CueMagazine

Main Menu

  • Αρχική
  • Θέατρο
    • Νέα
    • Συνεντεύξεις
    • Παρουσιάσεις
    • Δοκιμές
    • Χορός
    • Παιδί
  • Βιβλία
    • Νέες Κυκλοφορίες
    • Βιβλιοθήκη
    • Συγγραφείς
    • My Book/Self
    • Stories
  • The City
    • Spots
    • Mουσική
    • Σινεμά
    • Σειρές
    • Εκθέσεις
    • Σεμινάρια
  • Cues
    • The Designer
    • X-Cue-Me
    • Me
    • People
    • Άποψη
    • Cue Me In
  • Blog
    • Road Trip
    • Point of You
  • Info
    • About
    • Contact

logo

CueMagazine

  • Αρχική
  • Θέατρο
    • Νέα
    • Συνεντεύξεις
    • Παρουσιάσεις
    • Δοκιμές
    • Χορός
    • Παιδί
  • Βιβλία
    • Ο Κόκκινος Πλανήτης του Αλεξάντρ Μπογκντάνοφ σε μετάφραση Ελένης Μπακοπούλου από τα ...

      9 Ιανουαρίου 2023
      0
    • Ουίσκι, Ένα ταξίδι γευσιγνωσίας από τις Εκδόσεις Ψυχογιός / Ο κόσμος του ...

      8 Ιανουαρίου 2023
      0
    • Ο Ανήφορος του Νίκου Καζαντζάκη από τις Εκδόσεις Διόπτρα

      2 Ιανουαρίου 2023
      0
    • My Book/Self: Χρυσή Γιάντσιου

      26 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • Γιάννης Τσίρος / Η τρωτή πλευρά της δικαιοσύνης

      19 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • My Book/Self: Σαμπίνα Ανδρέα Άλλεν & Ερυφίλη Δρακοπούλου

      12 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • Παρουσίαση Βιβλίου / Το Χαμένο Ημερολόγιο της «Άλλης» του Μάνου Λαμπράκη

      22 Νοεμβρίου 2022
      0
    • Γιάννης Παπαδόπουλος / Ανθρώπινες διαστάσεις συλλογικών εμπειριών

      14 Νοεμβρίου 2022
      0
    • My Book/Self: Νίκος Χρονόπουλος

      13 Νοεμβρίου 2022
      0
    • Νέες Κυκλοφορίες
    • Βιβλιοθήκη
    • Συγγραφείς
    • My Book/Self
    • Stories
  • The City
    • H Μαρίνα Σάττι ζωντανά στο VOX για μία εμφάνιση

      15 Ιανουαρίου 2023
      0
    • ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: ΓΚΡΕΜΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΣΤΟ ΜΙΚΡΟ ΠΑΛΛΑΣ

      12 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • Workshop φωτογραφίας με την Γεωργία Πονηράκου στο Tag

      12 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • Επικοινωνία του Πολιτισμού / Masterclass 22 ωρών με τον Άρη Ασπρούλη στο ...

      11 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • 1ο Πολυθεματικό Φεστιβάλ HUMAN CAST Inclusive Art Festival

      7 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • Κατερίνα Κυρμιζή & Νίκος Γρηγοριάδης στο Μουσικό Κουτί

      17 Νοεμβρίου 2022
      0
    • ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΙ σε επιμέλεια Δημήτρη Τρίκα στο Δρομοκαΐτειο

      15 Νοεμβρίου 2022
      0
    • Η ξεχωριστή ερμηνεύτρια της νέας γενιάς, Μυρτώ Βασιλείου, επιστρέφει στο Faust!

      15 Νοεμβρίου 2022
      0
    • Ελένη Βιτάλη και Χρήστος Θηβαίος / Μια απρόβλεπτη συνάντηση στο Γυάλινο Μουσικό ...

      14 Νοεμβρίου 2022
      0
    • Spots
    • Mουσική
    • Σινεμά
    • Σειρές
    • Εκθέσεις
    • Σεμινάρια
  • Cues
    • Cue Me In / Μαρίνα Παντελάκη

      30 Ιανουαρίου 2023
      0
    • Cue Me In / Αλεξάνδρα Σταμούλη

      15 Ιανουαρίου 2023
      0
    • Cue Me In / Οδυσσέας Πετράκης

      10 Ιανουαρίου 2023
      0
    • Cue Me In / Κωνσταντίνα Ράικου

      9 Ιανουαρίου 2023
      0
    • The Designer: Dear Violet / The roots of violets

      14 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • Cue Me In / Σαμπίνα Ανδρέα Άλλεν & Ερυφίλη Δρακοπούλου

      12 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • Cue Me In / Κατερίνα Αγγελίτσα

      11 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • Cue Me In / Όλια Ντακογιάννη

      9 Δεκεμβρίου 2022
      0
    • Cue Me In / Γιάννης Ταυλάς

      30 Νοεμβρίου 2022
      0
    • The Designer
    • X-Cue-Me
    • Me
    • People
    • Άποψη
    • Cue Me In
  • Blog
    • Road Trip
    • Point of You
  • Info
    • About
    • Contact
Συνεντεύξεις
Home›Θέατρο›Συνεντεύξεις›Ο Γύρος του κόμπου: Σικελική τραγωδία / Οι κόμποι της ύπαρξης

Ο Γύρος του κόμπου: Σικελική τραγωδία / Οι κόμποι της ύπαρξης

By Ήβη Βασιλείου
16 Μαΐου 2017
550
0

Ο τύραννος της Σικελίας Λορέντζο Λαλίνι, λίγο πριν τον θάνατό του, συντάσσει την διαθήκη του και αφήνει όλη την περιουσία του στο νόθο γιο του. Παρόλο που οι δύο νόμιμοι γιοι του σχεδιάζουν την δολοφονία του πατέρα τους, εκείνος δεν αλλάζει την απόφασή του. Μια απόφαση που οδηγεί σε αλλεπάλληλες συγκρούσεις που αποκαλύπτουν τους αληθινούς εαυτούς και τα βάθη των ηρώων που βρίσκονται δεμένοι σε έναν κόμπο που πρέπει να λυθεί με κάθε κόστος. Το έργο του Δημήτρη Δημητριάδη Ο Γύρος του κόμπου: Σικελική τραγωδία παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο Θέατρο TempusVerum σε σκηνοθεσία Γιώργου Δούλου. Ένα έργο που βυθίζεται στην ανθρώπινη ύπαρξη και στις ρίζες της για να μιλήσει με ειλικρίνεια για την περίπλοκη ανθρώπινη ουσία. Ο σκηνοθέτης της παράστασης και οι ηθοποιοί Κωνσταντίνος Παράσης και Γιάννης Σιαμσιάρης μας μίλησαν για το εύρος, την δυναμική και την δύναμη του έργου που τους συγκίνησε, τους συνεπήρε και τους οδήγησε στην δημιουργία μιας ξεχωριστής παράστασης. 

Δούλος

Γιώργος Δούλος

Γιώργος Δούλος

Γιατί επιλέξατε το συγκεκριμένο έργο; Τι σας συγκινεί; Τι σας κεντρίζει το ενδιαφέρον;

Δείτε, πρόκειται για ένα αριστούργημα. Το θέμα του, το υπόβαθρό του, η φιλοσοφική του κατάθεση, η αστυνομική του πλοκή, οι ολοκληρωμένοι χαρακτήρες των προσώπων, ο βαθιά ποιητικός λόγος, η δομή του, είναι κάποια από τα στοιχεία που συνθέτουν αυτό το έργο. Όταν το πρωτοδιάβασα, με «χτύπησε» στο πιο λεπτό σημείο του βάθους μου. Με κλόνισε. Δε μπόρεσα να ξεπεράσω έκτοτε αυτό το σοκ, συνεπώς δε μπορούσα παρά να το ανεβάσω στη σκηνή, προκειμένου να εκτονωθεί όλο αυτό το ανυπόφορο φορτίο που πλέον έφερα εντός μου. Δουλεύοντάς το, αρχικά μαζί με τη δραματολόγο, Νίνα Σκριβάνου, κι ύστερα με το θίασο επί σκηνής, διαπίστωσα πως έχω δυνατές ρίζες μέσα σε αυτό το έργο. Δε θα ήθελα να επεκταθώ.

Σε ποιον κόμπο αναφέρεται ο τίτλος; Μόνοι μας δημιουργούμε τους κόμπους της ζωής μας;

Ο κόμπος τού τίτλου διατυπώνεται ευθύς εξαρχής, στην αρχή τού έργου: ο πατέρας της οικογένειας, Λορέντζο Λαλίνι, πεθαίνει. Στη διαθήκη του, κληροδοτεί τα πάντα στο νόθο γιο του. Οι δύο νόμιμοι γιοι του θέλουν να σκοτώσουν το νόθο αδελφό τους, προκειμένου να πάρουν την περιουσία. Ο πατέρας δεν αλλάζει την περιουσία του. Αυτός είναι ο κόμπος. Άλυτος. Λύνεται μόνο με βία. Ακραία, καθολική, που ξεσκίζει σάρκες και πνεύμα. Στο τέλος, μόνο αφανισμός. Πανανθρώπινος.
Ως προς τους κόμπους της ζωής μας, θα δανειστώ μία φράση του Δημητριάδη από άλλο έργο του: «τη ζωή δεν τη ζούμε, την υποφέρουμε». Η ζωή είναι από μόνη της ένας κόμπος. Άλυτος. Μας δένει ο ομφάλιος λώρος μας γύρω από τον τάφο μας. Η ζωή μας είναι μία μικρή περιφορά γύρω του, ώσπου στο τέλος πέφτουμε μέσα.

Πως θα χαρακτηρίζατε την οπτική του συγγραφέα ως προς τον άνθρωπο και την ανθρώπινη ζωή;

Ο Δημητριάδης, όλα αυτά τα χρόνια, έχει αναπτύξει μία ολοκληρωμένη και πολυεπίπεδη φιλοσοφία, την οποία διοχετεύει σε ό,τι γράφει (θέατρο, μυθιστόρημα, ποίηση, δοκίμιο κτλ.). Για εκείνον, ο Άνθρωπος είναι η Σάρκα του. Με ό,τι αυτή απαιτεί και επιβάλλει. Είναι, όμως, πολύ σκληρή και αληθινή η θέση που παίρνει απέναντι σε αυτό που ονομάζεται «Άνθρωπος». Τον κοιτάζει γυμνό, ωμή τη σάρκα του. Κι έτσι, απογυμνωμένος, ο άνθρωπος χάνει κάθε ίχνος προστασίας και ασφάλειας, παραδίδεται σάρκινος στη θέα τού κόσμου. Κατά της όποιας θρησκείας, όποιας θεωρίας παραβλέπει και ποδοπατά τον Άνθρωπο, ο Δημητριάδης. Ισόβιος υπέρμαχος τού Αληθινού Ανθρώπου. Κι εγώ, ισόβιος συμπολεμιστής του.

Ποια είναι η πρόταση της εταιρείας θεάτρου λευκήΣΚΗΝΗ; Ποια τα σχέδιά της;

Η λευκήΣΚΗΝΗ, που παρουσιάζει αυτή τη στιγμή το «Γύρο τού κόμπου: Σικελική τραγωδία» τού Δημήτρη Δημητριάδη, μετρά ήδη τρεις παραστάσεις στο ιστορικό της, σε έργα των Ευριπίδη, Λυμπεράκη και Βέλτσου. Ωστόσο, με αυτή την παράσταση, η λευκήΣΚΗΝΗ μπαίνει σε μία πιο ώριμη φάση της, όπου με άξονα τα έργα του Δημητριάδη, αλλά και κάποια άλλα σπουδαία κείμενα, έχει στόχο μία εμμονική εργασία πάνω σε αυτά. Με βασικούς πόλους τη δουλειά πάνω στο Λόγο, τη δημιουργία μίας συμπαγούς ατμόσφαιρας (κάθε φορά κατάλληλης για το εκάστοτε έργο) και μία ιδιαίτερη αισθητική, η λευκήΣΚΗΝΗ προσδοκά να ανεβάζει τα κείμενα που την απασχολούν, με τον τρόπο που την εκφράζουν, στο χρόνο που της επιτρέπεται, στο κοινό που απαιτεί. Όσο για τα σχέδιά μας για την επόμενη παράσταση, βρισκόμαστε ήδη σε συζητήσεις με τη συνεργάτιδα και συνοδοιπόρο μου, τη Νίνα Σκριβάνου, και σχετικά άμεσα θα μπορούμε προβούμε σε ανακοινώσεις.

Ποιο κομμάτι του κειμένου ξεχωρίζετε; Γιατί;

«Από ποιον θα αρχίσεις;» ρωτά η Βαλέρια τον Ερμίδη. Πάντοτε, όταν ακούω αυτή την ατάκα, τρέμω. Συμπυκνώνεται, θα έλεγα, όλη η φρίκη τού έργου, τού Δημητριάδη, τού Ανθρώπου.

Παράσης

Κωνσταντίνος Παράσης

Κωνσταντίνος Παράσης

Οι οικογενειακοί δεσμοί αποτελούν καταφύγιο ή βάρος στην ανθρώπινη ζωή;

Η οικογένεια για μένα είναι το πρώτο καλούπι, αυτή είναι η βάση του οικοδομήματος που θα χτίσεις έπειτα εσύ με τα υλικά σου. Οι οικογενειακοί δεσμοί, μας είναι απαραίτητοι, για να μάθουμε να ζούμε και χωρίς αυτούς , όταν το αποφασίσουμε. Το εάν και πότε είναι αναλόγως τον άνθρωπο, ας πούμε λοιπόν πως οι δεσμοί μας είναι αυτοί που είναι, γιατί τους επιλέξαμε να είναι. Είτε καταφύγιο είτε βάρος. Πάντα υπάρχει επιλογή, ακόμη κι αν δεν την βλέπουμε εμφανώς.

Υπάρχει αντικειμενική αλήθεια ή τα πάντα έχουν να κάνουν με το πώς τα αντιλαμβανόμαστε;

Η αλήθεια εμπεριέχει την αντίληψη του υποκειμένου, γι’αυτό δεν πιστεύω σε μία οικουμενική αλήθεια.
Ποιός μπορεί να ξέρει την αλήθεια ενός δολοφόνου εκτός από τον ίδιο; Η αντικειμένικη αλήθεια θα έλεγα πως είναι σαν να δίνεις ασπιρίνη για κάθε ασθένεια. Κάπου θα λειτουργήσει, αλλά μάλλον όχι παντού..

Θα χαρακτηρίζατε την κεντρική ιδέα του έργου για την φύση του ανθρώπου απαισιόδοξη;

Το έργο γεννάει ερωτήματα για τον θεατή και δεν έχει όλες τις απαντήσεις. Η φύση του ανθρώπου είναι πάντα εκεί, αλλά πολλές φορές εθελοτυφλούμε. Ευτυχώς ή δυστυχώς, η πορεία της ζωής μας το υπενθυμίζει συνεχώς. Είμαστε έλλογα πλάσματα, αλλά τίποτε περισσότερο. Η γενική φύση μας όμως μπορεί να επηρεαστεί σίγουρα από την ειδική ταυτότητά μας.

Ποιες νέες σκέψεις σας γέννησε η ενασχόληση με το συγκεκριμένο κείμενο;

Το κείμενο του κ. Δημητριάδη πολλές φορές ξεπερνά τα όρια του ρεαλισμού και σε κάνει να βλέπεις εικόνες αντί για λόγια. Σίγουρα είδα αρκετές που με έκαναν να μην σκέφτομαι τόσο πολύ αλλά να δοκιμάσω πρακτικά πάνω στην σκηνή.

Ποιο κομμάτι του κειμένου ξεχωρίζετε; Γιατί;

Το τέλος του, που δεν θα αποκαλύψω, γιατί με κάνει να αισθανθώ πιο ταπεινός. Νομίζω οι άνθρωποι πρέπει να γίνουμε πιο ταπεινοί. “Ο ουρανός θα γίνει λάσπη, η λάσπη θα γίνει ουρανός.”. Πολλές φορές οι άνθρωποι παίζουν τον Θεό στην προσπάθειά τους να νικήσουν τον θάνατο. Μήπως υπάρχει άλλος δρόμος; Μήπως δεν μας χρωστάει κανένας τίποτα, συνεπώς δεν χρωστάμε κι εμείς τίποτα σε κανένα; Κατά την άποψη μου ο θάνατος μπορεί να νικηθεί αλλά μόνο συλλογικά, και όχι ατομικά, όχι βραχυπρόθεσμα. Ας ακούσουμε πραγματικά πριν να θέλουμε να ακουστούμε, και αν πραγματικά έχουμε κάτι να πούμε τότε αυτό θα ακουστεί και θα ενώσει. Ζήτω ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Σιαμσιάρης

Γιάννης Σιαμσιάρης

Γιάννης Σιαμσιάρης

Ο κάθε άνθρωπος έχει ξεκάθαρο θετικό ή αρνητικό πρόσημο ή όλοι έχουν τα πάντα μέσα τους; Τι καθορίζει το πώς θα διαμορφωθεί και θα εξελιχθεί μία ανθρώπινη προσωπικότητα;

Κάπου είχα ακούσει ότι η ζωή είναι άσπρο – μαύρο… λοιπόν, «σε όλα υπάρχει το αντίθετο» λέει στο έργο που παίζουμε η Πάολα στον Αρίσταρχο Ερμίδη (που υποδύομαι εγώ). Και έχει απόλυτο δίκιο, γιατί η ζωή στην πραγματικότητα είναι γεμάτη αντιθέσεις. Απρόβλεπτη και αφόρητα προκλητική. Τώρα, για το τι καθορίζει τη διαμόρφωση μιας προσωπικότητας,θα έλεγα πως σημαντικό ρόλο παίζει η διαπαιδαγώγηση από το σπίτι, αλλά και η ελευθερία να μπορεί ο καθένας να ορίζει την ελευθερία του, ώστε να κάνει στη ζωή του αυτό που πραγματικά θέλει και επιθυμεί.

Η ζωή είναι απλή ή σύνθετη;

Προσωπικά, όσο περνούν τα χρόνια, δεν ξέρω αν η ζωή είναι απλή ή σύνθετη. Ξέρω, όμως, ότι είναι σύντομη.

Πώς δουλέψατε για να αποδοθούν σκηνικά σύνθετες φιλοσοφικές σκέψεις;

Το έργο τού κυρίου Δημητριάδη που παίζουμε («Ο Γύρος του κόμπου: Σικελική τραγωδία»), χρήζει ιδιαίτερης προσοχής. Είναι σκοτεινό και γκρίζο. Τα πρόσωπά του περιμένουν να εξαφανιστούν και να χαθούν .Παίρνοντας το κείμενο άρχισα να το διαβάζω πολύ αργά. Στη διάρκεια αυτής τής διαδικασίας, μου έρχονταν στο μυαλό διάφορες φράσεις από το κείμενο, σαν γνωμικά και αυτός ήταν ένας λόγος για να βυθιστώ ακόμα περισσότερο στην κατανόηση της γραφής του. Όταν πια άρχισε το στήσιμο τού έργου από τον σκηνοθέτη Γιώργο Δούλο, τότε άρχισαν – μέρα με τη μέρα – να μου ανοίγονται πόρτες μυστικές που με έκαναν να μη μπορώ να αφήσω το κείμενο και να είμαι όλη την ημέρα με τη σκέψη στο ρόλο μου. Βέβαια, ποτέ δεν τελειώνει αυτό το παιχνίδι, συνεχώς ανακαλύπτεις κάτι καινούργιο.Και νομίζω πως αυτό είναι το ζητούμενο και το επιθυμητό για έναν ηθοποιό.

Ποιο ήταν το προσωπικό σας κέρδος από την μέχρι τώρα πορεία της παράστασης;

Και μόνο το ότι τις ημέρες που δεν παίζω, αυτός ο γύρος τού κόμπου με δένει μέχρι να έρθει η ημέρα τής παράστασης, ε…αυτό είναι μέγα κέρδος.

Ποιο κομμάτι του κειμένου ξεχωρίζετε; Γιατί;

Ξεχωρίζω, βέβαια, τη σκηνή όπου περιγράφω τη δολοφονία τού Φλάβιο (αδελφού τού Λαλίνι). Είναι μία πολύ δυνατή στιγμή για εμένα και θυμάμαι πως από τις πρόβες ακόμη, ήταν ένα δυνατό ξεδίπλωμα συναισθημάτων, που είχα πολύ καιρό να προσεγγίσω στα τόσα χρόνια που δουλεύω στο θέατρο! Και το πιο σημαντικό: δε χρησιμοποιώ καθόλου τις ευκολίες που έχω. Γιατί σε αυτή τη σκηνή, παίζω με την ψυχή μου.

Συντελεστές:
Σκηνοθεσία, Σκηνικά, Κοστούμια: Γιώργος Δούλος
Δραματουργική επεξεργασία: Γιώργος Δούλος – Νίνα Σκριβάνου
Δραματολόγος – Ηχητική δραματουργία: Νίνα Σκριβάνου
Κίνηση: Κορίνα Κόκκαλη
Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα
Φωτογραφίες: Νίκος Πανταζάρας
Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας
Υπεύθυνη οργάνωσης παραγωγής: Νίνα Σκριβάνου
Εκτέλεση παραγωγής: Constantly Productions

Παίζουν: Μαρία Αποστολακέα, Αλκινόη Ζαχαρόγιωργα, Ηρώ Κισσανδράκη, Απόστολος Μαλεμπιτζής, Νικόλας Παπαευθυμίου, Κωνσταντίνος Παράσης, Γιάννης Σιαμσιάρης.

INFO
Τοποθεσία: Θέατρο TempusVerum / Εν Αθήναις. Ιάκχου 19, Γκάζι
Παραστάσεις: Πρεμιέρα: Δευτέρα 24 Απριλίου 2017, στις 21.00. Παραστάσεις: Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00. Μέχρι τις 23 Μαΐου 2017.
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00
Διάρκεια:100’
Πληροφορίες – Κρατήσεις θέσεων: Τηλ.: 210 3425170
Τιμές εισιτηρίων:Γενική είσοδος 12 ευρώ, Μειωμένο – Φοιτητικό 8 ευρώ, Ατέλειες 5 ευρώ.

TagsTempus Verum Εν Αθήναις

Related articles More from author

  • Νέα

    Lolita Reversed | Dark στο Θέατρο Tempus Verum Εν Αθήναις

    23 Σεπτεμβρίου 2019
    By Cue Team
  • Νέα

    Η Κυρά της Θάλασσας του Ίψεν στο Tempus Verum|Εν Αθήναις

    18 Μαΐου 2018
    By Cue Team
  • Παρουσιάσεις

    Το Έξυπνο Πουλί του Ζωρζ Φεντώ στο Tempus Verum – Εν Αθήναις

    8 Νοεμβρίου 2017
    By Ήβη Βασιλείου
  • Νέα

    Γυναίκες – Ή και Όχι – Μόνες (Στην Πόλη, Ιούλιο Μήνα με 40°C) από την Oμάδα Neko στο Tempus Verum ...

    11 Ιουνίου 2018
    By Cue Team
  • Συνεντεύξεις

    Η Ομάδα Ηθώ παρουσιάζει το έργο του Πλάτωνα “Ίων”

    24 Νοεμβρίου 2017
    By Ήβη Βασιλείου
  • Νέα

    Το δαχτυλίδι της μάνας του Γιάννη Καμπύση από την ομάδα C. for Circus

    6 Μαΐου 2018
    By Cue Team

Leave a reply Ακύρωση απάντησης

INFORMATION

  • About
  • Contact
  • Terms of Use

Follow us

  • Facebook
  • Instagram
info@cuemagazine.gr | ©2022 CueMagazine All Rights Reserved | ☢ designed by titouf