CueMagazine

Main Menu

  • Αρχική
  • Θέατρο
    • Νέα
    • Συνεντεύξεις
    • Παρουσιάσεις
    • Δοκιμές
    • Χορός
    • Παιδί
  • Βιβλία
    • Νέες Κυκλοφορίες
    • Βιβλιοθήκη
    • Συγγραφείς
    • My Book/Self
    • Stories
  • The City
    • Spots
    • Mουσική
    • Σινεμά
    • Σειρές
    • Εκθέσεις
    • Σεμινάρια
  • Cues
    • The Designer
    • X-Cue-Me
    • Me
    • People
    • Άποψη
    • Cue Me In
  • Blog
    • Road Trip
    • Point of You
  • Info
    • About
    • Contact

logo

CueMagazine

  • Αρχική
  • Θέατρο
    • Νέα
    • Συνεντεύξεις
    • Παρουσιάσεις
    • Δοκιμές
    • Χορός
    • Παιδί
  • Βιβλία
    • Κατερίνα Τσιτούρα / Με πίστη στο φως του ανθρώπου

      17 Ιουνίου 2025
      0
    • Σοφία Καζαντζιάν & Μάριος Ιορδάνου / Ορατές και αόρατες πτυχές της ανθρώπινης ...

      2 Ιουνίου 2025
      0
    • My Book/Self: Ελένη Χαλαστάνη

      27 Απριλίου 2025
      0
    • Γιατί τα χρόνια τρέχουν χύμα του Διονύση Σαββόπουλου από τις Εκδόσεις Πατάκη

      28 Μαρτίου 2025
      0
    • My Book/Self: Γιάννης Κουρμπάνης

      16 Μαρτίου 2025
      0
    • My Book/Self: Μαρία Καλαμποκιά

      14 Φεβρουαρίου 2025
      0
    • My Book/Self: Ελένη Κουταλώνη

      4 Φεβρουαρίου 2025
      0
    • My Book/Self: Βασίλης Μπατσακούτσας

      18 Νοεμβρίου 2024
      0
    • Μακεδόνων Χώρα. Πολιτικές της μνήμης: Πολιτισμός, Τέχνη, Κινηματογράφος από τις Εκδόσεις Σιδέρης

      17 Νοεμβρίου 2024
      0
    • Νέες Κυκλοφορίες
    • Βιβλιοθήκη
    • Συγγραφείς
    • My Book/Self
    • Stories
  • The City
    • Spots
    • Mουσική
    • Σινεμά
    • Σειρές
    • Εκθέσεις
    • Σεμινάρια
  • Cues
    • Cue Me In / Δημήτρης Καπετάνιος

      19 Μαΐου 2025
      0
    • Cue Me In / Ελένη Αποστολοπούλου

      13 Απριλίου 2025
      0
    • Cue Me In / Αλέξανδρος Κλωτσοτήρας

      23 Μαρτίου 2025
      0
    • Cue me in / Κωνσταντίνα Τσιτσία Γεωργαντά

      23 Μαρτίου 2025
      0
    • Cue Me In / Γιάννης Κουρμπάνης

      16 Μαρτίου 2025
      0
    • Cue Me In / Αλίκη Αχνιώτου

      14 Μαρτίου 2025
      0
    • Cue Me In / Κατερίνα Σπύρου

      4 Μαρτίου 2025
      0
    • Cue me in / Νικολέττα Παναγιώτου

      17 Φεβρουαρίου 2025
      0
    • Cue Me In / Δημήτρης Μαγκλάρας

      10 Φεβρουαρίου 2025
      0
    • The Designer
    • X-Cue-Me
    • Me
    • People
    • Άποψη
    • Cue Me In
  • Blog
    • Road Trip
    • Point of You
  • Info
    • About
    • Contact
Συνεντεύξεις
Home›Θέατρο›Συνεντεύξεις›Σπύρος Αλιδάκης / Ο θεατρικός χώρος ως μνήμη

Σπύρος Αλιδάκης / Ο θεατρικός χώρος ως μνήμη

By Ήβη Βασιλείου
8 Ιανουαρίου 2018
660
0

PHOTOhom5

Ο Λευτέρης Βογιατζής αποτελεί αδιαμφισβήτητο σταθμό στην ιστορία του ελληνικού θεάτρου. Καθόρισε ανθρώπους, έργα, την θεατρική μας αντίληψη, την ροή του θεατρικού γίγνεσθαι. Καθόρισε -και καθορίστηκε από- τον χώρο του θεάτρου της Οδού Κυκλάδων και τον χώρο του θεάτρου γενικά. Άφησε έργο, μνήμες, αισθήσεις που εξακολουθούν να υπάρχουν και να αφορούν και συγκινούν όσους τον γνώρισαν παλιότερα και όσους τον γνωρίζουν τώρα. Ο Σπύρος Αλιδάκης, στενός συνεργάτης του, κινήθηκε στον χώρο του Θεάτρου της Οδού Κυκλάδων και στον χώρο της προσωπικής του μνήμης και δημιούργησε την παράσταση Hommage στην οποία εικόνες, ντοκουμέντα, ήχοι, βιντεο-προβολές, αρχειακό υλικό του Θεάτρου της Οδού Κυκλάδων, αποσπάσματα από τις παραστάσεις του, αναμνήσεις και συνεντεύξεις, εμπλέκονται σε μία σύνθεση. Ο χώρος του θεάτρου γίνεται ένας ζωντανός χάρτης αναμνήσεων, φαντασίας και ερμηνείας, μέσα από ένα multimedia θέαμα.

Πως επέλεξες το θέμα της παράστασής σου;

Όταν γνώρισα τον Λευτέρη Βογιατζή, νομίζω συμπαθήσαμε ο ένας τον άλλον αμέσως με τα βλέμματα, μετά συνεργαστήκαμε και μετά έφυγε και εγώ δούλεψα στο θέατρο. Ο χώρος αυτός είναι με έναν τρόπο σπίτι μου. Και έχει –όπως παραδέχονται πολλοί άνθρωποι- μία δική του ενέργεια. Νομίζω ότι από εκεί ξεκίνησε η ιδέα. Με μία εικόνα, με έναν ήχο. Μετά για έναν χρόνο χτιζόταν.

Πως δούλεψες για να γίνει πραγματικότητα;

Σκέφτομαι πάντα με εικόνες και έτσι έκανα και σ΄αυτήν την περίπτωση. Έρχονταν στο μυαλό μου εικόνες του χώρου, εικόνες προσωπικές που πολύ υποσυνείδητα ξυπνούσαν μέσα μου πράγματα. Μετά από αυτό πήρα τις παραστάσεις του και κινήθηκα με βάση την αίσθηση που είχα εγώ γι αυτές. Δεν κάνω ένα αφιέρωμα στον Λευτέρη, κάνω μία παράσταση αφιερωμένη σε εκείνον. Είναι ένας δικός μου κόσμος με δικό μου κώδικα –συχνά με δικά του υλικά- που του τον δίνω. Εννοείται φυσικά πως είναι έντονη η παρουσία του. Θα μπορούσα να πω πως σε πολλά σημεία είναι αυτό που αισθανόμασταν εδώ οι άνθρωποι του. Άλλωστε, η συνεργασία μου μαζί του με επηρέασε πάρα πολύ. Ούτε κι εγώ μπορώ να αντιληφθώ πλήρως τι διάσταση έχει πάρει μέσα μου. Η επιθυμία μου ήταν να δημιουργήσω ένα κόσμο που λειτουργεί υπόγεια και με αυτόν τον τρόπο προκαλεί την συγκίνηση.

PHOTOhom3
Ποια θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι η πρόθεση της παράστασης;

Υπάρχει ένας χώρος που με έχει φιλοξενήσει, τον έχω ζήσει, τον αγαπάω πάρα πολύ και τον θεωρώ σπίτι μου. Υπάρχει ένας άνθρωπος για τον οποίο ακούγονται άπειρα πράγματα –άλλα πιο πετυχημένα, άλλα πιο άστοχα. Οπότε, η πρόθεση είναι να αποδώσω τον δικό μου φόρο τιμής πρώτα σ΄αυτόν τον άνθρωπο και έπειτα στον χώρο του. Επίσης, είναι βαθιά επιθυμία μου άνθρωποι νεαρότερων ηλικιών που δεν τον γνωρίζουν, αν δουν την παράσταση, κάτι να τους ξυπνήσει και να αναρωτηθούν ποιος ήταν. Και είναι και ένα προσωπικό μου βήμα για να συστηθώ.

Εάν έπρεπε να τον περιγράψεις σε κάποιον που δεν τον γνωρίζει, τι θα έλεγες;

Είναι τεράστιο το έργο που έχει αφήσει. Πέρα από τις παραστάσεις του, αυτό που με έχει καθορίσει είναι ότι υπήρξε ένας άνθρωπος ο οποίος ήταν ταγμένος σ΄αυτό που έκανε. Όταν δούλευε δεν υπήρχε τίποτα άλλο. Από την δουλειά ανέπνεε και γεννούσε πράγματα. Ήταν ένας άνθρωπος που είχε τεράστια αμφισβήτηση, τεράστια πάλη με τον εαυτό του. Ήταν ανοιχτός στα πάντα. Η δουλειά του δεν τελείωνε ούτε όταν τελείωνε η παράσταση. Αυτό νομίζω είναι το πιο έντονο στοιχείο που μου έχει μείνει.

Γιατί μάγευε;

Δεν ξέρω αν απαντάω ακριβώς στην ερώτηση, αλλά αυτό που σκέφτομαι είναι ότι ήταν τόσο απίστευτη η λεπτομέρεια σε κάθε δουλειά του, που κάθε παραμικρό πράγμα της παράστασης ήταν δικό του, είχε βγει από αυτόν.

PHOTOhom1k
Γιατί έχει σημασία να τον θυμόμαστε;

Για πολλά πράγματα. Γιατί στις μέρες μας γίνονται όλα τόσο γρήγορα και πρόχειρα και εκείνος δεν άφηνε τίποτα στην τύχη. Τον έφθειρε –και σαφώς δεν μπορούμε να το κάνουμε όλοι αυτό, αλλά αυτός το έκανε. Γιατί άνοιξε κάτι. Έκανε πολύ μεγάλη ρωγμή στο θέατρο. Έχει διαστάσεις παγκόσμιες το έργο του.

Τι θυμάσαι πιο έντονα από εκείνον;

Τις αντιφάσεις του. Είχε πολλές αντιφάσεις. Μπορεί να σε έβριζε, να σου έλεγε τα μύρια όσα και την ίδια στιγμή από το πουθενά να σου μίλαγε γλυκά.

Έχεις σκεφτεί τι θα έλεγε αν έβλεπε την παράσταση;

Το έχω σκεφτεί. Δεν ξέρω αν θα του άρεσε! Χαίρομαι γιατί στους κοντινούς ανθρώπους κάτι κίνησε.

Επόμενα σχέδια;

Υπάρχει κάτι στο μυαλό μου. Μου αρέσει πάρα πολύ να μπλέκω τα είδη. Θέατρο, περφόρμανς, κινηματογράφο, μουσική. Θέλω όλα αυτά τα υλικά να δουλευτούν σε συνδυασμό περισσότερο και να δημιουργηθεί μια γλώσσα.

 

PHOTOhom2

Hommage. Μία site specific παράσταση για τη ζωή και το έργο του Λευτέρη Βογιατζή στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων. 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σύλληψη | Σκηνοθεσία: Σπύρος Αλιδάκης

Σκηνικά | Κοστούμια: Γεωργία Μπούρδα

Μουσική: Γιάννης Λούκος

Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου

Κίνηση | Χορογραφία: Φώτης Νικολάου

Κινηματογραφικοί φωτισμοί | Κάμερα: Γιώργος Ταμπακάκης

Δραματουργία: Κατερίνα Ζερβουδάκη

Βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Κουτσοχερίτη

Επικοινωνία: Άρης Ασπρούλης

Οργάνωση Παραγωγής: Στέλλα Μαυροειδή

Παίζουν: Σμαράγδα Αδαμοπούλου, Γιάννης Σαβουιδάκης, Βάλια Παπαχρήστου, Νέστορας Κοψιδάς, Θανάσης Κρομλίδης, Κατερίνα Λιακοπούλου, Κωνσταντίνα Χαρμαλιά, Αποστόλης Συκιώτης.

Συμμετέχουν κινηματογραφικά:

Βαγγελιώ Ανδρεαδάκη, Στεφανία Γουλιώτη, Δημήτρης Καταλειφός, Λουκία Μιχαλοπούλου, Γεράσιμος  Μιχελής, Αμαλία Μουτούση, Γιάννης Νταλιάνης, Αργύρης Πανταζάρας, Αλεξάνδρα Παντελάκη, Νικόλας Παπαγιάννης, Μαρία Σκουλά, Σμαράγδα Σμυρναίου, Θάνος Τοκάκης κ.ά.

Προβλεπόμενη διάρκεια παράστασης: 80 λεπτά

Συμπαραγωγή «Λυκόφως»

Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00

Καλεσμένοι: 8/1 Στεφανία Γουλιώτη, 9/1 Δημήτρης Ήμελλος

TagsΘέατρο Οδού Κυκλάδων

Related articles More from author

  • Νέα

    Σφαγείο του έρωτα του Παντελή Μπουκάλα σε σκηνοθεσία Θοδωρή Γκόνη στο Σύγχρονο Θέατρο

    6 Απριλίου 2022
    By Cue Team
  • Συνεντεύξεις

    Μια συνάντηση με τον Ανδρέα Κωνσταντίνου

    10 Νοεμβρίου 2016
    By Ήβη Βασιλείου
  • Νέα

    Συμφορά από το πολύ μυαλό του Αλεξάντρ Γκριμπογέντοφ σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού στο Θέατρο Οδού Κυκλάδων-Λευτέρης Βογιατζής

    7 Οκτωβρίου 2021
    By Cue Team
  • Νέα

    Ο Θάνατος του Ιβάν Ίλιτς του Τολστόι σε σκηνοθεσία Όλιας Λαζαρίδου στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων-Λευτέρης Βογιατζής

    5 Φεβρουαρίου 2019
    By Cue Team
  • Νέα

    «Επαρχία» του Μιχάλη Βιρβιδάκη σε σκηνοθεσία Γιώργου Σκεύα στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων – Λευτέρης Βογιατζής

    9 Μαρτίου 2022
    By Cue Team
  • Νέα

    ΤΑ ΣΟΝΕΤΑ ΤΟΥ ΣΑΙΞΠΗΡ στην Νέα Σκηνή / AmorS: Με τη Στεφανία Γουλιώτη και τον Αργύρη Πανταζάρα

    21 Δεκεμβρίου 2016
    By Cue Team

Leave a reply Ακύρωση απάντησης

INFORMATION

  • About
  • Contact
  • Terms of Use

Follow us

  • Facebook
  • Instagram
info@cuemagazine.gr | ©2024 CueMagazine All Rights Reserved | ☢ designed by titouf