CueMagazine

Main Menu

  • Αρχική
  • Θέατρο
    • Νέα
    • Συνεντεύξεις
    • Παρουσιάσεις
    • Δοκιμές
    • Χορός
    • Παιδί
  • Βιβλία
    • Νέες Κυκλοφορίες
    • Βιβλιοθήκη
    • Συγγραφείς
    • My Book/Self
    • Stories
  • The City
    • Spots
    • Mουσική
    • Σινεμά
    • Σειρές
    • Εκθέσεις
    • Σεμινάρια
  • Cues
    • The Designer
    • X-Cue-Me
    • Me
    • People
    • Άποψη
    • Cue Me In
  • Blog
    • Road Trip
    • Point of You
  • Info
    • About
    • Contact

logo

CueMagazine

  • Αρχική
  • Θέατρο
    • Νέα
    • Συνεντεύξεις
    • Παρουσιάσεις
    • Δοκιμές
    • Χορός
    • Παιδί
  • Βιβλία
    • Ο Κόκκινος Πλανήτης του Αλεξάντρ Μπογκντάνοφ σε μετάφραση Ελένης Μπακοπούλου από τα ...

      9 Ιανουαρίου 2023
      0
    • Ουίσκι, Ένα ταξίδι γευσιγνωσίας από τις Εκδόσεις Ψυχογιός / Ο κόσμος του ...

      8 Ιανουαρίου 2023
      0
    • Ο Ανήφορος του Νίκου Καζαντζάκη από τις Εκδόσεις Διόπτρα

      2 Ιανουαρίου 2023
      0
    • My Book/Self: Χρυσή Γιάντσιου

      26 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • Γιάννης Τσίρος / Η τρωτή πλευρά της δικαιοσύνης

      19 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • My Book/Self: Σαμπίνα Ανδρέα Άλλεν & Ερυφίλη Δρακοπούλου

      12 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • Παρουσίαση Βιβλίου / Το Χαμένο Ημερολόγιο της «Άλλης» του Μάνου Λαμπράκη

      22 Νοεμβρίου 2022
      0
    • Γιάννης Παπαδόπουλος / Ανθρώπινες διαστάσεις συλλογικών εμπειριών

      14 Νοεμβρίου 2022
      0
    • My Book/Self: Νίκος Χρονόπουλος

      13 Νοεμβρίου 2022
      0
    • Νέες Κυκλοφορίες
    • Βιβλιοθήκη
    • Συγγραφείς
    • My Book/Self
    • Stories
  • The City
    • H Μαρίνα Σάττι ζωντανά στο VOX για μία εμφάνιση

      15 Ιανουαρίου 2023
      0
    • ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: ΓΚΡΕΜΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΣΤΟ ΜΙΚΡΟ ΠΑΛΛΑΣ

      12 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • Workshop φωτογραφίας με την Γεωργία Πονηράκου στο Tag

      12 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • Επικοινωνία του Πολιτισμού / Masterclass 22 ωρών με τον Άρη Ασπρούλη στο ...

      11 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • 1ο Πολυθεματικό Φεστιβάλ HUMAN CAST Inclusive Art Festival

      7 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • Κατερίνα Κυρμιζή & Νίκος Γρηγοριάδης στο Μουσικό Κουτί

      17 Νοεμβρίου 2022
      0
    • ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΙ σε επιμέλεια Δημήτρη Τρίκα στο Δρομοκαΐτειο

      15 Νοεμβρίου 2022
      0
    • Η ξεχωριστή ερμηνεύτρια της νέας γενιάς, Μυρτώ Βασιλείου, επιστρέφει στο Faust!

      15 Νοεμβρίου 2022
      0
    • Ελένη Βιτάλη και Χρήστος Θηβαίος / Μια απρόβλεπτη συνάντηση στο Γυάλινο Μουσικό ...

      14 Νοεμβρίου 2022
      0
    • Spots
    • Mουσική
    • Σινεμά
    • Σειρές
    • Εκθέσεις
    • Σεμινάρια
  • Cues
    • Cue Me In / Μαρίνα Παντελάκη

      30 Ιανουαρίου 2023
      0
    • Cue Me In / Αλεξάνδρα Σταμούλη

      15 Ιανουαρίου 2023
      0
    • Cue Me In / Οδυσσέας Πετράκης

      10 Ιανουαρίου 2023
      0
    • Cue Me In / Κωνσταντίνα Ράικου

      9 Ιανουαρίου 2023
      0
    • The Designer: Dear Violet / The roots of violets

      14 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • Cue Me In / Σαμπίνα Ανδρέα Άλλεν & Ερυφίλη Δρακοπούλου

      12 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • Cue Me In / Κατερίνα Αγγελίτσα

      11 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • Cue Me In / Όλια Ντακογιάννη

      9 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • Cue Me In / Γιάννης Ταυλάς

      30 Νοεμβρίου 2022
      0
    • The Designer
    • X-Cue-Me
    • Me
    • People
    • Άποψη
    • Cue Me In
  • Blog
    • Road Trip
    • Point of You
  • Info
    • About
    • Contact
Συνεντεύξεις
Home›Θέατρο›Συνεντεύξεις›Ορέστης Τάτσης / Εξόριστοι εις τας Αθήνας με καταφύγιο στα κείμενα

Ορέστης Τάτσης / Εξόριστοι εις τας Αθήνας με καταφύγιο στα κείμενα

By Ήβη Βασιλείου
27 Δεκεμβρίου 2017
756
0

TF5A6156

Η παράσταση Εξόριστοι εις τας Αθήνας που σκηνοθετεί ο Ορέστης Τάτσης είναι βασισμένη στο μυθιστόρημα του Αρκάδιου Λευκού Κρίσις. Γραμμένο το 1934, περιγράφει τον αγώνα ενός ζευγαριού για επιβίωση, τις δυσκολίες και τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει στην εχθρική προς τον πολίτη κοινωνία της Αθήνας του Μεσοπολέμου. Ο σκηνοθέτης μας μίλησε για την παράσταση που παρουσιάζεται στο Rabbithole, για το κείμενο, τις εξαιρετικά ενδιαφέρουσες επίκαιρες διαστάσεις του και τις προεκτάσεις στην δική μας ζωή, στην δική μας πόλη και έξω απ΄αυτή.

Γιατί επιλέξατε το συγκεκριμένο κείμενο; Γιατί επανέρχεστε σ΄αυτό;

Είχαμε την ανάγκη να μιλήσουμε για αυτό που συμβαίνει σήμερα στη χώρα, για αυτό που βιώνουμε εμείς οι ίδιοι. Έτσι το μυθιστόρημα του Αρκάδιου Λευκού, Κρίσις ήρθε σαν δώρο εξ ουρανού. Το παρουσιάσαμε τον Ιούνιο στο Θέατρο Τέχνης και η ανταπόκριση του κοινού δε μας έδωσε περιθώρια για παραπάνω σκέψη. Δουλέψαμε ξανά ολοκληρώνοντας αυτό που αρχικά είχαμε σχεδιάσει και είχαμε την τύχη μιας ιδανικής φιλοξενίας στο θέατρο Rabbithole.

Πως είναι δυνατόν η εποχή μας να έχει τόσα κοινά σημεία με την εποχή που διαδραματίζεται το έργο ενώ έχουν περάσει τόσα χρόνια;

Οι άνθρωποι μοιάζουν περισσότερο με κλόουν παρά με ήρωες θεατρικών έργων. Επαναλαμβάνουν τις ίδιες πράξεις με τις ίδιες συνθήκες και αποτυγχάνουν διαρκώς. Το μυθιστόρημα, γραμμένο το 1934, θα μπορούσε κάλλιστα να αναφέρεται και στο 1960 όπως και στο σήμερα. Μπορούν οι δεκαετίες να περνούν αλλά στην πραγματικότητα οι συνθήκες για τους ανθρώπους δεν αλλάζουν. Ότι ακούσαμε ή διαβάσαμε για την έννοια της «προόδου» ήταν μια αυταπάτη.

Όταν υπάρχει βιοποριστικό πρόβλημα, αυτομάτως χάνει κανείς από την ποιότητα της ζωής του ή υπάρχουν τρόποι να αντισταθμιστεί αυτό το ζήτημα;

Όταν υπάρχει βιοποριστικό πρόβλημα δε μιλάμε καν για ποιότητα αλλά για ζωή. Όταν παλεύεις για να επιβιώσεις δεν έχεις το περιθώριο να αναζητάς ποιότητες ή «αντισταθμιστικά οφέλη».

Η εποχή καθορίζει τον άνθρωπο ή το αντίστροφο;

Η ιστορία γράφεται από τους ανθρώπους άρα αυτοί καθορίζουν την εποχή ή σωστότερα τον καιρό τους γιατί αν η ιστορία τελικά επαναλαμβάνεται τότε η αντίληψή μας για το χρόνο είναι και «ερωτική».

Υπάρχει εύκολη εποχή στην ιστορία και στην ζωή του ανθρώπου;

Για αυτούς που δεν κατέχουν την εξουσία ή τη δύναμη ποτέ.

Ποια θεωρείτε επαναστατική πράξη στην εποχή μας;

Να ζεις.

Ο θάνατος είναι απλός
η ζωή ένα μοναδικό
στρατόπεδο συγκέντρωσης
που το ’φτιαξε ο Θεός
στη Γη για τους ανθρώπους
που το ’κανε ο άνθρωπος
στρατόπεδο εξόντωσης για τον άνθρωπο
Σκοτώνοντας τον εαυτό σου
είναι σαν τους φρουρούς να ξεγελάς
να δραπετεύεις να λιποτακτείς
κι αυτούς που μένουν πίσω να χλευάζεις
Σ’ αυτό το μεγάλο της ζωής στρατόπεδο
σ’ αυτόν τον άθλιο κόσμο
μιας ζωής χωρίς μέσα ούτε έξω
ούτε μπρος ούτε πίσω
μιας ζωής όπου γερνάμε
χωρίς ο χρόνος να κυλά
έμαθα πως
επανάσταση θα πει
ΝΑ ΜΕΝΕΙΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ
η μεγάλη απείθεια
να ζούμε τη ζωή μας μέχρι τέλους
και συνάμα η μεγάλη ταπεινότητα
που χρωστάμε στον εαυτό μας
Το μόνο αντάξιο μέσο αυτοκτονίας
είναι η ζωή
Σκοτώνοντας τον εαυτό σου είναι σαν
να συνεχίζεις τη ζωή
ν’ αρχίζεις κάθε μέρα απ’ την αρχή
να ζεις κάθε μέρα από την αρχή
να πεθαίνεις κάθε μέρα απ’ την αρχή
Ίμρε Κέρτες, Εκκαθάριση, εκδ. Καστανιώτη, Αθήνα, 2004

Εάν έπρεπε να ιεραρχήσετε αυτά που πρέπει να έχει στην ζωή του ένας άνθρωπος για να είναι ευτυχισμένος, τι θα ήταν και με ποια σειρά;

Είμαι ενάντια σε κάθε ιεραρχία και ιεράρχηση. Είναι για εμένα αδιανόητο να βάλω σε πρώτη προτεραιότητα την υγεία και σε δεύτερη τον έρωτα.

Ποιο κομμάτι του κειμένου ξεχωρίζετε; Γιατί;

[Πότε πότε, πάω απ’ όξω από κανένα θέατρο, την ώρα που ο κόσμος σπρώχνεται μπροστά στο ταμείο για να βγάλει τα εισιτήριά του. Χαζεύω, χαζεύω και, κάποτες, για ν’ απολαύσω από κοντά αυτή την ηδονή, τού να βλέπω ν’ αγοράζουν εισιτήρια θεάτρου, πηγαίνω και χώνουμαι μέσα στους άλλους. Σπρώχνουμαι και προχωρώ με ζήλο. Σαν φτάσω πια στη θυρίδα του ταμείου μπροστά. παραμερίζω λίγο και, κάνοντας πως ψάχνουμαι για να βγάλω λεφτά, απολαβαίνω εκεί το παζάρεμα που χάνει ο επόμενος για να πάρει τις θέσεις που θέλει. Θα πεις γιατί δε δίνεις επιτέλους δέκα δραχμές να πάρεις μια είσοδο και να δεις κι εσύ, μια φορά και τόσο, κανένα έργο. Γιατί; Πρώτα πρώτα, δεν τις έχω.]
Γιατί κάνουμε παραστάσεις για αυτούς που δε θα’ ρθουν ποτέ να μας δουν.

Από την Ήβη Βασιλείου

exoristoi-eis-tas-athinas-2

Συντελεστές:

Σκηνοθεσία: Ορέστης Τάτσης
Δραματουργική Επεξεργασία: Ορέστης Τάτσης, Ναταλία Στυλιανού, Στάθης Κόκκορης
Σκηνογραφική/ενδυματολογική επιμέλεια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης
Μουσική: Πέτρος Μάλαμας
Φωτισμοί: Βαγγέλης Νάνος – Ορέστης Τάτσης
Βοηθός σκηνοθέτη: Σεμίνα Πανηγυροπούλου
Σχεδιασμός έντυπου υλικού: Νίκος Σιδερής
Φωτογραφίες: Γιάννης Ζινδριλής
Επικοινωνία: Άρης Ασπρούλης

Παίζουν οι: Ναταλία Στυλιανού, Στάθης Κόκκορης

Διάρκεια παράστασης: 80’ χωρίς διάλειμμα

Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή: 21.15

Τοποθεσία: Θέατρο Rabbithole, Γερμανικού 20, Μεταξουργείο

Eισιτήρια: Γενική είσοδος 12 ευρώ | Μειωμένο/φοιτητικό 8 ευρώ

TagsRabbithole

Related articles More from author

  • Συνεντεύξεις

    Νάντια Μαργαρίτη / Ο κόσμος του θεάτρου, ο κόσμος μας

    16 Νοεμβρίου 2021
    By Ήβη Βασιλείου
  • Νέα

    Δανειστές του Αυγούστου Στρίντμπεργκ στο Rabbithole

    4 Δεκεμβρίου 2018
    By Cue Team
  • Νέα

    Τρία Κρυφά Γράμματα / Μία παράσταση βασισμένη στον μύθο της Ηλέκτρας

    22 Απριλίου 2019
    By Cue Team
  • Συνεντεύξεις

    Γιώργος Σίμωνας / Το θεατρικό serial ενός serial killer

    7 Δεκεμβρίου 2016
    By Ήβη Βασιλείου
  • Νέα

    Οι δολοφόνοι του Έρνεστ Χέμινγουεϊ από την ομάδα Νοσταλγία στο Rabbithole

    30 Οκτωβρίου 2021
    By Cue Team
  • Συνεντεύξεις

    Ματίνα Περγιουδάκη / Η αλλαγή είναι ζωή

    4 Μαρτίου 2022
    By Ήβη Βασιλείου

Leave a reply Ακύρωση απάντησης

INFORMATION

  • About
  • Contact
  • Terms of Use

Follow us

  • Facebook
  • Instagram
info@cuemagazine.gr | ©2022 CueMagazine All Rights Reserved | ☢ designed by titouf