Η Αμαλία Βλάχου ξεκίνησε από έναν καναπέ για να αξιοποιήσει μία ιδέα, να την μοιραστεί, να την δουλέψει και να φτάσει στην “επανάσταση του καναπέ” και την παράσταση Μήνις, η επανάσταση του καναπέ, που παρουσιάστηκε την περασμένη Άνοιξη στο Θέατρο Επί Κολωνώ και επιστρέφει, ανανεωμένη, από τις 26 Οκτωβρίου στο Bios. Η σκηνοθέτις μας μίλησε για την παράσταση, την πορεία της, την επανάσταση και την αισιοδοξία για το μέλλον και το παρόν.

Πως προέκυψε ο τίτλος της παράστασής σας;

Ήμουνα κανένα χρόνο σε ένα καναπέ και σκέφτηκα ότι μάλλον δεν είμαι η μόνη. Όταν άρχισα να σηκώνομαι είπα βρε λες;

Πως δουλέψατε για να ετοιμάσετε την παράσταση; Ποιες διαφορές έχει από την πρώτη εκδοχή της;

Και στις δύο εκδοχές το κείμενο προέκυψε μέσα από αυτοσχεδιασμούς. Στην πρώτη εκδοχή σταθήκαμε πιο πολύ σε αυτά που λέγονται. Τώρα με εντελώς διαφορετικό κείμενο, πάλι μέσα από αυτοσχεδιασμούς, έχουμε βάλει τους εαυτούς μας και τις εμπειρίες μας στο μικροσκόπιο και τις ξεκοιλιάζουμε.

Ζούμε σε μια εποχή που δεν γίνονται επαναστατικές πράξεις; Ποια θεωρείτε επαναστατική πράξη στην εποχή μας;

Την ατομική επανάσταση. Πάντα αυτή είναι η μόνη επανάσταση. Ο Τσε Γκεβάρα ας πούμε έκανε μια δική του προσωπική επανάσταση, οι οπαδοί του απλώς καπηλεύονται το στυλ. Διότι αν είχαμε πολλούς Τσε Γκεβάρα ο κόσμος θα ήταν καλύτερος. Δεν είναι όμως.

Οι ζωές μας καθορίζονται από τις εποχές ή υπάρχει και προσωπική ευθύνη;

Υπάρχει τεράστια προσωπική ευθύνη. Ο γερολαδάς είναι μάλλον το σημερινό λαμόγιο, ο “έλα μωρέ τώρα…”. Που φυσικά το λαμόγιο δεν είναι λαμόγιο μόνο απέναντι στο κοινό καλό, αλλά και στη γυναίκα του, τα παιδιά του, τους μαθητές του, τους συναδέλφους του κοκ. Από την άλλη, αν η χώρα σου βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση και έχουν σκοτώσει την οικογένειά σου μπροστά στα μάτια σου ας πούμε, δεν ξέρω αν είσαι πολύ στα καλά σου μετά.

Σε τόσο δύσκολες εποχές όπως η δική μας, η τέχνη που βρίσκεται; Ποιος είναι ο ρόλος της;

Η τέχνη είναι ανάγκη του ανθρώπου και να την παράγει και να την παρατηρεί. Πιστεύω πως πρέπει να είναι ριζοσπαστική και ουσιαστική.

Έχετε αισιοδοξία για το μέλλον;

Για το δικό μου έχω. Αν και πιστεύω πρέπει να γίνουμε αισιόδοξοι στο παρόν μας.

Τι είδατε τελευταία που σας έδωσε χαρά;

Μου έδωσαν χαρά τα ανιψάκια μου που ζουν κι αναπνέουν για να χαίρονται. Και κάτι πάπιες μου δώσανε πολλή χαρά που με έκαναν να σκεφτώ ότι αυτές απλά αγναντεύουν, απολαμβάνουν κι ακούν τις ανάγκες τους. Χώρια ότι είναι πολύ τυχερές, και περπατάνε και πετάνε και κολυμπάνε! Απίστευτο!

Υπάρχει κάποιο κομμάτι του κειμένου που ξεχωρίζετε; Γιατί;

Οι σιωπές είναι για μένα όλη η παράσταση. Τα λόγια είναι λόγια. Στις σιωπές είναι όλο το παιχνίδι.

Συντελεστές:

Σκηνοθεσία: Αμαλία Βλάχου
Ερμηνεύουν: Κατερίνα Λούβαρη- Φασόη, Κατερίνα Πρωτονοταρίου
Σύνθεση κειμένου/Δραματουργία: Αμαλία Βλάχου, Κατερίνα Λούβαρη – Φασόη, Κατερίνα Πρωτονοταρίου

Bios Tesla

Πειραιώς 84, Αθήνα

Ώρες: Πέμ., Παρ., Σάβ., Κυρ.: 21:00
Eισιτήρια: Γενική είσοδος: 10 ευρώ
Πληροφορίες / Κρατήσεις: Τηλ.: 210 3425335 | www.bios.gr