρης Πεχλιβανίδης, Κορίνα Βασιλειάδου)
Blind Date
Το Blind Date είναι µια διαδραστική περφόρµανς ανάµεσα σε βλέποντες και µη. Mια οµάδα τυφλών περφόρµερ και χορευτών τάνγκο καλούν τους θεατές να συµµετάσχουν σε ένα τάνγκο του δρόµου, σε µια µιλόνγκα.
Μέσα από έναν τέτοιο ιδιόρρυθµο χορό θα ξεπηδήσουν οι προσωπικές ιστορίες των τυφλών − ιστορίες που αφηγούνται το βλέµµα στο µέλλον, το όραµα για το αύριο. Η διάδραση των
τυφλών µε τους θεατές θα συνεχιστεί και µετά το τέλος του χορού. Οι µη βλέποντες θα δέσουν τα µάτια των θεατών και θα γίνουν οδηγοί µιας βόλτας στον Πειραιά. Η πόλη θα χαθεί για λίγο από τα µάτια και θα µεταµορφωθεί σε µυρωδιές και ήχους τόσο ισχυρούς που θα φτάσουν τους παλµούς της καρδιάς µας.
Η περφόρµανς θα πραγµατοποιηθεί µε τη συνεργασία της σχολής χορού τάνγκο «Peiraias Tango» της Ειρήνης Φιλίππου και του Βασίλη Ντούκα, των σπουδαστών της και της οµάδας τυφλών που θα συσταθεί κατά τη διαδικασία της έρευνας.
ΧΟΡΟΣ
4 – 6 Ιουνίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Ε)
Arkadi Zaides
TALOS (Ισραήλ / Γαλλία, 2015)
Ο Αρκάντι Ζαΐντες γεννήθηκε στη Λευκορωσία, µετανάστευσε στο Ισραήλ και ζει πλέον στη Γαλλία.
Το συγκεκριµένο έργο είναι αποτέλεσµα διετούς έρευνας του ίδιου και των συνεργατών του χορογράφων, δραµατουργών, καλλιτεχνών βίντεο και ειδικών στην τεχνητή νοηµοσύνη. Διερευνά τη σχέση ανάµεσα στην κίνηση, τις νέες τεχνολογίες παρακολούθησης και το µέλλον των συνόρων, και προέκυψε ως αποτέλεσµα της µελέτης του TALOS, αυτοµατοποιηµένου συστήµατος παρακολούθησης που χρηµατοδοτήθηκε από δέκα χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προστασία των ευρωπαϊκών συνόρων. Το έργο έχει τη µορφή της διάλεξης-παράστασης.
Όπως και οι προηγούµενες δουλειές του καλλιτέχνη, εξετάζει τους τρόπους µε τους οποίους οι περιορισµοί των συνόρων και οι στρατηγικές παρακολουθήσης χειραγωγούν το ανθρώπινο σώµα και γεννούν µια νέα χορογραφία.
Σε µια οθόνη στο πίσω µέρος της σκηνής ζωντανεύουν στιγµιότυπα βασισµένα σε πραγµατικό και σε επινοηµένο υλικό. Το TALOS παραπέµπει στον µηχανικό φύλακα της Ευρώπης στην αρχαία ελληνική µυθολογία, Τάλω.
Σύλληψη – σκηνοθεσία: Arkadi Zaides • Σε συνεργασία µε τους: Claire Buisson, Nienke Scholts, Jonas Rutgeers, Youness Anzane, Effi & Amir (Effi Weiss & Amir Borenstein), Gabriel Braga, Culture Crew, Amit Epstein, Dyane Neiman, Thalie Lurault, Etienne Exbrayat, Simge Gücük • Διεθνής διανοµή: Key Performance – Julia Asperska & Koen Vanhove • Συµπαραγωγή: Les Subsistances, Lyon (FR), CDC Toulouse (FR), NEXT Festival, LilleKortrijk-Tournai (BE-FR), La Maison de la Danse, Lyon (FR), CCNN – Centre Chorégraphique National de Nantes (FR), TanzQuartier Wien, Vienne (AT), Wiesbaden Biennale, Wiesbaden (DE), Teaterhuset Avant Garden, Trondheim (NO), K3 – Zentrum für Choreographie | Tanzplan Hamburg, στο πλαίσιο του project Together Apart, µε τη χρηµατοδότηση του Γερµανικού Οµοσπονδιακού Ιδρύµατος Πολιτισµού (DE) • Residency: O Espaço do Tempo, Montemor-o-Novo (PT), STUK, Leuven (BE), Kunstenfestivaldesarts (BE), Dialoghi Residencies for Performing Arts in Villa Manin/CSS Udine (IT), Tanz im August/HAU Hebbel am Ufer (DE) • Με τη συµµετοχή του DICRéAM. Με την υποστήριξη του Transfabrik Fund – the Franco-German Fund for performing arts. Institut des Croisements. Ο Arkadi Zaides υποστηρίζεται από το Υπουργείο Πολιτισµού και Επικοινωνιών της Γαλλίας
11 & 12 Ιουνίου (Πειραιώς 260 Ε)
Χριστίνα Γουζέλη & Paul Blackman (Οµάδα Jukstapoz)
The Art of Dying
Η οµορφιά είναι ο τρόπος της φύσης να θυµάται την Εδέµ
T. C. Henley
Η οµάδα Jukstapoz ιδρύθηκε το 2010 µε έδρα την Αθήνα και έχει διεθνή παρουσία σε φεστιβάλ και θέατρα ανά τον κόσµο. Το χορογραφικό ύφος της είναι έντονα κινηµατογραφικό και διακρίνεται για τη δυναµική σωµατική γλώσσα του (physical theatre). Το έργο The Art of Dying είναι ένα σόλο εµπνευσµένο από το τρίπτυχο του Ιερώνυµου Μπος Ο κήπος των επίγειων ηδονών, που µε λεπτό χιούµορ και σουρρεαλισµό αποδίδει το εύθραυστο της ανθρώπινης ύπαρξης.
Χορός, πολυµέσα και ζωντανή µουσική συνυπάρχουν σε µια παράσταση που εξετάζει τη διαδικασία του «ευ θνήσκειν», αποτυπώνοντας συγχρόνως την οµορφιά της στιγµής ακριβώς πριν επέλθει το τέλος της ζωής. Μέσα σε έναν κήπο στον οποίο κατοικούν τόσο η ζωή όσο και η φθορά, η ερµηνεύτρια συνθέτει ένα τοπίο από µικρόκοσµους σήψης και χαράς.
Η µουσική σύνθεση είναι του βραβευµένου λαουτίστα Jozef Van Wissem και θα ερµηνεύεται ζωντανά από τον ίδιο. Ο Wissem είναι Ολλανδός µινιµαλιστής µουσικός µε έδρα τη Νέα Υόρκη. Το 2013 κέρδισε το Βραβείο Μουσικής στο Φεστιβάλ των Καννών για την ταινία Mόνο οι εραστές µένουν ζωντανοί.
Χορογραφία: Χριστίνα Γουζέλη & Paul Blackman • Ερµηνεία: Χριστίνα Γουζέλη • Μουσική σύνθεση και ερµηνεία: Jozef Van Wissem • Κοστούµια – σκηνικά: Kimie Nakano (TBC) • Σχεδιασµός ήχου: Jeph Vanger, Chris Parapagidis (TBC) • Φωτισµοί: Περικλής Μαθιέλλης • Κατασκευή σκηνικών: Δηµήτρης Νασιάκος (TBC) • Βοηθός παραγωγής: Μαριλένα Δάρα • Παραγωγή: Lena John Gomez • Η οµάδα επιχορηγείται από το ΥΠΠΟ για το συγκεκριµένο έργο • Συµπαραγωγή: Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου – Φεστιβάλ Χορού Καλαµάτας – Οµάδα Jukstapoz
13 – 15 Ιουνίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Η)
Bruno Beltrão – Grupo de Rua
Inoah (Βραζιλία, 2017)
O βραβευµένος µε Bessie Award το 2010 Bruno Beltrão και η οµάδα του Grupo de Rua (1996) θεωρούνται από τους σηµαντικότερους δηµιουργούς που προέρχονται από το hip hop και το street dance, χωρίς όµως να αρκούνται σε µια µεταφορά του είδους από τον δρόµο στη σκηνή. Μέσα από τα έργα του, που έχουν παρουσιαστεί σε µερικά από τα σηµαντικότερα φεστιβάλ και θέατρα του κόσµου, ο Beltrão, που έχει σπουδάσει σύγχρονο χορό και φιλοσοφία, αποδοµεί συστηµατικά τους κώδικες και τη γλώσσα του hip hop.
Οι ερµηνευτές προέρχονται από διάφορα είδη χορού του δρόµου και αναπτύσσουν µια στιβαρή όσο και ριψοκίνδυνη σωµατική γλώσσα.
Στην πραγµατικότητα, η Grupo de Rua είναι κάτι παραπάνω από µια οµάδα χορού: ένα εργαλείο κοινωνικής χειραφέτησης. Με το έργο Inoah ο δηµιουργός, που έρχεται πρώτη φορά στην Ελλάδα, ορµώµενος από τα σκάνδαλα διαφθοράς στη Βραζιλία, τοποθετείται απέναντι στις επικρατούσες πολιτικές συνθήκες και διερωτάται πώς συνδεόµαστε µε τον περιβαλλόντα χώρο, πώς διαµορφωνόµαστε από συνθήκες και ιδεολογίες.
Μέσα σε µια σχεδόν άδεια σκηνή 10 χορευτές χτίζουν µια σχέση ανάµεσα στον εσωτερικό και τον εξωτερικό κόσµο.
Και πραγµατεύονται τη συνδιαλλαγή, τη σύγκρουση, τη συνύπαρξη, τη συλλογικότητα.
Σκηνοθεσία: Bruno Beltrão • Βοηθός σκηνοθέτη: Ugo Alexandre Neves • Ερµηνευτές: Bruno Duarte, Cleidson De Almeida “Kley”, Douglas Santos, Igor Martins, João Chataignier, Leandro Gomes, Leonardo Laureano, Linaldo Pantoja “Dhuk”, Ronielson Araújo “Kapu”, Sid Yon • Φωτισµοί: Renato Machado • Κοστούµια: Marcelo Sommer • Μουσική: Felipe Storino • Υποστήριξη: BEIRA • Συµπαραγωγή: Kampnagel (Αµβούργο), Festival de Marseille (Μασσαλία), Wiener Festwochen (Βιέννη), Mousonturm (Φρανκφούρτη), Kunstenfestivaldesarts (Βρυξέλλες), Tanzhaus Nrw (Ντύσσελντορφ)
25 – 26 Ιουνίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Η)
Marlene Monteiro Freitas
of ivory and flesh – statues also suffer (Πορτογαλία / Πράσινο Ακρωτήρι, 2014)
Βραβευµένη µε τον Αργυρό Λέοντα για τον Χορό στην Μπιενάλε της Βενετίας (2018), η χορογράφος Μαρλένε Μοντέιρο Φρέιτας έγινε γνωστή στο ελληνικό κοινό για πρώτη φορά πέρσι µε την παράσταση Βάκχες. Ένα πρελούδιο κάθαρσης, που παρουσιάστηκε στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών (συµπαραγωγή).
Η παράσταση έγινε δεκτή µε µεγάλο ενθουσιασµό από θεατές και κριτικούς.
Η Φρέιτας, που στην Μπιενάλε χαρακτηρίστηκε «ένα από τα σπουδαιότερα ταλέντα της γενιάς της», επανέρχεται φέτος µε ένα προγενέστερο έργο της, το οποίο εµπεριέχει επίσης ένταση, σουρρεαλισµό, υποδόριο χιούµορ, µια αλλόκοτη και ανοίκεια αίσθηση, στοιχεία που έκαναν τις Βάκχες τόσο ιδιαίτερες.
Το of ivory and flesh – statues also suffer είναι το πρώτο έργο της χορογράφου για µεγάλο σύνολο και µουσικούς (κρουστά) και περιγράφεται από την ίδια ως «χορός από µαρµαρωµένες φιγούρες».
Τα σώµατα-αγάλµατα παραδόξως χορεύουν, αψηφώντας τους νόµους που απαιτούν το πετρωµένο σώµα να µένει για πάντα καταδικασµένο στην ακινησία. Με πολλαπλές επιρροές − από τις Μεταµορφώσεις του Οβίδιου, και πιο συγκεκριµένα την ιστορία του Πυγµαλίωνα και του Ορφέα, έως το κινηµατογραφικό Statues Also Die (1995) των Alain Resnais, Chris Marker και Ghislain Cloquet, µια κριτική προσέγγιση στην αφρικανική τέχνη και στην αποικιοκρατία − η χορογράφος χτίζει µε απόλυτη ακρίβεια το ιδιόµορφο σύµπαν της.
Χορογραφία: Marlene Monteiro Freitas • Ερµηνεύουν: Marlene Monteiro Freitas, Andreas Merk, Betty Tchomanga, Lander Patrick, Cookie (κρουστά), Tomás Moital (κρουστά), Miguel Filipe (κρουστά) • Φωτισµοί – σκηνικά: Yannick Fouassier • Ζωντανή µουσική: Cookie (κρουστά) • Μοντάζ – ήχος: Tiago Cerqueira • Έρευνα: João Francisco Figueira, Marlene Monteiro Freitas • Παραγωγή: P.OR.K • Διανοµή: Key Performance • Συµπαραγωγοί: O Espaço do Tempo, Montemor-o-Novo (PT)˙ Alkantara Festival, Lisbon (PT)˙ Maria Matos Teatro Municipal, Lisbon (PT)˙ Bomba Suicida, Lisbon (µε την υποστήριξη του DGArtes, PT)˙ CCN Rillieux-la-pape (FR)˙ Musée de la danse, Rennes (FR)˙ Centre Pompidou, Paris (FR)˙ Festival Montpellier Danse 2014, Montpellier (FR)˙ ARCADI, Paris (FR)˙ CDC Toulouse/Midi-Pyrénées, Toulouse (FR)˙ Théâtre National de Bordeaux en Aquitaine, Bordeaux (FR)˙ Kunstenfestivaldesarts, Bruxelles (BE)˙ WP Zimmer, Antwerp (BE)˙ NXTSTP (µε την υποστήριξη του EU Culture Programme) • Με την υποστήριξη του: ACCCA – Companhia Clara Andermatt, Lisbon (PT) • Ευχαριστίες: Staresgrime (PT), Dr. Ephraim Nold • Εντάσσεται στο δίκτυο [DNA] Departures and Arrivals που χρηµατοδοτείται από το Creative Europe Programme/ European Commission.
28 & 29 Ιουνίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Ε)
Ηρώ Αποστολέλλη & Αγνή Παπαδέλη-Ρωσσέτου
Δωµάτια
Η Ηρώ Αποστολέλλη και η Αγνή Παπαδέλη-Ρωσσέτου είναι νέες και ανερχόµενες δηµιουργοί στον ελληνικό χορό. Τα Δωµάτια είναι ένα έργο για πέντε χορεύτριες, οι οποίες λειτουργούν ως οµάδα, διατηρώντας και αναπτύσσοντας, όµως, η καθεµιά τη δική της γλώσσα αφήγησης. Εµβαθύνοντας στο προσωπικό της λεξιλόγιο, κάθε χορεύτρια αρθρώνει την κίνηση ως λόγο στο παρόν, ενώπιον των υπολοίπων και πάντα σε σχέση µαζί τους, υπό τη συνοδεία ζωντανής µουσικής.
Χορογραφία: Ηρώ Αποστολέλλη & Αγνή Παπαδέλη-Ρωσσέτου • Ερµηνεία: Ηρώ Αποστολέλλη, Κατερίνα Λιόντου, Δανάη Παπαζιάν, Αγνή Παπαδέλη-Ρωσσέτου, Μαρία Φουντούλη•Σχεδιασµός κοστουμιών: Ηρώ Βαγιώτη • Σχεδιασµός φωτισµών: Αλέκος Γιάνναρος • Παραγωγή: Οµάδα Ditto. Το έργο υποστηρίζεται οικονοµικά από το ΥΠΠΟ
30 Ιουνίου – 1 Ιουλίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Δ)
El Conde de Torrefiel
LA PLAZA (Ισπανία, 2018)
Με έδρα τη Βαρκελώνη, η Tanya Beyeler (Ελβετία) και ο Pablo Gisbert (Ισπανία) συναποτελούν το καλλιτεχνικό ζευγάρι El Conde de Torrefiel. Στα έργα τους επιχειρούν µια σύνδεση ανάµεσα στο κείµενο, τις εικαστικές τέχνες και τη χορογραφία. Το νέο τους, έβδοµο κατά σειρά έργο, αποτέλεσµα έρευνας ενός έτους, αποτελεί συµπαραγωγή µεγάλων ευρωπαϊκών φεστιβάλ και θεάτρων και θα κάνει πρεµιέρα το 2018.
Η παράσταση διερευνά την έννοια του χωροχρόνου µέσα από την ένταση, τη στάση και τη ρήξη που αποτελούν δοµικά στοιχεία της βίας.
Οι καλλιτέχνες παρατηρούν τα φυσικά όρια που θέτει ο χώρος και τις φυσικές δυνάµεις που καθορίζουν τις ζωές µας.
Αντιµετωπίζουν το σκηνικό σαν ένα είδος δηµόσιας αγοράς µέσα στο οποίο διευρύνεται η αντίληψη για τον χωροχρόνο, ένα κυκλικό σκηνικό που κατοικείται από ανθρώπους και µνηµεία.
Σύλληψη: El Conde de Torrefiel σε συνεργασία µε τους ερµηνευτές • Κείµενο: Pablo Gisbert • Σκηνοθεσία: Tanya Beyeler και Pablo Gisbert • Σκηνικά – κοστούµια – props: Blanca Añón • Φωτισµοί: Ana Rovira • Ήχος: Adolfo Fernández García • Σκηνική διεύθυνση: Isaac Torres • Παίζουν: Gloria March Chulvi, Albert Pérez Hidalgo, Mónica Almirall Batet, Nicolas Carbajal, Amaranta Velarde, David Mallols και 10-15 εγχώριοι χορευτές • Παραγωγή: El Conde de Torrefiel, Kunstenfestivaldesarts (Βρυξέλλες) • Συµπαραγωγή: Wiener Festwochen (Βιέννη), Festival de Marseille, Mousonturm Frankfurt am Main, La Triennale di Milano, Alkantara & Maria Matos Teatro (Λισαβόνα), Festival GREC (Βαρκελώνη), HAU Hebbel am Ufer (Βερολίνο), Vooruit (Γάνδη) • Διεύθυνση περιοδείας: Caravan Production
1 – 3 Ιουλίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Β)
Γιάννης Μανταφούνης & Manon Parent
Sing the Positions (2017)
Ο γνώριµος στο κοινό του Φεστιβάλ Αθηνών Γιάννης Μανταφούνης επανέρχεται µε το νέο του έργο, το οποίο κινείται µεταξύ χορευτικής παράστασης και µουσικής συναυλίας. Με βάση µια µεθοδολογία αυτοσχεδιασµού που έχουν αναπτύξει µε τη Manon Parent ως µουσικοί και χορευτές, καταλαµβάνουν τη σκηνή µε τις χορευτικές τους δράσεις, συνδυάζοντας τραγούδια και ηχητικά συµβάντα που δηµιουργούνται ζωντανά επί σκηνής, µε οδηγό ένα ανοιχτό σενάριο.
Μέσα από ποικίλες µουσικές αναφορές, από όπερα µέχρι πειραµατική µουσική, οι δύο ερµηνευτές µοιράζονται µε το κοινό µια ανάλαφρη αίσθηση παιδικότητας και χαράς. Από τον Αύγουστο του 2017, που έκανε πρεµιέρα, το Sing the Positions έχει παρουσιαστεί 25 φορές σε 7 θέατρα, 7 πόλεις και 3 χώρες.
Σύλληψη: Γιάννης Μανταφούνης • Χορογραφία – µουσική: Ιωάννης Μανταφούνης & Manon Parent • Φωτισµοί: David Kretonic • Ήχος: David Scrufari • Διεύθυνση παραγωγής: Mélanie Fréguin • Βοηθός παραγωγής: Erin O’Reilly • Παραγωγή: Cie Ioannis Mandafounis • Συµπαραγωγή: ADC-Genève, Tanzhaus-Zürich, Prairie – Pour-cent Culturel Migros, RESO-Fonds des programmateurs • Με την υποστήριξη των Swiss Arts Council Pro Helvetia, SSA, Nestlé for Art foundation, Stanley Thomas Johnson foundation
12 – 14 Ιουλίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Δ)
Boris Charmatz
enfant (Γαλλία, 2011)
Ο Μπορίς Σαρµάτς, ένα από τα µεγαλύτερα ονόµατα της αβανγκάρντ σκηνής του χορού τα τελευταία χρόνια, διερευνά την έννοια της πολλαπλότητας, θέτοντας µια σχετικά απλή ερώτηση: πώς γίνεται να υπάρξει σωµατική κίνηση χωρίς τη χρήση µυϊκής ενέργειας; Συνεχίζοντας την έρευνα πάνω στις µηχανές που ξεκίνησε σε προηγούµενα έργα του, ο Σαρµάτς προτείνει µια χορογραφία παραδοµένων σωµάτων χρησιµοποιώντας ένα αµφιλεγόµενο υλικό: τα παιδιά.
Ένα εύθραυστο, εύπλαστο, αλλά και µη ελέγξιµο υλικό, που οι χορευτές, µε τη συνοδεία ενός µουσικού, µεταφέρουν, τοποθετούν, αποθέτουν στο έδαφος και χειρίζονται δηµιουργώντας ένα τοπίο µεταµορφώσεων. Πρωταγωνιστικό ρόλο έχει η κίνηση, τόσο στην ανθρώπινη όσο και στη µηχανική µορφή της: Ένας τεράστιος γερανός µετακινεί τους ενήλικους χορευτές, οι οποίοι µε τη σειρά τους µετακινούν τα παιδιά.
Χορογραφία: Boris Charmatz • Ερµηνευτές: Ashley Chen, Olga Dukhovnaya, Nuno Bizarro, Matthieu Burner, Julien Gallée-Ferré, Johanna Lemke, Maud Le Pladec, Thierry Micouin, Solene Wachter και οµάδα παιδιών από το Βερολίνο • Γκάιντα: Erwan Keravec • Φωτισµοί: Yves Godin • Ήχος: Olivier Renouf • Μηχανές: Artefact, Frédéric Vannieuwenhuyse, Alexandre Diaz • Κοστούµια: Laure Fonvieille • Παραγωγή: Musée de la danse, Volksbühne Berlin • Παραγωγή 2011: Μουσείο Χορού / Εθνικό Χορογραφικό Κέντρο της Ρεν και της Βρετάνης – Υπό τη διεύθυνση Boris Charmatz. Με την υποστήριξη του Γαλλικού Υπουργείου Πολιτισµού και Επικοινωνιών – Περιφερειακή Διεύθυνση Πολιτιστικών Υποθέσεων, Δήµος της Ρεν, Περιφερειακό Συµβούλιο Βρετάνης και Γενικό Συµβούλιο Ille-et-Vilaine • Συµπαραγωγή 2011: Festival d’Avignon, Théâtre de la Ville-Paris, Festival d’Automne à Paris, Internationales Sommerfestival Hamburg και Siemens Stiftung, στο πλαίσιο του SCHAUPLÄTZE, Théâtre National de Bretagne, La Bâtie-Festival de Genève, Kunstenfestivaldesarts (Βρυξέλλες). Ειδική υποστήριξη από το Υπουργείο Πολιτισµού, το Περιφερειακό Συµβούλιο Βρετάνης, τον Δήµο της Ρεν • Με την υποστήριξη του Institut français και του Δήµου της Ρεν για τη διεθνή περιοδεία • Σε συνεργασία µε Ligue de l’enseignement d’Ille-et-Vilaine.
17 – 19 Ιουλίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Β)
Σταύρος Γασπαράτος
Rage Park
Μια εγκατάσταση-περφόρµανς µε βάση το οµώνυµο νέο µουσικό έργο του συνθέτη Σταύρου Γασπαράτου, που χωρίζεται σε τρία µέρη και ερµηνεύεται ζωντανά από πενταµελές σύνολο µουσικών, µέσα σε µια εγκατάσταση η οποία λειτουργεί σαν σκηνικός χώρος αλλά και σαν µουσικό όργανο.
Με δεδοµένα το µουσικό έργο και την ηχητική/εικαστική εγκατάσταση, ο συνθέτης καλεί τρεις χορευτές/χορογράφους να αλληλεπιδράσουν, να χορογραφήσουν και να ερµηνεύσουν τα τρία µουσικά µέρη. Συνδυάζοντας ζωντανή µουσική και χορευτική περφόρµανς, το έργο επιδιώκει να εκφράσει τη συνεχιζόµενη συσσώρευση οργής σε προσωπικό αλλά και σε κοινωνικό επίπεδο. Αφετηρία του ήταν η ανάγκη εξωτερίκευσης αυτής της καταπιεσµένης οργής.
Σύλληψη – σύνθεση: Σταύρος Γασπαράτος • Χορευτές – χορογράφοι: Blenard Ajizaz, Έλενα Αντωνίου, Μαριάννα Καβαλλιεράτου • Σκηνικός χώρος – κοστούµια: Μαρία Ταυλαρίου • Σχεδιασµός φωτισµών: Σάκης Μπιρµπίλης • Βοηθός συνθέτη: Πάνος Τσίγκος • Συµµετέχει 5µελές µουσικό σύνολο
7 Ιουνίου
Μια µέρα γεµάτη χορό
Ανοιχτά µαθήµατα, συζητήσεις, παρουσιάσεις, φαγητό, πάρτυ και άλλα
Επιµέλεια: Στεριανή Τσιντζιλώνη & επιµελητική οµάδα
ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
29 Ιουνίου – 19 Ιουλίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 – Α)
Παντελής Μάκκας, Αντιστολή
Η Αντιστολή, video art project του εικαστικού Παντελή Μάκκα, αποτελεί καλλιτεχνική αναπαράσταση της δολοφονίας του µαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου το βράδυ της 6ης Δεκεµβρίου 2008.
Η δολοφονία Γρηγορόπουλου ήταν το έναυσµα για την έκρηξη ενός κύµατος αγανάκτησης πανελλαδικής εµβέλειας, που οδήγησε, κυρίως στην Αθήνα, σε πρωτοφανούς έντασης ταραχές, οι οποίες χαρακτηρίστηκαν «οι χειρότερες από την αποκατάσταση της Δηµοκρατίας το 1974».
Υπό την κινησιολογική καθοδήγηση της Αγγελικής Στελλάτου, 60 περφόρµερ συγκρούονται, ενώ η κάµερα καταγράφει τη βία, τα συναισθήµατα, τα σώµατα, τα πρόσωπα, την ενέργεια, τον φόβο που η δυναµική του πλήθους δηµιουργεί. Η εικαστική µατιά του Παντελή Μάκκα επεµβαίνει, µε τη βοήθεια µιας κάµερας µεγάλης ταχύτητας (400 καρέ ανά δευτερόλεπτο), αναπτύσσοντας τα τρία λεπτά δράσης σε ένα πλάνο διάρκειας 45 λεπτών.
Το έργο δοµείται ως αναπαραγωγή σε αργή ταχύτητα ενός µονοπλάνου, χωρίς τη µεσολάβηση µοντάζ και χωρίς εξωτερική επέµβαση στη ροή της δράσης. Εκτός από την πλούσια εικαστική και ερευνητική δραστηριότητά του, ο Π. Μάκκας έχει σηµαντική παρουσία και ως βίντεο καλλιτέχνης, έχοντας συνεργαστεί µε το Θέατρο Τέχνης, το Θέατρο του Νέου Κόσµου, το Εθνικό Θέατρο, την ODC Ensemble (Re-Volt Athens και Λουιζέττα, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών), το Από Μηχανής Θέατρο κ.ά. Επίσης, έχει εργαστεί ως σκηνογράφος και ηθοποιός.
Σκηνοθεσία: Παντελής Μάκκας • Χορογραφία: Αγγελική Στελλάτου • Διεύθυνση φωτογραφίας:Ολυµπία Μυτιλιναίου • Ενδυµατολόγος: Ιωάννα Τσάµη • Μακιγιάζ: Ιωάννα Λυγίζου•Βοηθός κάμερας: Σωτήρης Κώνστας • Βοηθός χορογράφου: Δανάη Γουλιέλµου • Βοηθοί ενδυµατολόγου: Βασιλική Σουρρή, Ιφιγένεια Νταουντάκη • Βοηθοί µακιγιάζ: Αλεξάνδρα Μύτα, Κυριακή Μελίδου • Βοηθός σκηνοθέτη: Χρήστος Καραγεώργος • Ηλεκτρολόγος: Ανδρέας Τσαµάκης • Βοηθός ηλεκτρολόγου: Μίλτος Στόλης • Μακενίστας: Σωτήρης Ιωαννίδης • Making of: Διονύσης Χρονόπουλος• Still photographer: Άλεξ Κατ • Διεύθυνση παραγωγής: Μάρια Ρεπούση • Βοηθός διευθυντή παραγωγής: Γιάννης Σωτηρόπουλος • Παραγωγοί: Κωνσταντίνος Βασίλαρος, Ορφέας Περετζής • Εταιρεία παραγωγής: Studio Bauhaus
• Συµµετέχουν: Αφροδίτη Αλεξανδράκου, Έµυ Αµερικάνου, Φωτεινή Ανεβλαβή, Μαίρη-Φώφη Ανέστου, Χαρά Βάκρινου, Φωτούλα Γερακιανάκη, Κατερίνα Δημητρέλλη, Αλέξιος Έντµαν, Αριάννα Ζαρµακούπη, Αλέξανδρος Ζαρµακούπης, Πέπη Ζαχαροπούλου, Βάσια Ζορµπαλή, Καρολίνα Θελερίτη, Ιφιγένεια Νταουντάκη, Στέλα Καπετάνιου, Μαργαρίτα Καραµπατζάκη, Λία Αγλαΐα Καράµπελα, Κατερίνα Καρτάλη, Ηλέκτρα Καρτάνου, Μαρία Καρτάνου, Μαρί Κασσαπιάν, Δηµήτρης Καστέλλος, Αντώνης Κατσιάδας, Αναστασία Κατσιναβάκη, Τάσος Κοντόγιωργας, Κιάρα Κοσκινά, Φιλιώ Κοσµίδου, Βάσια Κουραχάνη, Γιώργος Λιάκος, Νίκος Λιβάνης, Φλώρα Λουκή, Ισαβέλλα Μαργάρα, Δάφνη Μαρκάκη, Πάνος Μιχαήλ, Δανάη Μορφονιού, Ναταλία Μπάκα, Δηµήτρης Ντάσκας, Αναστασία Ξύδη, Κατερίνα Παπαγεωργίου, Στράτος Παπαδέλης, Έλλη Παπακωνσταντίνου, Μαρία Παπού, Ορφέας Περετζής, Εµµανουέλα Πεχυνάκη, Αντώνης Πριµηκύρης, Αλέξανδρος Ρήνας, Έλλη Σαρρή, Αντιγόνη Σουλάκου, Βασιλική Σουρρή, Ελεονώρα Σπυροπούλου, Λευκοθέα Χαλαντζούκα, Θανάσης Χανιώτης, Λίλια Χατζηγεωργίου, Πωλίνα Χρυσάφη, Εύη Ψάλτου
ΚΗΠΟΣ, ΠΡΟΑΥΛΙΟ
2 Iουνίου – Six d.o.g.s
ADD 2018
Το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου σηκώνει αυλαία το Σάββατο 2 Ιουνίου µε µια µεγάλης κλίµακας µουσική ενεργοποίηση του συµπλέγµατος της Πειραιώς 260. Περισσότεροι από 10 παγκοσµίου φήµης καλλιτέχνες της σύγχρονης χορευτικής µουσικής, πλαισιωµένοι από εξαιρετικούς οµολόγους τους της ακµάζουσας εγχώριας σκηνής, σε τρία διαφορετικά, ειδικά διαµορφωµένα stages, καλύπτουν ένα ευρύτατο φάσµα του σηµερινού ηλεκτρονικού ήχου µέσα από live και DJ sets.
Στο πρότυπο αντίστοιχων διοργανώσεων που έχουν εδώ και χρόνια καθιερωθεί σε όλες τις µεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, η Αθήνα αποκτά τη δική της γιορτή της σύγχρονης ηλεκτρονικής µουσικής.
4 Ιουνίου
Leon of Athens
Xenos
Ο γνωστός τραγουδοποιός Leon of Athens µαζί µε την µπάντα του και φωνητικό σύνολο δίνουν µια συναυλία έξω από τα συνηθισµένα. Στον Κήπο της Πειραιώς 260 οι θεατές θα απολαύσουν διασκευές αγαπηµένων κοµµατιών, από την ελληνική και παγκόσµια µουσική σκηνή, αλλά και όλα τα νέα κοµµάτια του Leon of Athens από το νέο άλµπουµ του, Xenos, που κυκλοφορεί από την Minos EMI το 2018.
Μαζί µε τον Leon of Athens και το συγκρότηµά του, συµπράττει µια dream team 25 γυναικείων φωνών, που τραγουδούν a cappella έχοντας ως αφετηρία τους παραδοσιακούς ήχους από όλον τον κόσµο. O Leon of Athens ξεχώρισε από τον πρώτο κιόλας δίσκο του, το Futrue. Με τον επόµενο δίσκο του, Global, κατάφερε να αποσπάσει εξαιρετικές κριτικές από µεγάλα διεθνή µέσα (The Guardian, The New York Times, BBC, NME).
Τις ενορχηστρώσεις της χορωδίας υπογράφει ο συνθέτης Αλέξανδρος Λιβιτσάνος, ο οποίος είναι από τους πιο δραστήριους µουσικούς της χώρας, µετρώντας δεκάδες συνεργασίες µε καλλιτέχνες της εγχώριας και της παγκόσµιας σκηνής.
Μουσική – στίχοι: Τιµολέων Βερέµης (Leon of Athens) • Ενορχήστρωση χορωδίας: Αλέξανδρος Λιβιτσάνος • Διδασκαλία χορωδίας: Μαρίνα Σάττι • Διεύθυνση χορωδίας: Στάθης Σούλης • Φωτισµοί: Μενέλαος Ορφανός • Ερµηνεύουν: Τιµολέων Βερέµης (Leon) (φωνή, κιθάρα), Emma Williams (πλήκτρα, φωνητικά), Kaja Magsam (ντραµς, κρουστά), Λευτέρης Βολάνης (κιθάρα), Κώστας Γιαννίρης (µπάσο, φωνητικά), Τζιµ Σταρίδας (τροµπόνι), Νίκος Γκουντινάκης (ήχος)
6 Ιουνίου
Apurimac – Μαρίζα Ρίζου – Μάρθα Μορελεόν
Latin Party
Ένα µεγάλο λάτιν πάρτυ θα στηθεί στην Πειραιώς 260 από τους Apurimac! Mambo, cha cha, bolero, rumba, salsa, bachata samba θα κατακλύσουν τον Κήπο και θα ξεσηκώσουν το κοινό. Το εξαιρετικό γκρουπ συγκροτούν µουσικοί από την Ελλάδα και τη Λατινική Αµερική. Στα 35 χρόνια της πορείας τους ξεχώρισαν για την αφοσίωσή τους στη λάτιν µουσική και τις µοναδικές τους εµφανίσεις, έχοντας συνεργαστεί µε πολλούς σηµαντικούς έλληνες καλλιτέχνες, σε περισσότερες από χίλιες εµφανίσεις.
Μαζί µε τη σπουδαία µεξικανή ερµηνεύτρια Μάρθα Μορελεόν και την ανερχόµενη τραγουδίστρια Μαρίζα Ρίζου, θα µας ταξιδέψουν από τη Βραζιλία στην Κούβα κι από την Κολοµβία στην Αργεντινή, µε παραδοσιακά όργανα και ποικιλία ηχοχρωµάτων, που συνταιριάζουν τις παραδοσιακές αποχρώσεις της ινδιάνικης µουσικής των Άνδεων µε τον δυναµισµό του αφροκουβανικού ρυθµού της Καραϊβικής.
9 – 12 Ιουνίου
Γιάννης Μπέζος – Ηρώ Μπέζου
Κρατώντας µια σπίθα τρεµόσβηστη
Ο δηµοφιλής ηθοποιός Γιάννης Μπέζος είναι γνωστός όχι µόνο για τις υποκριτικές του δυνατότητες, αλλά και για το ταλέντο του στο τραγούδι. Αν και το µεγαλύτερο κοµµάτι της σταδιοδροµίας του το έχει διανύσει ως ηθοποιός και σκηνοθέτης, το κοινό κρατάει καλά στη µνήµη του τις φορές που τραγούδησε, όπως πρόσφατα στην παράσταση Της καρδιάς και της µνήµης, µε τραγούδια από το θέατρο.
Αυτή τη φορά, λοιπόν, έρχεται στο Φεστιβάλ Αθηνών µε την τραγουδιστική του ιδιότητα, και παρέα µε την κόρη του, την ηθοποιό Ηρώ Μπέζου, καλούν τους θεατές σε µια βραδιά αφιερωµένη στους λεγόµενους «ποιητές της ήττας» Μανόλη Αναγνωστάκη, Γιάννη Θεοδωράκη και Τάσο Λειβαδίτη. Μια παράσταση που κρατά αναµµένη τη σπίθα της ποίησης τριών αθόρυβων, αλλά σπουδαίων δηµιουργών. Ερµηνεία: Γιάννης Μπέζος, Ηρώ Μπέζου • Διεύθυνση ορχήστρας: Γιάννης Παπαζαχαριάκης
7 Ιουνίου
Athens Open Air Film Festival
Το Φεστιβάλ Αθηνών παραµένει και φέτος πιστό στο ραντεβού του µε το Athens Open Air Film Festival.
Αυτή τη χρονιά, η δράση εντάσσεται στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για την Αθήνα – πρωτεύουσα του Βιβλίου 2018.
Στο πρόγραµµα του Φεστιβάλ θα περιληφθούν τρεις ταινίες που αναδεικνύουν τη σχέση του κινηµατογράφου µε τη λογοτεχνία.
Για τις ανάγκες των προβολών θα λειτουργήσουν ως θερινοί κινηµατογράφοι ο Κήπος της Πειραιώς 260 και άλλα σηµεία της πόλης.