Μετά την παράσταση Νηπιαγωγείο και την διερεύνηση του χαρακτήρα του ανήλικου-ενήλικα, η Μαρία Γοργία (με την Ομάδα Αμάλγαμα) προχωράει πιο βαθιά στην αναζήτηση των παραγόντων που διαμορφώνουν τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου και επανέρχεται με την παράσταση Το μονόπετρο του Πύργου. Μια παράσταση βασισμένη στον Πύργο του Κάφκα που πραγματεύεται το ζήτημα της οικογένειας και πως αυτή λειτουργεί σε σχέση με την διαμόρφωση και την πορεία ενός ανθρώπου, την προσπάθεια να βρει κανείς το αληθινό του εαυτό και να το διαχειριστεί σωστά μέσα στο πλαίσιο μια κοινωνίας και μιας ζωής που επιβάλει τους ιλιγγιώδεις ρυθμούς της και της επιταγές της. Μια παράσταση με αφετηρία το ανθρώπινο σώμα και την κίνησή του, τον λόγο και την δύναμή του, το αντικείμενο και τον χώρο και την επιρροή που ασκούν στον άνθρωπο. Η Μαρία Γοργία μας μίλησε για την αφετηρία και την διαδρομή της παράστασης, την δομή και την πορεία της.

Η ομάδα Αμάλγαμα στεγάζεται πλέον σε νέο χώρο στο κέντρο της Αθήνας. Πως τον επιλέξατε;

Έψαχνα χώρο για το νέο έργο πριν καν αρχίσουμε πρόβες. Ήθελα να είναι στο κέντρο. Μόλις είδα αυτόν τον χώρο, μου θύμισε πολύ έντονα δημόσια υπηρεσία και ταίριαζε απόλυτα με την ιδέα του έργου και του υπαρξιακού ζητήματος που πραγματεύεται. Ήδη υπήρχε στο μυαλό μου ο συσχετισμός του Πύργου του Κάφκα με την κεντρική ιδέα του έργου που είναι η αγωνία του ανθρώπου να ανήκει κάπου και ταυτόχρονα τον αγώνα του να γνωρίσει τον εαυτό του. Ο χώρος ταίριαξε απολύτως με το έργο. Επίσης έχω στο μυαλό μου από Σεπτέμβρη να κάνουμε ξανά την παράσταση Νηπιαγωγείο σ΄αυτόν τον χώρο. Θα ήθελα να λειτουργήσει και σαν χώρος που θα γίνονται σεμινάρια. Μετά έμαθα ότι στο παρελθόν άνηκε στο Εθνικό Θέατρο και σταγάζοντα εκεί οι μοδίστρες.

Φέρει φορτίο ο χώρος; Επηρεάζει η μορφή του το έργο που θα παρουσιαστεί;

Η μορφή του σίγουρα επηρεάζει. Πολλά στοιχεία του συγκεκριμένου χώρου έμειναν όπως τα βρήκαμε. Σίγουρα έχει αυτό που έχουν όλες οι δημόσιες υπηρεσίες και κάτι από μιαν άλλη εποχή. Φέρει από μόνος του μία αίσθηση αδιεξόδου. Σαν μία κατάσταση που δεν ολοκληρώθηκε και έμεινε στην μέση, χωρίς να είναι δυνατόν ποτέ να βρεθεί και λύση.

Γιατί η παράστασή σας χαρακτηρίζεται performance και όχι παράσταση χορού;

Γιατί η δουλειά που κάνουμε εδώ και κάποια χρόνια με την ομάδα Αμάλγαμα συνδυάζει διάφορα στοιχεία. Δεν είναι καθαρός χορός. Έχει κίνηση, αλλά έχει και πολύ λόγο. Επίσης, έχει μεγάλη σχέση με το αντικείμενο.

Συμμετέχουν και κάποιοι συντελεστές που δεν είναι επαγγελματίες χορευτές ή ηθοποιοί.

Εκτός από την Νικολέττα Ξεναρίου που είναι μία πολύ έμπειρη και χαρισματική performer, οι υπόλοιποι είναι άντρες που διαλέξαμε ειδική audition και δεν είναι επαγγελματίες. Ανήκουν σε αυτήν την ηλικιακή περίοδο που ονομάζουμε μέση ηλικία και επιλογή έγινε γιατί θεωρώ πως σ΄αυτήν την φάση τα υπαρξιακά προβλήματα εντείνονται ακόμα περισσότερο.

Από πού ξεκίνησε η ιδέα της παράστασης;

Ξεκίνησε από δικά μου προσωπικά ζητήματα. Έχοντας τελειώσει το Νηπιαγωγείο, που με απασχολούσε η δομή του χαρακτήρα του ανήλικου-ενήλικα και οι εκφράσεις της, άρχισα να αναρωτιέμαι από πού μπορεί να πηγάζει και έτσι στράφηκα προς την οικογένεια και άρχισα να ψάχνω ποια η σχέση της δομής της οικογένειας με την δομή του χαρακτήρα ενός ανθρώπου. Επίσης, πάντα με απασχολούσε ως ζήτημα η μοναξιά και το τι σημαίνει για έναν άνθρωπο και πως τον καθορίζει κοινωνικά. Παρόλο που η φύση του ανθρώπου είναι συντροφική, υπάρχει απόσταση ανάμεσα στην κοινωνικότητα και την εξάρτηση.

Ποια κείμενα χρησιμοποιείτε στην παράσταση;

Έχω διαλέξει και διασκευάσει (έχω αντιστρέψει τα φύλα) αποσπάσματα από τον Πύργο του Κάφκα που φτιάχνουν μία δραματουργία στο έργο και μία εξέλιξη. Άλλα κείμενα είναι τα βιογραφικά των παιδιών που συμμετέχουν και άλλα κείμενα είναι δικά μου.

Η ιδέα για το πώς θα στηθεί η παράσταση υπήρχε από πριν ή προέκυψε από την συνεργασία;

Δεν δουλεύω ούτε ακριβώς με τον ένα τρόπο, ούτε ακριβώς με τον άλλο. Θεωρητικά έχω κάποιες εικόνες διάσπαρτες στο μυαλό μου και τις δουλεύω ως ανεξάρτητες σκηνές και στα ακόλουθα στάδια αρχίζω και τις συνδέω. Φυσικά, πράγματα μπορούν να προκύψουν μέσα από την πρόβα, αλλά στο μεγαλύτερο ποσοστό πρόκειται για σκηνές που σκέφτομαι διάσπαρτα.

Ο λόγος και η κίνηση έχουν την ίδια βαρύτητα;

Σ΄αυτό το έργο νομίζω πως ναι. Το ένα επηρεάζει το άλλο σε ένα συνεχές πάντρεμα. Βέβαια, στην παράσταση αυτή υπάρχει και ένα τρίτο στοιχείο που είναι το αντικείμενο που κάθε φορά επηρεάζει το σώμα.

Γιατί έχει τόσο μεγάλη σημασία να ανήκουμε κάπου;

Γιατί το μαθαίνουμε από πολύ μικροί. Συνήθως αποκτούμε μιαν άποψη πως αν δεν ανήκουμε κάπου είμαστε ελλιπείς. Κάπως μαθαίνουμε από την πυρηνική οικογένεια να στηριζόμαστε σε έναν εττεροκαθορισμό.

Η οικογένεια λειτουργεί περισσότερο σαν καταφύγιο ή σαν περιορισμός;

Σίγουρα είναι και καταφύγιο, αλλά πολλές φορές η οικογένεια δεν βοηθάει το παιδί να ανακαλύψει τον εαυτό του και του περνάει τα δικά της οράματα και φοβίες. Νομίζω πως βοηθάει πολύ να ψάχνουν όλα τα μέλη τον εαυτό τους. Το ζήτημα είναι αν μπορεί να αλλάξει αυτή η κλειστή δομή της οικογένειας που έχουμε συνηθίσει και να μην στηρίζεται τόσο σε σχέσεις εξάρτησης.

Γιατί η ηλικία καθορίζει την ζωή μας;

Για τον καθένα οι χρόνοι διαφέρουν, αλλά όταν ζεις σε μία κοινωνία που κινείται με συγκεκριμένους ρυθμούς, οι χρόνοι έχουν αντίκτυπο στις σχέσεις σου.

Τι σε συγκινεί στο έργο;
Στο έργο υπάρχουν πολλές έντονες σκηνές. Με συγκινεί πολύ η σκηνή που αφορά στη σχέση με την μητέρα γιατί μπορεί να είναι μία σχέση που είναι εγκλωβιστική, αλλά μπορεί να είναι και μία σχέση που σου έχει λείψει.

Ο χορός και η τέχνη πως βοηθούν την ζωή μας;

Δεν ξέρω αν βοηθούν. Προσωπικά με βοηθάει να ισορροπώ. Όταν είσαι θεατής έχει να κάνει με το τι θες και τι διατίθεσαι να πάρεις από την τέχνη. Δεν πιστεύω πως ο ρόλος της τέχνης είναι να οδηγήσει σε αλλαγές. Σίγουρα πάντως δίνει ένα χρώμα!

Το μονόπετρο του Πύργου από την Ομάδα Αμάλγαμα

Συντελεστές
Σύλληψη-χορογραφία-σκηνοθεσία-σκηνογραφία: Μαρία Γοργία
Ερμηνεία: Μαρία Γοργία, Μιχάλης Καζάζης, Θεοφάνης Καλεβράς, Παύλος Λαουτάρης, Νίκος Μαϊνάρης, Νικολέττα Ξεναρίου, Γιάννης Σπανός
Κείμενα: Φραντς Κάφκα, Μαρία Γοργία
Διασκευή κειμένων: Μαρία Γοργία
Φωτισμοί: Περικλής Μαθιέλλης
Φωτογραφίες: Μαρίνα Τσελεπή
Επιμέλεια κειμένου: Έφη Γιαννοπούλου

Παραστάσεις:
Από 24 Μαρτίου μέχρι και 30 Απριλίου (εκτός του Πάσχα),
κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή
ώρα έναρξης 21.15 / διάρκεια: 70 λεπτά
είσοδος ελεύθερη με προαιρετική οικονομική συνεισφορά

απαραίτητη τηλεφωνική κράτηση στο 6944686991
ο χώρος υποδέχεται αυστηρά έως 45 άτομα