CueMagazine

Main Menu

  • Αρχική
  • Θέατρο
    • Νέα
    • Συνεντεύξεις
    • Παρουσιάσεις
    • Δοκιμές
    • Χορός
    • Παιδί
  • Βιβλία
    • Νέες Κυκλοφορίες
    • Βιβλιοθήκη
    • Συγγραφείς
    • My Book/Self
    • Stories
  • The City
    • Spots
    • Mουσική
    • Σινεμά
    • Σειρές
    • Εκθέσεις
    • Σεμινάρια
  • Cues
    • The Designer
    • X-Cue-Me
    • Me
    • People
    • Άποψη
    • Cue Me In
  • Blog
    • Road Trip
    • Point of You
  • Info
    • About
    • Contact

logo

CueMagazine

  • Αρχική
  • Θέατρο
    • Αλέξης Ζορμπάς του Νίκου Καζαντζάκη σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα από τον Οκτώβριο ...

      23 Ιουνίου 2022
      0
    • Mamma Mia στο City Garden Festival by Cristmas Theater

      23 Ιουνίου 2022
      0
    • Αντιγόνη του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Ραπτοτάσιου στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου

      21 Ιουνίου 2022
      0
    • Για τι πράγμα μιλάμε όταν μιλάμε για αγάπη στο Θέατρο Νέου Κόσμου

      21 Ιουνίου 2022
      0
    • Οκτώβριος στο Θέατρο Ιλίσια Βολανάκης

      21 Ιουνίου 2022
      0
    • Διαβαλκανικό Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος στην Περιφέρεια Αττικής

      20 Ιουνίου 2022
      0
    • Εκθέτοντας τη “Βία του Βίου” / Παρουσίαση εργαστηρίου θεατρικής έκφρασης και προσωπικής ...

      20 Ιουνίου 2022
      0
    • Τρείς αδερφές #NOT / Από το εργαστήρι της σχολής του Ίασμου στο ...

      20 Ιουνίου 2022
      0
    • Οικόπεδα με θέα του David Mamet σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη στο Θέατρο ...

      19 Ιουνίου 2022
      0
    • Νέα
    • Συνεντεύξεις
    • Παρουσιάσεις
    • Δοκιμές
    • Χορός
    • Παιδί
  • Βιβλία
    • «Ο Καζαντζάκης στον 21ο αιώνα» /  Τα άπαντα του έργου του Νίκου Καζαντζάκη ...

      23 Ιουνίου 2022
      0
    • My Book/Self: Μαρία Καλούδη

      29 Μαΐου 2022
      0
    • My Book/Self: Γιώργος Πατεράκης

      23 Μαΐου 2022
      0
    • My Book/Self: Χρήστος Μπότσης

      15 Μαΐου 2022
      0
    • Χριστίνα Θανάσουλα / Όψεις και οπτικές του φωτός

      15 Μαΐου 2022
      0
    • My Book/Self: Λίνα Ροδοπούλου

      17 Απριλίου 2022
      0
    • Σχετικά με το τίποτα του Woody Allen από τις Εκδόσεις Ψυχογιός

      4 Απριλίου 2022
      0
    • Παρουσίαση του βιβλίου της Μαρκέλλας Καζαμία Ταξίδια με τις λέξεις στον Ιανό

      28 Μαρτίου 2022
      0
    • My Book/Self: Ανθούλα Χαιροπούλου 

      22 Μαρτίου 2022
      0
    • Νέες Κυκλοφορίες
    • Βιβλιοθήκη
    • Συγγραφείς
    • My Book/Self
    • Stories
  • The City
    • H συναυλία του καλοκαιριού! Patti Smith Quartet - Σάββατο 25 Ιουνίου στο ...

      23 Ιουνίου 2022
      0
    • Η Ute Lemper τραγουδά Αstor Piazzolla / 7 Ιουλίου στη Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων

      23 Ιουνίου 2022
      0
    • Το Εθνικό Θέατρο στο πολυκατάστημα Αttica για τρίτη φορά

      21 Ιουνίου 2022
      0
    • Οι Moderat στη σκιά της Ακρόπολης στις 16/7 στο Ηρώδειο στο πλαίσιο ...

      9 Ιουνίου 2022
      0
    • Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, Ένα ελληνικό μουσικό πορτρέτο στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος ...

      6 Ιουνίου 2022
      0
    • Η Νατάσσα Μποφίλιου τη Δευτέρα 27 Ιουνίου στο Βεάκειο Θέατρο Πειραιά

      6 Ιουνίου 2022
      0
    • Ο Πάνος Μουζουράκης στο Θέατρο Άλσος Δευτέρα 4 Ιουλίου 2022

      29 Μαΐου 2022
      0
    • Η ΙΜΑΝΥ σε ένα εντυπωσιακό κοντσέρτο για μία φωνή και 8 τσέλο! ...

      9 Μαΐου 2022
      0
    • ONIRAMA την Παρασκευή 13 Μαΐου στο Vox

      9 Μαΐου 2022
      0
    • Spots
    • Mουσική
    • Σινεμά
    • Σειρές
    • Εκθέσεις
    • Σεμινάρια
  • Cues
    • Cue Me In / Σοφία Λιάκου

      28 Μαΐου 2022
      0
    • Cue Me In / Αντώνης Κυριακάκης

      23 Μαΐου 2022
      0
    • The Designer: Gishh / The strength of sensitivity

      22 Μαΐου 2022
      0
    • Cue Me In / Χρίστος Μοδέστου

      9 Μαΐου 2022
      0
    • Cue Me In / Χριστίνα Χριστοφή

      8 Μαΐου 2022
      0
    • The Designer: Femad / Η θυληκότητα της καθημερινότητας

      6 Απριλίου 2022
      0
    • Cue Me In / Παύλος Δαμιανίδης

      2 Απριλίου 2022
      0
    • The Designer: Eroe / Η ροή της δύναμης

      23 Μαρτίου 2022
      0
    • Cue Me in / Κρυστάλλη Ζαχαριουδάκη 

      21 Μαρτίου 2022
      0
    • The Designer
    • X-Cue-Me
    • Me
    • People
    • Άποψη
    • Cue Me In
  • Blog
    • Road Trip
    • Point of You
  • Info
    • About
    • Contact
Συνεντεύξεις
Home›Θέατρο›Συνεντεύξεις›Μάρω Παπαδοπούλου / Θεατρικά ταξίδια στη μνήμη

Μάρω Παπαδοπούλου / Θεατρικά ταξίδια στη μνήμη

By Ήβη Βασιλείου
30 Οκτωβρίου 2017
731
0
Share:

8hrs35min_photo

Η Μάρω Παπαδοπούλου είναι μία ηθοποιός που διαθέτει το ταλέντο της μεταμόρφωσης. Αναλαμβάνει ρόλους, κινείται στα βάθη τους και αποκαλύπτει πτυχές και αποχρώσεις. Φέτος, συμμετέχει σε δύο παραστάσεις που έχουν ως αφετηρία δύο μυθιστορήματα. Πρώτο το μυθιστόρημα 8 ώρες και 35 λεπτά της Φωτεινής Τσαλίκογλου που ανεβαίνει στο Θέατρο Σταθμός σε σκηνοθεσία Μάνου Καρατζογιάννη. Μια ιστορία μνήμης μίας οικογένειας που συνυφαίνεται με την ελληνική ιστορίας και μας οδηγεί σε ένα ταξίδι εμπειριών, συναισθημάτων και σκέψεων που ενώνουν ή χωρίζουν τους ήρωες, αλλά πάντα τους ακολουθούν. Δεύτερο μυθιστόρημα η Λολίτα του Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ που ανεβαίνει στο Θέατρο Επί Κολωνώ σε σκηνοθεσία Χρήστου Καρασαββίδη. Η γνωστή ιστορία της τολμηρής νεαρής κοπέλας που δοκίμασε τα όρια των νιάτων της. Η Μάρω Παπαδοπούλου μας μίλησε για τους ρόλους της, τις διαδρομές τους, το θεατρικό ταξίδι.

Τι σας συγκινεί στο έργο 8 ώρες και 35 λεπτά;

Με συγκινούν πολλά. Οι οικογενειακές σχέσεις κατ’ αρχήν. Αυτό το δύσκολο και καμιά φορά επικίνδυνο τοπίο, η οικογένεια. Είναι ότι μας καθορίζει, είναι εκεί όπου πάντα αναζητάμε τα «γιατί» αλλά κυρίως την αγάπη. Όμως σ’ αυτό το έργο η ιστορία μιας οικογένειας μπλέκεται αριστοτεχνικά με την Ιστορία των Ελλήνων. Και αυτή από μόνη της έχει οδυνηρές αλλά και συγκινητικές στιγμές.

Πόση ώρα χρειάζεται για να διηγηθεί κανείς μια ολόκληρη ζωή; Πόση για να την αλλάξει;

Μπορεί μια ζωή, μπορεί και μια στιγμή. Και στις δύο περιπτώσεις.

Ο τόπος που κατοικούμε μας διαμορφώνει; Παίζει ρόλο αν ζούμε μακριά από την πατρίδα μας, εάν δεν την γνωρίσουμε ποτέ ουσιαστικά;

Νομίζω ναι. Από όσο γνωρίζω, ιδιαίτερα οι μετανάστες και πόσο μάλλον οι πρόσφυγες στις μέρες μας και πάντα, είναι σαν να μην έχουν καμιά «πατρίδα». Πάντα στο «εδώ» νιώθουν ξένοι. Δύσκολο, αλλά και ιδιαίτερο. Ίσως όμως έτσι να αποκτούν και μια ικανότητα να βλέπουν πιο καθαρά.

Που μπορεί ή πρέπει να βρίσκει «πατρίδα» κάθε άνθρωπος;

Ιδανικά μέσα του. Καμιά φορά πατρίδα είναι οι άνθρωποι, άλλοτε ένας τόπος ή μια ανάμνηση. Είναι προσωπικό. Δεν θα έλεγα ότι υπάρχει «πρέπει».

Είναι οι ανθρώπινες ζωές έρμαια των ιστορικών συγκυριών; Τι καθορίζει τις ζωές μας; Εμείς οι ίδιοι μπορούμε;

Επηρεαζόμαστε φυσικά, διαμορφωνόμαστε, πολλές φορές σημαδευόμαστε, αλλά έρμαια δεν είναι μια λέξη που μου αρέσει να σκέφτομαι σε σχέση με τη ζωή. Τα πάντα μας καθορίζουν. Το «πως» είναι το ζήτημα. Υπάρχουν χιλιάδες παραδείγματα ανθρώπων που επέζησαν από την κόλαση και αυτό το μετέτρεψαν σε «κάτι άλλο».

Ποιες δυσκολίες ενέχει το να μεταφέρει κανείς στην σκηνή ένα μυθιστόρημα; 

Πρέπει να είσαι μάστορας… της θεατρικής πράξης και του κειμένου.

Ποιο ήταν το προσωπικό σας κέρδος από την εμπειρία της προετοιμασίας των δύο παραστάσεων; Πως είναι η εμπειρία της συμμετοχής σε δύο παράλληλα;

Θα φανεί. Είναι δύσκολο λόγω της πίεσης του χρόνου. Πάντως οι ηθοποιοί καλούμαστε συχνά να κάνουμε «κασκαντεριλίκια». Εγώ αυτό κάποιες φορές το βρίσκω προκλητικό, γι’ αυτό και το τολμώ. Το να τα καταφέρεις σε τέτοιες απόπειρες, πάντα ενέχει ικανοποίηση. Και στις δύο ιστορίες πάντως παίζω τη «μητέρα» και αυτό έχει ενδιαφέρον.

Ποιον θα ορίζατε ως θεματικό πυρήνα της Λολίτας;

Να, και εδώ οι άνθρωποι ψάχνουν… ψάχνουν την αγάπη και την ομορφιά, μέσω του έρωτα. Πληγώνουν και πληγώνονται. Ζουν και θυμούνται. Τώρα που απαντώ συνειδητοποιώ κάποια μη προφανή κοινά σημεία των δύο ιστοριών.

Ποια στιγμή της θεατρικής διαδικασίας αγαπάτε περισσότερο;

Τις στιγμές που κάτι βρίσκεις, κάτι επιβεβαιώνεται απ’ αυτά που δοκιμάζεις. Που όλα μοιάζουν έγκυρα και αληθινά. Μπορεί να συμβεί σε μια πρόβα, μπορεί σε παράσταση. Πάντως ως ιδιοσυγκρασία απολαμβάνω περισσότερο όταν αρχίζει το ταξίδι της παράστασης γιατί ούτως ή άλλως συνεχίζω να ψάχνω και να αναζητώ, αλλά πλέον υπάρχει και ο αποδέκτης: ο θεατής.

Υπάρχει κάποιο κομμάτι που ξεχωρίζετε από το κείμενο κάθε παράστασης; Γιατί;

8 ώρες και 35 λεπτά: «Αν δεν κινδυνεύσεις πως θα σωθείς.»

Λολίτα: «Αυτός ο χείμαρρος της αγάπης, αυτή η μυρωδιά της ανεπάρκειας, αυτή η χαζομάρα της ηλικίας μπλέκονται μέσα μου…»

 

Η Μάρω Παπαδοπούλου συμμετέχει στην παράσταση Πατρίδα Τώρα – 8 ώρες και 35 λεπτά που παρουσιάζεται στο Θέατρο Σταθμός

και στην παράσταση Λολίτα Reversed που παρουσιάζεται στο Θέατρο Επί Κολωνώ.

TagsΘέατρο Επί ΚολωνώΘέατρο Σταθμός
0
Shares
  • 0
  • +
  • 0
  • 0

Related articles More from author

  • Συνεντεύξεις

    The Talk: Μελάχρα στο Θέατρο Σταθμός / Η φλόγα των παραμυθιών

    9 Μαΐου 2019
    By Ήβη Βασιλείου
  • Παιδί

    Γεωργία Παρασκευά / Η αλήθεια στον κόσμο των παραμυθιών

    4 Νοεμβρίου 2019
    By Ήβη Βασιλείου
  • Συνεντεύξεις

    Κωνσταντίνος Μάρκελλος / Η ποίηση του έρωτα

    14 Οκτωβρίου 2019
    By Ήβη Βασιλείου
  • ΠαιδίΣυνεντεύξεις

    Χρύσα Διαμαντοπούλου / Μικρός Νότος: Ο χώρος των παιδιών

    27 Σεπτεμβρίου 2018
    By Ήβη Βασιλείου
  • Συνεντεύξεις

    Καλλιόπη Παναγιωτίδου / Κατακτώντας την επικοινωνία

    26 Νοεμβρίου 2019
    By Ήβη Βασιλείου
  • Νέα

    Άγριος Σπόρος του Γιάννη Τσίρου σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη στο Θέατρο Επί Κολωνω

    18 Σεπτεμβρίου 2019
    By Cue Team

Leave a reply Ακύρωση απάντησης

Παράσταση της Εβδομάδας

 

Βιβλίο της Εβδομάδας

Μέρα / νύχτα: Ταξίδια στο σκριπτόριο και Άνθρωπος στο σκοτάδι του Paul Auster κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο.

Not Today Jewelry

24 Goat Handmade Tote Bags

Βρείτε μας στο Facebook

INFORMATION

  • About
  • Contact
  • Terms of Use

Follow us

  • Facebook
  • Instagram
info@cuemagazine.gr | ©2022 CueMagazine All Rights Reserved | ☢ designed by titouf