Οι HippoTheatreGroup (Φώτης Δούσος και Αλέξανδρος Ράπτης) με συνοδοιπόρους τους συνεργάτες τους Ελένη Ευθυμίου, Αποστόλη Κουτσιανικούλη και Γιώργο Σοφικίτη κοιτούν με θαρραλέο και δημιουργικό βλέμμα το μέλλον και παρουσιάζουν στο Θέατρο Χώρος την νέα τους παράσταση Mellonia. Μια μελλοντική εποχή σε μια φανταστική χώρα, όπου η δράση τοποθετείται μετά τον πόλεμο των ανθρώπων με τις μηχανές. Ένα έργο που μιλά για την καταπίεση, την επανάσταση, την επιθυμία. Μια παράσταση που αλλάζει τους θεατρικούς όρους, συνδυάζει μέσα, δημιουργεί νέο πλαίσιο και αναζητά νέους τρόπους έκφρασης και επικοινωνίας. Ο Φώτης Δούσος και ο Αλέξανδρος Ράπτης μας μίλησαν για την νέα δουλειά τους, τις πηγές έμπνευσής τους, τι επιθυμίες και τα σχέδια τους για το μέλλον.

Γιατί επιλέξατε το συγκεκριμένο θέμα; Γιατί τοποθετείτε την δράση στο μέλλον;

Φώτης Δούσος: Μας αρέσει το sci-fi. Έχει πολλές δυνατότητες ανάπτυξης και διαπραγμάτευσης. Συγχρόνως βέβαια, αποτελεί και θεματικό ναρκοπέδιο. Γιατί με το ανάλογο θέμα έχουν καταπιαστεί βιβλία και ταινίες ογκόλιθοι που αποτελούν σημεία αναφοράς για ό,τι μεταγενέστερο (βλ. Blade Runner, Matrix, Star Wars, 1984 κτλ). Θέλαμε να κάνουμε κάτι που ενώ θα πατάει αναγκαστικά σε τέτοιου τύπου αναφορές, θα έχει έντονο και το προσωπικό στοιχείο.

Πως δουλέψατε για να ετοιμάσετε την παράστασή σας;

Φώτης Δούσος: Δουλέψαμε με πολύ διαφορετικό τρόπο από ότι σε μια συνηθισμένη θεατρική παράσταση. Φτάσαμε να κάνουμε 12ωρες πρόβες – κυριολεκτικά βλέπαμε την ανατολή του ηλίου όταν τελειώναμε – και μέσα σε αυτό το διάστημα δαπανούσαμε πάρα πολύ χρόνο σε τεχνικά ζητήματα. Η παράσταση είχε πολύ μεγάλες τεχνικές απαιτήσεις (για τα δεδομένα μας, καθώς μέχρι τώρα ήμασταν απλώς μια ομάδα σωματικού θεάτρου!). Επίσης πριν τις πρόβες χρειάστηκε πολύμηνη προετοιμασία να γραφτεί το κείμενο και να φτιαχτεί το κόμικ πάνω στο οποίο δομείται η παράσταση. Πρόκειται για ένα αρκετά χρονοβόρο και “ενεργοβόρο” πρότζεκτ, αλλά πιστεύουμε ότι άξιζε τον κόπο.

Πως ήταν η εμπειρία του συνδυασμού των μέσων; Πως λειτούργησε δημιουργικά;

Φώτης Δούσος: Ανοίγονται μεγάλες εκφραστικές δυνατότητες, δημιουργούνται ενδιαφέρονται επίπεδα και ενεργοποιείται μια ιδιάζουσα διαλεκτική σχέση ανάμεσα σε όλα αυτά. Εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει και για τον ίδιο τον ηθοποιό που παίζει πλέον μέσα σε πολύ συγκεκριμένα και αυστηρά πλαίσια κίνησης, πράγμα που συγχρόνως τον απελευθερώνει κιόλας.

Αλέξανδρος Ράπτης: Ο συνδυασμός των τεχνών ήταν μια απόλυτα δημιουργική διαδικασία. Και μας έδωσε μια αίσθηση δημιουργίας κάτι καινούριου από το μηδέν. Αυτή η αίσθηση που εμπεριέχεται σε κάθε αυθεντικό δημιούργημα παρέχει πάντα μια λυτρωτική ικανοποίηση.

Ποια θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι η πρόθεση της παράστασής σας;

Φώτης Δούσος: Θα θέλαμε να αγγίξουμε συναισθηματικά τον θεατή. Παρόλο που συνειδητά καταργούμε την αμεσότητα στο παίξιμο των ηθοποιών βάζοντάς τους να προσηλώνονται σε ένα μόνιτορ. Και παρόλο που ο κύριος φορέας της δράσης είναι ένα σκίτσο που λειτουργεί και σε ένα επίπεδο ως στοιχείο αποστασιοποίησης.

Αλέξανδρος Ράπτης: Η παράσταση προέκυψε από μια ανάγκη επικοινωνίας. Αυτός λοιπόν είναι και ο σκοπός της. Να επικοινωνήσει κάτι από  την ουσία των δημιουργών της στον κάθε θεατή. Κι αν επικοινωνήσουν, να έρθουν κοντά, να προκύψει διάλογος, είτε  ρεαλιστικός είτε διαλεκτικός και γιατί όχι και “έρωτας”.  Όπως και σε κάθε παράσταση.

Ποιον θεωρείτε τον μεγαλύτερο κίνδυνο του μέλλοντος;

Φώτης Δούσος: Οι ορατοί κίνδυνοι είναι πάρα πολλοί και έχουν σχέση με τις συγκρουόμενες ιδεολογίες, τη βιολογία, την οικολογία, τις λανθασμένες πολιτικές κ.α. Παρόλα αυτά δεν είναι εύκολο να σταθμιστούν. Κάποτε λέγανε ότι οι μεγάλοι πόλεμοι του 21ου αιώνα θα γίνουν για το νερό. Δεν αποκλείεται, αλλά προς το παρόν βλέπουμε έξαρση της τρομοκρατίας (κανείς δεν το είχε προβλέψει αυτό), ανθρωπιστικές κρίσεις, άνοδο της ακροδεξιάς, ραγδαία πτώση του βιοτικού επιπέδου, αύξηση της ανεργίας.

Ποια θεωρείτε επαναστατική πράξη στην εποχή μας;

Φώτης Δούσος: Επαναστατική πράξη στην εποχή μας είναι ότι ήταν και πάντα. Η αλληλεγγύη.

Αλέξανδρος Ράπτης: Να αγαπάς. Να προσφέρεις. Και να γεννάς ιδέες.

Είστε αισιόδοξοι για το μέλλον; Πως το φαντάζεστε;

Φώτης Δούσος: Αν και το παρόν φαντάζει ζοφερό, το μέλλον για μας είναι πάντα ευοίωνο. Πιστεύουμε ότι θα πρυτανεύσει η λογική και η σύνεση στις μεγάλες πολιτικές αποφάσεις και ότι ο πολίτης θα αναλάβει πιο συνειδητά τις υποχρεώσεις του σε επίπεδο οικολογικό, κοινωνικό και συλλογικό.

Πως βλέπετε το θέατρο της εποχής μας; Τι αγαπάτε σ΄ αυτό;

Αλέξανδρος Ράπτης: Στις μέρες μας δεν υπάρχουν πια πολλά καινούρια και αξιόλογα θεατρικά κείμενα. Αλλά υπάρχουν πάρα πολλές νέες αξιόλογες θεατρικές ομάδες και σκηνοθέτες. Είναι η εποχή που επανεξετάζονται όλα τα προϋπάρχοντα έργα ή δοκιμάζονται και μη θεατρικές γραφές προς αναζήτηση μιας καινούριας μορφής επικοινωνίας μέσα από το θέατρο. Το πείραμα είναι πλέον δεδομένο και το κλασικό ξεπερασμένο. Κι αυτό μου αρέσει πολύ.

Τι ξεχωρίζετε από την νέα σας παράσταση; Τι σας συγκινεί;

Αλέξανδρος Ράπτης: Η νέα μας παραγωγή έχει να κάνει με το παρελθόν μας. Είναι μια δουλειά που προέκυψε από μια ιδέα που είχαμε σε ένα από τα διηπειρωτικά ταξίδια της ομάδας. Σχετίζεται με το παρελθόν μου ως κινηματογραφιστή, τη θητεία μας στην μουσική, στην συγγραφή και την ενασχόληση μας με το θέατρο. Αυτό που είναι ξεχωριστό στην “Mellonia” είναι η προσπάθεια να δημιουργήσουμε έναν νέο τρόπο σκηνικής έκφρασης, που όμως βασίζεται σε απλά – τεχνολογικά και μη – μέσα. Η ανάγκη αυτή κατέληξε σε μια πρωτότυπη “vintage” performance.

Ποιοι είναι οι στόχοι της ομάδας σας; Ποια τα επόμενα σχέδιά σας;

Αλέξανδρος Ράπτης: Στόχος της ομάδας μας είναι η επικοινωνία και η προσφορά. Να καταφέρουμε  δηλαδή να επικοινωνήσουμε τις καλλιτεχνικές μας ανησυχίες και να προσφέρουμε ότι θετικό μπορούμε στους αποδέκτες τους. Στόχος μας επίσης είναι να ταξιδέψουμε. Να επικοινωνήσουμε με όσο περισσότερους ανθρώπους μπορούμε, σε όσα πιο πολλά μέρη του κόσμου μπορούμε. Τα αμέσως επόμενα σχέδια μας λοιπόν ικανοποιούν άμεσα αυτούς τους στόχους, αφού διοργανώνουμε τρεις μεγάλες περιοδείες στην Ευρώπη, την Αμερική και την Αυστραλία. Ταυτόχρονα γράφουμε και ένα βιβλίο σχετικά με το στυλ θεάτρου που κάνουμε και ονομάζουμε “kinemo” και το οποίο ευελπιστούμε να κυκλοφορήσει μέχρι το καλοκαίρι σε ελληνικά και αγγλικά.

Συντελεστές:
Παίζουν: Ελένη Ευθυμίου, Αποστόλης Κουτσιανικούλης, Γιώργος Σοφικίτης
Κείμενο: Φώτης Δούσος, Αλέξανδρος Ράπτης
Σχεδιασμός κόμικ: Βάλια Καπάδαη, Παύλος Παυλίδης
Μοντάζ: Αλέξανδρος Ράπτης
Animation: Λίλυ Κοντοδήμα
Κοστούμια: Κατερίνα Χατζοπούλου
Κίνηση: Μίκα Στεφανάκη
Τεχνικός Σχεδιασμός: Αποστόλης Κουτσιανικούλης
Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη
Μουσική: Ηippo Theatre Group, Πάρης Φράγκος, Ελένη Ευθυμίου
Σκηνοθεσία – Παραγωγή: Ηippo Theatre Group (Φώτης Δούσος, Αλέξανδρος Ράπτης)

Παραστάσεις: Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.15 στο Θέατρο Χώρος